ဟင္...
ဘာလား...
ဘာအခ်ိဳးခ်ိဳးလိုက္တာတုန္း...
ကြၽန္ေတာ္မ်က္စိက သူ႔ရဲ႕ေသာ့ခေလာက္ေပၚကို ေရာက္သြားတာနဲ႔တစ္ၿပိဳင္နက္ ေလဟုန္လိုျမန္တဲ့အလ်င္နဲ႔ ကာလိုက္တာကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ သြယ္လ်ားေသာလက္ေခ်ာင္းမ်ား...
ၿပီးေတာ့...
သူ႔ရဲ႕ မ်က္လံုးဝိုင္းဝိုင္းေလးေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ၿပီး ပါးေလးနွစ္ဖက္ကို ေဖာင္းထားကာ ေခါင္းေလးကို ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ခါလိုက္တယ္။
မၾကည့္နဲ႔ဆိုတဲ့သေဘာ...
အူေတြ အသည္းေတြယားလိုက္တာဗ်ာ...
အဲ့ဒီပါးေလးေတြကို ျဖစ္ညႇစ္ပစ္ခ်င္လို႔...
ဒါေပမဲ့လည္း ice coffee ေလးက မၾကည့္နဲ႔ဆိုေတာ့ ဟိုဖက္ကို လွည့္ေနရတာေပါ့...
မၾကည့္ခိုင္းလည္းေနေပါ့။
ညက်ရင္ ဒီဆုေတာင္းေတြကို ျဖည့္ေပးဖို႔ ငါပဲ ဖတ္ရမွာပဲဟာ 😎😎😎
ဟြင္းဟြင္းဟြင္း😈😈😈
************************************
ငါခုနက ဘာလို႔ကာလိုက္တာလဲ။
သူကသိမွာမို႔လို႔လား။
သိေတာ့ေရာ ဘာျဖစ္မွာမို႔လို႔လဲ...
နံရံေပၚမွာခ်ိတ္ထားတဲ့ ပန္းေရာင္ေသာ့ခေလာက္ေလးေပၚက အနက္ေရာင္နဲ႔ ထြင္းျခယ္ထားတဲ့ စာသားေလးကို ဖတ္ရင္းကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားေနမိတယ္။
ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္တာသူသိပါေစ...
စိတ္ကူးနဲ႔လက္ေတြ႔တို႔က ထပ္တူမက်ႏိုင္ပါလား။ 😪😪😪
ေရးထားတာက သူသိပါေစ။
္အခုေတာ့ သူမသိေအာင္လက္နဲ႔ကို အက်အနအုပ္ထားေသး။
တယ္လဲ႐ူးတဲ့ငါပါလား...😑😑😑
ကြၽန္ေတာ္အေတြးမ်ားကိုသာ သိမ္းပိုက္ကာ ဆိုင္ေ႐ွ႕သို႔ထြက္လာခဲ့တယ္။
စိတ္ကူးထဲမွာေတာ့ cotton candy ကိုကို ကို fly kiss ေလးေပး bye bye လို႔ႏႈတ္ဆတ္ရင္းေပါ့ 😪😪😪
"Cheer up baby...cheer up baby"
ဟဲ့ဟဲ့ဟဲ့...
ကိုင္မယ္...ကိုင္မယ္...ကိုု္င္ပါ့မယ္ဆို။
ဒီေန႔က်မွ alarm မၾကားမွာစိုးလို႔ဆိုၿပီး ringtone ကို မိုင္ကုန္ဖြင့္ထားတာ...
ဒါေပမဲ့ ႏိုးလားဆိုေတာ့မႏိုးဘူး။ မားမီရဲ႕ ေဆာ္ျသသံေၾကာင့္သာႏိုးထလာျခင္း...
လမ္းလယ္ေခါင္ႀကီး cheer ထ up ေတာ့ လူေတြအားလံုးရဲ႕ ဝိုင္းၾကည့္ျခင္းကိုခံရလ်က္...
ခုနက နီေနတဲ့ပါးေတြ မီးေတာင္ေပါက္သလိုေတာ့ ျဖစ္ေတာ့မွာပဲ 😑😑😑
႐ွက္လက္တာ 😣😣😣
"ဟယ္လို"
"မလာႏိုင္ေတာ့ဘူးလား...မင္းရဲ႕ fan ေတြေစာင့္ေနတာျဖင့္ၾကာေနၿပီ။ ငါလည္းေသဖို႔ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ မင္းမလာရင္ေတာ့...အစ္...အစ္...အစ္"
"ေဟ်ာင့္...႐ွီး!!!
ခြန္း႐ွီး!!!
အဆင္ေျပရဲ႕လား။
ခနေလးပဲေစာင့္။ ငါလာေနၿပီ။"
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ခြန္း႐ွီးတစ္ေယာက္ကိုကယ္ဖို႔ ေက်ာင္းေတာ္ဆီသို႔ ေျခကုန္သုတ္ေျပးလိုက္ရေလရဲ႕...
ေက်ာင္းေ႐ွ႕က ျမင္ကြင္းကေတာ့ ထင္ထားတဲ့အတိုင္းပဲ...
