SLY {Fall for a Detective}
Copyright © 2013 throbbingheart
throbbingheart says: I'm a degree holder now. A BSA Graduate :) But I'm still undecided whether I'll take my review now to be a CPA or will seek for work. I'm avoiding regrets. This decision was the hardest, pray for me please. Once na magreview ako, matatagalan lalo ang updates. At nasa review dapat ang buong focus ko. Pressssssure!
Well anyways, I missed wattpad. I missed SLY. Ang light ng chapter na ito na puro JusDin moments lang XD Magugustuhan nyo ito. Swear. So.. indulge.
Case 24
Secret Lust
Dinelle’s POV
"This will create a big issue, Suralvo."
Ramdam ko ang mahigpit na hawak niya sa kamay ko.
Patuloy lang sa pagbagsak ang mga luha ko.
Ang Papa ko.
Ang kaisa-isang pamilya ko.
Pagkatapos ng maraming taon, ng maraming pagtitiis, ng pag-iisa.. makikita ko pa pala siya.
I always convince myself that I won't ever see him again. Dahil sa araw-araw na paghihintay ko sa kanya sa labas ng bahay, kasama sina Blink at Twinkle na teddy bears ko.. wala.
Wala siya. Paulit-ulit ko siyang inabangan, hinintay at inasahan. Kaya paulit-ulit rin akong nasaktan.
Sapat na sa aking alam kong maayos at buhay siya. Hindi na ako umasa pa na magkikita kami, pero nandito na siya..
"Just like when we first met, hindi mo inisip ang consequences ng pagpunta mo dito."
He's here. Papa's here now.
Huminto ako at marahas na binawi ang kamay ko.
After so many years, he's finally here, and I will not let this chance passed.
"I know what I'm doing, detec--"
"Hindi mo alam." putol niya sa sasabihin ko.
Sino siya para sabihin iyon? Kapag sinabi kong alam ko, alam ko.
Tinalikuran ko siya at naglakad pabalik kay Papa.
Hindi pa man ako nakaka-apat na hakbang, nanlaki ang mga mata ko sa nakita kong kumakausap sa kanya.
"Ano?" tanong sa akin ni Wanna Be na katabi ko nang nakatingin kay Papa at Kiel. "Naniniwala ka na bang kailangan mo ako?"
"Bakit nandito si Kiel?"
Paano si Ayen? Ang interviews nila?
"He's one of our sponsors. Hindi makakarating ang kapatid niyang si Zeil kaya siya ang nag-represent ng Zephyr, ang family-owned company nila."
Tumingin na uli ako kina Kiel at Papa, mukhang sobrang close nila. Hindi ko maiwasang mainggit.
"Iyon ang sinabi ng Director mo. Pero ayon sa mga nabasa ko tungkol kay Zeil Navarro, ang present CEO ng Zephyr.. wala pa siyang na-miss na importanteng bagay na may kinalaman sa kompanya nila. Kaya hindi malabong may iba pang pakay ang Director mo."
Napatingin ako sa kanya at nagsalubong ang mga mata namin. "Malakas ang kutob kong may kinalaman ito sa iyo, Suralvo."
"Hindi niya alam na nandito ako." agad na sagot ko, at napatingin na uli sa direksyon nina Papa.
Sakto namang nakatingin sa direksyon ko si Kiel. Gusto kong umiwas o tumalikod, pero hindi ko magawa.
Halos maduling ako sa lapit ng mukha ni Wanna Be nang pumuwesto siya sa harap ko para takpan ako.
"Hindi pa niya alam." pagtatama niya sa huling sinabi ko. "Pero hindi naman ikaw ang pinunta niya dito. Kundi ang Papa mo."
"Ha? Anong kailangan ni Kiel kay Papa? Ano bang alam mo?!"
Lumingon siya sa likod at tapos ay sa akin uli. "Lalapit siya dito."
Sisilip sana ako sa likod niya nang idikit niya ang noo niya sa noo ko.
"Wag. Hindi ka dapat niya makita."
My heart started to race.
( -.-)(O///O )
Napatingin ako sa labi niya na unti-unting ngumiti.
/(O////O)\
"Let's go to my room."
(i_______i )
( >/////<)
( Ö...........Ö )
Ibinukas ko ang mga labi ko para magsalita pero hinila niya na agad ako. Mas mabilis kaysa sa kanina.
