Ysh's POV
Kanina ko pa talaga pinipilit matulog pero ayaw talaga. Naikot ko na buong bahay namin. Nagulungan ko na buong kama ko wala pa din.
Triny ko na rin mag soccer kaso di ko naman mapatamaan yung ulo ko para makatulog. Hahahahaha.
Naikot ko na rin buong subdivision kaka-bike. Napagod at pinawisan lang naman ako sa ginawa ko.
Dumaan na rin ako kina Carl kanina nagbakasakali akong makita siya. Namimiss ko na kasi siya. Kahit naman kasi anong iwas ko sa kanya wala eh love ko eh kaya di ko matiis.
Pero wala rin akong napala walang Carl ang lumabas sa bahay nila baka umalis din yun. Di ako pinalad makita ang aking pinakamamahal na si Tamtam.
Uminom na rin ako ng alak. Pati na rin gatas. Ayun pinagsaktan lang naman ako ng tiyan. Nagtae lang ako sa ininom ko. Huhu.
Nandito lang ako sa may playground nililibang ko lang sarili ko hindi ko na talaga alam gagawin ko para makatulog.
Tumayo na rin ako at naglakad na pauwi ang sakit nga kasi ng tiyan ko.
Pagdating ko sa bahay ay isang horror house ang nadatnan ko.
"Punyemas kapag ako namatay dito."
Ang dilim kasi inoff nila yung ilaw eh alam namang nasa labas pa ako.
"Mamaya makaapak ako ng kutsilyo dito ay nako Manang talaga." sige kausapin pa ang sarili mo teh.
Kinakapa ko yung dinadaanan ko ay nako may mga nakalawit na tali. Ano ba tong mga lintik na to?!
*CLICK* (A/N: Switch ng ilaw)
"HAPPY BIRTHDAY!" *O*
Napatingin ako sa relo ko at shit eksaktong alas dose. May 2 na pala. Nakalimutan ko na ring birthday ko. Busy-ng busy lang?
"Bakit pa kayo nag-abala?" tanong ko sa kanila.
Grabe kumpletos rekado si Tamtam, Bogz, Bessy, Lewis, Jairo even Jizika andito rin. Hay mahal na mahal ko talaga tong mga baliw na to.
"Di namin alam kung natuwa ka ba sa ginawa namin. Haha." sabi sakin ni Jizika.
Masaya ako. Sobrang masaya ako guys.
Yung mga tali pa lang nahawakan ko ay mga lobo. At yung mga tumutunog na naaapakan ko naman ay mga confetti. Huhu. I love my friends.
"Happy Birthday Tam. Make a wish." lumapit sakin si Carl na may hawak nung cake.
Hinampas ko siya ng bahagya.
"Nakakainis ka. Hindi ko na talaga alam paano susuklian yung mga to. Tam ba't ganyan ka? Thank you for everything." - Ako.
Lalo akong nahihirapan sa ginagawa niya.
*WHOOOO* (A/N: PAGBLOW NG CANDLE LOL)
"Sinong may pakana nito?" tanong ko ulit.
"Syempre yang Tamtam mo." sabi sakin ni Bela.
Hay Carl. You're really giving me hard time.
--
Nakakabusog yung dala nilang carbonara at pizza pati yung cake. Ngayon lang ulit ako kumaen ng ganun karami sa tanang buhay ko.
"Masaya ka ba?" nakakagulat tong lalaking to bigla-biglang nangyayakap sa likod. Minsan nga naiisip ko chinachansingan niya lang ako.
Aba kahit pa mag boyfriend kame dahan-dahanin niya yung pag gala ng kamay niya sa katawan ko. Huhuhu. Manyak pala si Tam. -_- Joke lang kasi.
"Super." matipid kong sagot.
"Oh." sabay abot niya sakin teddy bear.
"Tam alam mo bang punong-puno na ng bear dun sa kwarto ko. Di ko na nga alam saan to ilalagay."
Mula kasi nung nagkabalikan kami araw-araw niya kong binibigyan ng ganito hindi ko naman alam para saan.
"365 na yung ganyan sa'yo hindi mo pa rin na fifigure out. Nako Tam nabobo ka na ba?" tanong niya sakin.
-____________________-
365? Wtf. Isang taon na pala kame! Tangina stupid ko po. I almost forgot.
"Nakalimutan mo no." sabi niya sakin.
"Okay lang happy anniversary." then he give me a peck on my cheek.
O__________________________O
Biglang may fireworks display. Ang gastos talaga ng lalaking to. Huhuhuhuhu. Simpleng andito lang siya sobrang laking regalo na nun.
"Thank You talaga Carl." - Ako.
Kiniss ko rin siya sa pisngi niya.
Walang paglagyan ang saya. Di ko na alam paano pa siya papasalamatan sa lahat ng nagawa niya para sakin. I love you Carl. Sobra sobra pa.
Jizika's POV
"Naabala ko ba kayo?" napabitaw tuloy si Carl at Ysh sa yakapan moment nila. Wrong timing again Jizika. Sorry naman kasi.
Medyo nakaka OP dun sa loob at hindi ko naman alam yung mga pinag-uusapan nila. Mukha namang sinasadya nila yun para umalis ako.
"Ah hindi okay lang sige Tam iwanan ko muna kayo." at umalis na si Carl baka pupunta sa sala kung nasaan ang karamihan sa kanila.
"Happy Birthday Biatch." bati ko kay Ysh.
"Wow salamat ha." - Ysh.
Nakakatuwa lang siya makitang halos walang paglagyan yung saya niya. Ayan yung normal na Ysh na inaaway namin dati.
Kung noon ayaw na ayaw ko siyang nakikitang masaya pero ngayon parang ang gaan na sa pakiramdam na naging way pa ako para sumaya siya.
Kaya siguro inggit na inggit sa kanya si Camille kasi she has everything. Perfect family. Money. Friends who loves her so much.
"I'm leaving in three weeks." sabi niya sakin.
"Sigurado ka na ba diyan?' tanong ko sa kanya. Baka kasi nabibigla na naman siya. Ay nako sa pagkakakilala ko pa naman sa babaeng to kung ano lang maisipang desisyon ay go.
Tumango lang siya sa akin.
"Wanna come?" tanong niya sakin.
"Pag-iisipan ko."
"Alam na ba ni Carl?"
"Hindi pa din konti na lang Jizika."
Matatapos din yan Ysh. Andito pa naman ako. Suportado pa naman kita kahit anong mangyari. Wag na wag lang niyang iisipin na mag bestfriend kami. Friends lang kami. lol
Ysh's POV
*RING*
*DADA CALLING*
"Hello Dada!" masiglang masigla ang pagsagot ko sa kanya. Hahaha. Bakit ba eh masaya ako eh!
(You look happy. Ba't pala gising ka pa?)
"Birthday ko kaya! Di mo man lang ako binati." anong klaseng bestfriend to?! Friendship over na to! JOKE!
(Alam ko kaya nga tumawag ako. Happy Birthday Princess. Can I bring my gift sa inyo?)
"As in now na?"
(Kung okay lang?)
"Sure! Tamang-tama andito sila!"
(Sila?)
"Si Bessy hehehe. Sinurprise kasi nila ko. We'll wait for you mwa!"
*TOOOOOOOOOOOOOOOOOT*
"Buksan na natin yung mga regalo!" sigaw ni Lewis.
"Mamaya dadating Kuya mo. Antayin na lang natin siya." sabi ko naman.
Para super duper kumpleto na kame! Hihihi. Grabe nakakaexcite. :D
--
"Si Carl na muna!" sigaw nilang lahat.
Nainip na rin kami kakaantay kay Dada so nag-start na kami.
"Oh." inabutan niya ko ng isang box na parang kasing laki ng wala akong mapag-compare-ran. Uhm? Hashtag walang idea sa laman.
"Hay ang bagal naman!" sigaw ni Jizika.
