Chaptr 56
(Revised & Edited. Konti LOL. I just removed some smileys and such. Medjo okay naman na sya ng konti kaysa sa mga first chapters ng story xD Whew! Buti n lang. Less work! LOL. Enjoy!)
Serene's POV
It's been a week.
It's been a week since I learned half the truth of my life. Half kasi alam kong hindi ko pa nalalaman ang lahat ng mga bagay na kailangan kong malaman.
Family's mortal enemy - checked
Knowing Orion/Sharp/Pietr behind his mask - checked
Ngayong hindi pa namin alam kung sino nga ba ang tunay na kalaban sa paligid kailangan pa naming maging extra ingat sa lahat ng bagay.
Napag-usapan namin ni Julian na kaming dalawa na ulit ang mamuno sa gang namin. Sa dami ng gulo at sa dami ng problema alam kong hindi nya ito kakayaning mag-isa. Kaya ang kinalabasan, ako na ulit ang leader ng 'The Intricate'. Nga pala, bilang welcome back daw nila Kelly at Nyree sa akin eh inayusan nila ako. Pero syempre hindi ako agad pumayag. Napakadaming maiisip ayun pa? Ang saya talaga. Kaya ang nangyari eh yung buhok ko na lang ang inayusan nila. Nakasimangot nga sila eh habang ibrini-braid yung buhok ko, hindi kasi nila malagyan ng make-up ang mukha ko. Buti pa nga kamo at hindi nila ginalaw yung bangs dahil kundi. hahaha wala lang.
"Kita-kits mamaya ate!" kaway ni Nyree pagdating namin sa harap ng classroom ko
"We'll be watching you." pahabol naman ni Kelly sabay tapat ng dalawang daliri sa mata na parang naghahamon. Napapailing na lang ako sa tuwa. Hay, mga bodyguards ko nga naman.
Pagpasok ko...
"Oh its," kung sinuswerte ka nga naman o, kauma-umaga isang Clarisse ang bubungad sayo "the loser. From ugly duckling to a feeling beautiful swan. So kamusta ang linggo na hindi ka nakasama sa class outing? Na bored ka ba kaya naisipan mong maglaro ng ayos ayusan sa harap ng salamin?"
As usual nagsitawanan ang mga alipores nya.
"Oh Clarisse ikaw pala." lumapit ako sa kanya at saka ngumiti "Balita ko nag-enjoy ka daw sa pamumulat ng basura noong isang araw? Ganun ba kasaya yun? Hayaan mo next time hihingi pa ako ng extension para lang sayo. Alam mo, it's better to be an ugly duckling turns to a feeling beautiful swan kaysa naman sa isang pilingerang pretty princess turns to a poor pauper."
Nakita ko na parang uusok na yung ilong nya sa inis. Dahil isa ang topic na yun sa mga bagay na gusto na nyang kalimutan. Naaalala nyo pa ba yung araw na nagkaroon ng rambulan sa pagitan namin at yung araw na nakilala namin na ang bagong principal ay si Attorney Reyes? Kung ganun, tumpak! dahil yun ang sinsasabi ko
Flashback
"You got into trouble again, Ms. Lopez?" sabi sa akin ni Attorney sabay pakita sa akin ng 100000 megawatt smile
"Yes sir, she's really in trouble. Sila po talaga ang nagsimula ng gulo kahit tanu--"
Hindi na natapos ni Clarisse ang mga hinaing nya matapos senyasan ni Attorney este Principal (na pala) na kung pwede tumahimik na sya.
"Ms. Clarisse Anne Villanueva, am I right?" tumango naman ito bilang sagot
"Good thing nandito ka dahil meron talaga tayong dapat pag-usapan." may binuklat si Principal na mga papel sa loob ng isang folder "Bully sa school, skipper, at higit sa lahat, last week may nagreklamo rin sayo katulad nito, tama ba Ms. Villanueva?"