Dadalhin niya ako sa..
.. sa ano..
Pupunta kami sa..
BALIW BA SIYA?!!
ö~ö~ö~ö
He swiped the card to the door where we had stopped. And he's still holding my hand.
Bumukas iyon.
"Get in." utos niya sa akin.
"Your face!!" inis na sigaw ko sa kanya.
"So.. you're looking at my face, huh?" he grinned.
I grit my teeth. "Funny!!" I sarcastically said.
"Bakit, Suralvo? Natatakot ka ba sa akin? Ganoon ba ka-tindi ang epekto ko sa iyo?"
"Are you challenging me?" alam na alam niya talaga kung anong mga salita ang sasabihin para mapapasok ako sa loob.
Lagi akong sumisige sa kahit na anong hamon. Wala akong inuurungan.
"Pwes, hindi mo ako maloloko! Hinding-hindi mo ako mapapapasok sa kwar--"
Natigilan ako nang makitang papalapit si Beatriz sa amin.
"Her room's next to us." mahinahong sabi ni Wanna Be.
Kwarto niya itong kabila? And what did he said? Us? This room belongs to him and only him, NOT US!!
"Don't worry." tinapik niya ang balikat ko nang mapansing hindi ako mapakali. Gusto kong mawala na lang o lumubog sa kinatatayuan ko. "Beatriz was nearsighted"
Bigla niya na lang akong itinulak papasok sa kwarto niyaat isinara ang pinto.
"Hey!!" kakalampagin ko sana ang pinto nang marinig ko siyang magsalita.
"Bee, good morning."
"Good morning, Hon."
Naikuyom ko ng madiin na madiin ang magkabilang kamay ko. "Aissshh!!"
I grabbed the nearest pillow, then threw it really hard on the floor.
Alam kong nandito ang ipis na si Beatriz. Pero naiinis akong magkatabi pa sila ng kwarto!! Maraming pwedeng mangyari sa loob ng limang araw.
Oh well, Dinelle.. come on, calm yourself. You're here for your Papa and not for anyone else!!
I inhaled and exhaled deeply.
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
throbbingheart says: Ito na po ang most awaited part na nakasulat sa prologue :D but please note that I changed various parts, it's not a 'copy-there-then-paste-here thingy' " Indulge everyone XD
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
ö~ö~ö~ö
Author's POV
Nadatnan ni Justin na pabalik-balik ng lakad si Dinelle sa loob ng kwarto niya.
"So? Tapos na pala kayong maglandian?" huminto si Dinelle at tiningnan ang taong kanina pa dahilan ng inis niya.
Ngumiti lang si Justin.
"Hindi pa ba? Pwede kang lumabas uli. Paligayahin mong sarili mo!" matalim ang tingin niya kay Justin.
Para siyang girlfriend na tinu-two time kung mag-react. Si Dinelle ang klase ng taong sanay na palaging siya ang unang responsibilidad ng lahat ng tao maliban sa Papa niya.
Tiningnan ni Dinelle ang suot na sunflower watch. "Forty-five minutes! Forty five minutes mo siyang nilandi! Magkakasama naman kayo ng limang araw, ganoon na ba katindi ang pangangailangan mo?! Ha?!"
Natawa si Justin. Mula kanina pinapanood at pinakikinggan niya lang si Dinelle.
Lagi talaga siya nitong pinapasaya, iyon ang paniniwala niya.
Hinagis ni Dinelle kay Justin ang suot niyang sumbrero. "Bakit ba sa tuwing makikita mo ang babaeng iyon, kinakalimutan mo ako?!! Iyong oras na dapat dinadala mo na ako sa kung nasaan si Papa, nababawasan!"
Ibinaba ni Justin sa kama ang nasalo niyang sumbrero. At naupo rin siya malapit doon.
"Bakit hindi ka makasagot?! Kung talagang matalino ka, ako muna ang uunahin mo! Dahil obviously, hindi akomagtatagal sa pesteng cruise ship na ito, samantalang siya.. limang araw mo pang makakasama!!"
Napapadyak si Dinelle sa galit. Napakahalaga sa kanya na makausap niya ang Papa niya, samantalang ang taong kaharap niya na inaakala niyang tutulungan siya, iba na naman ang inuna.
Natigilan siya sa pagpadyak nang may maramdaman siya sa paa niya. "Is it me or the ship is really moving?"
