I Married the Ice King (Publi...

By taleswithelle

7.9M 94.6K 4.2K

PUBLISHED UNDER LIB. BOOK 1-3. More

Chapter 0.
Chapter 1.
Chapter 2.
Chapter 3.
Chapter 4.
Chapter 5.
Chapter 6.
Chapter 7.
Chapter 8.
Chapter 9.
Chapter 10.
Chapter 11.
Chapter 12.
Chapter 13.
Chapter 14.
Chapter 15 - How to Break Sandy's Heart
Chapter 16 - The Passage to Revelations
Chapter 17 - Revelation Part 1
Chapter 18.
Chapter 19.
Chapter 20 - The revelation part 2.
Chapter 21.
Chapter 22.
Chapter 23.
Chapter 24.
Chapter 25 - Danger Zone
Chapter 26 - The Captive.
Chapter 27.
Chapter 28 - Getting Her Back.
Chapter 29 - The Other Story
Chapter 30 - What Happens now?
Chapter 31 - He loves me, He loves me not?
Chapter 32 - What Happened in New York part 1.
Chapter 33 - What Happened in New York part 2.
Chapter 34 - What Happened in New York Part 3.
Chapter 35 - What Happened in New York part 4
Chapter 36 - The First Lady.
Chapter 37 - A New World.
Chapter 38 - The Necklace.
Chapter 39 - This Means War?
Chapter 40 - The Sad Story + A Prelude To The Truth
Chapter 41.
Chapter 42 - Next To The Truth
Chapter 43 - The Jealous Husband Part 1.
Chapter 44 - The Jealous Husband Part 2.
Chapter 45 - Eight Years [FLASH] Back.
Chapter 46 - Hide And Seek.
Chapter 48 - The Reunion?
Chapter 49 - Hello Cruel World
Chapter 50 - She Is
Chapter 51 - Another Problem.
Chapter 52 - Just Like Yesterday
Chapter 53 - Warzone Part 1.
Chapter 54 - Warzone Part 2.
Chapter 55 - My Husband Did Not Go Home Tonight.
Chapter 56 - The Ice King Was Kidnapped.
Chapter 57 - Sandy's Way.
Chapter 58 - The Final Score Part 1.
Chapter 59 - The Final Score Part 2.
Chapter 60 - I'm The Wife Of The Ice King.
Chapter 61 - Chances.
Chapter 62 - Just "LIKE" Married.
Chapter 63
Chapter 64 - Mind Games.
Chapter 65 - Officially Dating.
Chapter 66 - The Party.
Chapter 67 - War With Who?
Chapter 68 - Blood is Thicker Than Water
Chapter 69 - That Girl.
Chapter 70 -
Chapter 71 - Almost.
Chapter 72 -
Chapter 73 - Who?
Chapter 74 - Sacrifice Part 1.
Chapter 75 - The Sacrifice Part 2.
Epilogue (Finale)
IMTIK SELF PUB IN 2024

Chapter 47 - When She Smiles

102K 1.1K 123
By taleswithelle

Nagising sa sikat ng araw si Aled. Then a shadow of a woman blinded his eyes for a while.

Ang nakangiting si Sandy ang bumungad sa kanya.

"Hi!" She was smiling so sweet he forgot he's still sleepy.

"Kanina ka pa?" Hindi mapigilan ni Aled ang titigan ang mukha ng asawa. Yeah, halata ang pagpayat nito. Nakakainis isipin na imbes na dapat alaga ito sa piling nya ay kabaliktaran ang nangyayari. She looked stressed.

Umiling ito. "Hindi masyado." She sat next to his bed. "Can you go with me?"

Nangunot ang noo nya. "Where?"

She just smiled and stood up. "Basta.. Get ready in ten minutes, okay?" She winked. Naglakad na ito papunta sa pinto ng bigla sya nitong lingunin. "And oh, put on a cassual attire. See you sa baba!" Kumaway pa ito na tila matagal silang magkakalayo bago tuluyang lumabas.

