24.Bölüm⚡️ *Yol Ayrımı*⭐️💕

170 43 27
                                    

Uzun bir aradan sonra sizlerleyim. Umarım özlemişsinizdir. Ygs sınavım olduğu için fazla zaman ayıramadım ama bundan sonra sık sık bölüm paylaşacam. Yeterki desteklerinizi eksik etmeyin...
Bu arada yeni bölümü @BuketKarada3 ve Hilal_nur5 'in isteği üzerine yayınlıyorum.
Sevgiler...

Medya: Melike'nin elbisesi...


2 saat sonra. . .

Dizime dalmış heyecanla izlerken, annem işten gelmişti.

"Ben geldim bebeğim."

"Hoş geldin anneciğim. Salondayım." diye seslendim.

"Biliyorum." deyip yanıma geldi.

"Bu saatte dizi izlediğini tabiki biliyorum." Diyerek gülümsedi ve sarıldık.

Yanaklarından sıkı sıkı öptüm. Yanıma oturdu.
Dizimde tam zamanında bitmişti. Televizyonu kapattım.

"Eee Sevgi sultan. Günün nasıl geçti bakalım?" deyip gülümsedim.

"Güzeldi bebeğim. İş güç işte. Tüm gün butikteydim. Senin yaşlarında bir kız geldi bugün 9-10 tane kıyafet denedi ve iki saatte ancak karar verdi. O yordu biraz. Ama bunlar tatlı yorgunluklar. Biliyorsun işimi çok seviyorum."

"Biliyorum anneciğim. İyi sevindim."

"Sen ne yaptın bebeğim?"

"Immm... Ben ne yaptım? Hiç okuldaydım işte. Son iki ders beden eğitimi dersiydi. İsmican'la çıkıp eve geldik. O da bir saat önce gitti."

"İyi birtanem. Çok devamsızlığın yok değil mi?"

"Yok anne. Merak etme her şey kontrol altında."

Sohbetimiz telefonumdan gelen mesaj sesiyle bölündü. Msj watsaptandı. Şifre koyduğum için mesajı ve gönderen kişiyi göremiyordum. Heyecanla watsaba geçip mesajı açtım. Gelen mesaj Deniz'dendi. Offf. Doğru yaa...
Unuttum ben onu. En son çocuğu öpmüş ve utançtan hızla eve girmiştim. Ayıp olmuştur değil mi?

Mesajda, "Selam ne yapıyorsun?" yazıyordu. Heyecandan elim titriyordu. Ve mesaj atmasını beklemediğim için mutlu olmuştum. Yüzümde kocaman bir gülümseme belirmişti. Bir an için annemin yanımda olduğunu bile unutmuşum.

"Hayırdır tatlım. Yüzündeki bu gülümsemenin nedeni ne?" diye sordu.

Ben annemden hiçbir şey saklayamazdım. Biz onunla anne kızdan çok iki yakın sırdaş gibiydik. Bu yüzden ona Deniz'den bahsetme kararı aldım.

"Anneciğim, sana bir şey anlatmak istiyorum aslında."

Şefkatle gülümseyip,

"Dinliyorum bebeğim." dedi.

"Ben biriyle tanıştım. Tesadüfen bir kaç kere karşılaştık ve arkadaş olduk. Ama aramızda bir şey yok yani. Sadece iyi vakit geçiriyoruz."

"Hımmm. Daha önce bahsetmemiştin... Kimmiş bu arkadaş?"

"Evet bahsetmedim. Çünkü dediğim gibi daha yeni tanıştık. Adı Deniz. 22 yaşında. Benim kazadan sonra kaldığım hastanede hemşir. Onu ilk doğum günümde gördüm. Sonra işte hastanede karşılaştık. Bir kere de ben yürüyüşe çıktığımda karşılaşmıştık. Öyle işte. Tanıdığım kadarıyla iyi biri. Sohbeti falan hoşuma gidiyor." dedim yüzümün alev alev yanmasına aldırmadan.

"İyi bebeğim. Sen aklı başında bir kızsın. Neyin doğru neyin yanlış olduğunu bilirsin. Bana da anlattın zaten. Gizli saklı bir şey yok. Ama bende tanımak isterim bebeğimin arkadaşını. Bir gün yemeğe davet et."

Beni Bırakma Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin