Medyo napahaba ata ang chap na ito ;)) Enjoy reading everyone!
Dedicated sa kanya :))
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
(Present)
Halos 2 months na rin akong nandito sa Pilipinas at nakatira ako sa bahay ng isang bagong kaibigan. Nakakainis nga kasi hindi ko pwedeng kunin ang pera ko dito sa Pilipinas, sabi kasi sa akin ng accountant dun sa bangko dapat sa Japan ko daw i-withdraw ang pera ko! Ang daya! Sobrang daya! Yan tuloy kailangan ko magtrabaho para sa pasukan. Sa elite school pa naman ako ipapasok ni Tita Yumi. Hindi ko nga alam kung magkano ang magagasto ko, siguro uutang na lang ako kay tita yumi..
“Drei! One ice tea and choco cake sa table 3 please!” Sigaw ni Ate Gela. Siya ang may-ari ng bahay na tinitirahan ko at siya rin ang may-ari nitong Angel’s cafe. Kung saan ako nagtatrabaho ngayon.
“Coming up!”
“Drei, paki-entertain na rin ang customer sa table #5 thanks!”-ate Gela
“Copy!”
Ako na ngayon si Alexandreia “Drei” Yamamoto. Isang simpleng tao na nagtatrabaho sa isang cafe ;))
-----------
~Table #5~
Customer: One strawberry cake..
Drei: Yes ma’am. Drinks niyo po?
Customer: Cappuccino coffee na lang..
Drei: Okay. We’ll be serving it. Just relax ma’am.
“Geli! One strawberry cake and cappuccino coffee please.” Sigaw ko sa loob ng counter kay Geli. Si Geli ang nakababatang kapatid ni Ate Gela, magkasing edad nga lang kami. Siya kasi ang nagluluto ngayon sa kusina.
“Okae! Wait lang Drei!”
Habang naghihintay sa mga pagkain, umupo muna ako sandali.. wala pa naman gaanong customer..
*dingdong*
*dingdong*
Tunog yan ng bell kapag kasi may pumapasok na customer, kusa itong tumutunog. Parang sinasabi nito sa amin na may customer..
“Ate Gela pupuntahan ko muna ang mga bagong dating na customers ahh..”
“Wait lang. Hintayin mo muna ang order sa table #9 && #5.”
“Okae.”
Umupo na lang ako ulit sa gilid ng counter napansin ko naman yung dalawang bagong pasok na customer na parang may hinahanap. *sigh* Hindi pa tumatawag sa akin si tita Yumi, tuloy ‘di ko pa alam kung saan ako mag-aaral. Kakainis! Sana may underground fights din dito para magkapera ako kaso kapag lumaban ako pwedeng makarating ito kay papa (>O<”) ang malas ko naman!
“Drei! Pakiserve na nga ‘to” sabi ni Ate Gela habang inaabot sakin ang dalawang tray na puno ng mga cakes at drinks. Siguro kung ibang waitress pa ito tiyak nagreklamo na sila pero para sa akin hindi naman ‘to masyadong mabigat eh! Malakas ata ‘to! (^O^)V
(A/N: Sige na drei! Ikaw na! Ikaw na talaga! Padaan readers...)
“Dude! Mukhang wala naman ata dito si Sander ehh..”
Sabi nung lalake may lollipop sa bibig na nakaharang sa daan ko.. mukhang playboy ‘to.. tsk.tsk.
“Uhmm.. excuse me po..”
Walang epek! Nakaharang pa rin sa daan.. Naman!
“Maybe he’s here. Try to call him Lance..” sabi naman nung isa pang lalake na harang din sa daan ko..
“Excuse me po!” nakasigaw na ako niyan pero mukhang wala paring epek! Mga bingi ata to ehh!!
“Ehem! Ehem!” pag ito di pa nila napansin ewan ko na lang..
“Dude! Wala talaga eh.. Baka sa kabilang cafe siya, yung malapit sa mall..” yung si lollipop guy..
Kakapikon ahh! Harang parin sa hagdan! Hello?! Excuse me! Hindi po ito waiting area, cafe po ito at harang po kayo sa daan ko! Tengenenemenyen!
“Let’s go!” sabi nung englisherong maputla. Eh sa ang putla niya, parang walang dugo..
Mabuti na lang at aalis na..
“Excuse me po! Kung pwede lang kanina pa kayo nakaharang sa da....”
