3days ago,
"ဦးရယ္ သတိရလာပါေတာ့ေနာ္ "
နႈတ္ခမ္းဖ်ားလႉပ္ယံုတမင္ စကားေျပာေနတဲ့ေကာင္ေလး
ကုတင္ထက္လဲေလ်ာင္းေနတဲ့ ေကာင္ေလးရဲ့ လက္တစ္ဖက္ကို ကိုင္ကာ နိုးထလာဖို႔တိတ္တဆိတ္ေတာင္းဆိုေနတဲ့ စ်ာန္
ငိုလြန္းလို႔ မို႔ေမာက္ေနတဲ့မ်က္လံုးမ်ားကပင္သက္ေသျဖစ္ေနျပီ
နာက်င္တယ္
ဘာေၾကာင့္နာက်င္ရတာလည္း စဥ္းစားတိုင္း အေျဖဆိုတာကိုအရိပ္မေယာင္ေတာင္မေတြ႔ခဲ့
ထိုညက (Fb)
မူးေနာက္ေနတဲ့ေခါင္းနဲ႔ ေရာက္႐ွိေနေသာ ပတ္၀န္းက်င္အသစ္
ေသခ်ာျပန္ျကည့္မိေတာ့ barကပင္မထြက္လာရေသး
က်ေတာ့ေဘးတြင္လည္း အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ေကာင္းေက်ာ္
က်ေတာ္လည္း သူ႔ကိုနိႉးကာအိပ္ျပန္မည္လုပ္ေတာ့
ပိုက္ဆံမ႐ွင္းရေသးတာကို သတိရေတာ့တယ္
ပိုက္ဆံအိတ္မပါလာတာေျကာင့္ က်ေတာ္ေကာင္းေက်ာ္ကိုထားခဲ့ျပီး အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့တယ္
က်ေတာ္မသိခဲ့တာက တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့အိမ္
အခ်ိန္အားျဖင့္ မနက္၆နာရီ
လ်ိဳ႔၀ွက္pwကို နွိပ္ျပီး ၀င္လာလိုက္တယ္
ပတ္၀န္းက်င္ကအေတာ္တိတ္ဆိတ္ေနတာကိုပင္ သတိမထားမိခဲ့
ပိုက္ဆံအိတ္ကို ယူကာ barသို႔ျပန္လာရတယ္
ပိုက္ဆံ႐ွင္းျပီး က်ေတာ္ အိမ္သို႔ျပန္လာခဲ့ျပန္တယ္
ထိုခ်ိန္ထိ အိမ္က တိတ္ဆိတ္ဆဲ
အခန္းတစ္ခုျပီးတခု၀င္ျကည့္လိုက္ေသာ္အခါ ဘယ္သူမွမ၇ွိတာကို သတိထားမိလိုက္တယ္
ဘာလို႔မ၇ွိတာလဲ????
Dadဆိုတဲ့ contact ကိုနွိပ္ျပီး ဖုန္းေခၚလိုက္ေတာ့တယ္
"ဟဲလို သား "
"ေဖေဖဘယ္မွာလဲ "
"ေဆး႐ံုမွာ "
"ဗ်ာ ေဖေဖဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"ေဖေဖျဖစ္တာမဟုတ္ဘူး ဘုန္းသစ္accidentျဖစ္လို႔ "
"ဗ်ာ! !!!"