Eh bakit hindi ikaw ang magbukas nito? Excited pa sa akin teh? Birthday mo birthday mo?!
"Hala Tam! Cute nito!" napayakap tuloy ako sa kanya ng wala sa oras sa sobrang tuwa. Grabi huhubels.
Yung camera yung polaroid! Tapos kulay green pa! Wala lang di ko naman favorite ang green pero basta lang ang ganda talaga!
"Oh next na! Ako naman Bogz!" pagpupumilit ni Bela sa dala niyang box.
Inalog ko pa kung anong laman wala namang tunog kasi parang solid na solid siya sa loob. Napaka clueless naman ng mga regalo nila!
O_O
"Awwww thank you Bogz!" isang soccer ball. Uhm sorry Tam pumapangalawa na lang yung gift mo. Mas gusto ko to.
"Ikaw Lewis ano naman yan?" pilit kong inaabot yung hawak niya pero nilalayo niya sakin.
"Last na lang yung akin hehehe." - Lewis.
"Ako na lang muna. Bessy right? This is for you Ysh." hay si Amnesia Girl. Ano naman kaya to?
Manipis lang yung kay Saab shet baka cash tamang-tama pocket money ko joke! HAHAHAHA.
"HAHAHAHAHAHAHAHA! Notebook! Thanks Bessy!" mukhang magagamit ko.
Nagkusa ng iabot ni Jairo ang kanya. Pinakamalaki as in hiyang-hiya ang regalo ng lahat sa regalo niya.
"May pogi ba sa loob? Andito ba si Kiefer? Lol." pagbibiro ko sa kanya. Pucha hindi lang siya basta malaki sobrang bigat pa.
Ano ba to ginto?!
@_@
"Ano namang gagawin ko sa maleta gago ka ba?!" di naman ako nagagalit natatawa pa nga ako. Hahaha. Shit weird talaga to si Jairo.
"Alis nga dyan." sabi ni Jizika kay Jairo. Di pa rin sila okay I guess. Masyado nilang pinapa komplikado status nila eh pwede namang simple lang.
Alam naman nila sa isa't-isa na may something. Why complicate things when it can be so fvcking easy?
Panyo?! What the hell?!
"Sana humingi ka sakin ng pambili ng ireregalo mo sakin. Cheap Biatch." -____-
"Magagamit mo yan panigurado naman ako." then she winked.
Yuck Jizika kilabutan ka sa ginagawa mo. Yung friendship pa lang natin ay isang malaking joke na tapos kin-- yuck kadiri talaga.
"Lewis ikaw na lang." sabi ni Carl.
Hindi mapakali si Lewis sa pagkakaupo niya. Tipong napapa CR na hindi maintindihan.
"Babe ikaw na." pagpuna pa ulit ni Bela sa kanya.
All eyes on him na pero ayaw niya pa rin iabot yung regalo niya.
"Hoy ano ba Lewis masyado mabagal upakan na kita." pagbabanta ko sa kanya.
Nag-aalangan pa rin siya sa pag-abot sakin nung regalo. Ano bang problema niya? Bakit niya ba tinatago yung regalo niyo.
"Teka lang Ysh!" pagpipigil niya sakin.
"Wag na wag ka magagalit ha. Ang sabi kasi ni Carl something funny. Eh ayan basta wag ka magagalit sakin."
Bakit ano ba t-----
"Putangina! Anong gagawin ko dito?!" nagsimula ng tumawa lahat. Hahahahahahahahahaha. Tangina talaga.
"Pre sabi ko something that will make her happy hindi funny! Hahahahahahahahaha." wagas lang tumawa Tam?
"Lewis ano ba naman yang binigay mo kay Bogz! Tsk." simangot na simangot na si Bela. Masyadong affected Bela? HAHAHAHAHA. Ako nga tumatawa lang tapos ikaw ganyan? Siya lang ata ang hindi masaya.
Hahahahahaha I can't!
"Anong gagawin ko sa isang box ng condom?! Hahahaha." binato ko sa kanya pabalik yung box.
