Kabanata 3
Maaga akong gumising kinabukasan dahil malayo layo pa ang pupuntahan namin. Sinabihan ko na rin si Alex kagabi na dapat alas otso ay paalis na kami sa bahay namin. Wala pa rin mga magulang ko, I don't know if iniwasan talaga nila 'yung araw na 'to o ano, e.
Ginawa ko na yung usual na morning routine ko. Siguro'y nasa baba na rin sina Stella, lagi naman kasi silang nauuna sakin kapag ganitong araw. Sobrang nakakataba lang ng puso kasi may mga kaibigan akong kagaya nila Stella.
Saktong pagbaba ko ay nakarinig ako ng tawanan. Syempre, nangunguna na diyan si Stella at Noah. Wala namang kawala 'yung lakas ng tawa nong dalawang 'yon.
"Good morning, prinsesa!" Masayang bati ni Noah sa akin. "'Lika na, kain na tayo."
Lumapit naman ako sa kanila at nagbeso na sa kanila, binalingan naman ako ni Noah na nakangisi kaya naman napakunot noo ako.
"Bakit?" Tanong ko.
"Oh sa boyfriend mo?" Tanong niya. "Walang good morning kiss?"
Nanlaki mata ko. "Noah!"
Nagtawanan naman sila. Inasar naman nila ako, maging si Alex ay nakisama na sa pang-aasar.
"'Di ko akalain na may boyfriend ka na talaga, beshy." Ani Noah sabay hampas sa akin. "Sana lang ay hindi mo sinasagad pasensya niya."
"Noah Emmanuelle? Ako bestfriend mo diba?" Sabad ko.
"Makulit lang talaga siya," Ani Alex. "Ayaw magpatalo lagi."
"Wow, sayo pa talaga nanggaling 'yan 'no?" Sabad ko pero nginitian niya lang ako.
"Totoo 'yan!" Sang-ayon ni Stella.
Napasimangot naman ako. "Guys, let's eat."
Humagalpak naman sila sa tawa. Pagkatapos naming kumain ay nagready na kami para makaalis na. Pagkasakay namin sa van ay kami ni Alex ang magkatabi sa pinakadulo.
"Umidlip ka," Wika ko. "Mukhang pagod na pagod ka."
Ngumiti siya sa akin. "Ikaw? Di ka matutulog?"
Umiling ako. "Hindi."
"Mamaya nalang ako matutulog."
"Matagal byahe natin, mga dalawang oras at kalahati ang byahe."
"Pwede ko na ba malaman saan tayo pupunta?"
"Sa batangas."
"Anong meron?"
"Malalaman mo din, pagdating natin doon."
"Pwede pasandal sa balikat mo?"
"Okay, sige."
Sumandal naman siya kaagad. "Sorry ah? Mukhang napaka-private pala ng pupuntahan niyo."
"Okay lang." Wika ko. "Masaya nga ako na may sinama ako bukod kila Stella."
"Mahal na mahal mo talaga sila Stella 'no?"
"Oo naman." Wika ko. "Matulog ka na, Alexander."
Natawa naman siya. Sumandal ulit siya at mukhang nakatulog na sa balikat ko. Halata kasi sa kanya na pagod talaga siya. Makalipas ang ilang oras ay nakarating rin kami. Medyo ngalay na rin ako dahil sa bigat ni Alex.
"Gising na, Alex." Wika ko sabay tapik ng mahina sa mukha niya.
"Hmmm.."
"Gising na, uy." Wika ko. "Nandito na tayo."
Halatang pinipilit niyang buksan yung mata niya pero di makayanan kaya naman natawa na ako.
"Good morning, Alexander!" Masigla kong bati dahilan para manlaki mata niya.
"Ang hyper ah."
Bumaba naman na kami ng van. Nauna naman na sila Stella kaya kaming dalawa lang yung sabay na naglalakad.
"Wait, nasa sementeryo ba tayo?" Tanong ni Alex.
Tumango naman ako. "Yup."
"Hindi pa naman november ha?"
"Oo nga,"
"Pero bakit?" Nagtataka niyang tanong. "Bibisitahin ba natin yung puso kong patay na patay sa'yo?" Napahinto ako bigla sa sinabi niya.
Bigla naman siyang natawa. Inakbayan niya ko tsaka sinabihan na, "Pulang pula mukha mo. Kilig ka 'no?"
"Oh please, wag kang umasa."
Humagalpak nanaman siya sa tawa kaya napailing ako. Pagdating namin doon sa museleo ng mga Delavin ay medyo nanahimik si Alex, mukhang may iniisip na malalim.
"Puntod ng mga mahal namin sa buhay," Wika ko na nakaagaw sa pansin ni Alex. "It's my baby sister's death anniversary."
