IKA PITO
SAVANNAH
"Do you really want me to die at the age of 27 ha?" I asked my bestfriends. Yumuko lang si Ericka but Pier went to me and pulled my hair.
"Aaw!!" I shouted at him. Agad lumapit sa akin si Alexa and si Sandro.
"Mama may masakit?" Alexa approached me. Sandro started doing sign language para kamustahin ako. Pier took Sandro's arms and explained everything to my son. Tumango tango ito at nag sign ng thank you. Napangiti ako.
Sandro was mute. Ipinanganak naman siyang normal but he never spoke. Hindi ko alam kung may diperensiya ba siya or epekto ng pagkakasagasa ko noong pinagbubuntis ko pa lang silang dalawa. Sabi naman ng mga doctor ay walang mali sa kanya. His vocal chords are in good shape. Kaya nga hindi ko alam kung bakit hindi pa rin siya nagsasalita kahit 6 na sila ni Alexa.
Lumapit si Sandro sa akin and kissed me on the cheeks. Alexa did the same thing too before they went out again to play. Napabuntong hininga na lang ako habang pinapanood ang dalawa.
"Bakit magkasama kayo ni Xander?" Pier asked me. Tiningnan niya ako ng masama. Nagkibit balikat na lang ako. Pier is angry, kahit anong gawin kong paliwanag ay hindi niya ako paniniwalaan, kaya mananahimik na lang ako.
"Nakalimutan mo na ba Savannah?! Xander was the reason why Sandro can't talk!! Tinapon ka niya and if it is not for Andrei baka patay ka na! Baka patay na yung mga anak mo--"
"Enough!! Pier, please." Tumayo na ako at sinundan ang mga anak ko sa labas. I shut my eyes ng bumabalik sa akin ang mga alaala.
"Savannah, call Sabina. Tell her, aalis na tayo." Dad told me. Today is the day that I dread the most. Sa mabibigat na paa, and the fact that I hate the dress I am wearing now, pumunta na ako sa kwarto namin ng kambal ko. Marahan ko siyang kinatok but when she did not say anything ay pumasok na ako, only to be stunned with what I saw.
Sabina has her hair messed up. Nakasuot lang siya ng jeans at shirt. I looked around the room and saw her wedding gown still neatly hanging on our closet. Binalik ko ang tingin ko sa kanya as she gets the travelling bag at basta na lang naglagay ng mga damit niya doon. Agad akong lumapit sa kanya at tinanggal ang mga damit na nasa maleta na. nagulat naman siya sa akin pero agad ding nakabawi.
"Anong ginagawa mo Sabina?" I hissed. Pinipigilan ko ang luha ko na pumatak dahil sa galit. Galit kasi heto na siya oh, kanya na si Xander, si Xander na pinangarap ko at minahal ko sa buong buhay ko. Si Xander na tagapagtanggol ko. Si Xander na hanggang kaibigan lang ang tingin sa akin, dahil si Sabina, ang kapatid ko ang mahal niya.
"Aalis na ako Savannah." Sabi niya. Bigla siyang napaupo at humagulhol ng iyak. Mabilis ko siyang sinampal at nasapo niya ang psingi niya. Biglang pumasok sila Mom at Dad sa kwarto namin. Dinaluhan ni Dad si Sabina and glared at me.
"Why did you hurt your--"
"Bakit Sabina? Bakit mo siya iiwan? For pete's sake!! Araw ng kasal ninyo ngayon!"
"Can't you see!! Hindi ko siya mahal!!" My Mom gasped and Dad looked at Sabina in horror. I bit my lip and slapped her, harder this time. Hinawakan na ako ni Mama sa braso.
"You're lying!! Ano bang sinasabi mo?! Mahal mo siya!!" I shouted at her. hilam na sa luha ang mga pisngi.
"Mahal ko si Claude! Mahal ko siya..siya. Hindi si Alexander.."
Nabingi ako sa sinabi ni Sabina sa amin. The next thing I knew, nakahiga na siya sa sahig at pumutok na ang labi niya dala ng bigwas ng Daddy sa kanya.
"Saktan niyo pa ako Dad. Pero kahit anong gawin ninyo, si Claude ang mahal ko." She said habang nakaluhod kay Dad. Tinaas ulit ni Daddy ang kamay niya para saktan ulit ito pero ibinaba rin ito ni Dad.
"Mahal ko siya..." paulit ulit na sinabi ni Sabina. Pumantay si Dad sa kanya.
"Sweetheart, you can't backdown now.." he said and caressed Sabina's hair. Umiling iling ang kapatid ko.
"Hinihintay na ako ni Claude.."
"Magpapakasal ka kay Xander.."
"Hindi. Ayaw ko. Kay Claude lang ako." Pagpipilit ni Sabina. Tumalikod na ako at umalis. My phone rang at agad ko itong sinagot.
"Hello?"
"Best!!"
Muntik kong mabitawan ang cellphone ko ng marinig si Xander. Kinabahan ako at lumayo ako para hindi niya marinig ang usapan nila Dad at Sabina.
"B-bakit?" tanong ko dito. Savannah!! Don't stutter like an idiot!