"Paalis na ang barko." pagkumpirma ni Justin na sa wakas ay nagsalita na rin.
"Whaaaaaaat?!" inisang hakbang ni Dinelle ang bintana at sumilip doon.
"NO!!" nakita niyang lumayo na nga ang barko.
Dali-daling humakbang si Dinelle para lumabas at ipagsigawang hindi siya dapat nandoon.
"Wag!!"
Natigil ang kamay ni Dinelle sa door opener. At nilingon niya ang taong nagsalita.
"Just like what I told you, this will create a big issue, Suralvo."
Unti-unting tumatak sa isipan ni Dinelle na maaring masira ang iningatan niyang pangalan kung sakaling makita siya ng mga tao doon. Lalo pa at nakakalat ang media sa labas dahil hindi lang basta cruise ang event doon, kundi gathering rin ng mga sikat na pangalan sa larangan ng pulitika at negosyo. Tama nga si Justin, hindi makabubuting lumabas siya.
Nabitawan niya ang door opener.
"Di'ba five hours pa bago umandar 'to?!!" dahil iyon talaga ang pagkakaalam ni Dinelle, sa tantiya niya kasi sapat na iyon para makapuslit siya at makaalis rin agad.
Nagkibit-balikat lang si Justin. Kung gaano katindi pagwawala ng kasama ay siyang kakalmado niya.
"Ipahinto mo ang barko!! HINDI AKO SASAMA SA INYO!!"
"Wag mong sabihing pumunta ka dito para lang makausap ang Papa mo, tapos bigla ka na lang aalis." tinanggal nito ang earphones sa tenga.
Mula pala pagpasok ay meron na itong suot na ganoon, pero sapat lang siguro ang tunog noon para mapakinggan niya ang kausap. Naririnig niya naman ito kaya nakapagbigay siya ng ilang salita kanina.
"Oo, bakit?" diretsong sagot ni Dinelle, dahil iyon talaga ang plano niya. Ang pumasok doon, kausapin ang Papa niya, at umalis agad.
Tumayo si Justin at may kung anonginayos sa malaking bag.
"Wala na ba talagang ibang paraan para makausap mo siya?" bilang detective ay palaging hindi hinahayaan ni Justin na iisa lang ang paraan na maiisip niya sa iisang bagay.
"WALA NA NGAAA!! Hindi ko nga siya ma-contact!-- Wait, how may days will it take before we go back?"
"Five days and four nights lang." nakangiting sagot ni Justin habang sa sariling bag nakatingin.
"LANG? ARE YOU KIDDING?" alam niyang limang araw talaga pero hindi lang talaga niya lubos maisip na sunud-sunod nangyayari ang mga imposibleng bagay.
"Paano na 'to? Wala akong dalang damit!! I only have this cellphone and this stupid credit card!" napaupo siya sa sahig, magmula kanina ay hindi pa siya nauupo dahil gusto niya na talagang pagpasok pa lang ni Justin ay isama na agad siya nito sa Papa niya. Kaya hindi na nakapagtatakang bumigay na rin ang mga tuhod niya, dala ng kamalasang sinapit niya.
"Wala akong kwarto." dagdag reklamo niya.
Ngayon lang naranasan ni Dinelle ang ganitong sitwasyon, dahil kahit minsan hindi siya nawalan ng matutuluyan at ng mga materyal na bagay na kailangan niya.
"Ano bang tawag mo dito?" tiningnan siya ni Justin at muli itong naupo sa kama.
"It's your room, detective! It's not mine!!" hindi maintindihan ni Dinelle kung bakit kanina pa nito ipinipilit na kwarto nila iyon.
Nag-iba ang ngiti ni Justin at nahiga ito sa kama. Talagang walang pagkakataong pinalalagpas ang taong ito para makita ang mga kakaibang reaksyon niya.
"I'm willing to share my room, especially with you." sabi ni Justin sa kakaibang tono, na ikinatindig ng balahibo ni Dinelle.
Dahilan para bigla siyang mapatayo. "ARE YOU DAMN CRAZY?!!!" sigaw niya.
"Crazy? With you?.. Yes. Obviously." mahinang sabi pa nito habang matamang nakatingin sa kanya.
Umiwas agad ng tingin si Dinelle habang nag-iinit ang mga pisngi.
Minsan lang na makasama niya ito ay nagbibigay na ng kakaibang epekto sa kanya, paano pa kaya ang limang araw?
