Infinite Eyes (Book 1 of Eyes...

By VentreCanard

19.4M 628K 130K

What is the happiest and saddest part of my life? Happiest was the moment he opened his beautiful eyes on me... More

Prologue
--
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Chapter 56
Chapter 57
Chapter 58
Chapter 59
Chapter 60
Chapter 61
Chapter 62
Chapter 63
Chapter 64
Chapter 65
Chapter 66
Chapter 67
Chapter 68
Chapter 69
Chapter 70
Chapter 71
Chapter 73
Chapter 74
Chapter 75
Epilogue

Chapter 72

180K 6K 838
By VentreCanard

@ClaireCoz  


Chapter 72


Napatitig na lang ako sa sinabi ni Savannah. Is she damn serious? Sa tingin niya ba ay magpapakababa ako para maging isa sa mga alipores niya?

I am Lieutenant Isabella Valentine Satchel, the heiress of the formidable Sous L'eau agency. There is no million ways for me to accept her insanely invitation.


"Excuse me?" nakataas na kilay na tanong ko sa kanya. Hanggang kailan niya susubukang ubusin ang pasensiya ko?

Agad humarang sa unahan ko si Tristan at humarap ito kay Savannah. Alam kong hindi rin nagustuhan ni Tristan ang narinig niya mula sa babaeng ito.


"Are you insulting me Savannah? She won't join your group.." matigas na sabi ni Tristan na siyang inaasahan ko. Tanging kibit balikat lang ang isinagot sa kanya ni Savannah.

She's damn annoying.


"Did you prepare everything Savannah? Or just the car, guns and your oh so good plan?" pagsingit ni Gray sa amin na parang hindi niya nararamdaman ang tensyon sa pagitan naming tatlo.


"I did, napahanda ko na rin ang susuotin nyo ni Matteo. And you Isabella, follow me. We need to get change already.." sagot niya na parang hindi niya pinainit ang ulo namin ni Tristan. Ayoko man sumunod sa mga sinasabi niya ay wala na akong magagawa. Damn.


"Alright, see you in 5 minutes. Nasa pangalawang kwarto sa kanan ang mga gagamitin nyo" maiksing paliwanag ni Savannah kay Gray at Tristan bago ito tumalikod na mabilis ko namang sinundan.

Gustong gusto ko nang makaalis sa bansang ito, ayoko nang sumunod pa sa mga salita nitong si Savannah. She's too bossy and damn annoying.

Nagsisimula na kaming umakyat sa hagdanan at kung hindi ako nagkakamali ay mukhang sa kwarto niya kami pupunta.


"Are you afraid of death Isabella?" natigilan ako sa tanong niya. Sinong hindi matatakot sa kamatayan? Lahat ng mga tao ay dadating sa puntong ito.


"Sinong hindi?" sagot ko sa kanya habang nanatili akong nakasunod sa kanyang paglalakad.


"Well, I am not" mariin akong napatitig likuran niya. She's just wearing a blue velvet strap top revealing her sexy back.


"Why not? Don't tell me you're in a relationship with Satan.." hindi ko maiwasang hindi magpalipad sa kanya ng mga insulto. Bakit hindi? Maaari ba na siya lamang?

Napatigil ako sa paghakbang nang mapansin ko na bahagya rin siyang tumigil. Wow, hahanga na ba ako sa sarili ko? Naapektuhan na ba siya sa sinabi ko?

Muli pa sana akong magbabato ng insulto sa kanya nang pinili ko na lamang itikom ang aking bibig dahil sa mga salitang hindi ko inasahang magmumula sa kanya.


"I was once inlove with a Satanic man.."


Nang marinig kong sinabi niya ito sa kanyang napakaseryosong boses ay pinili ko na lamang manahimik. Who is this guy? Isa kaya ito kay Tristan o Gray? May koneksyon kaya ang lalaking ito kung bakit siya mayroon ganitong klaseng organisasyon? Kilala kaya ni Tristan o Gray ang lalaking ito?

She's so damn mysterious.

Hindi na ako muling nagsalita hanggang sa makarating na kami sa kanyang kwarto. Unang paghakbang ko pa lamang sa kwarto niya ay sumisigaw ng nang karangyaan pero hindi mahahalatang babae ang may ari ng kwarto dahil sa sobrang kasimpehan ng ayos nito.

Nakahanda na sa napakalaking kama niya ang mga damit na susuotin namin. Typical agent outfits. Hindi ko mapigilang hindi muling itaas ang aking kilay nang walang pakundangan maghubad sa harapan ko sa Savannah.