Napailing at napangiti sya. Saan naman kaya sila pupunta nito?

Agad syang tumayo at nag rush shower. Sinuot nya ang kanyang paboritong lacoste collard shirt na kulay blue at cream pants. He checked his self in his mirror and went down. When he asked a maid, the maid told him na nasa kusina si Sandy.

And she is very busy preparing food!

"What's this?" Gulat na tanong nya.

Katulong nito sila Aileen at Lisa. They were all holding a tupperware with different foods and stuffing it into two different baskets.

"We're going to go picnik!" Malapad ang ngiti na sabi ni Sandy.

Napakamot sya ng ulo. "What? Saan naman tayo magpipicnik? And hell, baka nakakalimutan mo na may nag-" Bago nya pa matapos ang sasabihin ay agad na natakpan ni Sandy ang bibig nya ng kamay nito.

"Ooops, i won't take no for an answer."

"Pero-"

"Ah, ah." She raised her point finger and wiggled it saying 'no.' Hinila sya nito palabas ng kusina at yinakap sya. "Can't we just do it like normal people do?"

Bumuntong hininga sya at yinakap rin ito. "Were not normal, baby. Someone wants to kill you..." Mahinang sagot nya.

Mahinang tumawa si Sandy, his face lying on his chest. "It doesn't matter." Then she looked at him. "I have an idea."

Bigla syang hinila nito pabalik sa kwarto nya. She opened his wardrobe.

"What are you looking for?" Kunot ang noo na sabi nya.

Humarap ito sa kanya ng may hawak ng shades at scarf. Napangiti sya ng maisip kung ano ang gusto nito mangyari.






All that Sandy wants right now is to live a normal life. Bagamat hindi normal ang isang teenager na kagaya nya ang ipagkasundo kay Aled na ubod ng yaman at ipakasal sila agad, a simple and normal life as teenage husband and wife sounds good.

Yung tipong tumutulong sya magluto ng breakfast o sya na mismo magluluto ng breakfast ng asawa upang pag gising nito ay kakain na lang ito? Yung hindi na nila kailangan ng mga naka buntot na bodyguards o goons kapag aalis sila o pupunta ng mall? Yung hindi nakaka stress na pakiramdam dahil hindi kayo nag-aalala?

But it's all hard to imagine now.

Paano na lang kapag tuluyan syang mamatay?

Hindi maikakaila na natatakot sya.. pero hindi sya natatakot mamatay. Natatakot syang iwan ang mama nya at mga kapatid nya, pati na si Aled. Paano na lang ang mga ito?

That thought made her sleepless that night. And it also gave her the idea upang makasama ng normal si Aled sa isa'ng normal na sitwasyon.

She remembered her father. Noong hindi pa ito sumasakay sa barko, noong mga bata pa sila ni Carina at wala pa si Chloe, her father would arrange a family day every Sunday. Kung hindi sa amusement park, magpipicnic sila sa isa'ng park na malapit sa kanila sa Laguna.

She remembered how his mother and father used to be so sweet preparing their packed food for the picnik. She remembered how they would enjoy everey bit of their time there. Naghahabulan sila ni Carina habang pinapanuod sila ng mama at papa nya.

It made her cry. It also gave her an idea.

So that morning, kinausap nya na sila Aileen at Lisa. Tinulungan sya ng mga ito magluto at maghanda ng pagkain.. then she went into her husband's room.

Good thing at maganda ang gising nito. Pumayag ito'ng mag disguise sila at huwag magsama ng bodyguard. Aled drove his car out of the mansion.

She called this trip out of town picnik.

"Are you sure alam mo doon?" Tanong nya kay Aled.

Itinuro nya rito kung saan nya gusto na mag picnik sila. Hindi naman tumutuol ang lalaki. Oo at alam nyang drag racer ito but it never occured to her na madami ito'ng alam na lugar kahit out of town.

Tumango ito. "Of course. It's a smart car."

