Weird
Chriscely's POV:
"Ano ba! Bitawan mo nga ko!" nagpupumiglas na ako rito pero sadyang malakas talaga tong rich kid na 'to.
"Sige ka. Pag binitawan kita dito ngayon, patay ka talaga." sabi niya sa akin na nagpakunot ng noo ko.
Inilibot ko ang paningin ko at ngayon ko lang napagtantong marami ang nakatingin sa amin ng masama. Yung parang papatayin na talaga ako.
Hah! Oh ano kayo ngayon? Basura lang to pero inaakbayan naman ng Stanley niyo! Bleh!
"Ah basta! Bitawan mo ko! Sisipain talaga kita!" sigaw ko sa kanya. Pero sadyang matigas siya eh. Hinigpitan pa ang pagkakaakbay sa akin.
"Oh? Talaga? Sisipain mo ko?" pang-aasar niya pa.
"Talaga! Gusto mo sample?! Hah?! Gusto mo?!"
"Woah! Easy lang! Eto na bibitaw na." sabi niya at talagang binitawan na nga ako.
Kaya ayun sinapak ko.
Sa ilong! Tangos eh!
"What the fvck?!" sigaw niya habang hinimas himas ang ilong niyang may dugo.
Hah! Kala niya ah!
"Para yan sa pagiging epal mo at pagpapahiya sa akin!" sigaw ko sa kanya at aakmang susuntokin pa siya pero hinila niya ako papalapit sa kanya then he hug me from the back. "Ano ba! Get off me you jerk!" nagpupumiglas nanaman ako pero hindi niya ako binibitawan.
"Oh babe.. Please calm down." bulong niya sa tenga ko.
Parang nagtayuan mga balahibo ko.
"Hindi! Hindi mo ko mapapacalm down! Pagkatapos ng sinabi mo kanina?! Gusto mong kumalma ako?! Nakadrugs kaba?!"
"Bakit? Anong sinabi ko kanina?"
Ay?! Nakadrugs nga!
"At talagang nakalimutan mo ha?! Pwes! Para sabihin ko sayo, sinabi mo lang naman na gagawa tayo ng baby!" gigil na gigil kong sabi sa kanya.
Kung nakikita niya lang ang mukha ko ngayon talagang matatakot siya.
Hah! Amazona 'to!
Nanlaki ang mga mata ko nang iharap niya ako sa kanya at sobrang lapit ng mukha namin sa isa't isa.
"Bakit? Ayaw mo ba?" ngumiti siya ng nakakaloko.
Nag-iwas ako ng tingin. Pakiramdam ko namumula ako ngayon.
"Oh? Ba't namumula ka? Ano ba nasa isip mo?" sabi niya pa at mas lalong nilalapit ang mukha niya sa mukha ko. "Pwede namang gumawa tayo ng baby yung baby doll." humalakhak siya.
Nahiya tuloy ako. Ano ba iniisip ko. Ang assumera ko sa part na yun pero hindi ko hinihiling na gawin namin yun no!
"T-tumigil k-ka nga.." shet! Ba't ba ko nauutal?!
"At ngayon.. Nauutal kana. Asan na ang tapang mo babe?" inilapit niya pa ng husto ang mukha niya kaya ginawa ko na ang hindi dapat gawin. "Ahhh! Ouch! Wooohh! Hoooh! Fvck!" tumalon talon siya habang nakahawak sa pagitan ng mga hita niya.
I hit his balls. Balls shot. Hahaha. Tagumpay.
"Oh ano? Masarap ba?" ngumiti ako ng nakakaloko sa kanya. Habang siya ay nagtatatalon talon parin sa sakit. "Kulang pa yan sa ginawa mo kan---!"
"Malanding babae ka!" Nagulat ako nang may biglang humila sa buhok ko at walang awang sinabunotan ako.
"How dare you hurt my boyfriend?!" patuloy siya sa pagsabunot sa akin. Alam ko na kung sino 'to.
Bianca Bermudez. Ang feeler na akala mo eh girlfriend ni Stanley. Eh hindi naman.
"Bianca! Gett off her!" sigaw naman ni Stanley hanggang sa naawat na niya si Bianca.
"Walang hiya ka! Higad! Linta! Basura!" sigaw niya sa akin. Galit na galit ang mukha niya.
Ngumisi ako. Nakakalokong ngisi. "Ay talaga? Mukha ka namang impakta!"
"Ano sabi mo?!"
"Bianca impakta!" at tumawa ako. Yung sobrang lakas.
"Bawiin mo ang sinabi mo!" akma sana siyang susugod sakin nang pigilan siya ni Stanley.
Inirapan ko si Stanley.
Bwiset na lalaki feeling super hero!
"At bakit ko babawiin eh nasabi ko na?" mataray ko siyang tinignan.
"Bawiin mo sabi! Humanda ka sakin!"
"Okay! Handa na nga ko eh." I playfully said.
"Tara.. Handa kana man na." sabi ng hindi ko kilala sabay hila sa akin.
Tinignan ko kung sino. At nanlaki ng sobra ang mga mata ko.
As in shock talaga ako.
Oh no...
"STEVEN.." usal ko sa pangalan niya na may halong kaba at gulat.
Siya ang kuya ni Stanley. Ang CRUSH ko. Oo tama ang nabasa niyo. CRUSH ko. Si Steven. Magkaiba kasi sila ng ugaling dalawa. Rich kid din ang isang 'to eh. Alam niyo para sakin, mas ito dapat ang nabansagan sa skwelahang 'to eh.
Pero hindi.. Yung hambog at walang modong kapatid niya pa! Ano ba kasing pinakain ng isang yun sa mga taga hanga niya! Nakakapikon lang!
Napatingin ako sa mga kamay naming magkahawak. Hila hila niya parin ako. Wala akong ideya kong saan niya ako dadalhin.
Pero siyempre gora parin ako 'no! Crush ko na 'to eh! Eh kasi naman eh! Ang pangit naman ng damit ko. Hindi ko alam kung saya ba 'to o daster eh. Basta ko nalang kasi kinuha kanina sa lalagyan. Aish.
"Dito nalang tayo." biglang sabi ni Steven.
Ang gwapo niya talaga!
"Ah.. A-ano ahmm.. S-Steve.." shet! Ba't ba kasi nauutal ako.
Kanina din 'don sa unggoy na kapatid niya!
"Yes? Upo ka muna dito sa tabi ko." nakangiting saad niya.
Shet! Ano ba! Natutunaw ako! Yung dimples niya oh! Ngayon ko lang napansin. May dimples si Steven at si Stanley naman ay chinito.
Anak ng---! Ba't ko ba naiisip ang unggoy na Stanley na 'yun!
Umupo nga ako sa tabi niya.
Ngayon ko lang napagtantong, nandito nga pala kami sa field. Nakaupo kami ngayon sa isa sa mga bench.
Ang saya ko!
"S-Steven.." nauutal kong sambit sa pangalan niya. Naman eh! Ba't ganito?
"Hmm?"
Napayuko ako. Para akong nagbablush sa mga tingin niya eh. Nakakatunaw!
"T-thank you nga pala sa paghatak mo sakin." kasi nakasama kita ngayon.
Kyaah! Ang landi ko! Tumigil ka nga Chris hindi bagay sayo. Mayaman ito hindi kayo bagay.
Ngumiti nanaman siya. Yung labas dimples nanaman! Kainis!
"Wala yun! Ikaw pa! Halika nga dito!" then niyakap niya ako.
Oh my siomai! Kinikilig talaga ako! Tulongan niyo ko! Mygosh!
"Ah a-ano.. Ahmm.. L-Libre kita mamaya sa cafe?" oh my god! Sinabi ko ba yun?
Bakit? Bakit? Ang daldal ko talagang basura! Harot pa more!
"Ha?" tila takang taka niya akong tinignan.
Hooooh! Ang gwapo! Lord! Eto nalang po regalo niyo sakin ngayong pasko!
"Kasi ano.. Siyempre pang-thank you ko sayo diba? Hehe." napayuko ako.
Ano ba yan! Yan ay kung sasama siya sayo Chris! Eh, mukha ka namang basura!
"You know what Chris? That's a good idea pero talagang busy ako mamaya eh." sabi niya.
Ouch.. Na reject ako. Oh diba? Hindi ka niya mapagbibigyan sa alok mo. Shet! Parang naiiyak ako ah?
"G-ganon ba? Okay lang." itinuon ko ang pansin sa mga dumadaang estudyanteng masama ang titig sa akin.
Mamatay kayo sa inggit! Mga inggitera!
Nagulat ako nang bigla niyang gagapin ang kamay ko.
"Sorry talaga Chris.." he said while staring intensely at my eyes.
Oh my god! Hindi ko 'to kaya.
"I have a date later." dugtong niya.
My heart stinks. Sakit ah! Kailangan isabi talaga? Ipamukha sakin ha?! Kainis to!
"W-wala y-yun! A-ano ka ba! Okay lang sakin 'no!" sino ba naman ako para pagbigyan mo diba? Gusto ko yan isabi sa kanya pero siyempre hindi ko ginawa.
"Maybe next time." he smile at me pero parang halatang nagsisinungaling. Napangiti rin ako.
Wala eh. Nakakahawa yung ngiti eh. Yung dimples!
"Sige ba!" then we both smile at each other.
Pero natigil ako sa pagngiti nang makita ko si Stanley. Ang dilim ng mga titig niya sa akin na parang kakainin ako ng buhay.
Bakit ganon?
Tumayo ako para sana puntahan siya pero hinawakan ni Steven ang kamay ko.
"Bakit Chris?" he asked.
"I need to go. Bye Steve!" then I run. Nagbabakasakaling maabutan si Stanley pero wala na siya.
Saan na yun?
At teka... Bakit ko ba siya hinahanap at hinabol?
Talaga Chris?! Pinagpalit mo si Steven para kay Stanley?!
Aish! Kainis naman oh!
Ang WEIRD..
----
A/N: Hi Readers! Please don't forget to click vote and type a comments! Please guys! I need it so much. Haha. It makes me so happy. Lablab ya'all!
-NnahJanexz