"Ayan kumuha lang ako ng isa at itatabi ko baka naman kasi magtampo ka. Hahaha. Something funny talaga Lewis." - Ako.
*EEEEEEEEEKKKKKK*
"Sorry to interrupt I just drop by to gave you this." may pinakita siyang envelope.
$_$
Cash eto na ata ang aking pinakahihintay! Tumayo agad ako at pinilit ko pa rin si Andrei umupo.
"You're just in time Dada." - Ako.
*BADUMP* *BADUMP*
Nagmamalfunction na naman tong puso ko? Anong drama mo na naman to?
Umupo si Dada sa tabi ko. Napaggigitnaan nila ako ni Carl.
"Bilis Ysh save the best for last!" - Jizika.
*BADUMP* *BADUMP*
"Just open it when you're alone." bulong sakin ni Dada kaya napatingin ako sa kanya. This is the first time na nakita ko yung most worried face niya.
Ano bang laman nito?
"Ang tagal mo ako na nga!" sabay agaw ni Jizika at siya na ang nagbukas nung envelope.
*BADUMP* *BADUMP*
Napahawak na ko sa dibdib ko. As in literal ko na siyang naririnig. Ang bilis. Kinakabahan na rin ako. Uneasy na rin yung pakiramdam ko. Bakit? Bakit ganito?
"Trip for two in France! Wow bongga!" excited na sigaw ni Jizika.
"So I guess for you and Carl?" tanong niya pa ulit.
Napatingin lahat sa bagay na nalaglag sa lap ni Carl. Napabaling ang tingin ko kay Jizika na nakita ko sa aking peripheral view na nakatingin rin sakin.
Dinilatan niya ko ng mata. Feeling ko nasagot ng pagtango ko ang nagtatanong niyang mga mata.
"Bakit passport ni Andrei?" tanong ni Carl.
Unti-unti kong napansin na nakatingin sila lahat sa amin ni Andrei. Teka lang naman di ko din alam.
Dada suddenly hold my hand kaya napaharap ako sa kanya he flashed a smile. Parang sinabi niya sakin na kaya ko to susuportahan kita sa kung ano mang sasabihin mo.
"Hoy Ysh ano to? Ba't kay Andrei to?!" nagsimula ng tumaas yung boses ni Carl na halatang gulong-gulo sa nakitang passport ni Andrei.
"Carl kalma ka lang magpapaliwanag pa naman sila." hinawakan ni Bela yung braso ni Carl at binalik ang tingin niya sakin.
Naramdaman kong namumuo na yung mga luha sa mata ko. Please wag ka munang babagsak.
"W-w-w-we're g-g-going to France. I'm going with Jairo." what the hell? Anong lumabas sa bibig ko.
Nakita ko kung paano lumaki yung mata ni Jairo at napatayo siya sa kinauupuan niya.
"Anong ako? Ysh don't drag me into this. Wag mo kong idamay sa mga kalokohan mo. Si Carl na lang lokohin mo wag na ako. I know everything." damang-dama ko yung galit niya sakin sa bawat salitang binitawan niya.
Ganun ba kita nasaktan Jairo? Lumakad siya palayo sa amin.
"Ysh aminin mo na kasi!" - Jairo.
Pati siya alam na niya?
"Ysh tell Carl." biglang sumingit na si Jizika.
Fvck the pressure guys. You are not helping. Lalo niyo lang ako pinapahirapan.
"Sorry Carl." yun na lang yung nasabi ko. Wala na ba akong ibang masabi kundi sorry?
Lumapit siya sakin.
"Tam ano to? Wag ka umiyak makikinig ako." pinunasan niya yung luha kong nagsimula ng pumatak. Traydor kang luha ka.
Inalis ko yung kamay niya.
Paliwanag? Gusto mo talaga marinig?
"Carl sorry let's end this. I really am sorry." I can't say anything just that fvcking sorry. Am I really sorry?
Takang-taka siya sa mga narinig niya sakin.
"We're getting married." - Andrei.