ခြန္း႐ွီးတစ္ေယာက္ လူအုပ္ထဲမွာ မေသရံုတမယ္။
"Hello အေခ်ာေလးတို႔ေရ။ 😎"
ကြၽန္ေတာ္မ်က္စိတစ္ဖက္မွိတ္၊ လက္ေလးတစ္ဖက္ေထာင္လိုက္သည္။
"အား!!!"
"ကိုကိုpink...႐ိႈင္းေလး...ယံယံေလး...ပန္းပြင့္ေလး...အကို႔ရဲ႕ အသည္းေလး..."
မိန္းကေလးမ်ားသာမက ေယာက်ာ္ေလးမ်ားရဲ႕ ဝိုင္းရံျခင္းကို ခံရေသာကြၽန္ေတာ္ 😑😑😑
ဘဝႀကီးဟာ ေခ်ာလြန္းေတာ့လည္း ခက္႐ွာတာေပါ့ဗ်ာ 😅😅😅
"ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာ...ေပၚလာေသးတယ္ေနာ္။"
အေမးနဲ႔အတူ သူ႔ရဲ႕မ်က္ေစာင္းမ်ားက ကြၽန္ေတာ့္ေပၚသို႔ သက္ေရာက္ဘာခဲ့သည္။
"ကိုယ့္ရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာ အခင္ဆံုးေလး႐ွီးကို ကယ္ဖို႔ဆိုေတာ့ လာရတာေပါ့ဗ်ာ။ ဟက္ ဟက္ ဟက္"
"ေအး...မင္းကေတာ့ခုမွလာ။
ခုေတာ့ ငါ့ရဲ႕ ဥာဏ္ေလး...လြတ္ပါၿပီကြာ။"
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အခင္ရဆံုး သူငယ္ခ်င္းေလး ခြန္း႐ွီး...
ဥာဏ္သခင္ေမ ေၾကာင့္ေန႔တိုင္း ဒဏ္ရာေတြ ဗလပြနဲ႔ ျဖစ္ေန႐ွာသူေလး...
ပါးမွာေတာ့ ေန႔စဥ္ေန႔ဆက္ ေဆးေရာင္ျခယ္သထားေသာ ပါးနီကြက္ေလး...လက္ဝါးရာကိုထင္းလို႔ 😂😂😂
လက္ေတြမွာဆို ညိဳမဲကြက္ေလးေတြနဲ႔ကို အေရာင္ျခယ္ပံုေဖာ္ထားတာ 😂😂😂
ျဖစ္မွာေပါ့...
သြားႀကိဳက္မိတာကိုက အားႀကီးလွတဲ့ tom boy...
Tom မွ tom စစ္စစ္...
ဒြိဟျဖစ္စရာကိုမ႐ွိ။
ေယာက်ာ္းထက္ သန္တဲ့အား...
ေယာက်ာ္းေလးေတြထက္ပိုမိုက္တဲ့ body...
ဒီေလာက္ေတာင္ ေယာက်ာ္းေလး႐ုပ္ေပါက္ေနတာ ႀကိဳက္မိတဲ့ ခြန္း႐ွီးကိုက အ႐ူး။
စိတ္ထဲမွာ ႀကိတ္ၿပီး သူမ်ားအတင္းတုတ္ရာကေန ေပၚလာတာကေတာ့ ဟို cotton candy ကိုႀကီး...
ဟား...႐ူးခ်င္တယ္ေနာ္...
သူ႔ပံုေပၚလာတိုင္း ႏွလံုးသားထဲမွာ ဆင္ေျပးေနၿပီး ေခါင္းေလာင္းလိုမ်ိဳး တုန္ခါေနလို႔ 😖😖😖
ဒီပါးစပ္...
အဲေလ...ဒီစိတ္...
သူမ်ားကို လိုက္ေျပာဦး...
ခုေတာ့ ငါလည္း ေယာက်ာ္းေလးကို ႀကိဳက္မိၿပီမဟုတ္လား 😒😒😒
ဟူး...
ဆရာစာသင္ေနလည္း ဒီစိတ္...
မုန့္စားေတာ့လည္းဒီစိတ္...
႐ွဴးေပါက္တာေတာင္ ဒီစိတ္ကလိုက္ေႏွာင့္ယွက္ေနတုန္း။
ကလင္...ကလင္...ကလင္
ေက်ာင္းဆင္းေခါင္းေလာင္းသံ
Yes!!!!
ေက်ာင္းဆင္းတာနဲ႔တန္းၿပီးေျပးသြားရာ ေနရာကေတာ့ Marn's cotton ဆိုင္ေလး...
"Cotton candy couple size ေပးပါ"
ငင့္...
ေမးေတာင္မေမးေတာ့ဘူး...
မွာလိုက္တာနဲ႔ တန္းၿပီးေပးေတာ့တာပဲ ပန္းေရာင္ cotton candy 😂😂😂
ကြၽန္ေတာ္ cotton candy ယူအၿပီးေတြ႔လိုက္ရတာကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ မနည္းျပံဳးထားတဲ့မ်က္ႏွာ...