Oo nga pala. May tila machine ang kotse na gamit nila na ituturo dito ang dapat nilang puntahan.

He was wearing a big orangey sunglass. Nilagyan nya ng nunal sa left side ng labi nito si Aled. Pinagsuot nya rin ito ng black bandana at nagsuot ito ng black hoodies. Sabi nga nito, ang init init daw tapos ganun itsura nila, goodluck na lang daw kung hindi sila mapansin. Natawa sya sa sinabi nito

Sya naman ay nagsuot ng headband na may malaking bulaklak at nag hoodie din sya, kulay brown naman. Bahala na, sa isip nya. She just want it to be successful.

"There you go!"

Bago pa mamalayan ni Sandy ay tumigil na sila sa harap ng park.

Automatic na napangiti sya. She hurriedly got out of the car and smelled the fresh air. Aled parked his car somewhere at tig isa nilang binitbit ang dalawang basket. Aled hold her hand and together they walked.

May mangilan ngilan rin na nagpipicnik. May mga magkasintahan, may mga kabataan at may pamilya. Maaliwalas ang paligid. Madaming puno sa park na iyon kaya kanya kanyang pili lang ng pwesto na may shade ang bawat magpipicnik, tapos sa bandang ibaba ng lugar ay may batis.

"Wow. It's really nice here." Sabi naman ni Aled habang nakatayo at lumilinga linga sa paligid. Linilipad ng hangin ang may kahabaan na buhok nito.

Dali dali nyang inilatag ang blanket at inilabas ang mga pagkain. Agad na umupo si Aled at tinulungan rin syang mag labas ng pagkain.

"My father used to bring us here noong bata pa kami ni Carina." Sabi nya.

"I see. This place has many memories of your father."

Tumango sya. "Yeah. And maganda naman talaga dito, hindi ba?"

Aled noded. Sabay nilang inayos ang mga pagkain at sabay na naupo ng maayos habang pinapanuod ang mga bata na naghahabulan sa paligid.

"What are yout hinking?" Maya-maya ay tanong ni Aled.

Nilingon nya ito. "Wala naman. Iniisip ko lang kung dadating pa ba tayo sa point na bubuo tayo ng pamilya."

Nangunot ang noo ni Aled. "What? Why not?"

"Someone wants to kill me. Paano na lang kung mag succeed kung sino man iyon? Honestly hindi ako takot mamatay at this point. Takot ako'ng maiwan kayo nila mama at ng mga kapatid ko." yumuko sya.

Ginagap ni Aled ang kamay nya at pinisil ito. "Don't say that. I will never let them. Gagawin ko ang lahat just to protect you."

She smiled. "Pasensya na. Ang drama ko. We are supposed to be happy and glad. Minsan lang natin gawin ito."

They talked some more and ate. Hindi nila naubos ang mga dala nilang pagkain sa apat na oras na pag i stay nila doon. Akala ni Sandy ay uuwi na sila but Aled insisted na may pupuntahan pa daw sila. Sandy liked the idea na silang dalawa lang ang magkasama. Tapos masigla pa si Aled. Getting into his bad side was the last thing she wants to do at that moment.

Ilang sandali pa at nakita na lang ni Sandy na papasok ang kotse ni Aled sa gate ng tila isa'ng lumang resort. He honked the care three times bago sila pagbuksan ng tila tagapag bantay na matanda. Sumaludo pa ito kay Aled at tila nagulat ng nakangiting tiningnan ito ng asawa nya.

"Where are we?" Tanong nya.

"It's one of my properties i bought when i was eighteen years old."

"Really?"

Tumango ito. He parked the car in front of a small cottage hut. Halatang luma na pero halata rin na matibay pa. Sabay silang bumaba ng kotse.

Namangha si Sandy ng makita ang malawak na buhanginan at ang dagat mismo.

"Mang Dado, paki dala na lang po yung mga dala naming pagkain at gamit sa loob." Utos ni Aled sa matanda na sumunod na sa kanila. "Come." Sabi naman nito sa kanya, holding her hands.