She has the body to flaunt, kaya malakas ang loob niya. Kahit alam kong mas maganda ang katawan niya sa akin ni kaunti ay wala akong maramdamang kahit anong inggit sa sarili ko. Maganda rin naman ang katawan ko, bakit pa nabaliw ang magmiminang Ferell na 'yon sa akin kung wala akong maipagmamalaki?


"Are you just going to envy my body? Get change we need to hurry.." napairap na lang ako sa sinabi niya bago ako nagsimulang maghubad at magbihis. Hindi nalingat sa mga mata ko ang pag iling niya nang makitang marami pang naiwang pulang marka sa akin si Tristan. Wala akong pakialam.

Pareho lang ang disenyo ng suot namin ni Savannah. A black fitted all over with complete set of holster, from handgun, grenade, knife, rope and an electroshock. Mas ibinaba niya nga lang ang zipper sa parte ng dibdib niya dahil siguro sa sobrang kalusugan.

Sinipat ko ang dibdib ko, kung ibaba ko rin kaya? Muli na lang akong napairap at piniling itaas ito nang makitang may pulang marka ako na makikita. Damn Ferell and his digging marks. Hindi ko na ipinusod ang buhok dahil maiksi naman ito.


Kasalukuyan akong nakatungo habang inaayos ang sintas ng sapatos ko nang may maramdaman kong may kung anong tatama sa akin.

Sa nanlalaking mga mata ko ay mabilis akong gumulong papalayo sa posisyon ko dahil sa malaking flower vase na basag na sa sahig na muntik nang tumama sa akin. Shit!


"What the fuck is wrong with you Savannah!?" malakas na sigaw ko habang pinagmamasdan ko siyang pinapagpagan ang kanyang dalawang kamay na siyang may hawak ng vase kanina.

Paano kung tinamaan ako?


"Sayang, hindi tumama" muli na naman akong napamura sa sinabi niya. Nagmadali akong tumayo at inihanda ko ang sarili ko, agad kong ipinuwesto ang dalawa kong kamay sa aking harapan para maprotektahan ang sarili ko sa anumang gagawin niya. What the hell is happening with her?!

Napansin ko na may hawak na itong itim na latigo na mukhang handang handa nang ihampas sa akin. Fuck!


"Savannah, hindi ako nakikipagbiruan sa'yo.." madiing sabi ko habang nagsisimula na akong humakbang na tinatansa ang bawat paggalaw niya. We're like a two lions making circling path while calculating each other's move.


"Hindi rin ako nakikipagbiruan, you good for nothing heiress" pakiramdam ko ay kumulo ang lahat ng dugo ko sa aking katawan dahil sa sinabi niya. Alam ko talagang hindi kami magkakasundo ng babaeng ito.


"Now, lumabas na ang totoong ikaw. So you wanted me dead? Alam ko namang si Tristan lang ang gusto mong tulungan simula't umpisa.." patuloy lang kami sa pag ikot dalawa na kapwa kinakalkula ang pagkilos ng bawat isa.

Pinakikiramdaman kong mabuti kung kailan niya na ihahampas ang kanyang latigo sa akin. Yes, I have my handgun with me but I don't want to use it. I'll give her a goddamn fair play. At kahit alam kong magaling siya lalo na at nakasama siya ni Tristan at Gray noon, hindi kayang tanggapin ng pride ko na hindi ko sinubukang makipagsabayan sa kanya. I have trained for years, have countless missions and played with death in several times. Hinding hindi ko siya aatrasan.


"Wow nice guess. Yes, I wanted you dead. Scared? Bakit hindi ka na magsisigaw? tawagan mo ang dalawang lalaking inagaw mo sa akin" mabilis akong nakailag nang una niyang ihampas ang kanyang latigo.

That was close.


"Wala akong inagaw" madiing sabi ko. Hinawi ko ang buhok ko sa kanyang harapan para ipakita sa kanyang hindi ako natatakot sa kanya.


"I used to have their attention. Ako lang ang babae sa buhay nilang dalawa, pero simula nang dumating ka ginulo mo na ang lahat. You need to disappear.." pagkatapos niyang sabihin ito ay sinimulan na niya akong sunod sunod paulanan ng hampas ng mga latigo na pilit kong iniilagan.

Wala na siyang pakialam kung may matamaan siyang mga kagamitan sa kanyang sariling kwarto. Ang mahalaga sa kanya ay matamaan ako. Fuck!