*BBBBOOOOOOGGSSSSSSSSSSSSSSHHHHHHHHHHHHH!*
“Aray!” grabe ahh! Ang sakit ng pwet ko! (>o<)
Teka nga lang.. ang mga pagkain nasa sahig? Natapon rin ang mga kape.. Naman!
“Hey! Watch where you’re going okae?” iritableng sabi nung maputla..
“I’m sorry” sabi nga ni Ate Gela, customer is always right.. kaya pinunasan ko ang polo niya kasi nadumihan..mukhang natapunan ko ata ng kape..
“Don’t touch me! Stupid girl!”
Aba’t! G@g* ba siya? Ay hindi tarant@do lang! Ako na nga ang nagsorry eh!
“WHAT?! Ako na nga ang nagsorry tapos ganyan ka pa? Eh ikaw nga ‘tong paharang-harang sa daan!” patay! Nagsitinginan na ang mga customer sa amin.. Kakahiya pero kahit na! Galit ako!
“Sui, let’s go! Wala si Sander dito kaya dali na.. wag mo na yan patulan” sabi ni lollipop guy.. mabuti pa siya. Di tulad sa kasama niyang mayabang..
“Stupid girl! Stop nagging okae?” may ganang pa siyang magsalita ng ganyan sa akin?
“Nobody dares to call me stupid!”
“Well, i already did” nagsmirk pa ang loko! Nakoo poo.. konti na lang at kakatayin ko na ‘to!
“Sui, stop! Galit na oh.. wag mo patulan babae yan..” sige lollipop guy paalisin mo na yan dito at baka di na yan makaalis ng buhay dito sa cafe..
“So? I don’t care if she’s a girl..” Langya! Asjgkhhjdfdldgfg!
*PAKKK!*
“ Nanda yo omae-wa?!” (Who the hell do you think you are?)
“Ouch!” yan ang bagay sayo! Mayabang! Arogante!
“Once is enough Twice is too much! Damn You!”
“Hehe. “shitsukoi na yatsu da na?” (You really don’t give up, do you?)
Nakakapagsalita pala ‘to ng hapon?! (A/N: Ay hinde,.. English yun Drei.. english.. padaan ulit readers..)
“Wag mo na patulan” sabi ni lollipop guy..
“*sigh* ok.” Tapos tumayo na rin siya at nagumpisang umalis.. mabuti naman..
“Hey! We’ll see eachother again ms.War freak, sayonara!” Aba’t nagawang pa niyang magbabye?
““Bwiset ka! Sana masagasaan ka ng 10 wheeler truck at magkandalasug-lasog ang katawan mo! Arogante! Kala mo kung sino! Mayabang! Di na tayo magkikita ulit! Sinusumpa ko yan!”
Aisshhttt! Kakapikon! At nakakahiya sa mga customer.. nagiskandalo pa ako.. lagot ako nito kay Ate Gela (ToT)
-----------------
~FASTFORWARD~
-Sa bahay ni Ate Gela at Geli (sa likod lang ng cafe-parang may extension)-
Kakapikon! Tsskk!
“Drei! Sayang di ko nakita yung away mo kanina. Nasa kusina kasi ako.. tsk.tsk.” sira talaga ‘to..
“Sayang ka jan? Hayy.. Asan si ate Gela? Magsosorry ako..”
“Okae lang yan. Wag ka na magsorry dun.. naintindihan naman yun ni ate..”
“No. i need to.” Nakokonsensya kasi ako eh.. malaki ang utang ko kay Ate Gela, tinanggap niya ako sa cafe kahit wala akong experience..
“Okae. Ikaw bahala. Nasa kusina si ate, naghahanda ng dinner natin..”
“Thanks Angel ;))”
-KUSINA/KITCHEN-
“Ate Gela, pasensya na sa nangyari kanina. Sorry po talaga..”
“Okae lang yun.. mayabang din naman kasi yung lalakeng kaya naintindihan kita..”
Ang bait talaga ni Ate T^T
“Kahit na ‘te.. nakakahiya pa rin yun sa mga customer.. gomena-sai..”
“Nangyayari talaga yan.. kaya pabayaan mo na yun.. tulungan mo na lang ako maghain para makakain na tayo ng dinner at sa lunes na ang pasok ni Geli..”
Oo nga pala.. Saturday na ngayon.. pero di pa rin ako tinatawagan ni tita Yumi.. paano na yan? Wala pa akong school na papasukan..
