Medya: Melike'nin evi ve arka bahçesi...
"Anneeeeee..."
Diye bağırarak salona yardırdım. Uykusundan korkuyla uyanan annem,
"Kız ne oldu?" diye yanıma koştu.
"Uyuyor muydun sen?"
"Bir şey mi oldu? Melike çıldırtma insanı."
"Ay sakin ol anne. Kötü bir şey yok."
Annem,
"Allah canını almasın kız senin. Ödümü kopardın. Niye cırlıyorsun o zaman?" diyerek kolumu çimdikledi.
Ama bunu fazlasıyla haketmiştim doğrusu.
Acıyla yüzümü buruşturdum. Daha sonra sesimi yumuşatarak,
"Özür dilerim anne. Uyuduğunu bilmiyordum." diye sırnaştım.
"Tamam neyse. Neden bağırıyordun söyleyecek misin artık?"
"Deniz'i sabah kahvaltıya davet ettim. Çok heyecanlıyım. Onu haber vereyim dedim." deyip eski neşeme geri döndüm.
Annemde ışık hızıyla öfkesini atıp,
"Bu yüzden mi cırladın deli kız. Neyse geçerli bir sebebin varmış. Yoksa yerdin terliği popona."
"Anne ya. Sence mutfakta mı hazırlasam? Hani hava kötü olur diye falan. Ya da salonda daha iyi olmaz mı? Yok yok en iyisi bahçeye kuralım sofrayı. Ya da -"
"Melike. Sakin olur musun kızım?"
"Tamam sakinim. Yani galiba."
"Bahçede daha güzel olur. Zaten masamız sandalyemiz var. Havanın güzel olacağından da eminim. O yüzden sakin ol. Sabah erken uyanırsın birlikte güzel bir kahvaltı hazırlarız. Tamam mı bir tanem?"
"Tamam anneciğim."
"Hem sen bu kadar heyecanlanınca benimde elim ayağım birbirine dolaşıyor." deyince gülümsedim.
Anne olmak böyle bir şey olsa gerek. Sadece mutluluğu veya üzüntüyü paylaşmıyor,heyecanımada ortak oluyordu benim sultanım.
"Neyse o zaman ben gidip uyumaya çalışayım biraz. Sabah çok işim var. " deyip yanaklarından öptüm ve,
"Sana da iyi geceler."
"Tamam bebeğim. İyi uykular."
Tam arkamı dönüp merdivenlere yönelmiştim ki annem,
"Melike." diye seslendi.
"Efendim anne."
"Seni seviyorum bebeğim. Hep böyle mutlu ol olur mu?"
"Olur anneciğim. Bende seni seviyorum."
Sabah Saatleri...
Heyecandan gece boyu gözüme uyku girmemişti. Ama ne yapıp edip hemen sabah olsun diye uyudum en sonunda.
Bu sabah sanki ayrı bir güzeldi. Güneş daha parlak,kuşlar daha içten cıvıldıyordu. Gülümseyip gerindim. Pencereden süzülen güneş ışığı her sabah olduğu gibi yine yüzümü aydınlatıyordu.
Hızla yataktan fırlayıp banyoya koştum ve soğuk suyla yüzümü yıkayıp kuruladım. Daha sonra saçlarımı rastgele sıkı bir topuz yaptım. Keyfim bir hayli yerindeydi. Nerden geldiğini bilemediğim bir şarkı yapıştı dilime.
"Aşk, öyle bir büyü ki,
Öyle bir büyü kiiii anlayamazsınn.
Aaaahhh göze alsan olmaz,aşka gönül doymaz, seven kalbi istesende susturamazsın."
Diye mırıldanarak merdivenlerden koşar adım indim. Annem mutfakta oturmuş kahve içiyordu her sabah yaptığı gibi.
"Günaaaaydııınn." diye cıvıldayıp öptüm.
Annem ise gözlerini pörtleterek bir tepki verdi.
"Gözlerime inanamıyorum. Sen bu saatte uyanır mıydın?"
" Ha ha ha. Okula bu saatten daha erken bir saatte uyanmıyor muyum anneciğim? Bu arada saat kaç ki? "diye merak ederek sordum.
"Tatilleri kastetmiştim ben. Saat 9."
"Gerçekten erkenmiş. Ben geceliklerimi üstümden çıkarayım gelip başlayacam kahvaltı hazırlamaya."
"Tamam tatlım."
Odama doğru çıkarken bu gün ilk defa telefonuma bakmadığım aklıma geldi. Yastığımın altından telefonumu çıkardım ve Deniz 'in mesaj attığını gördüm. Heyecanla açtım mesajı.
"Günaydın." Yazıp gülücük yollamıştı.
Kıyamam ya bugün izinli olmasına rağmen benden daha erken uyanmıştı. O da mı heyecanlıydı acaba?
Bende hemen, "Günaydın." Yazıp gülücük yolladım.
Telefonu elimden bırakacağım sırada yine mesaj geldi.
"Erkencisin. :))"
"Evet sende öyle. :)"
"Evet. Ben annenle tanışacağım için heyecanlıyım."