မနက္က အျပံဳးေတြကေတာင္ ေတာက္ပေနေသး...
ခုမွ ဘာျဖစ္သြားတာလဲ...ပင္ပန္းလို႔မ်ားလား...
"အီးဟီးဟီးဟီးဟီး...
ရႊတ္...ရႊတ္"
"ေတာ္ပါေတာ့ကြာ...မငိုနဲ႔ေတာ့...မင္းအခုဆိုငိုေနတာ ႏွစ္နာရီေလာက္႐ွိေတာ့မယ္ 😑😑😑"
"ငါ့ကို...ငါ့ကို...အီးဟီးဟီး...ပန္းနဲ႔ေပါက္တယ္။
ပါးကို႐ိုက္တယ္ 😭😭😭"
"မင္းမေျပာလည္းငါသိတယ္ 😑"
သိတာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ကေဘးမွာ ဝင္စြက္ဖက္ႏိုင္ျခင္းမ႐ွိတဲ့ပြဲျကည့္ပရိတ္သတ္ျဖစ္ခဲ့တာ 😂😂😂
"ငါက အသားနာလို႔ငိုတာမဟုတ္ဘူးကြ...
ႏွလံုးသားကနာလို႔ 😭😭😭"
ဥာဏ္သခင္ေမကို စႀကိဳက္တည္းက ဒီစကားကို ကြၽန္ေတာ္ၾကားရတာ ဒါနဲ႔ဆို 3578 ခါတိတိ 😑😑😑
သူမေျပာလည္း ကြၽန္ေတာ့္နားထဲမွာ စြဲေနပါၿပီ 😑😑😑
ပါးစပ္ကသာ ခြန္း႐ွီးကို ႏွစ္သိမ့္ေနေပမဲ့ မ်က္လံုးအစံုကေတာ့ cotton candy ကိုႀကီးသြားရာေနာက္ကို ၾကည့္ေနမိလ်က္...
တစ္မွ်င္ၿပီးတစ္မ်ွင္စုရာမွျဖစ္လာေသာ cotton candy ေလးမ်ား...
ကြၽန္ေတာ္...သူနဲ႔ေရာ သံေယာစဥ္ေတြ တစ္စၿပီးတစ္စခ်ည္တြယ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို သူခ်စ္လာႏိုင္မွာလား...
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အေတြးမ်ားကို ဖယ္ေဖ်ာက္လိုက္တာကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့ပခံုးကို လွမ္းပုတ္လိုက္ေသာ လက္ေခ်ာင္းမ်ား...
ကြၽန္ေတာ္လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။
ဒုတ္ဒုတ္...ဒုတ္ဒုတ္...ဒုတ္ဒုတ္...
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အေတြးထဲက စိတ္ကူးသံမ်ားသူၾကားသြားၿပီလား 😳😳😳
သို႔ေသာ္ ေတြးထားသည္ႏွင့္အလြဲ။ သူေျပာလိုက္သည္က...
"ညီေလးတို႔...ဆိုင္ပိတ္ေတာ့မယ္ေနာ္။"
ေက်ာင္းဆင္းတည္းက လာထိုင္ေနတာ ေနေတာင္ဝင္ေနၿပီေပါ့လား...
ဟူး...
ေနာက္ေန႔မွေတြ႔မယ္ေနာ္...
ျမႇားနတ္ေမာင္ေလး...ကြၽန္ေတာ့္ဆုေတာင္းကို ျဖည့္ဆည္းေပးပါ။
အငိုေတာ္ေမာင္ ခြန္း႐ွီးတစ္ေယာက္ကို အိမ္ျပန္ပို႔ၿပီးေနာက္ ကြၽန္ေတာ္လည္းအိမ္သို႔ ျပန္လာခဲ့ေတာ့တယ္...
အိမ္ျပန္လမ္းမွာ Cotton candy ကိုႀကီးမ်က္ႏွာ ခနခနေပၚလာေနတာ ကားမတိုက္ပဲ အသက္ပါၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္လာတာပဲ ေတာ္ေသးတယ္။
မဟုတ္ရင္ေတာ့ ကားတိုက္ေသၿပီး cotton candy မ်ား ဝင္စားသြားမလားမသိ...
************************************
ဒီေန႔သူနဲ႔အတူတူ ပါလာတဲ့ ေကာင္ေလးက ဘယ္သူလဲ။
ဘာလို႔ အဲ့ေလာက္ေတာင္ရင္းႏွီးတာလဲ။
သူကဘာလဲ...
ကြၽန္ေတာ္ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ...
မသိစိတ္က ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ အျပံဳးေတြကို ဖယ္႐ွားပစ္လိုက္တယ္။
ေတာက္ပတဲ့အျပံဳးေတြအစား ဝင္ေရာက္လာတာကေတာ့ဟန္ေဆာင္အျပံဳးမ်ား...
က်ြန္ေတာ္သူ့ကို မသိမသာေလးနဲ႔ တစိမ့္စိမ့္ထိုင္ၾကည့္ေနမိတယ္။
အၾကည့္ခ်င္းဆံုတာေတြေတာ့႐ွိေပမဲ့ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ မဆံုမိေအာင္ လိုက္ၿပီးေ႐ွာင္႐ွားေနမိတယ္။
ျပတင္းေပါက္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့
ေနမင္းႀကီးေတာင္ ေျမခေတာ့မွာပါလား...