Naibagsak ni Dinelle ang katawan sa couch.
Kung sana ay nagpapigil siya sa manager na si Cris. Kung sana'y hinayaan niya itong ipaliwanag ang mga pwedeng mangyari. Kung sana ay nakinig siya.
Malalim na bumuntong-hininga siya. Pero wala na. Tama na ang mga 'kung sana' na dapat ay ginawa niya. Huli na ang lahat. Nandito na siya. Wala na siyang magagawa. Wala na siyang pagpipilian.
Napatingin siya sa detective na kasama niya.
Ang taong ito na lang ang natitirang pag-asa niya. Kailangan niyang makasama ito sa ayaw man niya o sa gusto. Pinaghirapan niyang ingatan ang pangalan, hindi niya gugustuhing masira na lang iyon ng basta-basta dahil sa pagiging padalos-dalos niya.
Paano pa magiging proud sa kanya ang Papa niya kung mawawala sa kanya ang lahat?
Lalong nag-init ang pisngi ni Dinelle dahil naalala niya ang minsang taping nila.
Ang character niya at ang love interest nito ay nai-lock sa iisang kwartong may presensiya ng kama. Hindi gusto ni Dinelle na magkatotoo iyon sa katauhan nilang dalawa ni Justin.
Pero ang isiping posibleng mangyari ang bagay na iyon ang nagiging dahilan ng pamumula ng mukha niya.
"Suralvo."
Natigilan si Dinelle sa pag-iisip ng kung anu-ano.
"Tutulungan kitang makausap ang Papa mo."
Kamuntik nang matawa si Dinelle. Hindi siguro talaga kilala ni Justin ang Papa niya. Kagaya ng kawalan nito ng ideya tungkol sa ugali ng Papa niya.
"Don't meddle. I can manage." sagot ni Dinelle. Sa dami ng mga nangyari sa kanya, alam niyang kakayanin niya ang problemang napasok niya. Kailangan niya lang munang isipin kung paano.
"Detective ako, kaya kitang tulungan." tumagilid ng higa si Justin para harapin siya.
Dumekwatro si Dinelle at sinalubong ang tingin ni Justin. Inalala niya ang mga pagkakataong iniligtas siya nito, marami na itong nagawa para sa kanya. Na kahit minsan ay hindi pa ito pumapalya.
Bumuntong hininga uli si Dinelle. "Alright."
"I'll help you talk to your father and I'll assure you no single lenses of camera would see you."
Doon na nakahinga ng maluwag si Dinelle.
"And in return, you'll warm my lonely nights."
Hindi nakasagot si Dinelle. Hindi niya lubos maisip na ang taong ito ay kakayaning magbitaw ng ganoong salita.
"What do you think?...... It's a fair exchange."
Napayuko si Dinelle. Nag-iinit ang mukha niya at ganoon din ang katawan niya. Naikuyom niya ang mga nanginginig na palad sa ibabaw ng hita niya.
++++++++++++++++++++++++++++++
Now Playing: A Thousand Years by Christina Perri and Steve Kazee (Please play the video on the right side)
++++++++++++++++++++++++++++++
Bahagyang iniangat ni Dinelle ang mukha. "Ahh.. A-Are you dead serious?" sinikap niyang sabihin iyon sa naiinis na tono pero nabigo siya.
Ito ba talaga ang Justin na nakilala niya? Nagpapanggap lang ba ito mula pa noong una? Wala rin ba itong pinagkaiba kay Kiel?
Kinagat ni Justin ang ibabang labi. "They say 'men are very weak when it comes to enduring sexual desires compared to women' .. "
Napalunok si Dinelle. Nagsisimula na siyang pagpawisan. Kanina'y malamig ang kwartong iyon dahil sa air conditioner na nadatnan niyang nakabukas, pero tila ba may deprensya na yata iyon dahil nauubusan na siya ng hininga.
"I'm still a man, Suralvo. That's the complete reason why I'm like this. Naninibago ka ba sa akin?"
Napaawang ang labi ni Dinelle. Binabasa na naman nito ang isip niya. Gulong-gulo kasi siya, madalas siyang pagtripan nito pero ibang-iba ang ngayon.
Bumangon si Justin at naglakad palapit sa couch.
Gustong magwala ni Dinelle, pero baka pagtawanan lang siya nito at paulit-ulit na ipaalala ang nakakahiyang sitwasyon. Kaya naman, buong pagtitimpi ang ginawa niya.