Lumapit kami sa may puntod ng kapatid ko. Hinaplos ko yung tumbstone niya. Oh, how I miss her. Sobra pa sa sobra.
Aaliyah Delavin
2011
"She was a pre-mature baby." Wika ko. "I was so happy back then, but when she died, it felt like my world was shuttered into pieces."
"She's so cute." Ani Alex sabay haplos din sa tumbstone ni Iyah na may picture niya. "I know, wherever she is, she's proud of you."
Ngumiti ako. "I hope so."
"No one knows that you had a sister?"
"Wala," Wika ko. "Except my bestfriends."
"Kaya ba ayaw mong sabihin sa akin noon?"
"Hindi sa kinakahiya ko ang kapatid ko, ayaw ko lang na kaawaan ako."
Ngumiti si Alex. "Hindi naman ako naaawa sa'yo. Napakabully mo kaya."
Napasimangot naman ako sa sinabi niya. "Ewan ko sa'yo."
"No, really." Aniya. "I'm happy na napilit kitang isama mo ako."
"May choice ba ako?"
"Wala." Aniya sabay tawa.
Nakisali na kami ni Alex sa mga kaibigan ko na ngayon ay masayang nagkukwentuhan.
"Alex, basta ha?" Ani Noah. "Lagi mong aalagaan 'yang prinsesa namin ha."
"Oo naman, Noah."
"Oh! And it's Neri. Not Noah. Okay?"
Humaglpak naman kami sa tawa dahil kay Noah, minsan talaga panira siya eh.
"Tsaka pagpasensyahan mo na rin kung may katigasan ang ulo." Ani Stella.
"Grabe naman kayo sakin, ako yung kaibigan niyo." Sabad ko na kinatawa nila.
"My father once told me, if hindi ko kayang maging prinsipe para sa kanya wag ko raw ipaparamdam na prinsesa siya." Ani Alex. "And I can assure you na, I'll treat her not as my princess lang but my queen."
Humagikhik naman silang dalawa. "Too sweet."
Biglang hinawakan ni Alex kamay ko dahilan para tingnan siya pero di naman siya nakatingin sakin. Nakikipagtawanan naman siya sa mga kaibigan ko.
We spent the rest of the day making jokes and kwento's. I felt so happy being here with my friends. It was past four already nang nakarating kami ng Manila. It was so tiring but fun.
"I'll fetch you later, okay?" Ani Alex. "And please, light make up only."
Tumango ako. "Drive safely."
He kissed my forehead bago siya ulit umalis. Napangiti nalang ako dahil sa simpleng bagay na nagagawa ni Alex para sa akin.
Pagpasok ko ay nagmadali na akong mag-ayos. I was staring at myself sa salamin habang nagmemake-up, ewan ko ba pero sinunod ko 'yung sinabi ni Alex na light make up lang. Maybe, he's right? I don't know.
"Ila? Nasa baba na si Alex." Ani Manang Rosie.
Mabilis akong kumilos at kinuha na ang pouch ko. I wore the black dress he bought for me. May halong kaba 'yung nararamdaman ko kasi this time, hindi na isa taga-medicine department ang kasama ko, hindi na 'yung ex kong iniwan ako sa ere.
Nang nakababa na ako ay nakita ko kaagad si Alex na nakatayo, and just like the other day, he was smiling whole heartedly at me. Oh, my heart hurts so good because of his smiles.
"Let's go?" He asked.
I nodded and made our way to his car. Pagsakay ko ay pabango niya ulit ang naamoy ko, I don't know but it feels right. Pinasadahan ko siya ng tingin, he was wearing a jeans and a white shirt na pinatungan lang ng coat, yet, he looks so intimidating.
I looked at him, "Are you okay?"
"Yeah, bakit?"
Umiling lang ako. He held my hand while he was driving. "Ang liit ng kamay mo, Ila."
"What's wrong with that?" Iritado kong tanong.
Bigla naman siyang tumawa. "Wala naman akong ibang sinabi."
"Whatever, Alex."
Humagalpak nanaman siya sa tawa bago nagseryoso sa pagdadrive. It feels right, knowing Alexander always got my back.
Nang nakarating na kami ng school ay kitang kita kong halos lahat ng med students ay nandoon. Kaya naman pala pinipilit ako ni Miss Marita.
"What are you thinking?" This time si Alex na ang nagtanong.
I shook my head. "Wala. There's Kayla oh."
"Ugh. Shut up."
I laughed. "Bitter!"
"Whatever, Camila." Aniya bago hawakan 'yung kamay ko.
I raised an eyebrow. "Sungit, why won't you talk to her?"
"Ila, please. Ikaw date ko kaya sayo lang ako, okay?"