“Thanks ate”
“So, san ka ba mag-aaral?”
“Ewan ko po. I mean, di pa kasi tumatawag si Tita sa akin.. kaya di ko pa alam..”
“Ahh ganoon ba.. ok sige.. pakitawag nga si Geli sa kwarto niya..”
“Ok.”
Saan naman kaya ako mag-aaral? Medyo excited ako na kinakabahan..
-END of the DAY-
-----------------------------
-SUNDAY MORNING sa CHAPEL-
“Ang bawat pagsubok sa ating buhay ay kailangan nating lampasan.. Ibinigay ng Diyos ang pagsubok na yan upang mas lalo pa tayong lumakas.. Kaya dapat ‘wag kang panghinaan ng loob dahil lagi mo kasama ang Diyos. God Bless us all..” sabi ni Father
Patama talaga ‘tong si Father kahit kelan...
Natapos na rin ang misa kaya uuwi na kami..
“Drei!” kung makasigaw ‘tong si Geli wagas kahit na nasa loob kami ng chapel!
“Oh?”
“Saan mo gustong kumain?” san nga ba?
“Kahit san na lang..”
“Eii! Walang kahit saan! Dali na!” Ewan ko, hindi pa naman kasi ako gutom..
“Ewan.. di ko alam”
“Sa Hans na lang tayo..masarap ang pagkain dun..”
“okae. Libre mo?” Wala akong pera eh.. Sensya lang..
“hinde. Si ate ang magbabayad..”
“Oi! Wala akong pera!” hindi na ata kami kakain..sayang.. mukha na ba akong mahirap readers?
“Sige na ate..please.. papasok na kami sa school bukas ehh..”
Ito talagang si Geli mahilig sa pagkain.. pero di tumataba? Bakit kaya?
“Oo na! Pero babawasan ko ang sweldo niyo..” ano?!
“Wag!” naghihirap na nga ako diba?
“Ito namang si Drei, di na mabiro..” ahh.. joke lang pala..
“Pasensya na.. mahirap lang ako eh..”
“Aiishhuss! Tumigil ka jan Drei! Gawin kitang japayuki jan ehh,,” sira talaga ‘tong si Geli..
-HANS Resto-
“Kainan na!”^___^
Takaw talaga nitong si geli..
“Dahan2x at baka masamid ka” ang ganda asarin..
“di pa nga ako kumakain eh..Ei..matakaw ba ako?”
“Tanungin mo yung pagkain..baka sagutin ka”
“Naman Drei! Eiii... ate matakaw ba ako?”
“Ewan ko sa inyong dalawa! Kain na nga lang tayo..”
~while eating~
*KRIIINNGGGGG*
(ringtone yan ng cp ko)
Istorbo naman ohh!
“Excuse lang po”
Pumunta na ako ng washroom..
[Calling... Tita Yumi]
“Moshi-moshi?”
(Nasa sa Pilipinas ka na Aia, kaya magtagalog ka na..)
“Gomena”
(Btw, I already enroll you to your new school and your class starts tomorrow..”
“WHAT?! Hindi ko nga alam kung anong school ang papasukan ko tapos bukas na magsisimula ang klase ko? Wala pa akong gamit at uniform..”
Uso na ba ngayon ang manggulat? >_<
(No need to worry dear, i already settle that.. Just wait for a package. Nandun na ang lahat ng kailangan mo.)
Pheewww! Buti na lang..
“Arigatou”
(Welcome. Just call me kung may problema ka tungkol sa school na papasukan mo..)
“Hai. Bye-bye.”
Bukas na ang klase ko? *sigh* sana maging okae ang lahat...
Lumabas na akong ng washroom.. baka hinahanap na ako nila Geli..
Saktong paglabas ko ng washroom..
*BBBOOOOGGGSSSSSHHHHH!!!*
Mauulit na naman ba? Tell me panaginip lang ‘to d’ba?
“Sorry..” makaalis na nga agad, baka makahanap pa ako ng away pag nagkataon..
“Tsk.tsk.. Nice meeting you again ms.war freak..”
Teka nga lang! Mukhang pamilyar ang nakakairitang boses na ‘to ahh.,. san ko nga ba ‘to narinig?
Inayos ko na ang pagkakatayo ko at humarap sa taong nabunggo ko..