က်ေတာ့္ေသြးေတြေဆာက္ထိုး စီးဆင္းသြားသလို က်ေတာ္ေဆာက္တည္ရာမရ ရပ္ေနေသာ ေျခေထာက္မ်ားျပိဳလဲခဲ့ရတယ္
ေနာက္မွအသိစိတ္၀င္လာကာ က်ေတာ္ ေဆး႐ံုကိုလိုက္သြားေတာ့
ကုတင္ထက္ လဲေလ်ာင္းေနတဲ့ဦးကို ေတြ႔ရေတာ့တယ္
၃ရက္ ဦးအိပ္ေနတာ ၃ရက္႐ွိျပီ
က်ေတာ္ထိုကုတင္ေဘးတြင္သာ ထိုင္ေစာင့္ေနမိတယ္
႐ုပ္႐ွင္ကားေတြမွာလို ေဘးကေနျပန္လာပါေျပာ၇င္ လူနာကသတိရလာတယ္လို႔ျကားဖူးတာေျကာင့္ က်ေတာ္ေဘးက တတြတ္တြတ္ေျပာေနမိတယ္
အလြန္ပင္ပန္းေနျပီ ဟုတ္တယ္ အသံပင္မထြက္နိုင္ေအာင္ လည္ေခ်ာင္းမ်ားေျခာက္ကပ္ေနျပီ
ဗိုက္ထဲမွာလည္း စစ္ပြဲမ်ားစြာျဖတ္သန္းခဲ့ျပီးပီ
နိုးထလာပါေတာ့ ဦး
ငိုမိျပန္ျပီ
က်ေတာ္ဘာလို႔ ဒီလိုျဖစ္ေနခဲ့တာလဲ မသိ
"သား အိမ္ျပန္ေတာ့ေလ သားနားရမယ္"
နားရမယ္လို႔ လာလာေျပာတဲ့ ေဖေဖကိုလည္း အားနာလွျပီ
က်ေတာ္ကေတာ့ ထံုးစံတိုင္း ေခါင္းသာခါေနခဲ့မိတယ္
ဦး က်ေတာ္ေစာင့္ေနတယ္ ျပန္လာပါ
"ကေလး"
တိုးညင္းေသာအသံတခုဟာ က်ေတာ့္ရဲ့ မ်က္လံုးမ်ာုကို ျပဴးက်ယ္သြားေစတယ္
"ဦးး"
က်ေတာ့္ဦးနိုးလာျပီ
က်ေတာ့္အနာဂတ္လင္းလက္လာသလို က်ေတာ့္နွလံုးခုန္သံဟာ က်ယ္ေလာင္ေနတယ္
ထိုခ်ိန္ က်ေတာ္သိလိုက္ရတာတခုကေတာ့
က်ေတာ္ဦးကို ခ်စ္မိေနျပီ
"ဦး ခ်စ္တယ္ "
"ကေလး "
က်ေတာ့္ကိုအံ့ျသေသာ မ်က္၀န္းမ်ားနက္ ျကည့္ေနတဲ့ ဦး
"ခ်စ္တယ္ ဆံုး႐ႉံး၇မွာေျကာက္ေနခဲ့တာ"
တသြင္သြင္စီးဆင္းေနတဲ့မ်က္၇ည္မ်ားကို မတားဆီးမိသလို
က်ေတာ္ကိုယ္တိုု္င္ကလည္း ခက္ခဲတဲ့ပုစာၧကိုအေျဖရသြား ကေလးသဖြယ္ တစ္တြတ္တြတ္ေျပာေနမိျပန္တယ္
"ခ်စ္တယ္ အ၇မ္းခ်စ္တယ္ဦးရယ္"
ကုတင္ထက္မွဦးကို လွမ္းဖက္ကာ ၂ကိုယ္ျကား ျကား၇ံုအသံျဖင့္ ခ်စ္ေျကာင္း၀န္ခံေနမိတယ္
"ဘုန္းသစ္!!!!"
၇ုတ္တ၇က္ျကားလိုက္၇ေသာ ေခၚသံေျကာင့္ က်ေတာ္ဖက္ထားေသာလက္မ်ားကို လႊတ္ကာ ေနာက္လွည့္ျကည့္လိုက္ေတာ့ ဆ၇ာ၀န္တစ္စုနက္ ေဖေဖ
"မင္းသတိ၇လာျပီ "
"ေအး "
"၀မ္းသာတယ္ကြာ "
ဦးလက္ကို ကိုင္ကာ ေဖေဖ၀မ္းသာေျကာင္းေျပာေနတာကိုျမင္ျပီး က်ေတာ္သေဘာမက်ိမိဘူး
ျဖစ္နိုင္ရင္ဦးလက္ကို က်ေတာ္တစ္ေယာက္ပဲကိုင္ခ်င္တယ္