Bigla nanamang bumilis 'yung tibok ng puso ko. Kailangan ko na yatang magpacheck up, baka may sakit na ako sa puso.
"Camila! You came!" Ani Miss Marita nang makita ako. "Oh! You're with Mr. Pangilinan."
Tumango ako. "Yes po."
She smiled at Alex. "Enjoy the party, Mr. Pangilinan."
"Alex po, Miss. You can call me Alex."
Miss Marita nodded at pinakawalan na din kami. Hinayaan niya kaming makihalubilo sa ibang estudyante. I saw how friendly Alex is. Ang dami niyang kilala na hindi ko kilala. Mostly mga guys lang din naman kinakausap niya.
"Hungry?" Baling sa akin ni Alex.
Umiling ako. "Nope."
"Sabihan mo ako kapag gutom ka na. Okay?"
Tumango ako. "Makipagkwentuhan ka muna."
Tumango lang siya at binalingan na mga kausap niya kanina. 'Yung tawa ni Alex akala mo hindi na tatawa ulit, parehas ng mga kaibigan niya.
Nang nag-umpisa na 'yung program ay doon ko nakita 'yung ex ko, mukhang kadate niya 'yung pinalit niya sa akin. Pagkatapos kumain ay hinayaan ng mag-sayaw ang mga estudyante.
Inaya naman akong sumayaw ni Alex, ayoko sana pero wala na akong nagawa dahil hinihila na niya ako. I shook my head dahil sa kakulitan niya.
🎶 All I am, all I'll be
Everything in this world
All that I'll ever need
Is in your eyes
Shining at me 🎶
Napaiwas ako ng tingin kay Alex dahil 'yung titig niya sa akin parang nalulusaw ako. Ang lakas ulit ng kabog ng dibdib ko.
🎶 When you smile I can feel
All my passion unfolding
Your hand brushes mine
And a thousand sensations
Seduce me 'cause I 🎶
Hinigpitan niya 'yung pagkakahawak sa akin kaya naman napaangat ako ng tingin sa kanya.
"Look at me," Aniya. "Sa akin ka lang tumingin."
"Why?"
"Basta, sa akin ka lang titingin."
🎶 I do cherish you
For the rest of my life
You don't have to think twice 🎶
"A-Alex.."
Hinila niya ako palapit sa kanya. "Camila, tulungan mo naman ako."
"H-ha?"
"Tulungan mo akong 'wag mahulog kaagad."
"Hindi ko marinig, Alex. Ano sinabi mo?"
Niyakap niya ako ng mahigpit. "Sabi ko dito ka lang sa tabi ko."
🎶 I will love you still
From the depths of my soul
It's beyond my control
I've waited so long to say this to you
If you're asking do I love you this much
I do 🎶
"Kahit anong mangyari, hindi mo ako iiwanan." Aniya habang sumasayaw kami. "Please. Hindi mo ako pwedeng iwanan."
"I won't. I won't leave you, Alex."
Hinaplos niya 'yung buhok ko, "Kasi kung ako tatanungin mo? Hinding hindi kita iiwanan. Bigyan man nila ako ng maraming dahilan."
🎶 In my world, before you
I lived outside my emotions
Didn't know where I was going
'Til that day I found you 🎶
"Lagi mong tatandaan na nandito lang ako. Okay?" Aniya at niyakap ulit ako ng mahigpit.
Ang bilis din ng tibok ng puso niya pero hindi kasing bilis ng akin. Hindi kaya pareho kaming may sakit sa puso?
🎶 How you opened my life
To a new paradise
In a world torn by change
Still with all of my heart
'Til my dying day 🎶
Tumingala ako at nakita ko 'yung lungkot sa mata ni Alex. Hindi ako nagsalita, instead I closed my eyes and hugged him tightly. Sana mafeel niya yung presence ko, na maisip niyang lagi lang din akong nandito para sa kanya.
Pagkatapos naming sumayaw ay inihatid niya ako sa upuan namin at umalis muna. Hindi ko alam kung saan siya pupunta pero nalulungkot din ako na makitang malungkot siya.
"Care to share something?"
Muntikan na akong bumaliktad sa upuan ko nang makita kong si ate Kylie ang nandito. Kylie is Harry's girlfriend.
"Ate Kylie!" Wika ko. "What's up?"
"I saw you dancing with a guy." Aniya. "Who's the lucky guy?"
"It's Alex Pangilinan."
"Woah. You're dating a Pangilinan?"
"Is that a bad idea?"
"No, no. That's not what I meant."
Tumango lang ako.
"So what's wrong?" Usisa niya.
"He looks sad, I don't know why."
"Did you asked him?"
Umiling ako.
"Go after him, Camila." Aniya. "Ask him."
Napabuntong hininga naman ako.
"Camila, sometimes they need an assurance too."