Matapang na sinalubong niya ang kakaibang tingin nito at nagpanggap na parang wala lang ang lahat.
'No. No. No, Dinelle. Be calm. Don't you dare freak out. Nangti-trip na naman ang bwisit na ipis na iyan, just don't freak out, dahil pagtatawanan ka lang niya. Wag kang kabahan, Dinelle.' isip-isip niya.
Lumubog ang parte ng couch sa tabi ni Dinelle pag-upo ni Justin. "You're really beautiful, Suralvo. Your eyes, your nose, your lips.." nakatingin na ito sa labi niya.
"Li-Limang araw mo akong pagti-tripan, tama? Akala mo hindi ko alam? Hindi magka-size ang utak namin ng bubuyog na lumalandi sa iyo. Gusto kong malaman mong.. hindi ako nakikipaglokohan, kaya tumigil ka na ngay--" natigilan siya nang hawakan nito ang kamay niya at idikit ang likod noon sa labi nito.
'He.. he.. kissed my hand. But hold it, don't you dare freak out, Dinelle. Just be cool. It's fine. It's just part of his damn pranks.'
"I like everything about you." dinikit nito ang kaliwang pisngi sa kanang pisngi niya, kagaya noong nasa school clinic sila. Hawak pa rin nito ang kamay niya. "Everything, Suralvo."
Parang kinuryente ang buong katawan ni Dinelle. Nanlalaki ang mga mata niya. Unti-unti siyang nanghihina at may kung ano siyang nararamdaman. Blanko ang isip niya. Marami siyang gustong isipin pero hindi niya magawa.
Lumayo ng bahagya si Justin para idikit ang noo kay Dinelle. "Let me prove you how much I like you." pumikit si Justin at hinayaan ang sariling madama ang sitwasyon.
Magkadikit na rin ang mga ilong nila. Maririnig ang ingay ng kasiyahan sa labas at ang tunog ng umaandar na barko, pero noong mga sandaling iyon.. tila ba walang ibang ingay na naririnig sina Justin sa apat na sulok na kwartong iyon.
Ibinukas ni Dinelle ang kabilang kamay na hindi hawak ni Justin. Kanina pa kasi mahigpit ang pagkakakuyom noon, senyales na unti-unti na siyang nadadala ng sitwasyon.
Binitawan ni Justin ang kamay niya, para hawakan nang dalawang kamay ang mukha ni Dinelle.
Ramdam nila ang mainit na paghinga ng isa't-isa, hanggang sa napapikit na rin si Dinelle. Bahagyang dumilat si Justin at napangiti.
Hanggang sa mapalitan iyon ng pagkalakas-lakas na tawa.
++++++++++++++++++++++++++++++
Music will stop here <3
++++++++++++++++++++++++++++++
ö~ö~ö~ö
Dinelle's POV
( O~O) Walanyang ipis 'to!! Sabi na nga bang pinagti-tripan niya na naman ako!!
Parang hindi na siya sisikatan ng araw bukas, sa lakas ng tawa niya. Kung nakamamatay lang ang irap ko, double dead na siya ngayon, peste siya!
"That was fun." pinisil-pisil niya pa ang magkabilang pisngi kong hawak pa rin niya.
"You find that fun?!" I'm starting to freak out. "Fun?! Huh?!! AHHHHH!!" tinulak ko siya.
Sinampal-sampal ko ang magkabilang pisngi ko, nadagdagan na naman ang lista ng pagkapahiya ko sa taong ito. "AAAHHHH!!!"
Idinadaan ko talaga sa sigaw kapag hindi ko na kaya. Nakakaasar! Sobra na 'to! I'm calling my lawyer now!! This injustice can't be tolerated anymore!!
"AAH--" natigilan ako nang magsalita siya.
"You don't need to do that, you can tell me, Suralvo."
"Tell you what?!!" ano bang sinasabi niyang halimaw siya?!
"I never thought you'll use that strategy, just like how other girls do it."
"Strategy? What're you trying to imply?!!"
"Strategy of freaking out, just to force a guy to kiss you."
Gusto ko nang maiyak sa nararamdaman kong inis.
I grit my teeth.
"You don't need to do that. I can continue the kiss, if you want." seryosong alok niya.