"WHAT?!" sabay-sabay nilang sabi except for Carl.
"Anong joke to? Ysh di na ko natutuwa sa biro mo." - Carl.
Alam kong pinipigil niya makapanakit pero sa mukha niya pa lang gusto na niyang saktan si Andrei.
Tamtam alam na alam naman ng mga tao kung gaano kita kamahal pero hindi na din talaga sapat yung pagmamahal na yun para mag stay ako. Para mag stay tayo sa piling ng isa't-isa.
"Carl p-pabayaan mo na ko hindi na ko m-masaya. A-ayoko na pagod na ko." matatawag na bang matapang ang isang tulad ko na nasabi to sa harap niya?
"Teka Ysh hindi ko pa din maintindihan?! Itong gagong to? Pakakasalan mo? Ha-ha." - Carl.
Hinawakan na ni Bela at Lewis yung magkabilaang braso niya. Nagagalit na siya.
"Ay pota? Kailangan paulit-ulit tayo? Putangina Carl? Malabo ba? Ayoko na tapusin na natin kung ano mang meron tayo. Napagod ako. Di na kita mahal. Ayun lang. The end." dire-diretso kong nasabi yung mga salitang yan.
Congratulations Irish Mae Lim. Isa ka ng ganap na masochista.
"Ysh hindi namin maintindihan. Akala ko ba aayusin mo pa to? Umayos ka nga Bogz!" sigaw sakin ni Bela.
"Alam niyo lahat to?!" umikot ang tingin ni Carl sa lahat ng tao.
Tumayo kami ni Andrei. Ewan ko di na kami nag-uusap pero parang nagkukusa na lang yung mga katawan namin sa gustong gawin ng isa't-isa.
"Dada labas ka na muna." - Ako.
"No unless you're with me. Andito lang ako Princess." then he planted a kiss on my forehead.
Nakita ko kung paano nag-iba lalo ang aura ni Carl.
"Putangina! Ano ginagago niyo ba ko?!" lumapit samin si Carl kaya napapikit na lang ako. Naramdaman ko yung paghinga niya kaya alam kong malapit siya sakin. Hindi ko napansin na napayakap ako sa kanya.
He held my hands. And I can feel that he kneel down. I can feel his lips touching my hands.
"Tam wag naman ganito. Ano bang ginawa ko? Sabihin mo. Let's work things out. Tam sorry kung ano mang ginawa ko. Wag mo ko iwan Ysh. Wag hindi ko kaya. Hindi ko kakayanin please Tam." he was crying. Para siyang batang iniwanan ng nanay sa mall.
Bumaba ako sa harap niya at hinawakan ko yung mukha niya.
"Wag ka na umiyak Carl. Di ko deserve yung mga luha na yan. Marami pa naman diyan. Hindi talaga ko para sa'yo. Pabayaan mo na lang ako. Maging masaya ka na lang para sa desisyon ko."
Bakit ganun hindi ko masabing hindi rin siya ang para sa akin? Bakit hindi ko masabe? Bakit ayaw lumabas sa bibig ko?
"Tam bakit?" paulit-ulit niyang tanong sakin.
"Carl *sniffs* hindi tayo yung nakatadhana." napapahid na lang ako ng mga luha sa mata ko. Tangina tumigil ka na sa pagtulo.
"I don't deserve that happy ever after story." I added.
Hay nakaka putangina na lang talaga.
"You deserve that. Me and you. Tayo gagawa ng happy ever after story natin." patuloy siyang nagmamakaawa sa harap ko.
Dinudurog yung puso ko sa nakikita ko. Yung mga luha niya pa lang di ko na deserve. Yung puso niya hindi ko dapat sinasaktan.
Tam sana dumating yung time na mapatawad mo ko at sana pagdating nung time na yun kaya ko na ulit humarap sa'yo yung walang ng bahid ng kahit anong sakit na mararamdaman yung puso ko.
Sorry I can't undo things. I can't do anything about this. Let's just face it.
"No Carl, it doesn't exist." that was my last words to him.