İkiside nefeslerini tutmuş açılan kapıya doğru bakıyorlardı.
Maya, haberdar olduğu şeyin olması yönünde umutlu Asrın ise hiçbir şeyden habersiz dışarıdan gelen kişinin kendisini bu halde görmesinden memnun olmayan bir haldeydi.
Açılan kapıdan genç yaşlarda kolu sargılı bir kadın belirdi fakat içeride ki manzarayı görünce özür dileyerek geri çekilip kapıyı kapattı.
"Sanırım hastan... Fazla bekletmeyelim kapıda ben çıkayım."
Asrın az önceki yaşananların garip hissi ile bulunduğu sandalyeden kalkmak için bir hamlede bulunmuştu fakat dengesini kaybedip tekrar aynı noktaya oturmak zorunda kaldı.
"Ani hareket yaptın biraz dinlen ben kapıdaki kadına bakıp geleceğim."
Maya hiçbir şey olmamış gibi hızlıca kapıya çıktı ve kadınla ayak üstünde iki dakika konuşup içeri geri girdi.
"Mühim bir şey değil sonuçlarını göstermeye gelmiş hemen bakıp yolladım."
"Kimi?"
"Kapıdaki kadını canım,kimi olacak."
Asrın,az önceki gelen kadını hatırlat biçimde başını salladı.
Ne çabuk unutmuştu sahi.
"Bir iş buldum sanırım."
Maya merakla gözlerini acarak hevesle:
"Yoksa en son başvurduğun okul mu?"
"Hayır öyle bir iş değil. Bebek bakıcılığı yani yeni doğmuş bir bebeğe..."
Aslında gelirken çok hevesliydi fakat şimdi cümlesini bitirmeyi bırak o heyecanı bile hissetmiyordu içinde Asrın.
"Sen ve yeni doğmuş bir bebek!"
Dehşete kapılmıştı Maya bu duydukları karşında.
"Canım farkında mısın?"
Cümlenin devamını incitmeden söylemek istiyordu ve biraz beklemişti.
"Sen bebeğini yeni kaybettin sayılır. Yani buna emin misin hem nereden buldun bu işi kimin bebeği bu?"
Derin bir nefes aldı ve tane tane anlatmaya başladı Asrın.
Ona Talha'dan,kuzeninden ve henüz bilmediği bu garip olaydan bahsetti.
"Açıkçası bende hemen kabul etmedim ama düşündüm ki hem kendime hemde yardıma muhtaç birine bir faydam olacak."
"İyi düşünmüşsün aslında canım. Hem doğru diyorsun bu sana iyi gelecek."
"Umarım." Diye cevapladı Asrın kabul etmeyi düşündüğü bu işi kafasında planlamaya başlarken.
Kerim'i,kaybettiklerini ve onarım bekleyen kendini değişik bir olayın içine sürüklerken...
"Asrın." Dedi Maya şimdi dengeli bir şekilde kalkmayı başaran Asrın'a.
"Her zaman yanında olacağımı bil olur mu?"
Neden böyle demişti diye düşünmedi bile Asrın Maya'ya saygı ile bakarken.
Düşünmemeliydide.
Çünkü kendisini en iyi insanın dediklerini irdelerse birgün ondanda uzaklaşmak korkusunu yaşayacağını biliyordu.
"Bunu hiç unutmayacağım." Diye cevapladı kapıya doğru ilerleyip Maya'ya Hoşçakal demek için elini kaldırıp veda ederken.
...........
Apartmanın kapısına geldiğinde Talha'nın evde olmasını diledi Asrın.
İkinci kata çıkarken ayaklarının altında büyük sesler yankılayarak geride kalan merdivenleri saydı her zamanki gibi.
Totemine başladığı noktadan itibaren denk gelen yer çift gelirse evde olacak ve ben teklifini kabul edeceğim,eğer tek gelirse hiçbir şey demeden eve çıkacağım dedi.
Tam bitiş noktasında çift gelen basamagı sonlandırıp kararlılıkla Talha'nın kapısını çaldı.
İç sesi bu kadar çabuk muydu yani diyordu fakat Asrın buna aldırış etmedi.
Nasılsa kararını vermişti.
Kapı açılırsa o işi kabul ettiğini söyleyecekti.
Nitekim öyle de oldu. Talha,o gelene kadar eve gelmiş hatta pijamalarını üzerine geçirmiş elindeki telefonla biriyle konuşuyordu.
El işareti ile buyur ettiği Asrın'ı salona yönlendirirken oda arka odasından gidip bir çift terlik alıp geri dönmüş ve bunlari Asrın'ın ayaklarının dibine bırakmıştı.
Yanlış bir zamanda mı geldim acaba diye bir yandan kendini sorgulayip diğer yandan ayağına geçirdiği terlikleri ile kendi salonunun hizasında olan Talha'nın salonunda bulunan köşe koltuklardan birine geçip oturmaya başladı.