"Aaargh!!" bumalikwas ako at hinablot ko ang kuwelyo niya. Papatayin ko na siguro siya.
"Very aggressive. Is it about the kiss? So you want it now?" hindi nawawala ang nakakalokong ngiti niya.
"Shut your mouth and open your ears, because I'm saying this just once!!--Don't you dare prank me again, or else your head will be found floating in this ocean!!"
"Okay." diretsong sagot niya.
"Limang araw tayong magkakasama! And I have three rules.."
"Alright." tumango siya, at sa hitsura niya parang tuwang-tuwa siya sa buhay niya.
"Una, tutulungan mo akong makausap si Papa. Pangalawa, ako ang matutulog sa kama at dito ka sa couch. Pangatlo, NO MORE DAMN PRANKS!!"
"Kapag hindi ko nagawa?"
"You'll wear one of my dress on a basketball practice for a week." I smirked.
"That's it?"
"Yes."
"Mind getting up?"
Noon ko lang napansing halos nakahiga na siya sa sofa at.. at nasa posisyon kami na parang may balak akong masama sa kanya.
( o//O)
Kaya pala kanina pa siya maligaya!
( O//o)
Agad na lumayo ako para makabangon siya.
"You didn't close your eyes that night."
Night? Napa-isip ako. Kapag gabi pumipikit talaga ako para matulog. Kaya kailan ako hindi pumikit?
(~...~) Oh! That night! Is it when he leaved me?
"The night when--" bago pa niya ipaalala, pinutol ko na ang sasabihin niya.
"YEAH! I remember!! So what now?" Hindi niya kailangang ikwento!
"You didn't close your eyes when I kissed you, and I'm happy I made you close it a while ago, when I was about to kiss you."
"Para lang doon?!!" hindi makapaniwalang tanong ko."
"Yeah. That was a prank as you describe it. So don't be afraid of me. I'm not one of the men, who can't hold sexual desires. Maybe I'm an alien."
"You're the worst alien, if that's the case!"
"After all, you're not that attractive. Not alluring. Not charismatic. And to sum it up, you're safe with me."
( O_O) What an insult! Sa sinabi niya, parang mas gugustuhin ko nang malagay sa panganib ang buhay ko.
"Your waist was good. Your hips goes proportionate on your waist but your bust.."
Napayuko ako sa dibdib kong tinitingnan niya.
( .///.)
"..your bust were not that.. hmm.. not--ahh!" inihampas ko sa ulo niya ang nadampot kong magazine. [l]\(>/////< )
"Alam kong mas malaki ang kay Beatriz!! Hindi malabo sa akin iyon! Kaya nga halos abutin ka ng isang oras sa pakikipaglandian sa kanya kanina! Malamang na nahubaran mo na siya sa isip mo! Pervert alien!!" pinaghahampas ko siya ng magazine na hawak ko.
"Sa'yo nanggaling iyan, hindi ko kayo kinumpara." sagot niya na nakangiti habang sinasalag ang mga hampas ko.
Nasisiraan na talaga siya ng ulo!!
"But you sound like you are making comparison!!" galit na sagot ko.
"Do I have to apologize then?"
Inihagis ko sa mukha niya ang magazine. "You're hopeless!!!" tumayo na ako para layuan siya, bago ko pa matapos ang buhay niya.
Naupo ako sa kama niya at parang sigang inambaan siya ng tango. The look of 'anong-tinitingin-tingin-mo?'
Natawa siya ng mahina at kinindatan ako.
Nagulat ako sa ginawa niya kaya nag-iwas ako ng tingin.
"Ano kayang mangyayari sa atin sa loob ng limang araw? Ano sa tingin mo, Suralvo?"
Napatingin ako sa maliit na bilog na bintana sa tabi ko.
Hindi ko rin alam. At tuwing iisipin ko, kinakabahan ako.
"In just a wink, I can made you blush. Hmm.. what will happen if I do more than that?"
Na-Nagba-blush ako?
"It's very possible that we become a couple after this cruise."
Sapul sa mukha niya ang hinagis kong unan. "SIRA!! HINDING-HINDI MANGYAYARI IYON!!"
ö~ö~ö~ö
Ayen's POV
++++++++++++++++++++++++++++++
Playing Again: A Thousand Years by Christina Perri and Steve Kazee (Click the video on the right side again to listen)
++++++++++++++++++++++++++++++
I missed this feeling, this familiar beating of heart that only this guy can make.
"~How to be brave, how can I love when I'm afraid.. to fall, but watching you stand alone. All of my doubts, suddenly goes away somehow.~"
Looking at him like now, brings back those days of happiness.
"~One step closer.." I took slow steps near Shane as I sing. "~I have died every day waiting for you. Darling, don't be afraid I have loved you for a thousand years. I love you for a thousand more.~"
Shane started to sing his part. "~Time stand still. Beauty and all she is. I will be brave. --"
He's intently looking in my eyes. Like he meant every words. Noong bumalik siya, hindi ko na siya kilala. Pero itong Shane na kasama kong kumakanta, ay ang Shane na matagal kong hinintay.
"~One step closer.." he killed the remaining distance between us. "~I have died every day waiting for you. Darling, don't be afraid I have loved you for a thousand years.~"
My eyes are getting teary. I wish that time will froze, so we'll be like this forever. Na ako lang ang titingnan niya. Na akin lang lahat ng atensyon niya
Shane touches my cheeks and smiles at me. Ngiti na nagsasabing hindi ako dapat umiyak.
Then we came to the last part of the song. "~One step closer~" Shane sings. "~One step closer~" I answered.
Then he hold my hand as we face the audience and sing in duet. "~I have loved you for a thousand years~"
Hand in hand we walked into the end of the stage and face each other again. "I love you for a thousand more..~"
Malakas na palakpakan at sigawan ang ibinigay sa amin ng audience.
Nginitian ko si Shane. "We did good." binitawan niya ako, at dahil doon agad na nawala ang ngiti ko.
I was about to face the audience and say 'thank you' when Shane hold my arms and pull me near.
He embraced me really tight. "No, we did best." he whispered.
I was dumbfounded that I can't say a thing.
Kumalas siya at humarap sa audience. "Let's give this gorgeous lady beside me, a round of applause."
Lalong lumakasang hiyawan ng mga tao.
Humarap ako sa kanila. "And a round of applause for this hot guy beside me."
The crowd went more wild.
"YEEEEEE!!!" maraming nagtaas ng kamay na naka-heart shape pa.
ö~ö~ö~ö
"Your duet with the Hottest Sun Shane was terrific, we didn'texpect to see you here. And your name was not on the ticket." tanong ng isa sa mga reporters na nakaabang sa back stage.
"Y-Yeah."
"Kung nalaman lang ng lahat na nandito ngayon ang Gorgeous Moon, mas maraming pupunta." komento ng isang taga-Media.
"Are you his suprise guest?"
"Well.. I guess."
Ang totoo, nagpunta ako dito para panoorin lang ang Birthday Concert ni Shane. Dumaan ako sa backstage to greet him at nagkataong nalaman kong hindi makakarating si Dawn, isang kilalang singer. Kaya nagpresenta akong ako na lang ang papalit sa kanya.
Nagulat ang lahat ng nasa kwarto noong sinabi ko iyon. Binigyan ako ng tipid na ngiti ni Shane saka sinabing sa mga kasama niyang maganda ang boses ko and that I'm perfect for the song.
"We never know you're good in singing."
"I'm not. Magaling lang talaga ang boses ni Shane." ngumiti ako sa kanila.
Isa iyon sa paborito kong kanta, kaya naman hindi na ako nahirapan. Ang kantang iyon ang boses ko sa mga bagay na hindi ko kayang sabihin. Nanadya ang tadhana para hayaang magkaroon ako ng pagkakataong makanta iyon sa harap niya.
"That performance was worth many practice. How do you managed that, out of your busy schedule?"
Natawa ako. "You're just being appreciative, we're not that good."
"And you look good together, what a nice chemistry on that stage. Kiel will be very jealous."
"Oh, he won't. He's very understanding."
"Any message for Kiel, who's on a cruise ship right at this moment?"
"Hello there. Take good care. And I missed you. I lo--" nahulog ang malaking camera na naka-focus sa akin.
"Sorry, I need to talk to her." dumating si Shane kasama ang maraming body guards.
Napayuko ako para tingnan ang kamay kong mahigpit na hawak niya habang naglalakad kami palayo.
ö~ö~ö~ö
Dinelle's POV
"Take good care." sabi ni Ayen na siyang laman ng flat screen TV sa kwartong ito. Kasalukuyan siyang nagbibigay ng message kay Kiel.