"Yes sir per--" Umiling na lang si Principal/Attorney, isang senyales na sa pagkakataong ito ay wala na syang palalagpasin pa na kahit na anong excuse.
"Ms. Lopez you may go and same as your friends." utos nya sa amin
"But sir! hindi nyo ba sila paparusahan? ako ang biktima dito! they couldn't just get away with that!" galit na singhal ni Clarisse
"Ms. Villanueva are you questioning my decision?" hehe kapag ganyan na ang boses ni Attorney eh natatahimik na lang ako. Para saan pa na naging attorney sya diba? his voice is the authority "And you Ms. Lopez we need to talk after this, understand?"
Tuluyan na kaming umalis doon nila Kelly at Nyree pero bago pa ako makalabas ng pinto may pahabol pang kindat sa akin si Attorney. At yun, bilang parusa kay Clarisse dahil sa paggawa nya ng kalokohan eh pinagpulot sya ng basura for the whole week.
End of Flashback
"Ugh! you!" galit na turo ni Clarisse sa akin
Hehe.Sarap nyang inisin grabe. Serene- 1 point. Clarisse- 0 point. Woohoo!
Magkakaroon pa sana ng round two na rambulan sa pagitan namin ng biglang dumating si Jace. Mga kamay sa bulsa, tumayo lang sya sa tabi ko. Dahil doon wala na silang nagawa kundi ipako na lang ang mga paa sa kinatatayuan nila. Ganun kalakas ang presensya ni Jace, sa isang tingin lang matakot ka na.
"Hindi pa ako tapos sayo tandaan mo yan" paglapit ni Clarisse sa akin sabay bulong."Let's go girls."
Nagsipasukan na silang lahat sa loob ng classroom at nagsi-upuan sa kinauupuan nila. Ang bilis natapos ang one week outing dahil ngayon nandito na naman sila. Bakit pa kasi nila kailangang bumalik? sana nagstay na lang sila doon ng mas matagal-- ay mali, sana nagstay na lang si Clarisse at ng grupo nya dun forever.
"May ginawa na naman ba sila sayo?" tahimik na tanong ni Jace sabay hawak ng kamay ko. Sabay kaming pumasok sa loob at halos lahat ng babae sa loob matatalim ang tingin sa akin.
"Yung as usual pa din, ang sirain ang araw ko. Pero hayaan mo na, hindi ko ibaba ang lebel ko sa kanila" binigyan ko na lang sya ng isang napakatamis na ngiti at magkahawak kamay na pumasok sa loob. Hmm.. bakit parang ang init ata ng kamay nya?
Sa isang linggo na yun hindi man kami nakasama sa outing, nag-enjoy naman kaming dalawa na magkasama. Date dito, date doon. Mga trip namin na parang ewan. Nakakaenjoy! Matapos ang araw na nalaman ko na si Pietr ay myembro ng Black Savage hindi na namin sila muling nakita. Buti naman, dahil wala rin talaga akong intensyon na makita syang muli. Tama na ang isang traydor dahil baka sa susunod makapatay na talaga ako.
"-so as you know music is life. Isipin nyo na lang kung walang musika ano na lang ang mangyayari sa mundo natin? hindi ba't napakaboring kung lahat tahimik?" hindi ko man lang namalayan na nakapasok at naglelecture na pala si Mr. Fiatzo - ang music teacher namin - sa harap. Lumilipad kasi utak ko kapag kasama ko si Jace.
Lahat ng estudyante nakikinig kapag sya na ang nagsasalita. Napakabibo kasi nya at hindi boring kung magturo. Dito sa school sya ang pinakapaborito ng lahat ng estudyante.
"Natapos na natin ang pagbabasa ng mga nota last two weeks hindi ba? kaya ngayon ang pagtugtog naman ng instrumento ang pagtutuunan natin ng pansin." masigla nyang sambit sabay pakita ng mga instrumento na dala nya. May keyboard na nakahanda sa likod, gitara na hawak hawak nya at ang violin...