“TEME?!”(YOU) Walanjo naman ohh! Sa lahat ng tao siya pa? Si mr. Yabang nanaman?!!!
“Hey..easy.. i told you, magkikita pa tayo..” kahit kelan ang yabang talaga nito.. as if naman gusto ko siyang makita. N-E-V-E-R!
“I don’t freakin’ care mr. Yabang!” tapos nagwalk-out na ako.. kakapikon eh.. ang sarap niya talagang ipabunggo sa 10 wheeler truck!
**
“Oh ba’t nakasimangot ka?” tanong ni Geli..
“Wala.. tara kain na tayo” pati tuloy sila nadamay sa pagkabadtrip ko..
“Bukas na ang simula ng klase ni Geli.. eh ikaw Drei, san ka ba papasok?” tanong naman ni Ate Gela..
“Uhmm.. Hindi ko pa po alam pero tumawag po si tita at ang sabi malalaman ko rin mamaya..”
“Ahh ganon ba.. sige kumain na tayo..”
*munch*munch*munch*munch*
“Excuse me mo ladies. May nagpapabigay po..” istorbo naman ‘tong waiter.. teka ano ba ‘tong binigay niya?
“Ahh.. thank you..” sabi ni Geli.. ito naman tanggap ng tanggap malay mo may lason yan.. eh di patay siya!
“Teka lang.. uuhmm.. excuse me.. kanino galing ‘to at para kanino ang shake na ‘to?”
“Para po sa inyo miss.. galing po yan sa lalakeng nakaupo dun sa may bar counter sa may dulo..”
“Uuyyy... may admirer ka drei!” asar ni Geli..
“Sa tingin ko alam ko na kung bakit ka badtrip Drei..” sabi naman ni Ate Gela..
“Po?”
Di ko siya gets.. kayo ba gets niyo siya?
“Tumingin ka sa may bar counter at tingnan mo yung lalakeng nakaupo sa dulo..” paliwanag ni Ate Gela, habang nakatingin na sa may bar counter..
Sabay naman kaming lumingon ni geli..
GRRRRRRRRRRRRR! Talaga bang nangiinis ang lalakeng mayabang na yan?
Aba’t! Nagawa pa ngumiti ng nakakaloko! Kahit kelan nakakainis siya!
“May pupuntahan lang ako ah..” sabay alis sa table dala dala ang shake na binigay kuno ni mr. Yabang ..
>___<” Kakahighblood!
Pumunta na ako sa may bar counter at lumapit kay mr. Yabang.. ngitiin niya ako.. kala mo ha! Ngumiti rin ako at...
SSSPPPPLLLAAAAAASSSSHHHHH!
“What the?!”
HAHAHAHAAHAHHAHAHAHA! Grabe! Nakakatawa talaga ang istura niya! Kala niya ahh!
“That serves you right mr. Yabang! Sa susunod kasi ‘wag kang makipaglaro sa demonyo!” then lakad papunta sa table.. yung mga tao naman na nasa paligid ay nakatingin parin sa akin.. yung iba kay mr. Yabang.. Wahahhahahha...
Wala na sina Geli sa table.. lumabas na ata..
Lalabas na sana ako ng may sumigaw na..
“You’ll gonna regret this! I will make you pay for this.. no one messes with me!” sigaw ni.. sino pa nga eh di si mr. Yabang!
Humarap naman ako sa kanya kahit nasa malayo siya at ginawa ko ang loser sign sa kamay ko at nilagay sa noo ko.. (A/N: Di ko alam paano i-describe eh! Peace^^V) at umalis na ako ng tuluyan.. Kala mo..Hmpph!
-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-
Unang pagkikita pa lang nila Drei at Sui bangayan na agad. Ano mga readers na enjoy niyo ba? Pwede favor? Bahain niyo naman ako sa COMMENT please ^3^ tapos pag naenjoy niyo naman ang chapter na ito VOTE && LIKEnaman po. Susubukan kong mag-UD na agad for the nxt chap ;))
“Ang Misters ay binububuo ng apat na tao, hindi sila gangster pero silang apat ay makapangyarihan. Sikat sila dito sa school dahil bukod sa magaling sila sa lahat ng sports, pinakamayaman, kinatatakutan sila ng lahat ng estudyante pero mababait naman sila.”-Geli
Chapter 2: Meet The Misters of Stanford Academy
Hope you enjoy reading! God Bless && Take’care
Lovelotz,
~eit(8)