Dahil hindi niya ako matamaan ay binitawan niya na ang latigo, mabilis akong tumakbo sa isang malaking pintuan na konektado sa kwarto niya, agad kong hinawakan ang magkabilang pinto at nang sandaling papalapit na siya sa akin ay ubod nang lakas ko itong itinulak pauna para tumama sa kanya.

But she's too fast to do a fucking back tumbling to dodge the doors. What should I expect from her?


Inilock ko ang pintuan pero hindi din nagtagal ay naramdaman kong pinupwesa niya na ito. Agad kong tiningnan ang paligid ko.

I am trapped inside this small library. Inihanda ko ang sarili ko dahil alam kong mabubuksan niya na ang pinto pero hindi pa man ako nakakaposisyon nang maayos nang bigla siyang nakapasok at sa mabilis niyang pagkilos ay agad niya akong napatamaan ng malakas na sipa sa magkabilang tagiliran ko. Fuck! Halos mawalan ako ng balanse sa lakas ng pagsipa niya.

Sa sunod niyang pagsipa ay nasalag ko na ito ng mga braso ko pero habang iniinda ko ang aking tama sa aking tagiliran ay muli niya akong natamaan ng sipa sa aking tiyan dahilan kung bakit pabaliktad akong natumba sa isang sofa.

But I did the back tumbling this time. Mabilis siyang dumaan sa sofa para agad akong malapitan, ginamit ko ang pagkakataong ito para magpalipad ng isang malakas na suntok sa kanyang mukha na siyang nakapagpaupo sa kanya sa sofa, bibigyan ko pa sana ng isang malakas na sipa sa mukha nang makailag siya at makatayo.

I immediately duck myself to dodge her spinning kick. Damn, kung matamaan ako masisira ang mukha ko. Her shoes and its killer hells. Literally.

Agad akong tumayo at muli niyang sinalubong ng suntok, mabilis kong hinawakan ang braso niya at ubod nang lakas ko siyang hinila para itulak sa pader. But she's too tough! Tumama man siya dito ay hindi kalakasan.

Malayo na ang distanya namin sa isa't isa. Kapwa may mga tama na ang mga katawan namin pero alam ko sa sarili kong wala pa sa kalahati ang nangyayaring labanan sa aming dalawa.


"Come on, show me what you've got Isabella.." siya na ang naunang tumakbo papalapit sa akin.

Nagsimula na kaming magpalipad sa isa't isa ng suntok at sipa na talagang tumatama na sa aming mga katawan.

We never do this cheap pulling of hair, we're damn busy sending hard punches and sharp kicks. Kung ano na ang mahawakan namin dalawa ay siyang inihahamapas namin sa isa't isa. From small figurines, her vases, hard books, picture frames and paintings. Wala kaming tigil sa pagtutulakan sa pader na pilit sinasaktan ang isa't isa.

I can feel pain but damnit! I don't care!


Kapwa kami bumagsak sa sofa dahil sa patuloy naming paglalaban dahilan kung bakit nabaliktad ito at muli kaming gumulong dalawa. Agad akong pumangibabaw sa kanya at nagpaulan ako ng suntok sa kanya pero agad siyang nakabawi at nabaliktad niya ang posisyon namin. Wala akong tigil sa pagsalag sa mga suntok niya.

Agad kong iginalaw ang mga binti ko at ipinulupot ko sa batok niya dahilan kung bakit mas lumapit ang mukha niya sa akin, sinimulan ko siyang sikuhin nang sikuhin. Pero agad nanlaki ang mata ko nang mapansin ko na may hawak na siyang maliit na kutsilyo. Fuck! That wasn't fair!

Malakas ko siyang sinipa dahilan kung bakit siya napahiwalay sa akin, agad akong tumayo at dumistansya sa kanya. Pero mabilis siyang nakahabol sa akin, muli kaming nagpangbunong dalawa. Pinunterya ko ang kamay niyang may hawak na kutsilyo kaya nabitawan niya ito pero hindi ko inaasahang sabay kaming mahuhulog dalawa sa ibabang bahagi ng kanyang library.

Fuck! Mataas!


Nang sabay kaming bumagsak ay kapwa kami napadaing dalawa sa sakit ng katawan. Pero pilit pa rin namin iginalaw ang aming mga sarili. Huminga ako nang malalim at mabilis kong kinuha ang aking baril, sa isang iglap ay nakatutok na ito kay Savannah na siyang may hawak din baril at nakatutok na rin sa akin.

Kapwa mabibigat ang paghinga namin habang mariing magkatitig sa isa't isa. Nalalasahan kong may dugo na ako sa aking labi, ganun din siya na nilalasahan na rin ang sariling dugo.


"Why don't you just pull the trigger?!" malakas na sigaw ko sa kanya habang magkatutukan kami.


"Bakit nga ba hindi?" ngising sagot niya sa akin.


"WHAT THE FUCK HAPPENED HERE?!" narinig ko ang malakas na boses ni Tristan sa taas. Mabilis ibinaba ni Savannah ang kanyang baril at ibinalik niya ito sa kanyang holster.


"I think you're ready enough. Hindi ka na naman siguro mapapatay mamaya, ayoko ng mga pabigat sa mga plano ko" nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Is she..is she playing with me again?!


"Fuck you" matigas na sagot ko sa kanya habang ibinababa na ang aking baril.


"We're downhere! Papunta na rin kami dyan.." malakas na sigaw ni Savannah sa taas. Nauna na siyang maglakad sa akin na parang walang nangyari.

Is she insane?! Baliw ba ang babaeng ito?! Halos magpatayan na kami kanina!


"Pero naniniwala akong totoo ang mga sinabi mo, inuulit ko Savannah wala akong inaagaw sa'yo" matigas na sabi ko sa kanya. Nanatili siyang nakatalikod sa akin.


"Alam ko. That line a while ago was part of my plan" kibit balikat na sagot niya sa akin bago siya nagpatuloy maglakad paakyat muli ng hagdan.


"Kung gusto mo man si Tristan o kahit si Gray dapat ginawan mo na ng paraan nang magkakasama pa kayo.." seryosong sabi ko sa kanya. Dito na siya napalingon sa akin.


"Wala akong kahit sinong gusto sa kanila. I like playing, that's all. Tristan and Gray are just my friends, no more no less" nang masabi niya ito ay nakita kong nakadungaw na sa amin si Tristan at Gray na mga nakasuot na rin ng itim.


"Savannah, anong ginawa mo kay Lina?" may galit sa boses ni Tristan.


"A little training I guess?" sagot nitong si Savannah.

Tinanong ako ni Tristan kung anong nangyari sa labi ko, sinabi ko na lang sa kanya na napatama sa pintuan dahil hindi ako tumitingin sa dinadaanan ko. Pero alam ko sa sarili kong hindi siya naniniwala. Ang mahalaga hindi ko sabihin sa kanya ang totoo, ayoko na ang gulo.

That fight was only between me and Savannah. Wala akong planong sabihin ito kay Tristan.


Kasalukuyan na kaming papalabas ng pintuang apat. I don't know what the fuck is this shit setting but why are we walking so slowly like we're in a goddamn entrance of an action movie?

We're in one line. Wearing all black, armed and ready to fight.


Nasa gitna namin ni Savannah si Tristan at Gray. Both looking hot with their black agent outfits. Si Gray na nasa kanyang ulo ang kanyang itim na shades habang may dalang radyo sa kanyang balikat na may tugtog na 'We Will Rock' habang sa kanyang kaliwang kamay naman ay may hawak siyang full auto glock 17 pistol. Damn large gun.

Si Tristan naman ay suot na sa mata ang kanyang itim na shades habang nakasabit sa kanang balikat niya ang isang Kel-Tec KSG shotgun. Tangay ni Tristan ang isa niyang itim na gloves habang abala siya sa pagsusuot ng isa sa kanyang kanang kamay. Cap Theo is damn effortlessly hot.

Habang si Savannah naman ay ngumunguya ng chewing gum na sinasabayan niya ng marahang pagheheadbang na parang sumusunod sa beat ng kantang  tumutugtog sa radyo. Napairap na lang ako sa hitsura naming apat.

Tinalo pa namin ang entrance ng Avengers.


"Remember, no one will die today" seryosong sabi ni Tristan matapos niyang ayusin ang itim niyang gloves.


Sabay kaming sumagot tatlo sa sinabi ni Cap Theo.


"Copy"



--

VentreCanard


Continue Reading

You'll Also Like

24.4M 711K 34
She was kidnapped by the mafia prince, Lander Montenegro, at the age of five. He stole almost half of her life, so it's only fair that he repays her...
15.9M 503K 55
(Completed) Book 2 of The Trouble with the Rule: Every relationship has its ups. It's all about flowers, butterflies and rainbows. Every relationship...
119K 3.6K 11
The 366 Days is too many parts so, I decided to write another book to continue it. I can't able to add part. I'm forced to do this separated one. Tha...
1.1M 10.2K 94
I deserve a better ending.