Ice coffee ကို ေတြ႔ခ်င္ေသးေပမဲ့ ျမႇားနတ္ေမာင္တာဝန္ျဖစ္တဲ့ အခ်စ္တြက္ေတာင္းဆိုသံမ်ားက စီတန္းကာ ေစာင့္ဆိုင္းေနေလရဲ႕ 😪😪😪
မတတ္ႏိုင္တဲ့အဆံုး ေတြ႔ခ်င္စိတ္ကို ခ်ဳပ္တည္းၿပီး သ့ူဆီသြားကာ ေျပာလိုက္တဲ့ စကားေလးတစ္ခြန္းကေတာ့...
"ညီေလးတို႔...ဆိုင္ပိတ္ေတာ့မယ္ေနာ္"
အေတြးမ်ားစြာနဲ႔အတူ ဆိုင္ပိတ္ၿပီးေနာက္ကြၽန္ေတာ္ပထမဆံုး႐ွာမိတာက သူ႔ရဲ႕ ေသာ့ခေလာက္ေလး...
ေရာင္စံုေသာ့ခေလာက္ေတြၾကား ႐ွာေဖြေနမိတယ္။
Counter ရဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္နံရံေပၚမွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ သူ႔ရဲ႕ပန္းေရာင္ ေသာ့ခေလာက္ေလး...
ေတြ႔ၿပီ...
ဒါနဲ႔ ေသာ့ခေလာက္ေပၚမွာ ေရးထားတာက...
ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္တာသူသိပါေစ တဲ့လား
သူ ဆိုတာ ဘယ္သူလဲ
သူဆိုတာ ခုနက...ဟာ...ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ...
မဟုတ္ဘူး...မဟုတ္ဘူး...
သူ ဆိုတာဟာ အျခားသူမဟုတ္ပဲ ကြၽန္ေတာ္ျဖစ္လိုပါရဲ႕...
သူ ဆိုတာဟာ ကြၽန္ေတာ္ျဖစ္ရင္ေကာင္းမွာပဲ...
မျဖစ္ႏိုင္တာကိုပဲ ဆုေတာင္းမိေလသလား...
ဘုရားသခင္က ကြၽန္ေတာ့္အားသူ႔ကိုျမင္ျမင္ခ်င္းခ်စ္မိသြားေစခဲ့တယ္။
ျမႇားနတ္ေမာင္ဆိုတာဟာ သူမ်ားေတြကိုသာမဟုတ္ပဲ ကိုယ့္ရဲ႕အခ်စ္ကိုသာ ကိုယ္တိုင္ဖန္တီးႏိုင္ရင္ ေကာင္းမွာပဲ...
ကြၽန္ေတာ္သူ႔ရဲ႕ ပန္းႏုေရာင္ ေသာ့ခေလာက္ေလးကို အျခားဖတ္ၿပီးသား ေသာ့ေတြနဲ႔အတူ ခ်ိတ္ဆြဲထားရမွာ ျဖစ္ေပမဲ့ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ကြၽန္ေတာ္ ကုတင္ေခါင္းရင္းက သီးသန္႔နံရံေလးမွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားမိတယ္။
သူ႔ရဲ႕ ပထမဆံုးေသာ့ခေလာက္ေလး
ကြၽန္မတို႔အခ်စ္ေတြခိုင္ျမဲပါေစ။
ကြၽန္ေတာ့္ေကာင္မေလးကို ကြၽန္ေတာ့္ဆီျပန္လာေအာင္လုပ္ေပးပါ ။
ဖတ္သာဖတ္ေနေပမဲ့ စုစည္းလို႔မရတာကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ စိတ္မ်ား...
ဆုေတာင္းေတြကို တစ္ခုၿပီးတစ္ခုျဖည့္ေနေပမဲ့ မ်က္စိက ၾကည့္ေနမိတာကေတာ့ ကုတင္ေခါင္းရင္းထက္က ပန္းေရာင္ေသာ့ခေလာက္ေလး...
႐ွလြင္ 💫💫💫႐ွလြင္ 💫💫💫
Super natural ျဖစ္တဲ့ကြၽန္ေတာ္...
လူသားေတြရဲ႕ အခ်စ္ေရးေတြကို အဆင္ေျပေအာင္လုပ္ေပးႏိုင္တဲ့ ကြၽန္ေတာ္...
က်ြန္ေတာ့္တြက္ ျပန္ဆုေတာင္းပါရေစ...
ကြၽန္ေတာ္လည္း ice coffee ေလးနဲ႔ အဆင္ေျပပါေစ...
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အခ်စ္ဟာ ဖန္တီးယူလို႔မရ...
ကံၾကမၼာရဲ႕ဒါဏ္ခတ္မႈေၾကာင့္လို႔ပဲေျပာရမလား...