"Meron ba sa inyong marunong tumugtog ng kahit anong instrumento dito? Gitara, keyboard, violin? anyone?"
"Marami po dito sir kung sa pagtugtog lang ng instrument!" sigaw ng isa naming kaklase
"Wooohoo!! calling Priceton band members! you may play in front of the class now!"
"Sample na yan!! sample! sample! sample!"
Nagkaroon ng hiyawan at kantyawan sa loob. And since napalitan sila sa walang tigil na paguudyok sa kanila. Napasubo sila ng wala sa oras.
"Whoops? tutugtog pala ang ang banda ng school naten eh eh di kung ganun, let's go the music room!" pag-aanyaya ni Mr. Fiatzo at masaya kaming sumunod.
Ilang pang sandali inaayos na nila lahat ng gamit nila. Tulad ng dati si Nathan sa piano, Shane sa drums, Rico sa bass, at si Niel at Jace naman sa gitara. Wala pang ilang sandali narinig ko ang matinis na pinagtamang stick ng drums ni Shane at nagsimula silang tumugtog.
Walang nag-ingay, walang kumanta, dahil purong musika lang ng instrumento ang maririnig mo. Napapangiti ako sa sobrang ganda ng musika na ginagawa nila pero mas lalo pa akong napapangiti sa tuwing tumitingin sa direksyon ko si Jace kapag part na nya.
"Bravo! Bravo! Thank you so much guys!" pagpapalakpak ni Mr. Fiatzo pagkatapos ng pagtatanghal na ginawa nila. Muli na namang umingay sa loob ng music room dahil sa palakpakan at sigawan naming lahat. Gusto pa kasi nila ng isa kaya sigawan sila ulit ng "More!!!"
"I know you want more guys pero iba naman okay?" natatawa pa nyang dagdag "Anyone who wants to play solo? Kahit itry nyo lang."
"Like it?" umupo si Rico sa tabi ko
"Oo galing nyo nga eh" nakangiti kong sagot. Tahimik rin na umupo si Jace sa tabi ko kaya hindi ko agad namalayan. Naka-indian seat kaming lahat sa sahig pero ang mas nakakagulat sa lahat eh yung pagsandal sa akin ni Jace. Ipinatong nya yung ulo nya sa balikat ko at saka pumikit.
"Ui! anong ginagawa mo!" bulong ko sa kanya. Kami na naman kasi ang center of attention ngayon "Umayos ka nga!" pabiro kong tulak sa kanya kaso sa tuwing tinutulak ko sya eh bumabalik lang ulit sya sa akin. Okay lang sana kaso nakangiti naman sya halatang pinagtritripan na naman ako
"Hindi ba pwedeng maglambing paminsan minsan?" bulong pa nya. Binigyan ko na lang sya ng weird na look dahil sa mga pinagsasabi nya. Anyare dito? maglambing, okay. Pero sa harap mismo ng mga kaklase namin? very unusual para sa kanya na gawin.
"So anyone?" pagtatawag ulit ng pansin ni Mr. Fiatzo sa amin.
"Sir I guess Serene can do it, di ba guys?" sabi ni Clarisse "I heard na magaling daw sya sa instrument lalo na... sa violin" evil smile pa nya sa akin sabay taas ng isang kilay
Ito ba ang paraan nya para makabawi sa akin sa ginawa ko sa kanya kanina? Tss. Paano nya nalaman ang mga bagay na yun? unless kung may nagsabi sa kanya.
"Talaga babes? marunong kang magviolin?" excited na sabi ni Rico "Bakit hindi mo man lang sinabi!"
"Sample naman jan kung ganun!" pangangantyaw ni Shane.
"Oo nga naman Serene di ba magaling ka naman? Show us what you got" pang-inis na ngiti sa akin ni Clarisse. Dumami pa ng dumami ang nangangantyaw sa akin kaya hindi ko mapigilang bigyan ng naaalarmang tingin sila Niel at Nathan.
