22. Bölüm⚡️ *Deniz'in Karışık Duyguları*⭐️💕

191 45 13
                                    

Medya:Deniz'le Melike

"İsmican sen iyice manyaklaştın. Ne yaptığını sanıyorsun?"

"A a terbiyesize bak. Birde cevap veriyor. Yürü çabuk. Dünden bugüne ne boklar yediğini anlatacaksın."

"Of tamam. Leş gibiyim. Sıcak bir duş alsam?" diye yalvaran gözlerle İsmican 'a baktım.

"5 dakikan var." 

'Tamamdır. Sen odamda otur." deyip odama fırladım.

Dolaptan temiz havlu,bornoz,askılı tişört,şort ve iç çamaşırlarımı alıp odamdaki banyoya geçtim.
Gerçekten şu anda bana Deniz'den sonra iyi gelecek şey sıcacık bir duştu.
Kıyafetlerimi çıkartıp kirli sepetine fırlattım ve hemen suyu açıp duşluğun altına girdim. Ama malesef fazla kalıp tadını çıkaramazdım. Çünkü geç kalırsam İsmican banyonun kapısını kırar ve beni çıkartırdı.
Bu yüzden saçlarıma şampuan sürüp taradım ve çabucak yıkadım. Vücudumuda keseledikten sonra suyu kapatıp bornozumu giydim ve havluyla saçlarımı sardım. Bornozla vücudumu kuruladıktan sonra kıyafetlerimi giydim ve banyodan çıkıp odama girdim. Bana çatık kaşlarla bakıp yatağımın üstünde oturan İsmican'nın yanına gittim. Sanırım bu sefer sabrı taşmıştı.

"Geç karşıma. Her şeyi eksiksiz anlatıyorsun."

Oktay'ın Ağzından;

Bu olanlara inanamıyorum. Ben,ben böyle hayal etmemiştim o odayı hazırlarken. Melike'nin bu sefer boynuma atlayacağını, mutlu olacağını sanıyordum. Ama hayal kırıklığına uğradım.
Mutlu olmamış, tam tersine öfkelenmişti. Bu kızı bir türlü çözemiyorum. Bir kızı mutlu edebilecek her şeyi yaptım ona. Her şeyi. Ama o birinde bile mutlu olmadı. 3 yıldan beri artık imkansız olduğunu düşündüğüm bir aşka tutulmuştum. Hem yanıyor,hem yakıyordum. Önce kazaya sebep olup onu yoğun bakıma soktum, sonra onu korkutup krize girmesine neden oldum. Neden o kadar korkmuştu ki? Ben sadece onun kokusunu içime çekip, ona bir kere olsun dokunmak istedim. Her zaman ona dokunduğumun,onu öptüğümün hayalini kurdum. Bana böyle yumuşak davranınca ve sakin durunca hayalimi gerçekleştirdim. Ama sonra çığlık atmaya başladı. Ben ne olduğunu anlamadım. Korkarak onu bırakıp ondan uzaklaştım. Ama o bağırıp çağırmaya devam etti. Bu kadar mı iğrençtim onun gözünde?  Benden bu kadar mı iğreniyordu?  Evimden çıkıp gittiğinden ve gitmeden önce bana 'Polisi arar şikayet ederim. ' dediğinden beri odamda yerde oturuyordum. Çıktıktan sonra o halde ne yaptı nereye gitti bilmiyorum.
Canım çok yanıyordu. Ben galiba bu sefer onu kaybetmiştim. Hayır hayır. Buna dayanamazdım. Beni bırakamazdı. Buna asla izin veremezdim. Şimdiye kadar ki tek tesellim sevgilisinin olmamasıydı. Olmayacakta. Asla. Buna izin vermem. Melike benim olacaktı. Bunu biliyorum. Bir gün benim olacak. Ona ben sahip olacam. Onun etrafında erkek sinek bile dolanamayacak.
Yoksa dünyayı yakarım !!

Deniz'in  Ağzından ;

Yine sıradan bir gündü. Hastanede boş boş oturuyordum. Bugün nöbetçi hemşir bendim ve çıkmama daha iki saat vardı. Sonra telefonum çaldı. Arayan Melike'ydi. Bu saatte arıyor olmasına şaşırsamda heyecanlanmıştım.
Sesinin bu kadar berbat olacağını nerden bilebilirdim ki...
Yanına gitmemi istiyordu. Lanet olsun. Meraktan çıldıracaktım. Kim bilir başına yine ne gelmişti. Verdiği adreste tanıdık birşeyler vardı ama hatırlayamadım. Kimseye haber vermeden üstümü bile değiştirmeden motora atlayıp yanına gittim. Onun bana ihtiyacı vardı. Yanında olmalıydım.
Oraya Yetiştiğimde bir başına ıssız bir sokağın kaldırımında oturup ağlayacağı ve bu kadar savunmasız olacağı aklımın ucundan bile geçmemişti. Perişan haldeydi. Saçları dağılmış, göz altları ağlamaktan ve korkudan şişmişti. Kötü bir şey olduğundan o kadar korktum ki... Tahmin ettiğim şey olmuşsa kendimi öldürürdüm. Her şey bu kadar yeniyken, daha bir şeylere şans verememişken böyle bir şey olması beni kahrederdi. Alacağım cevaptan korkarak,

Beni Bırakma Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin