43. Sofia
De minuten tikten voorbij. Ik hield me bezig met mezelf rustig te houden. Melissa daarentegen was meer bezig met panikeren. Ik hoorde haar zelfs rillen. Zelfs haar paniekerige adem kon ik horen. Ik deed alsof ik het niet hoorde. Op dit moment had ik echt geen zin om me met haar bezig te houden. Ik moest mezelf eens op de eerste plaats zetten. Ik was de Luna en moest mezelf in de hand houden. Melissa moest het maar even zelf zien te redden.
Opeens hoorde ik een slag tegen de deur. Zowel Melissa als ik sprongen zowat een meter in de lucht van angst. Figuurlijk natuurlijk. In het echt kropen we, zonder het zelf te beseffen, dichter naar elkaar toe. Wie had ooit kunnen denken dat we steun zouden zoeken bij elkaar … Volgens mij hadden we allebei door dat het geen vriend van ons was die hier voor de deur stond. Anders had diegene al lang de deur geopend. In de plaats daarvan hoorden we af en toe gebonk op de deur. En tot onze schrik vloog die opeens ook open.
Het licht scheen meteen de kelder in. We zaten alle twee in een hoekje, waardoor we niet meteen zichtbaar waren. De persoon bovenaan de trap zag ons niet, maar wij hem wel. We zagen hem naar beneden komen. Hij was ongeveer 2 meter. Zodra hij beneden aan de trap ging het licht aan. Zijn ogen zochten naar ons en zodra die ons gevonden hadden, grijnsde hij.
“ Dag meisjes “ zei hij, voor hij naar ons toe kwam. Zijn ogen gingen van mij naar Melissa. We droegen allebei de geur van Dylan. Ik merkte dat hij onze geur aan het opsnuiven was. Alsof hij naar iemand in het bijzonder op zoek was. Aangezien ik de Luna was gokte ik op mij.
Opeens kwam zijn hand naar voor en pakte hij Melissa vast. Hij trok haar naar zich toe en snoof haar geur nog eens op. “ Ik weet niet precies wie van jullie de Luna is, maar waar ik wel van overtuigd ben is dat dit … “ Hij onderbrak zijn uitleg even en legde zijn hand op Melissa’s buik. “ de opvolger is. “
Hij pakte Melissa nog wat steviger vast. Mijn Luna instinct zei dat ik iets moest doen. Ik mocht mijn eigen leven dan wel niet in gevaar brengen, maar het ging hier wel nog steeds om een Alfa kind. Dylan zou het mij nooit vergeven als ik zijn kind niet zou beschermen.
Ik stond recht en greep de man bij zijn nek. “ Laat haar los “ Hoewel ik de Luna was, was deze man toch sterker dan mij. Hij gaf me een forse duw en ik belandde tegen de muur. Ik had heel even de tijd nodig om terug recht te staan. Ondertussen waren Melissa en de man al de trap opgestapt.
A/N: Cliffhanger :o
Vote/Comment/Follow