Beni Bırakma

19.⚡️*Kabus*⭐️💕

Medya: BERKE...

Kafamı dizlerimin arasına gömüp sakin olmaya çalıştım. Yanıma hızla yaklaşan bir motor sesi duyduğumda kafamı kaldırıp baktım. Motor ayaklarımın dibinde durduğunda bir çift mavi gözle karşılaştım. Kaskı kafasından çıkarıp motordan hızla indi ve telaşla yanıma çöktü. Elini yanağıma koyup,

"İyi misin? Kötü bir şey mi oldu?" diye sordu.

İfadesiz bir suratla bakıp kafamı yukarı aşağı salladım.

"Kötü bir şey oldu." dedim soğuktan dişlerim birbirine çarparken.

Üşüdüğümü Deniz'de farketmiş olacak ki,

"Hava soğuk üşüyeceksin." deyip deri ceketini çıkartıp sırtıma koydu. Ve

"Gidelim mi?" diye sordu.

Yine konuşmadan kafamı aşağı yukarı salladım.

"Seni bırakmamı istediğin bir yer var mı?" diye sorduğunda şu anda yanımda ondan başkasını istemediğimi farkettim. Eve de İsmican'nın yanına da gitmek istemiyordum ki eve zaten hiç bir şekilde gidemezdim. Benim Deniz'e ihtiyacım vardı. Bu yüzden,

"Hayır." dedim.

"Peki eve gitmezsen annen merak etmez mi?"

"Hayır. Çünkü beni arkadaşıma bırakmıştı. İsmican'da kalacağımı sanıyor."

"Tamam. O zaman gel benimle." dedi, elimi tutup nazikçe ayağa kaldırdı. Nereye? Diye sormadım. O yanımda olduktan sonra onunla sorgusuz sualsiz her yere giderdim.

1 tane kask vardı ve kendi kaskını bana uzattı. Elinden alıp kafama geçirdim.
Deniz motora binince bende arkasına atladım. Motoru çalıştırıp,

"Sıkı tutun." diye seslenince ona iyice yaklaştım ve kollarımı beline dolayıp kafamı sırtına yasladım. Gözlerimi kapatıp yaşadıklarımı şuan için hafızamdan silmeye çalıştım. Ve bu ana odaklandım. Biraz başım dönüyordu ama Deniz geldikten sonra kendimi daha iyi hissetmeye başladım. Bu adamda bir şeyler vardı. Büyü mü yapmıştı bana? Nasıl kendimi her kötü hissettiğimde bana bu kadar iyi geliyordu? Bana bu kadar huzur veriyordu? Ona neden ve nasıl güveniyordum? Neye dayanarak?
Ben ki 1 ay öncesine kadar tüm erkeklerden nefret ediyordum. Bu adam neden bana çekici geliyordu? Belkide bir sapıktı. Ve beni ıssız bir yere götürüp tecavüz edecekti. Nasıl ona güvenip motoruna binmiştim?

İçimdeki sese 'Sanane be!" diye çemkirip susturdum. Onunlayken beynimi devre dışı bırakıyordum. Şu anda kendimi onun yanında iyi hissediyordum ve bu bana yeterdi. Gerisi umrumda değildi.

Yaklaşık on dakika sonra motor durdu. Gözlerimi açıp kafamı kaldırdım. Bakımlı bir apartmanın önünde durmuştuk. Kollarımı çözüp, son durağın burası olduğunu anladım. Motordan indim ve kaskı kafamdan çıkartıp Deniz 'e uzattım. Aynı zamanda soru dolu gözlerle ona bakıyordum.

"Şey. Sen bir yere gitmek istemeyince seni kendi evime getirdim. Bir sorun olur mu senin için?" diye sordu mahcup bir ifadeyle.

Hafifçe gülümseyip,

"Hayır. Olmaz." dedim.

Sesim daha çok fısıltı gibi çıkmıştı. Motorunu kenara park edip,

"Gel." dedi.

Ver bir iki adım önümde yürümeye başladı. Bende onu takip ettim. Apartmandan geçip merdivenlerden çıktık. İkinci kat olduğunu tahmin ettiğim kapının önünde durduk. Deniz kapıyı açınca içeri geçtik. Beni oturma odasına geçirdi.
Dikkatli inceleyemedim ama mutfakla oturma odası birdi. İki odayı bar sandalyelerine benzeyen sandalyeleri olan mutfak tezgahı bölmüştü. Hafif küçüktü.