Take good care?! If I know, nilalandi niya na si Shane. Kung may contest ng flirting. Magta-tie sila ni Beatriz.
"And I missed you. I lo--"
Hindi na natapos ni Ayen ang napakalanding I LOVE YOU niya, siguro pati camera hindi kinaya.
"Nagkaroon po ng kaunting signal interruption, magco-commercial po muna tayo. Stay tuned." paliwanag ng host na nasa studio.
Napatingin ako sa bumukas na pinto.
"What took you so long?!" inis na tanong ko kay Wanna Be.
"Wala nang bakanteng kwarto na pwede nating lipatan."
Kanina kasi ay napansin naming walang toilet ang kwartong ito, tanging shower room lang na see through. Itinaboy ko siya para itanong kung wala nang ibang kwartong malilipatan na may kumpletong CR.
"Whaaat?! Are you sure you asked the right person?!"
Tumango siya. "May toilet naman daw five rooms away."
Sino ba kasing ipis ang nagdesign ng ganitong klase ng kwarto?! Bakit kailangang see through ang shower?!! Utak-ipis siya!
Lumapit ako sa shower room. Pwede akong manghiram ng damit kay Wanna Be pero hindi ako pwedeng maligo?
"You can take a shower, I wouldn't peek."
Naihilamos ko ang palad ko sa mukha ko. Sa mga sagad-sagarang kalokohan ni Wanna Be, mulala na lang maniniwala sa sinabi niya.
"I told you, you're safe because even you take off all your clothes on my front, I won't be seduced."
Napapikit ako ng madiin.
"Ako ang dapat kabahan. Because you have secret lust for me."
"SECRET?!! LUST?!!"
"Yeah, remember my shirtless picture on your phone?"
( O___O)
"I-It's not what you think it is! It's just.. just a complete misunderstading." nilingon ko siya.
Naglakad siya papunta sa couch at doon naupo. "Cellphone." nilahad niya ang kamay.
Napakunot ang noo ko.
"Let me see your phone."
Titingnan niya ba kung nandoon pa ang picture nya?
Napatingin ako sa kama kung nasaan ang cellphone ko. Tumingin ako sa kanya at nakitang doon rin siya nakatigin.
Nagkatinginan kami at sabay na dali-daling tumakbo sa kama.
"Got it." itinaas pa iyon ni Wanna Be.
"PWEDE KITANG KASUHAN NG STEALING AT BREACH OF PRIVACY! Akina iyan!"
"Titingnan ko lang kung nasa iyo pa ang picture ko. Ano bang masama doon?" Tumalikod siya sa akin at pinindot-pindot anghawak.
Mabuti na lang nalagyan ko iyon ng pass code. Haaah!
"There.." he's grinning as he faced me with my phone.
\(O_____O )
"P-Paano mo.."
"I accidentally saw you typing your pass code."
Namaywang ako at umiwas ng tingin. I blew air, bite my lip and blew air again. Maaga akong mamatay kung siya ang kasama ko.
BAKIT BA KASI HINDI KO PA MABURA-BURA ANG LETSENG LITRATO NIYANG NAKAHUBAD!!
May ilalaban yata ako kina Ayen at Beatriz sa pagiging flirt e.
Nasapo ko ang noo ko.
"This will make you feel better. Look."
Tumingin ako at nakita ang cellphone niya na may picture ko habang natutulog.
( O___________________O)
Nginitian niya ako. "Come on. Tease me that I had a secret lust on you too."
-will be continued
throbbingheart says: Salamat sa iyo na nakarating sa chapter na ito.
Dedicated to Malditangceecee for her support and comments <3
First time ni Ayen na magka-POV, yeeey! Itaas ang kamay ng mga ShaYen fans na! Sumigaw ang ever loving fans ng JusDin.
Weeee!! Napaka-intense ng simula ng pagsasama nila Justin at Dinelle, paano pa kaya sa mga susunod na araw? Bully talaga si Justin e. HAHAHAHA
See through shower room, one bed, no excess clothes.. poor Dinelle Suralvo, we pity you Angelic Star XD
Alam na natin ang tatlong rules ni Dinelle. Alamin naman natin ang tatlong rules ni Justin sa susunod na case. *insert a grin here*
May idea ba kayo? Suggestion? <3
Picture of the case on the right side :D Hindi na si Si Won si Shane, pinalit ko na sa kanya si Yong Hwa :)