သူမ်ားရဲ႕ အခ်စ္ေရးအတြက္ ကြၽန္ေတာ္ကူညီႏိုင္ေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အခ်စ္အတြက္ေတာ့ ကိုယ္တိုင္ဖန္တီးႏိုင္စြမ္းမ႐ွိ။
ကြၽန္ေတာ့္မွာလည္း ျမႇားနတ္ေမာင္႐ွိရင္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေကာင္းလိုက္ေလမလဲ။
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေနြဦးညေလးကေတာ့ ေနာက္တစ္ေန႔ေတြ႔မယ္မွန္းမေသခ်ာတဲ့ ice coffee ေလးရဲ႕မ်က္ႏွာကို ျမင္ေယာင္ေနရင္း ကုန္ဆံုးခဲ့ေတာ့တယ္...
ေသာ့ခေလာက္ေလး...ငါ့အိပ္မက္ထဲကို ice coffee ေရာက္ေအာင္ ဆက္ဆက္ေခၚလာေပးပါေနာ္...
************************************
Unicode
ဟင်...
ဘာလား...
ဘာအချိုးချိုးလိုက်တာတုန်း...
ကျွန်တော်မျက်စိက သူ့ရဲ့သော့ခလောက်ပေါ်ကို ရောက်သွားတာနဲ့တစ်ပြိုင်နက် လေဟုန်လိုမြန်တဲ့အလျင်နဲ့ ကာလိုက္တာကေတာ့ သူ့ရဲ့ သွယ်လျားသောလက်ချောင်းများ...
ပြီးတော့...
သူ့ရဲ့ မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးတွေနဲ့ ကျွန်တော့်ကို မော့ကြည့်လိုက်ပြီး ပါးလေးနှစ်ဖက်ကို ဖောင်းထားကာ ခေါင်းလေးကို နှစ်ချက်လောက်ခါလိုက်တယ်။
မကြည့်နဲ့ဆိုတဲ့သဘော...
အူတွေ အသည်းတွေယားလိုက်တာဗျာ...
အဲ့ဒီပါးလေးတွေကို ဖြစ်ညှစ်ပစ်ချင်လို့...
ဒါပေမဲ့လည်း ice coffee လေးက မကြည့်နဲ့ဆိုတော့ ဟိုဖက္ကို လှည့်နေရတာပေါ့...
မကြည့်ခိုင်းလည်းနေပေါ့။
ညကျရင် ဒီဆုတောင်းတွေကို ဖြည့်ပေးဖို့ ငါပဲ ဖတ်ရမှာပဲဟာ
ဟွင်းဟွင်းဟွင်း
************************************
ငါခုနက ဘာလို့ကာလိုက်တာလဲ။
သူကသိမှာမို့လို့လား။
သိတော့ရော ဘာဖြစ်မှာမို့လို့လဲ...
နံရံပေါ်မှာချိတ်ထားတဲ့ ပန်းရောင်သော့ခလောက်လေးပေါ်က အနက်ရောင်နဲ့ ထွင်းခြယ်ထားတဲ့ စာသားလေးကို ဖတ်ရင်းကျွန်တော် စဉ်းစားနေမိတယ်။
ကျွန်တော်ချစ်တာသူသိပါစေ...
စိတ်ကူးနဲ့လက်တွေ့တို့က ထပ်တူမကျနိုင်ပါလား။
ရေးထားတာက သူသိပါစေ။
်အခုတော့ သူမသိအောင်လက်နဲ့ကို အကျအနအုပ်ထားသေး။
တယ်လဲရူးတဲ့ငါပါလား...
ကျွန်တော်အတွေးများကိုသာ သိမ်းပိုက်ကာ ဆိုင်ရှေ့သို့ထွက်လာခဲ့တယ်။
စိတ်ကူးထဲမှာတော့ cotton candy ကိုကို ကို fly kiss လေးပေး bye bye လို့နှုတ်ဆတ်ရင်းပေါ့
"Cheer up baby...cheer up baby"
ဟဲ့ဟဲ့ဟဲ့...
ကိုင်မယ်...ကိုင်မယ်...ကို်င်ပါ့မယ်ဆို။
ဒီနေ့ကျမှ alarm မကြားမှာစိုးလို့ဆိုပြီး ringtone ကို မိုင်ကုန်ဖွင့်ထားတာ...
ဒါပေမဲ့ နိုးလားဆိုတော့မနိုးဘူး။ မားမီရဲ့ ဆော်သြသံကြောင့်သာနိုးထလာခြင်း...
လမ်းလယ်ခေါင်ကြီး cheer ထ up တော့ လူတွေအားလုံးရဲ့ ဝိုင်းကြည့်ခြင်းကိုခံရလျက်...
ခုနက နီနေတဲ့ပါးတွေ မီးတောင်ပေါက်သလိုတော့ ဖြစ်တော့မှာပဲ
ရှက်လက်တာ
"ဟယ္လို"
"မလာနိုင်တော့ဘူးလား...မင်းရဲ့ fan တွေစောင့်နေတာဖြင့်ကြာနေပြီ။ ငါလည်းသေဖို့ပဲ ကျန်တော့တယ်။ မင်းမလာရင်တော့...အစ်...အစ်...အစ်"
"ဟျောင့်...ရှီး!!!
