Chapter 16
KATH’S POV
Sa buong usapan yata ay hindi ko naramdaman ang presensya ni Brent. Kasama namin siya pero nakasimangto naman. Sabi ni Aria, pagod pa raw kasi kaya masama ang mood. Parang batang nagmumukmok si Brent sa tabi ni Aria. Minsan parang nadidistruct ako kapag nakikita kong tinititigan niya ang bulaklak na nasa mesa ko. Ano naman kaya ang kasalanan ng boquet of beautiful flowers dito? Nakaalis na sila pero naiiwan parin ang alaala ni Brent. Napapikit ako. Bakit kasi naging kamukha mo pa si DJ? Nahihirapan tuloy ako.
Nagbukas ako ng email. Nakita kong nagemail si Ate Sandra. Yung account nga pala namin i DJ, dinelete ko na.
Dearest Kath,
I can’t wait to see you tomorrow sobra. Hindi na ako magtatanong kung okay ka, reserve that para sa mahaba haba nating chikahan pwede ba?
Si Daniela pala, kinakamusta ka...nako dalaga na ang inaanak mo. Gusto sana niyang sumama kaso, may pasok kasi siya so kami lang ni Kuya Henry mo ang uuwi sa Pilipinas.
I miss you so much!
See you soon.
Love,
Ate Sandra.
Napangiti ako.
Si Ate Sandra talaga. Naalala ko ng umuwi sila Ate Sandra dito sa Pilipinas three days after mamatay ni Dj. Hindi kasi sila agad nakauwi dahil nagkasakit ang Daddy ni Kuya Henry.
Sa airport pa lang daw, umiiyak na siya sabi ni Kuya Henry. Sinamahan ko sila sa cementery noon. Umiiyak si Ate Sandra ng todo. Close na sila Dj. Ako....wala nakatinign lang. Tulala. Naiyak na lang ako ng yakapin ako ni Ate Sandra at sabihing “iiyak mo yan, hindi yan nakakabuti sayo.” Kung sila nga kaibigan lang nila si Dj...ako? girlfriend. Yung hurt mas mataas ang level.
Huminga ako ng malalim. Ayoko ng maalala. Ayoko na. I realized that the greatest pain that comes from LOVE is loving someone you can never have.......again.
Tumingin ako sa relos ko. 7PM na pala??? Hindi ko talaga namamalayan ang oras pag si Dj ang nasa isip ko. Occupied niya ang buong sistema ko. Kaya nga dati hindi ko man lang naramdaman na ilang araw na pala akong hindi nakakatulog, kung ikukumpara ang ako pagkatapos mawala ni Dj eh masasabi ko namang mas matatag na ako ngayon. I promise myself na never again will I locked myself on the comfort room so nobody will see me crying. Nasanay na akong itago ang nararamdaman ko sa buong mundo. Napapagod na akong maging mahina at maging kaawa awa. Limang taon......limang taong halos binuro ko ang nararamdaman ko kahit na parang mamamatay na ako sa sobrang sakit. Tama na. Ayoko na.
Tumayo ako, iniligpit ang gamit ko at nagpasya ng umuwi.
You know what hurts????
Giving up someone you never thought of giving in.
Pauwi na talaga ako, pero hindi ko alam kung bakit sa daan papuntang sementeryo ang way na tinatahak ko.
Huminto ako sa gate. Lumbas si Mang Carding.
Carding: Ms. Kath....ang tagal niyo hong di na kadalaw huh....ginabi ho kayo.
Ngumiti lang ako. Hindi ko kasi alam kung bakit rin ako nandito
Binuksan ni Mang Carding ang gate.
Dahan dahan kong pinaandar ang kotse. Medyo madilim na kasi. Lumingon ako sa gilid ko at ng pagbalik ng mata ko sa harap ay may muntikan pa akong mabangga.screeeehchhhhhhhhhhhhhhhh!!
Matandang lalaki. Naku! Dali dali akong lumbas.
Kath: Tay, okay lang ho kayo????
Manong: Okay naman ho. Wag ho kayong mag-alala.
Nakita kong parang naiiyak siya.
Kath: Ma-may masakit po ba?? Natatakot na talaga ako. Pero hindi ko naman siya nabangga.
Manong : Okay lang ho...
Kath: Sigurado ho kayo?? Gusto niyo hi dalihin ko kayo sa hospital?? Nakahawak ako sa braso niya.
Ngumiti lang ang manong.
Manong: Hindi na Iha....wala namang nangyari. Sabay umalis na ito.
Naiwan akong nakatayo. Nang mawala sa paningnin ko ang manong ay bumalik ako sa kotse.
Pinarada ko sa malapit sa puntod ni DJ. Malayo pa lang ako ay n=kita ko na ang isang nakatirik na kandila. May bumisita????
Madali akong naglakad.
Mukhang bago pa ang kandila, kakalagay lang nito. Lumingon ako...walang namang ibang tao kundi ako. Kanina wala rin naman akong nasalubong na sasaskyan. Sino ang naglagay nito dito???