"Alam mo Clarisse bakit hindi na lang kaya ikaw ang tumugtog at nang hindi mo ipinapasa sa iba ang ideya mo?" pacool na suhestyon ni Niel sa kanya
"Tutugtog si Serene kung kailan nya gusto kaya wag kang namimilit" sabi naman ni Jace na nasa tabi ko.
"Eh sa kung sya nga ang gusto ko eh." pamewang nyang saad "At saka bakit ba masyado kayong protective eh tatayo lang naman sya sa harap at hahawakan yung violin? kung hindi nya kayang tumugtog fine. Anyway she's a loser kaya ano pang aasahan mo sa kanya"
"Ssshhh! tama na tama na" pang-aawat ni Mr. Fiatzo sa kanila. "But Serene iha can you please try? alam mo you make me remember one of the famous young violinist na paborito ko. Nakakatuwa nga eh na magkaparehas pa kayo ng pangalan."
"Wooooh! tatayo na yan!"
"Tatanggihan mo pa ba si Mr. Fiatzo Serene? geh na!"
"Sample! sample! sample!"
"Pero sir--" pipigilan pa sana ni Nathan si Mr. Fiatzo na patayuin ako sa harap pero kahit sya wala na ring nagawa. Kami ng mga kabanda ko vs. ang buong klase. Sino ba sa tingin nyo ang mananalo?
Kahit na medjo may pag-aalinlangan pa rin, naglakas loob akong tumayo. Gusto kong patunayan kay Clarisse na kaya ko. Na hindi ako yung 'loser' na sinasabi nya. Na hindi ako mahina. Pero meron pa rin dito sa puso na natatakot. Natatakot na baka kung ano ang mangyari kapag nahawakan ko ulit yung violin. Nandito pa rin kasi yung takot na hindi basta basta mawawala. Kaya ko kaya? Pagkatapos ng mahabang panahon, haharapin ko na ulit ang isa sa mga bagay na pinakakinatatakutan ko.
Huminga ako ng napakalalim. At dahan dahan, nakita ko ang paglapit ng violin sa akin.
"Here you go" abot sa akin nito ni Mr. Fiatzo.
Ang lamig. Napakalamig sa balat ng ebony na kahoy nito. Mas lalo ko pang naramdaman yun ng simulan ko ng idikit ito sa pisngi ko para simulang tumugtog. Ang tagal sigurong hindi nagamit ito, nakatago lang at kinalimutan sa loob ng casing nya. Parang ako lang -matagal kong hindi ginamit ang kaalaman ko sa violin at itinago lang sa puso ko. Kaya ko pa kaya? Kayo ko pa kayang muling harapin ang nakaraan?
Sinimulan kong hawakan yung bow. Sa paligid, nakita ko ang mga nag-aalalang ekspresyon nila Niel at Nathan -ang mga nakakaalam ng sikreto ko- pero kaya ko 'to... kakayanin ko to...
Ipinagdaop ko ang bow sa strings ng violin at nakalikha ng tunog na para bang isang huni ng umuubong tren. Napuno ng tawanan sa loob at nakita ko na naman ang pang-asar na ngiti ni Clarisse. Sinubukan ko pa ulit pero walang nangyayari, kung hindi sintunado, para namang tunog ng umuugong na barko ang nagagawa ko. Hindi ko maiwasang mamula sa hiya lalo pa sa harapan ng mga kabandmates ko at sa harapan ni Jace.
"Why don't you close your eyes and feel the music? Kulang ka lang sa connection sa violin na hawak mo and same as feelings. Subukan mo lang and you'll see" suhestyon ni Mr. Fiatzo na may fatherly smile sa mukha nya.
