/ EVA POV /
Ik loop de school binnen terwijl mijn koffer op wieltjes achter me aan ratelt op de betegelde vloer. 'Hey daar is ze weer!' word er geroepen door een meisje en wijst naar me. Ik kijk weg en er worden verschillende dingen naar me geroepen 'Evaaa, ga je er weer een gezellig jaar van maken? Ik kijk ernaar uit, jij ook?' 'Tssss, ze heeft ook altijd hetzelfde aan he' 'Ze zegt ook niks, saai kutkind'. Ik knijp mijn ogen kort dicht en loop door naar de receptie van de school. Het is al jaren zo, mensen haten me. Het word mijn 4de jaar hier en het is al die jaren al kut geweest. Sinds mijn moeder is overleden door een auto ongeluk ben ik niet met andere meiden gaan praten op de school waar ik naartoe ging, het was 3 dagen voor de eerste schooldag gebeurt. Ik durfde het niet te vertellen, ik had enorme wallen.
'Hallo, ik kom mijn de sleutel van de kamer ophalen' zeg ik op een zo vriendelijke toon tegen de receptioniste. 'Naam...' zegt ze vermoeid terug 'Eva Harnem' ze loopt naar een kast vol sleutels en zoekt naar een sleutel. Ze komt terug en geeft de sleutels aan mij 'Je weet hoe het werkt?' ik knik 'Je hebt kamer 214, veel geluk met het schooljaar' de laatste zin zei ze nogal sarcastisch en ik knik weer kort voordat ik wegloop naar het deel van de school waar de kamers zijn.
Ik loop een dorm in, ze zijn verdeeld in honderdtallen. Er zijn 599 kamers en in elke dorm zijn 99 kamers. Ik zit dus in dorm 2 in kamer 14. Ik loop naar binnen en zoek naar kamer 14, hij is helemaal achterin in de gang op de 2de verdieping. Ik open de deur en kijk rond. Je ziet meteen een klein huiskamertje en aan de linkerkant ervan een keukentje. Als je rechts gaat van het gangetje kom je 2 kamers tegen, een badkamer en een slaapkamer. Omdat er nog niemand is hoop ik dat ik weer alleen zit zoals vorig jaar, dat vond ik heel fijn. Ik loop de slaapkamer in en leg mijn koffer en rugtas op het achterste bed.
Verder is de slaapkamer gevuld met 2 bureaus met ieder een kastje voor je boeken, een grote kledingkast (die ik waarschijnlijk moet gaan delen als er toch iemand straks nog komt) en een spiegel.
Ik hoor opeens een deur en krijg een lichtelijke hartaanval omdat ik helemaal in gedachten was. Ik loop naar de huiskamer en zie dan iemand die ik als laatste als kamergenoot wil.
Degene die me de laatste jaren het meest pest.
Wat doet hij hier überhaupt? Ik ben een meisje.
Ik slik en knipper een paar keer om goed te kijken naar degene die in de deuropening staat. Ik wil bijna mijn bril schoon gaan maken maar dan zegt de jongen wat 'Oh... Hallo Eva'.
Het is Park Jimin.
Jaaa dat was hem! Dit schoot me van de week te binnen en dacht "waarom ga ik dit niet gewoon schrijven?" dus hier is het!
Bye bye! ~Eyevie
^.^