Paupo na ako ng nakita kong palapit si Kuya Tonyo.
Tonyo: Hi Ma’am.
Kath: Mang Tonyo, sino ho ang nanggaling dito????
Tonyo: Hindi ho niyo ba naabutan??
Umiling ako.
Tonyo: Nung palapit kasi ho ako eh, biglang umalis na ho.
Kath: Siya rin ba yung matandang lalaking dumalaw noon??
Tonyo: Hindi ho. Yung unang matandang lalaki, mukhang mayaman ho. Yung kanina ho..parang trabahador po.
Trabahador? Matandang lalaki??? Bigla kong nilingon ang lugar lung san muntik ko ng masagasaan ang isang lalaki. Siya kaya yun???
Kath: Yung matandang lalake ho ba kamo? Yung naka brown na kamison???
Tumango siya.
Tonyo: Tatlong beses ko na hong nakita ang lalaking iyon. Nung una sa libing. Pero mukha hong hindi naman kamag-anak kasi, ang layo ho niya eh..dun banda.
Sinundan ko ang punong itiuro niya. Oo nga medyo malayo na nga iyon.
Tonyo: Naroon ho siya, nakasilip lang pero umiiyak ho.
Sobra akong nag-iisip. Malabong kamag-anakan niya. Sino siya?? bakit nakikiiyak siya?? anong koneksyon niya kay DJ???
Tonyo: Tapos nung kelan po, dumalaw rin..kaso parang laging nagmamadali.
Kath: Nagmamadali??
Tonyo: Oho pag nakikita ho akong palapit eh ayun umaalis na rin.
Napaiwas ako ng tingin. Sino siya?????????????????????????
Kath: Sige ho Mang tonyo. Salamat ho. Sa susunod ho na bumalik ang kahit na sino sa mga iyon...pakitext na lang ho ako.
Tonyo: Sige Ma’am.
Pagksabi no’y umalis na siya.
Umupo ako.
Hinawakan ko ang pangalang nakaengrave sa lapida. Daniel John F. Padilla......maybe the pain will stop....but my love for you will not. It will be in my heart forever.
What really hurts??????????????????? LOVING SOMEONE TOO MUCH AND WAKING UP ONE DAY.....KNOWING HE’S GONE.
BRENT’S POV
Brent: Pusa...pusa ....pusa........anong meron sa pusa??? Nagsisimula na akong mag-analyze ng mga nangyayari. Nasa harap ako ng laptop ko. Kahit nakakatawa itinype ko sa goole search ang word na pusa.
Searching....
· Pusa – Philippines, Animal s – Philippines, for sale
Ano to?????
· Tagalog – Dictionary Pusa
· Pusa encyclopedia.
· Pusa – wikipedia
· Pusang maganda
· Balbas pusa – herbal medicine.
· Pusa in english Cat.
Sa sorang inis..isinara ko ng bigla ang laptop. Nagsasayang lang ba ako ng oras?? Sumandal ako sa swivel chair. Pumikit. Pusa in english Cat....malamang! Pusa .....Cat......Pusa......Cat.....cat.....
Cat
Cat
Cat
Cat
Cat
Hopeles....patayo ako ng matabig ko ang papeles galig sa Brandworks. Naglaglagan ito at mas lalo pang nakadagdag sa inis ko. Dadamputin ko na ng may makita ako........KATH.
Natabunan ng ibang papeles ang parteng pangalan ni Kathryn, kaya Kath lang ang kita.
Kath.
Kath,
Cat?
Kath?
Napahawak ako sa ulo ko.......KATH???????????????????????? at isang isang kirot ang hindi ko natiis at nawalan na ako ng malay.
I know I am dreaming again............nasa tabing dagat ako. Tiningnan ko ang paligid ko. Mag-isa lang ako. Ngunit hindi lang iisang footprints ang nasa sand. Meron isang pares na parang sa babae. Pilit kong hanapin ang babae pero wala naman. Naglakad ako at sinundan ang mga yapak na iyon.
Sa wakas nakita ko na ang babae. Naglalakad siya. nakayuko. .siya rin yung babae sa puno. Pilit kong tinatawag ang babaeng yon. Ayaw niyang lumingon. .....tumakbo ako. Nararamdaman kong parang palayo ng palayo ang babae sa tuwing tatakbo ako. Huminto ako dahil nararamdaman kong napapagod ako.
Huminto ang babae. Hinubad ang kwintas na suot niya. Hindi ko alam kung pano nangyari pero isang dipa na lang ang layo ko sa kanya. Unti unitng pumupihit paharap ang babae...................
Aria: Brent! Brent! Are you okay????? Brent. Wake up!
Brent: Aria????????????
Konti na lang makikilala ko na siya. konti na lang.
Hindi ko pa yata kayang isulat ang pagablik ng alaala niya. Sorry guys!!! Keep on reading lang
---- - - - - - - - - - - - - -- > AUTHOR - LENPOT