ခွန်းရှီး!!!
အဆင်ပြေရဲ့လား။
ခနလေးပဲစောင့်။ ငါလာနေပြီ။"
ကျွန်တော်ကတော့ ခွန်းရှီးတစ်ယောက်ကိုကယ်ဖို့ ကျောင်းတော်ဆီသို့ ခြေကုန်သုတ်ပြေးလိုက်ရလေရဲ့...
ကျောင်းရှေ့က မြင်ကွင်းကတော့ ထင်ထားတဲ့အတိုင်းပဲ...
ခွန်းရှီးတစ်ယောက် လူအုပ်ထဲမှာ မသေရုံတမယ်။
"Hello အချောလေးတို့ရေ။ "
ကျွန်တော်မျက်စိတစ်ဖက်မှိတ်၊ လက်လေးတစ်ဖက်ထောင်လိုက်သည်။
"အား!!!"
"ကိုကိုpink...ရှိုင်းလေး...ယံယံလေး...ပန်းပွင့်လေး...အကို့ရဲ့ အသည်းလေး..."
မိန်းကလေးများသာမက ယောကျာ်လေးများရဲ့ ဝိုင်းရံခြင်းကို ခံရသောကျွန်တော်
ဘဝကြီးဟာ ချောလွန်းတော့လည်း ခက်ရှာတာပေါ့ဗျာ
"ကိုယ်တော်ချော...ပေါ်လာသေးတယ်နော်။"
အမေးနဲ့အတူ သူ့ရဲ့မျက်စောင်းများက ကျွန်တော့်ပေါ်သို့ သက်ရောက်ဘာခဲ့သည်။
"ကိုယ့်ရဲ့တစ်ဦးတည်းသော အခင်ဆုံးလေးရှီးကို ကယ်ဖို့ဆိုတော့ လာရတာပေါ့ဗျာ။ ဟက် ဟက် ဟက်"
"အေး...မင်းကတော့ခုမှလာ။
ခုတော့ ငါ့ရဲ့ ဉာဏ်လေး...လွတ်ပါပြီကွာ။"
ကျွန်တော့်ရဲ့ အခင်ရဆုံး သူငယ်ချင်းလေး ခွန်းရှီး...
ဉာဏ်သခင်မေ ကြောင့်နေ့တိုင်း ဒဏ်ရာတွေ ဗလပွနဲ့ ဖြစ်နေရှာသူလေး...
ပါးမှာတော့ နေ့စဉ်နေ့ဆက် ဆေးရောင်ခြယ်သထားသော ပါးနီကွက်လေး...လက်ဝါးရာကိုထင်းလို့
လက်တွေမှာဆို ညိုမဲကွက်လေးတွေနဲ့ကို အရောင်ခြယ်ပုံဖော်ထားတာ
ဖြစ်မှာပေါ့...
သွားကြိုက်မိတာကိုက အားကြီးလှတဲ့ tom boy...
Tom မွ tom စစ်စစ်...
ဒွိဟဖြစ်စရာကိုမရှိ။
ယောကျာ်းထက် သန်တဲ့အား...
ယောကျာ်းလေးတွေထက်ပိုမိုက်တဲ့ body...
ဒီလောက်တောင် ယောကျာ်းလေးရုပ်ပေါက်နေတာ ကြိုက်မိတဲ့ ခွန်းရှီးကိုက အရူး။
စိတ်ထဲမှာ ကြိတ်ပြီး သူများအတင်းတုတ်ရာကနေ ပေါ်လာတာကတော့ ဟို cotton candy ကိုကြီး...
ဟား...ရူးချင်တယ်နော်...
သူ့ပုံပေါ်လာတိုင်း နှလုံးသားထဲမှာ ဆင်ပြေးနေပြီး ခေါင်းလောင်းလိုမျိုး တုန်ခါနေလို့
ဒီပါးစပ်...
အဲလေ...ဒီစိတ်...
သူမ်ားကို လိုက်ပြောဦး...
ခုတော့ ငါလည်း ယောကျာ်းလေးကို ကြိုက်မိပြီမဟုတ်လား
ဟူး...
ဆရာစာသင်နေလည်း ဒီစိတ်...
မုန့်စားတော့လည်းဒီစိတ်...
ရှူးပေါက်တာတောင် ဒီစိတ်ကလိုက်နှောင့်ယှက်နေတုန်း။
ကလင်...ကလင်...ကလင်
ကျောင်းဆင်းခေါင်းလောင်းသံ
Yes!!!!
ကျောင်းဆင်းတာနဲ့တန်းပြီးပြေးသွားရာ နေရာကတော့ Marn's cotton ဆိုင်လေး...
"Cotton candy couple size ပေးပါ"
ငင့်...
မေးတောင်မမေးတော့ဘူး...
မှာလိုက်တာနဲ့ တန်းပြီးပေးတော့တာပဲ ပန်းရောင် cotton candy
ကျွန်တော် cotton candy ယူအပြီးတွေ့လိုက်ရတာကတော့ သူ့ရဲ့ မနည်းပြုံးထားတဲ့မျက်နှာ...