"Bende kendi elimle kahvaltı hazırlamak için erken uyandım. Bu arada heyecanlanmana gerek yok. Annem melek gibi bir kadındır. Seni seveceğine eminim. :)" yazdım onu biraz rahatlatmak için.
"Öyle diyorsun da, kalbim anlamıyor işte. Neyse ben seni tutmıyım. Saat tam onda ordayım."
"Tamam saat tam onda seni bekliyor olacağım."
":))" son olarak gülücük attı. Bende dolabıma koşup evdelik rahat bir şort ve salaş bir tişört geçirdim üstüme. Çok işim vardı. Zaman kaybetmeden mutfağa koştum.
"Anneciğim. Senin bir şeye dokunmanı istemiyorum. Sen ayaklarını uzat ve ilk ve tek olan bu anın tadını çıkar. Her zaman bu teklifi sunmam sana." diye şakayla karışık bir teklifte bulundum.
Aslında her şeyi ben hazırlamak istiyordum. Emek vermek istiyordum. Ona özel.
"Tamam. Bana uyar. Sen başla o zaman." dedi. Anlayışlı annem benim.
* * *
Buz dolabını açıp kahvaltılıkları dizdim masaya.
Siyah zeytin,yeşil zeytin,domates,salatalık, peynir,salam.
Zeytinleri yıkayıp ayrı kahvaltı tabaklarına koydum. Geniş bir servis tabağınada sırayla;domates, salatalık ve peynir doğradım.
Kahve yaptığımız cezveye üç yumurta koyup, üstlerine su ekleyip haşlanması için ocağa koydum.
Salamı dilim dilim doğrayıp tabağa koydum. Dolaptan kayısı,çilek ve kiraz reçellerini çıkartıp kahvaltı tabaklarına koydum. Mutfaktaki masaya dizdiğim kahvaltılıklara şöyle bir baktım.
Hiçte fena görünmüyorlardı.
Saate baktım. Saat 9.30 olmuştu. Eyvahh!
Yarım saatim kalmıştı. Hemen küçük bir tepsi alıp içine çay bardaklarını,şekeri ve bardak altlıklarını yerleştirdim.
Portakal suyu içinde 3 tane bardak koydum. Çay yapmak için çaydanlığa su koyup çaydanlığı ocağa koydum.
Bu arada annem mutfaktan çıkmış hazırlanmak üzere odasına gitmişti.
Dolabın alt çekmecesini açıp içinden annemin beyaz,dantelli yemek örtüsünü çıkardım ve bahçeye koştum.
Masa ve sandalyelerimiz hasırdan yapılmış,beyaz ve krem rengindeydi. Sandalyelerden farklı olarak masada cam vardı. Yemek örtüsünü serip mutfağa döndüm tekrar. Servis tabaklarıyla çatal, bıçakları alıp tekrar bahçeye döndüm ve masaya dizdim. Ardından kahvaltılıkları, bardakları getirip dizdim. Her şey hazır olduğunda eserime şöyle bir baktım.
Bence her şey gayet güzel görünüyordu. Bir eksiğin olmadığından emin olup hazırlanmak için odama çıktım. Saat 10 olmak üzereydi. Dolabımdan mavi kot şortumu çıkardım. Üstünede uygun bir şeyler aradım. 5 dakikalık kararsızlığımın ardından beyaz yarımkol bir badide karar kılıp üstüme geçirdim elimdekileri.
Badimi şortumun içine soktum. Topuz yaptığım saçlarımı da söküp tepeden sıkı bir at kuyruğu yaptım.
Rimelimle göz kalemimi sürdüm.
"Melike, ben bahçedeyim." diye seslendi annem merdivenlerden.
"Tamam. Bende geliyorum."
Çilekli parlatıcımı ve parfümümü sürdüm. Eveeeet. Çok güzel görünüyordum şimdi. Heyecanla bende bahçeye indim. Sanırım Deniz gelmek üzereydi. Derken motor sesi duyduğum anda,
"Geldi, geldi." diye zıplamaya başladım.
Annem bu halime gülüp,
"Ayıp olacak çocuğa hadi gidip karşılayalım." dedi.
Annemle Deniz'i karşılamaya gittik. Kapıyı açtığımda Deniz çok havalı bir şekilde kaskını çıkartıp saçlarını düzeltti.
Beyaz tişörtü ve mavi renk kot pantolonuyla çok yakışıklı görünüyordu. Hem tesadüfende olsa çok uyumlu görünüyorduk. Ve kocaman bir ayrıntı. Elinde iki demet çiçekle yanımıza doğru geliyordu.
Annemin kulağıma,
"Zarif çocuk." diye fısıldadığını duydum. Deniz daha şimdiden annemden artı puan almıştı.
"Merhaba." deyip yanımıza geldi.
Anneme bir demet kırmızı gül uzatıp,
"Size layık değil ama elim boş gelmek istemedim. Siz Sevgi hanım olmalısınız." deyip anneme, insanda hayranlık uyandıran gülümsemelerinden yolladı.