ေလာဘျကီးတယ္ပဲေျပာေျပာ က်ေတာ္ပဲဦးကိုထိေတြ႔ခ်င္တယ္
ဒါမဲ့ အခုခ်ိန္မွာဦး သတိရလာတာေျကာင့္ ဆ၇ာ၀န္မ်ားသာမက က်ေတာ္ေကာ ေဖေဖေကာ ၀မ္းသာေနျကတယ္ေလ
က်ေတာ္ေပ်ာ္တယ္
ဦး႐ီေနတာကိုျကည့္ျပီးေနာက္ က်ေတာ့္အာ႐ံုေတြ ေ၀၀ါးလာတယ္
အိပ္ခ်င္တယ္
ခနေလာက္အိပ္လိုက္ခ်င္တယ္
အေတြးေလးေမ်ာေနခ်ိန္ က်ေတာ္ အေမွာင္ကမာၻထဲေရာက္သြားခဲ့ေတာ့တယ္
*****T.b.c*****
Unicode
3days ago,
"ဦးရယ် သတိရလာပါတော့နော် "
နှုတ်ခမ်းဖျားလှူပ်ယုံတမင် စကားပြောနေတဲ့ကောင်လေး
ကုတင်ထက်လဲလျောင်းနေတဲ့ ကောင်လေးရဲ့ လက်တစ်ဖက်ကို ကိုင်ကာ နိုးထလာဖို့တိတ်တဆိတ်တောင်းဆိုနေတဲ့ ဈာန်
ငိုလွန်းလို့ မို့မောက်နေတဲ့မျက်လုံးများကပင်သက်သေဖြစ်နေပြီ
နာကျင်တယ်
ဘာကြောင့်နာကျင်ရတာလည်း စဉ်းစားတိုင်း အဖြေဆိုတာကိုအရိပ်မယောင်တောင်မတွေ့ခဲ့
ထိုညက (Fb)
မူးနောက်နေတဲ့ခေါင်းနဲ့ ရောက်ရှိနေသော ပတ်ဝန်းကျင်အသစ်
သေချာပြန်ကြည့်မိတော့ barကပင်မထွက်လာရသေး
ကျတော့ဘေးတွင်လည်း အိပ်ပျော်နေသော ကောင်းကျော်
ကျတော်လည်း သူ့ကိုနှိူးကာအိပ်ပြန်မည်လုပ်တော့
ပိုက်ဆံမရှင်းရသေးတာကို သတိရတော့တယ်
ပိုက်ဆံအိတ်မပါလာတာကြောင့် ကျတော်ကောင်းကျော်ကိုထားခဲ့ပြီး အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့တယ်
ကျတော်မသိခဲ့တာက တိတ်ဆိတ်နေတဲ့အိမ်
အချိန်အားဖြင့် မနက်၆နာရီ
လျို့ဝှက်pwကို နှိပ်ပြီး ဝင်လာလိုက်တယ်
ပတ်ဝန်းကျင်ကအတော်တိတ်ဆိတ်နေတာကိုပင် သတိမထားမိခဲ့
ပိုက်ဆံအိတ်ကို ယူကာ barသို့ပြန်လာရတယ်
ပိုက်ဆံရှင်းပြီး ကျတော် အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့ပြန်တယ်
ထိုချိန်ထိ အိမ်က တိတ်ဆိတ်ဆဲ
အခန်းတစ်ခုပြီးတခုဝင်ကြည့်လိုက်သော်အခါ ဘယ်သူမှမ၇ှိတာကို သတိထားမိလိုက်တယ်
ဘာလို့မ၇ှိတာလဲ????
Dadဆိုတဲ့ contact ကိုနှိပ်ပြီး ဖုန်းခေါ်လိုက်တော့တယ်
"ဟဲလို သား "
"ဖေဖေဘယ်မှာလဲ "
"ဆေးရုံမှာ "
"ဗျာ ဖေဖေဘာဖြစ်လို့လဲ"
"ဖေဖေဖြစ်တာမဟုတ်ဘူး ဘုန်းသစ်accidentဖြစ်လို့ "
"ဗျာ! !!!"