Sinubukan ko ulit. Pero kahit hindi naman nya sabihin alam kung ayun ang pinakaimportanteng gawin kapag tumutugtog ka ng kahit anong instrumento. Unti-unti ang mga basag na tunog ay nagkaroon ng tono. Kahit nanginginig ang mga kamay ko pinilit ko. But everytime I closed my eyes, I got glimpses from the past. Pasulyap sulyap, itim, pula, buhangin, dagat... nagsasama sama para takutin ako.
Ang violin na minsan ng nagkaroon ng malaking parte sa buhay ko ay sya ring nagpapaalala sa akin sa mga nangyari sa nakaraan. Magandang musika ngunit kapalit naman ay bangungot. Paulit-ulit... paulit-ulit kong nakikita kung paano sya bumagsak sa harapan ko.. at yun ang pinakamasakit.
Akala ko kaya ko... akala ko malakas...
Naturingan pa man din akong pinakamalakas
Pero pagdating dito tumataob ako.
Hindi ko pa rin pala sya kayang harapin
Ang violin na pinakamamahal ko.
*BRAAAAG!!!*
Saka ko lang napagtanto nung huli na ang lahat. Na nabitawan ko ang hawak na violin, na nagkalasob lasob na ito sa sahig na kinatatayuan ko-- katulad ng mga pangarap ko noon na biglang naglaho.
"Booooo!! wala pala eh." paisa-isa narinig ko ang mga sigawan nila at paisa-isa rin, may naramdaman akong pagbato sa akin ng mga bagay na hawak nila
"Hahahaha! wala ka pala eh!" lapis, ballpen, pambura, pagkain... ang sakit... ang lagkit sa katawan...
"Malandi na nga wala pang talent!"
"Mahiya ka nga sa sarili mo! Section A are for talented students at hindi ka kabilang dun!"
"Stop it guys! stop it!" malakas na sigaw ni Mr. Fiatzo pero kahit sya ay walang nagawa
Napatulala na lang ako sa sahig at pagtingin ko sa paligid nagsimula na silang magtawanan lalo na si Clarisse na may ideya nito sa simula pa lang "S-So--" hindi ko na tinapos at nagsimula na akong tumakbo palabas, palayo sa mga taong nasa harapan ko, palayo sa magulong mundo na pinasok ko.
"Serene!" mga tawag sa likod na hindi ko na binigyan ng pansin.
"At-ate?" bigla akong napahinto sa pagtakbo matapos makasalubong sila Nyree. Pero dinaanan ko lang sila at saka nagtuloy tuloy papasok sa lugar na alam kong pwede akong mapag-isa.
Rico's POV
Nagulat ako nung nalaman ko na marunong pa lang tumugtog si babes! aba akalain nyo yun! Akala ko sa pagkanta lang sya magaling yun pala marunong din syang tumugtog ng instrument. Hanep!
Pero nawala din yung kasiyahan ko matapos makita yung reaksyon nya habang tumutugtog ng violin. Kahit na medjo wala sa tono at medjo nanginginig alam kong magaling sya, meron nga lang pumipigil sa kanyang gawin yun hindi ko lang alam kung ano. Sa postura pa lang kasi at pagkahawak ng bow aba't pang pro na!
*BRAAAAAG!!!*
Nagulat kami nung marinig namin yun. Yung mga mata nya parang takot na takot pero nakatulala lang sya sa sahig. Pero ang mas nakakagulat eh yung pagbato nila ng mga gamit at kung anu anong mga bagay sa kanya. Tumayo kaming lahat para tulungan sya, ako, si Niel, Shane, Nathan at pati na rin si Jace pero bago pa man makatayo eh may humawak sa aming iba pa naming mga kaklase mula sa likod
"Anong ginagawa nyo? Bitawan nyo nga kami!"