"Hoş geldin oğlum. Çok zarifsin. Evet ben Melike 'nin annesiyim. Sende Deniz'sin." deyip gülümsedi. Ve elini uzatıp,
"Memnun oldum." deyip elini sıktı.
"Bende efendim."
"EE hadi ben sizi bahçede bekliyorum." deyip bizi baş başa bıraktı.
Bende utanarak,
"Hoş geldin." dedim.
Elindeki kırmızı gül demetini uzatıp,
"Hoş buldum. Çok hoş görünüyorsun." dedi.
Çiçeği elinden alıp teşekkür ettim.
Ve kapıyı kapatıp, bahçeye doğru yürümeye başladık.
Annem masada oturmuş bizi bekliyordu. Zaman kaybetmeden bizde Deniz'le ona katıldık.
Annem Deniz'e,
"Başla lütfen. Melike çok emek verdi." deyip gülümseyerek bana göz kırptı.
Neden şimdi beni utandırıyordu ki...
"Her şey çok güzel görünüyor eline sağlık." dedi Deniz.
Utanarak,
"Afiyet olsun. Ben çayı getireyim şimdiye kadar demlenmiştir." deyip masadan kalktım ve çaydanlığı getirmek için mutfağa yöneldim.
Deniz'in Ağzından...
Dün geceden beri oldukça heyecanlıydım. Resmen Melike'nin annesiyle tanışacaktım. Hem gece uyuyamamış, hem de heyecandan sabah erkenden uyanmıştım. Çünkü bugün benim için oldukça önemli bir gündü.
Kendime özen göstermeliydim.
Dün akşamdan hazırladığım kıyafetleri duş aldıktan sonra üstüme geçirip yola çıktım. Yol üzeri bir çiçekçide durup hanımlara iki demet kırmızı gül aldım.
Evlerine gittiğimde kalbim gümbür gümbür kullaklarımda atıyordu. Melike'yle annesini kapıda görünce daha da heyecanlandım.
Melike her zaman ki gibi muazzam görünüyordu. Anneside öyle. Açıkçası bu kadar genç ve bakımlı bir bayanla karşılaşmayı beklemiyordum. Melike'nin güzelliğini kimden aldığı belliydi.
Düşüncelerimi bir kenara bırakıp yanlarına gittim. Ve Sevgi hanımla tanışıp çiçekleri ona uzattım. Teşekkür edip bizi bahçede bekleyeceğini söyleyip gitti. Ve beni hasret kaldığım maviliklerle baş başa bıraktı.
Çiçekleri Melike 'ye uzattım ve ayak üstü bir konuşmanın ardından Sevgi hanımın yanına gittik.
Sevgi hanım her şeyi Melike'nin hazırladığını söylenince Melike utanıp, çayı getirme bahanesiyle mutfağa kaçtı.
Sevgi hanımla baş başa kalmak beni biraz germişti.
"Kızıma her ne yapıyorsan ona iyi geliyor." deyince şaşkınlıkla ona baktım.
"Melike kötü zamanlar yaşadı ve daha sonrasında içine kapanık bir kız oldu. Taki seninle tanışıncaya kadar."
"Ben bir şey yapmıyorum efendim." dedim utanarak.
"Yoo hayır. Sen benim için büyük bir şey yapıyorsun. Kızımı mutlu ediyorsun teşekkür ederim." dedi.
Bu dediklerine bir yandan çok sevinmiş,bir yandan da utanmıştım.
"Onu üzme lütfen. Bir anne olarak senden tek isteğim bu. Melike çok kırılgan bir kız." dedi.
"Size söz veriyorum. Melike'yi asla üzmeyecem. Bana güvenebilirsiniz. O... Benim için çok önemli." dedim çekinerek.
"Sende onun için öylesin." dedi. Ve Melike geldi.
Çayı bardaklara doldururken,
"Ne kaynattınız bakalım bensiz?" diye sordu.
Sevgi hanım,
"Hiç. Deniz'e işiyle ilgili bir kaç soru soruyordum." dedi.
Anlaşılan bu konuşulanların aramızda kalmasını istiyordu.
Daha sonra kahvaltıya başlayıp neşeli bir sohbet ettik. Sevgi hanımı sevmiştim. O iyi bir anneydi.
Kahvaltı bittikten sonra Sevgi hanım,
"Kahvaltıyı sen hazırladın, bulaşıklar bende. Ee siz ne yapacaksınız bugün?" diye sordu gülümseyerek.
"Şey efendim. Eğer izniniz olursa Melike'yle bana gidip film izleyecez." dedim.
"Eğer sizi bizi kaldırırsak olur." dedi içten gülümseyerek.
"Kızıma dikkat et." diye ekledi yumuşak ama uyarıcı bir tonda.
"Merak etmeyin. Melike bana emanet." dedim.
Motorumun yanına gittik ve kaskı Melike 'ye uzattım. Arkama binerken motoru çalıştırdım. Sevgi hanım kapıdaydı. Ona el sallayıp evime doğru yola çıktık.
Bugün için aklımda çok güzel fikirler vardı.
Devam edecek...