ကျတော့်သွေးတွေဆောက်ထိုး စီးဆင်းသွားသလို ကျတော်ဆောက်တည်ရာမရ ရပ်နေသော ခြေထောက်များပြိုလဲခဲ့ရတယ်
နောက်မှအသိစိတ်ဝင်လာကာ ကျတော် ဆေးရုံကိုလိုက်သွားတော့
ကုတင်ထက် လဲလျောင်းနေတဲ့ဦးကို တွေ့ရတော့တယ်
၃ရက် ဦးအိပ်နေတာ ၃ရက်ရှိပြီ
ကျတော်ထိုကုတင်ဘေးတွင်သာ ထိုင်စောင့်နေမိတယ်
ရုပ်ရှင်ကားတွေမှာလို ဘေးကနေပြန်လာပါပြော၇င် လူနာကသတိရလာတယ်လို့ကြားဖူးတာကြောင့် ကျတော်ဘေးက တတွတ်တွတ်ပြောနေမိတယ်
အလွန်ပင်ပန်းနေပြီ ဟုတ်တယ် အသံပင်မထွက်နိုင်အောင် လည်ချောင်းများခြောက်ကပ်နေပြီ
ဗိုက်ထဲမှာလည်း စစ်ပွဲများစွာဖြတ်သန်းခဲ့ပြီးပီ
နိုးထလာပါတော့ ဦး
ငိုမိပြန်ပြီ
ကျတော်ဘာလို့ ဒီလိုဖြစ်နေခဲ့တာလဲ မသိ
"သား အိမ်ပြန်တော့လေ သားနားရမယ်"
နားရမယ်လို့ လာလာပြောတဲ့ ဖေဖေကိုလည်း အားနာလှပြီ
ကျတော်ကတော့ ထုံးစံတိုင်း ခေါင်းသာခါနေခဲ့မိတယ်
ဦး ကျတော်စောင့်နေတယ် ပြန်လာပါ
"ကလေး"
တိုးညင်းသောအသံတခုဟာ ကျတော့်ရဲ့ မျက်လုံးမျာုကို ပြူးကျယ်သွားစေတယ်
"ဦးး"
ကျတော့်ဦးနိုးလာပြီ
ကျတော့်အနာဂတ်လင်းလက်လာသလို ကျတော့်နှလုံးခုန်သံဟာ ကျယ်လောင်နေတယ်
ထိုချိန် ကျတော်သိလိုက်ရတာတခုကတော့
ကျတော်ဦးကို ချစ်မိနေပြီ
"ဦး ချစ်တယ် "
"ကလေး "
ကျတော့်ကိုအံ့သြသော မျက်ဝန်းများနက် ကြည့်နေတဲ့ ဦး
"ချစ်တယ် ဆုံးရှူံး၇မှာကြောက်နေခဲ့တာ"
တသွင်သွင်စီးဆင်းနေတဲ့မျက်၇ည်များကို မတားဆီးမိသလို
ကျတော်ကိုယ်တိုု်င်ကလည်း ခက်ခဲတဲ့ပုစ္ဆာကိုအဖြေရသွား ကလေးသဖွယ် တစ်တွတ်တွတ်ပြောနေမိပြန်တယ်
"ချစ်တယ် အ၇မ်းချစ်တယ်ဦးရယ်"
ကုတင်ထက်မှဦးကို လှမ်းဖက်ကာ ၂ကိုယ်ကြား ကြားရုံအသံဖြင့် ချစ်ကြောင်းဝန်ခံနေမိတယ်
"ဘုန်းသစ်!!!!"
ရုတ်တ၇က်ကြားလိုက်၇သော ခေါ်သံကြောင့် ကျတော်ဖက်ထားသောလက်များကို လွှတ်ကာ နောက်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ဆရာဝန်တစ်စုနက် ဖေဖေ
"မင်းသတိ၇လာပြီ "
"အေး "
"ဝမ်းသာတယ်ကွာ "
ဦးလက်ကို ကိုင်ကာ ဖေဖေဝမ်းသာကြောင်းပြောနေတာကိုမြင်ပြီး ကျတော်သဘောမကျိမိဘူး
ဖြစ်နိုင်ရင်ဦးလက်ကို ကျတော်တစ်ယောက်ပဲကိုင်ချင်တယ်
လောဘကြီးတယ်ပဲပြောပြော ကျတော်ပဲဦးကိုထိတွေ့ချင်တယ်
ဒါမဲ့ အခုချိန်မှာဦး သတိရလာတာကြောင့် ဆရာဝန်များသာမက ကျတော်ကော ဖေဖေကော ဝမ်းသာနေကြတယ်လေ
ကျတော်ပျော်တယ်
ဦးရီနေတာကိုကြည့်ပြီးနောက် ကျတော့်အာရုံတွေ ေ၀ဝါးလာတယ်
အိပ်ချင်တယ်
ခနလောက်အိပ်လိုက်ချင်တယ်
အတွေးလေးမျောနေချိန် ကျတော် အမှောင်ကမ္ဘာထဲရောက်သွားခဲ့တော့တယ်
*****T.b.c*****