"Pasensya na mga dudes pero tama lang sa kanya yan haha!" sagot ng sira ulong lalaki na may hawak sa amin. Ala! anong nangyayari dito? pakiramdam ko plinano ang lahat ng 'to. Tumingin ako sa paligid at lahat nagkakagulo, sila Jace binubugbog na yung mga lalaking humahawak sa kanila kanina tapos si Mr. Fiatzo no where to be found! siguro tumakbo na sa office para humingi ng tulong
"S-So--" mga salitang narinig kong hindi nya natapos bago kumaripas ng takbo.
"Jace teka lang!" agad agad din kasi syang tumakbo palabas para sundan si Serene, halatang halata ang pag-aalala sa mukha nya. Lumabas din agad si Niel at si Nathan kaya ayun sumunod na din ako.
"Serene!" tawag namin pero hindi na nya kami napansin at tuluyang pumasok sa loob ng girls washroom. Nakita namin na may sumunod sa kanyang dalawang babae. Yung mga pinsan ata nya? ewan kasi masyadong malayo eh.
"Teka wag nyong sabihing papasok kayo jan?" hinarangan ko na yung pinto bago pa nila gawin yung binabalak nila. Girls washroom 'to mga 'dre!! as in girls!
"Rico umalis ka nga jan!" pagtataboy sa akin ni Niel. Sinubukan ding lumusot si Jace pero agad kong hinarangan. Tsk, mga taong 'to talaga basta para kay Serene gagawin lahat.
"Aishhh! Rico!" singhal ni Jace sa akin
"Baka naman gusto nyo munang iexplain sa akin yung nangyari? anyone?" taas taas kilay ko sa kanila
"Iexplain ang ano?" --Niel
"Tungkol kay Serene."
"Aba't tumatalino ang bunso natin ah" paggugulo ni Nathan ng buhok ko
"Ano ba! Nathan!"
"Pero sa ngayon hindi mo muna kailangang malaman yun" nawala ang biro sa boses nya at naging seryoso. Hmmm... feeling ko this is something big.
"Anong dapat malaman?" pagbabaling ni Jace ng atensyon sa kanya. Pero tulad ng inaasahan hindi na sya nagsalita. Kwinelyuhan nya ito sa damit
"Serene had a trauma" narinig naming tahimik na sambit ni Niel "Namatay sa mismong harapan nya ang kuya nya habang tumutugtog ng violin. So imagine how hard does it feel na tumayo dun sa harap at harapin ang pinakakinatatakutan nya."
What?! Anu daw? Si Serene may trauma? Weh di nga? Sa masasaya nyang ngiting yun akalain mo ba naman ganun pala kabigat ang problema na pinapasan nya. Tahimik din kwinento sa amin ni Niel yung tungkol sa Battle of the Bands noon kung bakit ayaw ni Serene kumanta nung umpisa, ni humawak nga ng instrumento nung inaaya namin sya. Dahil pala sa nangyari sa noon halos dalawang taon nyang pinutol ang kaugnayan ng musika sa buhay nya.
Ha? Isipin nyo yun? Ang hirap nun ah, hindi ko ata kaya yun.
Ito pa nga lang headset nakapatong sa leeg ko hindi ko maiwan iwan eh. Ang boring kasi kapag walang music.
Pero sa nangyaring kaguluhan kanina iisa lang ang alam naming may pakana ng lahat ng yun. Si Clarisse.
Maya't maya pa'y may lumabas na babae, seryoso ang mukha pero maganda. Ay teka... parang may kahawig sya... "Sino may dalang susi sa inyo? Ihahatid na namin si ate sa bahay."
Nagmadali silang nagsikapaan sa mga bulsa nila pero unfortunately nung pumunta kami sa music room iniwan ata nila yung mga gamit nila pati yung susi ng mga kotse nila.
"Ako na lang ang maghahatid sa kanya." sabay na sabi nila Jace at Niel bago sila nagtamaan ng tingin.
"Ah hindi na, kami na lang ni Nyree ang maghahatid kay ma-- ate. Kaya akin na." pagtaas nya ng isang kamay. Hindi pa rin nagbabago ang lebel ng boses nya at nanatiling seryoso. Para ngang ang sama ng tingin nya sa amin eh. Nakakatakot.