"Huh? What do you mean?"
Nagkibit balikat lang siya. "It's not my story to tell. Now, go."
Wala naman akong nagawa kundi hanapin si Alex. May sarili yatang isip 'yong paa ko kase dinala niya ako sa may gym. Bago pa ako makapasok ay may narinig na akong nag-uusap.
"Why don't you let her go nalang bro?"
"I can't and I don't want to."
"Pero alam mong mahal niya si gago, di ba?"
"Wala naman akong pakialam doon. Sabi niya nga, to hell with it."
"Ewan ko sa'yo, bro. Alam mo naman saan kami hahanapin." Anang lalake. "Kapag masakit na bitawan mo na."
Narinig ko naman na papalabas na 'yung lalake kaya naman nagtago kaagad ako.
'Yung senior namin ang kausap ni Alex. Ako ba pinaguusapan nila? Huli na nang mapagtanto kong papasok na ako ng gym.
Nakita ko naman si Alex na nakaupo sa bleachers at nakayuko. Dahan dahan akong lumapit sa kanya at umupo sa tabi niya.
"What are you thinking?" Tanong ko na halos ramdam ko 'yung gulat niya.
"Camila!" Aniya na nanlalaki 'yung mata. "A-anong ginagawa mo dito? Bakit ka umalis doon?"
"Hindi masaya doon." Wika ko at sumandal sa balikat niya.
"Bakit last year? Nag-enjoy ka naman sa Med Night niyo ah?"
"Kasi last year walang pumilit sa akin na pumunta ng Med Night." Wika ko at tumingala sa kanya. "Eh, this year pinilit na nga niya ako tapos iniwanan din ako."
Napakunot noo naman siya sa sinabi ko. "Kailangan ko lang hangin."
"Pwede mo naman akong isama ha?"
Hinalikan naman niya 'yung noo ko. "Stop, please. I'm falling."
"Ha?"
"Ang ganda mo."
Ngumiti ako sa kanya at niyakap siya ng patagilid. "Alex, nandito lang ako ha. Kapag may problema ka, nandito lang ako. Makikinig lagi."
Pinatong niya 'yung baba niya sa ulo ko. "Same, Camila. Same."
"Gusto mo pa bang bumalik doon?" Tanong ko.
"Pwede bang dito nalang tayo?"
"Oo naman." Wika ko. "May tanong ako."
"Hmm?"
Humiwalay ako sa pagkakayap ko sa kanya at tiningnan siya. "Bakit kahit anong naririnig mo tungkol sa akin wala ka pa ring pakialam?"
Tiningnan naman niya ako. ".. because you're mine and I don't give a fuck."
"Do you know Aiden Barber?" I asked suddenly.
"Si gago." Aniya. "I mean, oo."
"He's my ex-boyfriend."
"Alam ko, ang yabang kaya nun samin." Aniya na may iritasyon. "Team mates kami, he usually brags your relationship kapag training."
"He did?"
"Yah, but, instead of saying he's proud of you, he said he's proud of himseld kasi napasagot ka niya."
Napakunot noo naman ako. "Gago talaga."
"One time, Axe punched him straight in the face."
"What, why?"
"Ang yabang eh. Napikon si Axe."
"Ikaw? Napipikon ka sa kanya?"
"Madalas. But, I don't care much about him."
Natawa naman ako. "Same old, Alexander."
"Do you still love him?" Bigla niyang tanong.
Hindi ako kaagad nakapagsalita. Mahal ko pa ba? Hindi ko alam. But these past few days, hindi na ako nasasaktan kapag nakikita ko sila ng bago niya. Hindi na rin ako umiiyak gabi gabi. Maybe, no? I don't love him anymore.
"Mukhang oo," Ani Alex at hinila ako para mayakap ako. "Don't worry, I'll help you move on from that asshole."
Natawa ako. "No need."
"Hm?"
"Maybe I still love him, but not in a romantic way." Wika ko dahilan para mayakap niya ako ng mahigpit. "A-ack. A-alex. I can't breather."
Niluwangan naman niya kaagad 'yung pagkakayap sakin. "Oops. Sorry."
I don't know how long we hugged each other, pero saksi 'yung gym na 'to sa lahat ng first ko dito sa school.
"Thank you, Ila."
"For what?"
"For everything."
"Ako yata dapat magpasalamat?"
Umiling si Alex. "No, thank you. Dumating ka kasi sa buhay ko."
I laughed. "Ang corny mo."
Humiwalay siya sa yakap namin at tinitigan ako, "I do cherish you for the rest of my life, you don't have to think twice."
Hinalikan niya ulit ako sa noo ko. It feels right whenever he kissed me sa forehead. Gusto kong masanay sa ganito pero natatakot din ako. Haay, Alexander. What are you doing to me?