မနက္က အပြုံးတွေကတောင် တောက်ပနေသေး...
ခုမွ ဘာဖြစ်သွားတာလဲ...ပင်ပန်းလို့များလား...
"အီးဟီးဟီးဟီးဟီး...
ရွှတ်...ရွှတ်"
"တော်ပါတော့ကွာ...မငိုနဲ့တော့...မင်းအခုဆိုငိုနေတာ နှစ်နာရီလောက်ရှိတော့မယ် "
"ငါ့ကို...ငါ့ကို...အီးဟီးဟီး...ပန်းနဲ့ပေါက်တယ်။
ပါးကိုရိုက်တယ် "
"မင်းမပြောလည်းငါသိတယ် "
သိတာပေါ့။ ကျွန်တော်ကဘေးမှာ ဝင်စွက်ဖက်နိုင်ခြင်းမရှိတဲ့ပွဲကြည့်ပရိတ်သတ်ဖြစ်ခဲ့တာ
"ငါက အသားနာလို့ငိုတာမဟုတ်ဘူးကွ...
နှလုံးသားကနာလို့ "
ဉာဏ်သခင်မေကို စကြိုက်တည်းက ဒီစကားကို ကျွန်တော်ကြားရတာ ဒါနဲ့ဆို 3578 ခါတိတိ
သူမပြောလည်း ကျွန်တော့်နားထဲမှာ စွဲနေပါပြီ
ပါးစပ္ကသာ ခွန်းရှီးကို နှစ်သိမ့်နေပေမဲ့ မျက်လုံးအစုံကတော့ cotton candy ကိုကြီးသွားရာနောက်ကို ကြည့်နေမိလျက်...
တစ်မျှင်ပြီးတစ်မျှင်စုရာမှဖြစ်လာသော cotton candy လေးများ...
ကျွန်တော်...သူနဲ့ရော သံယောစဉ်တွေ တစ်စပြီးတစ်စချည်တွယ်ပြီး ကျွန်တော့်ကို သူချစ်လာနိုင်မှာလား...
ကျွန်တော့်ရဲ့ အေတြးမ်ားကို ဖယ်ဖျောက်လိုက်တာကတော့ ကျွန်တော့ပခုံးကို လှမ်းပုတ်လိုက်သော လက်ချောင်းများ...
ကျွန်တော်လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။
ဒုတ်ဒုတ်...ဒုတ်ဒုတ်...ဒုတ်ဒုတ်...
ကျွန်တော့်ရဲ့ အေတြးထဲက စိတ်ကူးသံများသူကြားသွားပြီလား
သို့သော် တွေးထားသည်နှင့်အလွဲ။ သူပြောလိုက်သည်က...
"ညီလေးတို့...ဆိုင်ပိတ်တော့မယ်နော်။"
ကျောင်းဆင်းတည်းက လာထိုင်နေတာ နေတောင်ဝင်နေပြီပေါ့လား...
ဟူး...
နောက်နေ့မှတွေ့မယ်နော်...
မြှားနတ်မောင်လေး...ကျွန်တော့်ဆုတောင်းကို ဖြည့်ဆည်းပေးပါ။
အငိုတော်မောင် ခွန်းရှီးတစ်ယောက်ကို အိမ်ပြန်ပို့ပြီးနောက် ကျွန်တော်လည်းအိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့တော့တယ်...
အိမ်ပြန်လမ်းမှာ Cotton candy ကိုကြီးမျက်နှာ ခနခနပေါ်လာနေတာ ကားမတိုက်ပဲ အသက်ပါပြီး အိမ်ပြန်ရောက်လာတာပဲ တော်သေးတယ်။
မဟုတ်ရင်တော့ ကားတိုက်သေပြီး cotton candy မ်ား ဝင်စားသွားမလားမသိ...
************************************
ဒီနေ့သူနဲ့အတူတူ ပါလာတဲ့ ကောင်လေးက ဘယ္သူလဲ။
ဘာလို့ အဲ့လောက်တောင်ရင်းနှီးတာလဲ။
သူကဘာလဲ...
ကျွန်တော်ဘာကြောင့်မှန်းမသိ...
မသိစိတ္က ကျွန်တော်ရဲ့ အပြုံးတွေကို ဖယ်ရှားပစ်လိုက်တယ်။
တောက်ပတဲ့အပြုံးတွေအစား ဝင်ရောက်လာတာကတော့ဟန်ဆောင်အပြုံးများ...
ကျွန်တော်သူ့ကို မသိမသာလေးနဲ့ တစိမ့်စိမ့်ထိုင်ကြည့်နေမိတယ်။
အကြည့်ချင်းဆုံတာတွေတော့ရှိပေမဲ့ ဘာကြောင့်မှန်းမသိ မဆုံမိအောင် လိုက်ပြီးရှောင်ရှားနေမိတယ်။
ပြတင်းပေါက်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့
နေမင်းကြီးတောင် မြေခတော့မှာပါလား...