Telefonu kapatır kapatmaz teklifini kabul ettiğimi söyler eve çıkarım diyordu fakat Talha telefonu kapatıp yanına geldiğinde ne içmek istediğini sorunca söylemek istediğine bir an ara verdi ve bir su rica etti.
"Bu arada hoşgeldin demeyi unuttum sanma. Kusura bakma,bahsettim ya şu bakıcı işi ile uğraşıyorum kuzene yardımcı olmak için."
Asrın mutfaktan gelen sese biraz bağırarak cevap verme gereği duymuştu.
"Önemli değil aslında bende tam o konu için seni rahatsız etmiştim."
Talha bu cümleyi duyar duymaz elinde boş su bardağı ile Asrın'ın yanına gelmişti heyecanla.
"Nasıl yani? Lütfen kararımı değiştirdim de!"
Öyle büyük bir umutla bakıyordu ki Asrın bu mutluluğa ortak olacağı için çok mutlu olmuştu.
"Evet, düşündüm ki belki bunu deneyebilirim. Siz daha iyi bir bakıcı bulana kadar?"
"Ah,nasıl sevindirdin bir bilsen!"
Elinde boş su bardağını neşeyle Asrın'a uzatıp cebine koyduğu telefonunu çıkartıp bir numara tuşladı ve sesi iyice açarak Asrın'ın duyması için yaklaştırdı.
Genç bir adam etkileyici bir ses tonu ile ilk önce "Kardeşim be!" Diye bağırıp sonra sesin açık olduğu konusunda uyarılınca biraz sakinleşerek dahada yumuşak bir ses ile:
"Biran önce tanışmak istediğimi ve teşekkürlerimi iletir misin Talha?"
Talha Asrın'a göz kırparak,
"Memnuniyetle tabiki." Diyerek telefonu tekrar eski haline getirerek kısa birkaç konuşma ile kapattı.
"Yarın,müsadesi varsa onu görmeye geleceğim Kuzey'le."dedi.
"Kuzey?" Diye sordu Asrın anlamayarak.
"Bizim ufaklık işte Demir'in oğlu."
"Evet, müsaitim."
"Gerçekten çok teşekkür ederim Asrın hem Demir'in adına hemde kendi adıma."
"Kendi adıma?
"Demir benim kardeşim gibidir.Onun sevincine ortak olmak benim sevincim gibi bir nevi amca sevinci diye düşün."
Salonun ortasında ellerini çocuk gibi çırparak dönen Talha'nın bu haline güldü Asrın.
Bir yandan elindeki boş bardağa bakıyor,diğer yandan Talha'nın tavafını tamamlamasını neşe ile izliyordu.
Yarın öğlen görüşmek üzere randevulaşıp evine çıkmak için müsade istemeye gönlü razı şekilde kapıya doğru yönelip elindeki boş bardağı Talha'ya uzattı.
Talha boş olan bardağı teslim alırken büyük bir minnetle kapıyı Asrın'ın arkasından kapatıp yarını sabırsızlıkla beklemeye başladı.
****
Kerim,hastane koridorlarında bir o yana bir bu yana gide gele iki saat içinde her yanı ezberlemiş ama hala bir sonuç alamamıştı. En son kadın doğum katına çıkıp danışmadaki kıza rastlayınca durumu anlatmış,polis olduğunu söylemiş ve o an geçmekte olan Maya konuşmaya biraz kulak misafiri olmuştu.
Kerim gittikten sonra danışmadaki kızın yanına yaklaşarak:
"Hayırdır bir sorun mu var?"
Kız gitmekte olan Kerim'in arkasından hayranlikla bakarak,
"Bir hastayı arıyor, İstanbul'dan gelmiş."
Maya,biraz da merakla bu genç adamın düzgün görünümünden ve şahit olduğu polis kimliğinden olayın ciddi bir şey olup olmadığını merak ederek:
"Kimmiş peki aradığı söyledi mi?"
Kız karışık bir ifade yarı hatırlamaya çalışan halde:
"Asya mı Asrın mı bir şey dedi ama... Sistem arızalı olduğu için yardımcı olamadım maalesef." Dedi.
"Asrın mıııı?"
Maya kulaklarına inanmayarak tenkit ettiği ismi bağırarak söylemişti.
Kız şaşırmış bir biçimde:
"Evet evet öyleydi sanırım garip bir isim değil mi? Neyseki yarın gelmesini söyledim adama."
Maya yüzünde garip bir ifade ile danışmadaki kıza bakarak öğlen vardiyasında çalışan kız olmadığını farketti.
Ne çok benziyordu bunlar bir birlerine diyerek düşündü ve odasına gitti.
Biraz sonra aklına bir şey takılmış gibi tekrar danışmaya gelecekti ve kıza gelen kişinin bir numara ya da isim bırakıp bırakmadığını soracaktı ve duydukları karşısında büyük bir şok yaşayacaktı.
Çünkü kız gelen adamın isminin
Kerim olduğunu söylemişti.