Czekam na nią już od 10 minut. Zaczynam myśleć, że nie przyjdzie - pomyślał.
Czekając na nią Jungkook postanowił posłuchać sobie muzyki. Włączył swoją ulubioną playlistę i usiadł wygodnie na ławce.
Dzisiaj jest wyjątkowo ciepły i piękny dzień.
Słońce świeci wysoko na niebie, ptaki śpiewają swoje piosenki, a Jungkook czekając na swoją ukochaną, siedząc na ławce jednocześnie słuchając muzyki pomyślał :
"Scena jak z jakieś dramy".
Gdy Jungkook z zamkniętymi oczami czekał, Yoonji była już przed wejściem do parku.
Szła powoli, jakby bała się, że upadnie.
Myślała co ma mu powiedzieć, co on jej powie i czy nadal będą razem?
Jej myśli są przepełnione negatywami.
"Jestem brzydka.
Nie kocha cię.
Chce o tobie zapomnieć.
Zerwie z tobą na zawsze.
Nie zobaczysz go więcej.
Jesteś beznadziejna Yoonji, beznadziejna."
Ona wie, że nie powinna tak myśleć, lecz te złe myśli są silniejsze. Po tylu latach rozłąki, wszystkie te myśli zbierały się w niej tylko po to, by w nieodpowiednim momencie zaczęły płynąć w jej głowie.
Kiedy była już bardzo blisko miejsca, w którym znajdował się Jungkook, on podniósł powoli głowę i wtedy ich wzrok się skrzyżował. Jak dwie zagubione owieczki, które po długim czasie odnalazły drogę powrotną do stada.
"Jest piękna jak zawsze. Prawie nic się nie zmieniła" - pomyślał Jungkook podnosząc się z ławki, na której jeszcze niedawno siedział tracąc nadzieje, że przyjdzie.
"Jest jeszcze bardziej przystojniejszy na żywo, ale nadal na twarzy wygląda jak dziecko" - pomyślała Yoonji, podchodząc jeszcze bliżej niego.
Żadne z nich nie wiedziało i nie chciało nic powiedzieć. Wystarczyło jedno spojrzenie, a Yoonji już traciła równowagę tak, jakby zapomniała, że siła grawitacji istnieje.
Gdy chciała coś powiedzieć, Jungkook chwycił ją za nadgarstek, przyciągnął jak najbliżej siebie i szepnął jej do ucha:
"Nawet nie wiesz jak bardzo mi ciebie brakowało". Właśnie w tym momencie wszystkie złe myśli, które jeszcze 5 minut temu dołowały Yoonji - zniknęły.
Jego dotyk wystarczył by czuła się bezpiecznie, jego spojrzenie było wypełnione troską, na tyle by wiedziała jak bardzo ją kocha i dba o nią, a jego słowa potwierdzają jak bardzo on żałuje, że musiał ją zostawić.
Gdy ich usta złączyły się w namiętnym pocałunku, oba serca zabiły szybciej.
Jej serce zabiło znowu dla niego, zawsze biło tylko dla niego, nigdy nie znikł z jej umysłu, z jej głowy, a tym bardziej z jej serca. Jedynie zniknął z jej życia.
Yoonji jednak nie zwracała uwagi na to, że zostawił ją samą, kiedy potrzebowała go najbardziej, nie obchodziło ją to, że stoją na środku parku złączeni w pocałunku, a ludzie się patrzą na nich krzywo. To wszystko miała gdzieś, ponieważ miała przy sobie osobę, która liczyła się dla niej najbardziej, która była jej jedyną z najbliższych osób, która była, jest i zawsze będzie jej odskocznią od dnia codziennego - od rutyny życiowej, od wszystkich zmartwień i problemów.
Jego serce zabiło znowu dla niej i zawsze będzie biło tylko dla niej. Nic innego go nie obchodzi, gdy ona znowu jest blisko niego.
Znowu może ja widzieć, znowu może ją dotknąć i przytulic, a co najważniejsze znowu mogą być razem.
Zacząć wszystko od nowa.
- J-jungkookie....nawet nie wiesz jak bardzo tęskniłam - szepnęła tak, aby tylko on usłyszał mimo, że byli sami. - Tyle nie przespanych nocy spędziłam myśląc o tobie, tyle łez wylałam obwiniając samą siebie, jednak nie ważne jak bardzo próbowałam o tobie nie myśleć - zawsze byłeś moją pierwszą myślą po przebudzeniu się i przed pójściem spać.
Nie ważne jak bardzo chciałam wyrzucić cię z mojej głowy - zostałeś w niej na dobre.
Nie ważne jak bardzo chciałam wyrzucić cię z mojego serca, żeby przestać czuć okropny ból po twoim odejściu - moja miłość do ciebie stawała się jeszcze większa niż kiedykolwiek myślałam, że może być. - oparła swoje czoło o jego i kontynuowała. - Dlatego proszę cię o jedno, jeśli będziesz musiał zrobić coś bardzo ważnego, co będzie się wiązało z zostawieniem mnie - porozmawiaj najpierw o tym ze mną, za nim coś zrobisz myśląc, że jest to dobre rozwiązanie. Możesz mi to obiecać? - spytała się go, patrząc mu głęboko w oczy.
Tysiąc myśli krążyło mu teraz po głowie, lecz znał odpowiedź na to pytanie. Nie musiał się nawet zastanawiać, aby jej odpowiedzieć.
- Obiecuje. - To jedno słowo wystarczyło, by uwierzyć.
By ponownie uwierzyć, że będą razem tym razem na zawsze.
To jedno słowo znaczyło więcej, niż tysiąc innych zbędnych słów.
Byli i są dla siebie stworzeni.
A to, że mogą ponownie się spotkać po tylu latach rozłąki pokazuje, że nie ważne na jak długo będą osobno ich uczucia w stosunku do siebie na wzajem - nie zmienią się.
Są dla siebie jak tlen dla człowieka.
Jak woda dla ryby.
Jak słońce dla kwiatów.
Jak stado dla lwa.
Jak noc dla gwiazd.
- Kocham cię - to były ostatnie słowa wypowiedziane w tym samym czasie, nim złączyli się ponownie w namiętnym pocałunku, wypełnionym wszystkimi ich uczuciami wobec siebie.
==================================================
.
.
.
.
.
Nie zapomnijcie przeczytać mojego nowego opowiadania z Yoongim pt. "You're Not Alone".
Nie przedłużając do następnego~♡♡
Hope you enjoy~👌
Dobranoc~😅😪
- "Enjoy every single moment in your life because it happens only once" ~ by me❤💕👌