Inakay sya nito palapit sa dagat then they sat under a coconut tree. Mayroong build in duyan doon buit they sat on the sand. Mainit man at tirik ang araw, hindi nila alintana dahil sa malamig na dampi ng hangin sa kanila.

"So what do you call this place? Ano ba ito, resort or what?" Agad na tanong ni Sandy.

"This used to be a resort. Mixxie resort, i think? Nalugi. They put it in a market with a very low price so i bought it. Sayang eh."

Tumango tango sya. Hindi yata sya magsasawang ma fascinate sa asawa. "Ano na ang plano mo rito?"

He shrugged his shoulders.

Tumawa sya. "Sayang naman. Mas mabuti siguro kung ipaayos mo na ito, ipa renovate mo para may iba tayong pagkaka abalahan." She suggested.

"Talaga? Will you help me?" He looked delighted.

"Oo naman." Nakangiti rin nyang sagot.






For almost three days, tahimik ang buhay ni Dychie. She went into spa, pampered herself, then went into an shopping spree. Naisip nya na lang na kung ayaw sabihin ni Prince ang katotohanan sa kanya, bakit nya pa pipilitin?

Come to think of it, hindi naman ganito kagulo or hindi naman magulo ang buhay nya. She would just shop, relax, go to class of her choice, gimik, talk with friend. O kaya namamasyal lang sya to take pictures and put it in her blog.

Pero mula ng makilala nya ng personal si Prine, na kakilala at business partner pa pala ng daddy nya, pakiramdam nya stressed na sya. Palagi sya nitong pinapaisip, palagi nitong pinapasama ang loob nya. She thought Prince is suppose to be one of the good guys but hell, kabaliktaran!

Ginugol nya na lang ang oras nya ng araw na iyon sa pag harap sa laptop nya.

Naghahanap na sya ng bagong crash course na pwede pasukan. She was thinking of a computer crash course since mahilig naman syang mag online and everything. Para hindi na rin hassle kapag nasira laptop nya.

She was browsing for a school with a good deal when her phone rang. It's her daddy!

"Dad! Bakit ngayon lang kayo tumawag? Where are you?" Sunod sunod na tanong nya.

Maingay ang paligid ng daddy nya.

"I'm sorry darling. I'm here at Malaysia, i have a business meeting to attend to. How are you?"

"I'm fine dad. Hindi ka man lang nagsabi na aalis ka. Kailan ka pa dyan?"

"Three days ago pa ako umalis ng Philippines. I'm sorry hija. Nagmamadali rin ako. Biglaan kasi ito. "

Kinagat nya ang kanyang labi. "Ah dad? Can i ask you omething?"

"Sure, darling. What is it?"

Huminga sya ng malalim. "M-magkapareho kayo ng surname ni Aled. Are the two of you related?"

Pinigil nya ang paghinga habang hinihintay ang sagot ng daddy nya na tila nabigla rin sa tanong nya.

"Y-yeah. He's your cousin."

WHAT?!


----------

Hi! Follow me on instagram:

instagram.com/heyleelay

and twitter

twitter.com/theellestrange

Continue Reading

You'll Also Like

325M 6.7M 94
[BAD BOY 1] Gusto ko lang naman ng simpleng buhay; tahimik at malayo sa gulo. Kaso isang araw... nagbago ang lahat. Inspired by Boys Over Flowers.
13.2K 430 20
Leviticus is a notorious lunatic vampire in their clan. He is also feared by many and at the same time despised and cursed by most of his family. Lev...
771 175 31
Dahil sa maagang naulila ay lumaki si Maxine sa pangangalaga ng kanyang Uncle Leandro at Auntie Cara. Growing up, she is doing everything to be the b...
1.6M 32.3K 90
I wrote this story 4 years ago during the time na wholesome pa yung utak ko at puro teen fictions pa lang yung binabasa ko rito sa watty. Hahaha! Kay...