"Kamusta na? Maganda ba siya? Shit best! Hindi na ako makapaghintay na makita siya mamaya!!" excited na sabi ni Xander. Tumulo naman ang luha ko sa narinig. Agad kong hinamig ang sarili bago sinagot ang matalik kong kaibigan.
"Masyado kang excited. Mamaya niyan hindi ka siputin nun.." panloloko ko, which is half true. Natawa si Xander sa sinabi ko.
"I doubt that. Mahal ako ni Sabina. Isa pa, matagal na naming hinihintay ang pagkakataon na ito, and now, andito na kami. We are getting married." He happily said. Napaupo ako sa swing namin. I almost jumped when I heard Dad called me.
"Best, layas na ako. Tawag na ako ni Dad." I told him.
"Sige Vannah, see you later!"
Napaupo ako sa panghihina. Ang tanga ko!! Bakit hindi ko pa sinabi sa kanya ang totoo!! Bakit nagpaligoy ligoy pa ako!! Bakit?!
"SAVANNAH!!"
Tumakbo na ako papunta kay Dad at agad pumasok ng bahay. Nagtaka naman ako when his suit has blood stains on it. Wala na rin si Sabina.
"Nasaan na si Sab?" I asked them. Lumapit si Mommy sa akin at niyakap ako ng mahigpit.
"Wala na kaming nagawa. We let her ran away." Marahan kong itinulak si Mama and went to Dad.
"Why?" my voice was almost a whisper. Tumingin sa akin si Dad.
"She almost killed herself Savannah. Kung hindi namin siya paalisin, magpapatiwakal siya."
My tears started flowing from my eyes. Paano na si Xander niyan? Masaksaktan siya.
My mom cupped my face and made me looked right into her eyes. Hinalikan niya ang noo ko and smiled at me.
"This will be a great shame on our family Savannah. We have to do something about this." Dad said. Tumango ako.
"Tatawagan ko si Xander."
"NO!!No! Wag mong ipaalam sa kanya." Dad ordered. Napatanga naman ako sa sinabi niya.
"Xander should know--"
"Oo. Ipapaalam natin. Pero hindi ngayon. Wag muna ngayon. Mamaya na lang pagkatapos ng kasal. We will explain later." He said. Naguluhan naman ako.
"Wala ng kasal Dad. Umalis na si Sabina."
Tinitigan ako ni Dad.
"Hindi si Sabina ang magpapakasal kay Xander. Ikaw Savannah. You will be marrying him You will be your sister's substitute."
"MAMA!!" Alexa kissed my cheeks and gave me flowers. Hawak niya ang kamay ni Sandro at pareho silang nakangiti sa akin.
"Hi, babies." I kissed them both. Pareho naman silang nag-giggle. Ngumiti na lang ako sa kanila. Kumandong silang dalawa sa akin and looked at me.
"Mama, Sandro told me something today." Nilingon ko si Alexa while she is playing with my curls. Alexa keeps on telling me na kinakausap siya ni Sandro, pero alam kong hindi naman iyon totoo. Pipi si Sandro. Sabi nga ni Pier, maybe kaya sila nagkakaintindihan because of the bond they have. They are twins. They are connected.
"Anong sinabi niya?" pagsakay ko sa sinabi ni Alexa. She just smiled at me and showed me her broken teeth.
"He will talk na daw po." She said. Tinitigan ko si Sandro at tahimik lang itong nagbabasa sa tabi ko. I kissed Alexa's hair.
"Sana nga baby."
I looked at Sandro and he is pointing at the book. I smiled at him. Alam ko na ang ibig nilang sabihin. I carried the two of them and tucked them into bed.
"Story time na po?" Alexa asked me. tumango ako.
"Once upon a time, there is a princess living in a lonely castle. Her hair was long and golden.." I read the book of Rapunzel while caressing their hair alternately.
Natapos ko na ang libro pero gising pa rin ang dalawa.
"Hey tulog na. It's late. " I told them. Sandro went to me and kissed the tip of my nose at bumaba ng kama. Maybe he would make a glass of milk for him and her sister.
"Mama, can we stay here in Manila?" Alexa asked while brushing her doll's hair. Umiling naman ako saka siya nginitian. Lumungkot ang mukha niya.
"I like here." Himutok niya.
"Alexa, we can't stay here."
"But why?"
"Because--" I was cut off ng lumapit si Sandro sa akin habang kipkip sa tainga niya ang cellphone ko.
"Sandro, sino yan?" I asked him. Kinuha ko na ang phone ko at hindi na tiningnan kung sino ang tumatawag.
"Hello?"
"Ang tagal mong sumagot? Kanina pa ako nagsasalita dito. Akala ko napipi ka na." napahawak ako sa baluster ng marinig si Xander sa kabilang linya. Napahawak ako sa bibig ko and ended the call. Lumapit agad ako kay Sandro at Alexa. I kissed them goodnight and went out. Narinig ni Sandro si Xander. He heard the voice of his---
"Dad.."
Marahas akong humarap when I heard someone talked inside the room. Alexa glared at Sandro.
"Ang daldal mo talaga kahit kailan Sandz.." she said. Ngumiti si Sandro and looked at me.
"Dad." This time, I am sure. Ang anak ko nga ang nagsalita.
*pen<3