"Naiwan namin yung susi namin teka lang kukunin ko." alok ni Nathan
"Nope. Wala ng time. We need to go home like right now." nagulat na lang ako ng ibaling nya ang tingin sa akin.
"B-bakit?" nakakatakot talaga yung mukha nya eh para syang papatay! Heeelp!
"Di ba susi yan?" pagtuturo nya sa may bandang kamay ko sabay hablot palayo sa akin. Hehe oo nga noh. Medjo nakalimutan ko na may dala pala ako sori. Pero waaaah! Noo! Bagong car ko yun eh ni hindi ko pa nga ganung nagamit!
"Ok lang ba sya?" nag-aalalang tanong ni Niel
"Kami ng bahala sa kanya." matipid nyang sagot bago pumasok ulit sa loob. Yung mga malalamig nyang tingin parang kakaiba. Parang nangungusap sa galit na ewan. "Whoever did this to her will pay." pahabol pa nyang sabi "Hindi na namin hahayaan na may manakit pa sa kanya. Ito na ang huli."
Sa gilid ng aking paningin nakita ko si Jace na namilog sa kamao ang mga kamay. Naku patay. Mukhang hindi magiging maganda 'to.
[[[[[[[[[[[[[[ ***PAALALA:
HINDI PO AKO NAGBIBIGAY NG SOFTCOPY NG KAHIT ANO SA MGA STORIES KO.
Kaya kapag may makita kayong soft copy ng 'Listen To My Song' sa kahit saan, paniguradong hindi po sa akin galing yun. They practically stole it from me dahil wala itong permisyon mula sa akin. All of my stories are posted in
WATTPAD AND WATTPAD ALONE.
Sa mga taong nagcocopy and paste para magkaroon ng sarili nilang kopya, PLEASE, maawa kayo sa nagsulat. Sana tubuan kayo ng konsensya nyo. Hindi ako nagproprovide ng SOFTCOPY to protect the copywrite of my stories tapos kayo, gagawa lang kung kailan nyo gusto tapos saka ikakalat? Aba ang AMPUTA nyo po. Kung hindi kayo marunong makuntento magbasa sa wattpad hindi ko na po problema yun. Ang hinihiling ko lang respeto sa akin dahil bawat estoryang sinusulat ko ay pinaghihirapan ko.
It really hurt my feelings na makakita ng illegal SOFTCOPY ng kahit ano sa mga story ko. Nakakadiscourage magsulat kung alam nyo lang. So please, kung may makita man kayong SOFTCOPY ng kahit ano sa mga stories ko. PLEASE. IMMEDIATELY REPORT IT TO ME.
~G.Jade (wistfulpromise) ]]]]]]]]]]]]
Clarisse POV
The next day hindi pumasok si loser. Ha. Ang saya di ba? Buti na lang magaling ang source ko at nalaman ko na one of her greatest weakness is a violin. Ang weird noh? Pero buti nga sa kanya haha
"Class quiete!" pagpapatahimik ni Mr. Romero sa maingay nyang klase. "I have an important announcement for today."
"Alam ko na medjo patapos na ang semester but our principal accepted them to stay here for quite some time. So please be nice and let's welcome them"
What? Bagong estudyante na naman? ugh. Don't tell me na isa rin na naman yun sa mga loser na kilala ko jan sa tabi tabi.
Tahimik ang lahat na nag-aabang at naghihintay kung sino nga ba ang tinutukoy ni Mr. Romero. Hanggang sa may pumasok, hindi lang isa, dalawa, kundi apat Hindi namin makita ang mga mukha nila pero nung iangat na nila ito halos mapanganga kaming lahat.
Katahimikan.
Hanggang sa..
"OH.MY.GOSH, kyaaaaaaaaah!!!!"
Nakakabinging ingay at hiyawan ang nangibabaw sa aming lahat .