Ice coffee ကို တွေ့ချင်သေးပေမဲ့ မြှားနတ်မောင်တာဝန်ဖြစ်တဲ့ အချစ်တွက်တောင်းဆိုသံများက စီတန်းကာ စောင့်ဆိုင်းနေလေရဲ့
မတတ်နိုင်တဲ့အဆုံး တွေ့ချင်စိတ်ကို ချုပ်တည်းပြီး သ့ူဆီသြားကာ ပြောလိုက်တဲ့ စကားလေးတစ်ခွန်းကတော့...
"ညီလေးတို့...ဆိုင်ပိတ်တော့မယ်နော်"
အတွေးများစွာနဲ့အတူ ဆိုင်ပိတ်ပြီးနောက်ကျွန်တော်ပထမဆုံးရှာမိတာက သူ့ရဲ့ သော့ခလောက်လေး...
ရောင်စုံသော့ခလောက်တွေကြား ရှာဖွေနေမိတယ်။
Counter ရဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်နံရံပေါ်မှာ ချိတ်ဆွဲထားတဲ့ သူ့ရဲ့ပန်းရောင် သော့ခလောက်လေး...
တွေ့ပြီ...
ဒါနဲ့ သော့ခလောက်ပေါ်မှာ ရေးထားတာက...
ကျွန်တော်ချစ်တာသူသိပါစေ တဲ့လား
သူ ဆိုတာ ဘယ္သူလဲ
သူဆိုတာ ခုနက...ဟာ...ဘာတွေစဉ်းစားနေတာလဲ...
မဟုတ္ဘူး...မဟုတ္ဘူး...
သူ ဆိုတာဟာ အခြားသူမဟုတ်ပဲ ကျွန်တော်ဖြစ်လိုပါရဲ့...
သူ ဆိုတာဟာ ကျွန်တော်ဖြစ်ရင်ကောင်းမှာပဲ...
မဖြစ်နိုင်တာကိုပဲ ဆုတောင်းမိလေသလား...
ဘုရားသခင်က ကျွန်တော့်အားသူ့ကိုမြင်မြင်ချင်းချစ်မိသွားစေခဲ့တယ်။
မြှားနတ်မောင်ဆိုတာဟာ သူများတွေကိုသာမဟုတ်ပဲ ကိုယ့်ရဲ့အချစ်ကိုသာ ကိုယ်တိုင်ဖန်တီးနိုင်ရင် ကောင်းမှာပဲ...
ကျွန်တော်သူ့ရဲ့ ပန်းနုရောင် သော့ခလောက်လေးကို အခြားဖတ်ပြီးသား သော့တွေနဲ့အတူ ချိတ်ဆွဲထားရမှာ ဖြစ်ပေမဲ့ ဘာကြောင့်မှန်းမသိ ကျွန်တော် ကုတင်ခေါင်းရင်းက သီးသန့်နံရံလေးမှာ ချိတ်ဆွဲထားမိတယ်။
သူ့ရဲ့ ပထမဆုံးသော့ခလောက်လေး
ကျွန်မတို့အချစ်တွေခိုင်မြဲပါစေ။
ကျွန်တော့်ကောင်မလေးကို ကျွန်တော့်ဆီပြန်လာအောင်လုပ်ပေးပါ ။
ဖတ်သာဖတ်နေပေမဲ့ စုစည်းလို့မရတာကတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ စိတ်များ...
ဆုတောင်းတွေကို တစ်ခုပြီးတစ်ခုဖြည့်နေပေမဲ့ မ်က္စိက ကြည့်နေမိတာကတော့ ကုတင်ခေါင်းရင်းထက်က ပန်းရောင်သော့ခလောက်လေး...
ရှလွင် ရှလွင်
Super natural ဖြစ်တဲ့ကျွန်တော်...
လူသားတွေရဲ့ အချစ်ရေးတွေကို အဆင်ပြေအောင်လုပ်ပေးနိုင်တဲ့ ကျွန်တော်...
ကျွန်တော့်တွက် ပြန်ဆုတောင်းပါရစေ...
ကျွန်တော်လည်း ice coffee လေးနဲ့ အဆင်ပြေပါစေ...
ကျွန်တော့်ရဲ့အချစ်ဟာ ဖန်တီးယူလို့မရ...
ကံကြမ္မာရဲ့ဒါဏ်ခတ်မှုကြောင့်လို့ပဲပြောရမလား...
သူများရဲ့ အချစ်ရေးအတွက် ကျွန်တော်ကူညီနိုင်ပေမဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့အချစ်အတွက်တော့ ကိုယ်တိုင်ဖန်တီးနိုင်စွမ်းမရှိ။
ကျွန်တော့်မှာလည်း မြှားနတ်မောင်ရှိရင် ဘယ်လောက်တောင်ကောင်းလိုက်လေမလဲ။
ကျွန်တော့်ရဲ့ နွေဦးညလေးကတော့ နောက်တစ်နေ့တွေ့မယ်မှန်းမသေချာတဲ့ ice coffee လေးရဲ့မျက်နှာကို မြင်ယောင်နေရင်း ကုန်ဆုံးခဲ့တော့တယ်...
သော့ခလောက်လေး...ငါ့အိပ်မက်ထဲကို ice coffee ရောက်အောင် ဆက်ဆက်ခေါ်လာပေးပါနော်...