Thanks MaryKrisSedilla :)
Chapter 50
Napabuntong hininga na lang ako nang marinig ko ang pagtatalo ni mommy at daddy sa ibaba. Ilang taon ko na rin silang hindi narinig magtalo ng ganito at nakakapanibago sa aking pandinig ang mga naririnig ko ngayon.
Mahigpit na bilin sa akin ni kuya na huwag na lang muna akong lumabas ng kwarto at hayaan na lamang ang aming mga abogadong magulang na magdiskusyon ng kanila. Parte na naman sa isang pamilya ang hindi pagkakaunawaan, pero kung mag iisang linggo na nagtatalo na ganito? Mukhang hindi na tama. Kahit sa mga hinahawakan nilang mga kaso ay hindi tumatagal ang pagkakagulo nilang dalawa.
Sinong hinahawakan nila sa pagkakataong ito?
Sinubukan kong lumabas ng kwarto ko nang makita kong nakatanod dito si kuya at marahan siyang umiling sa akin na mukhang di sumasang ayon sa paglabas ko.
"We need to do something kuya, lumalala na ang pagtatalo ni mommy at daddy! Hindi ka ba nababahala man lang?" halos mapatalon na lang kami ni kuya nang makarinig kami ng nabasag sa baba.
"Lean!" narinig kong sigaw ni daddy. Hindi na ako nagpaharang kay kuya dahil nagmadali na akong bumaba sa hagdan. Basag ang paso na nasa pagitan ni mommy at daddy habang umiiyak si mommy at tulalang tulala si daddy.
"We have too Lean, kailangan..." lalong nahindik ang mga mata ni mommy.
"No! no! I can't! Hindi ako papayag! No" tumakbo na ako at yumapos kay mommy.
"Tama na Dad, mom. Kung anuman ang pinagtatalunan niyo, pag usapan nyo ng maayos. Not like this, hindi kayo ito mommy at daddy. Hindi kayo nag aaway ng ganito.." kahit ako ay naluluha na rin sa nangyayari. Bakit ganito mag away ang mga magulang ko?
"Baby, it's just that.." nahihirapang sabi sa akin ni daddy.
"That? What dad? Baka makatulong kami ni kuya.." yapos ko si mommy habang panay ang pag iyak niya.
"We're receiving death threats again Lina.." si kuya na ang sumagot na bumababa na sa hagdanan. What? Is that it?
"Death threats? Sa tingin mo ba ay maniniwala ako sa rason mo kuya? We are receiving death threats since we were kids. At kailanman ay hindi tayo nagkaganito! What the hell is our problem? What the hell is the problem Dad? Hindi tayo ganito noon. Please tell me the truth, ayokong kayo lang ang nag iisip ng problema sa pamilyang ito. We are one, right? Isang pamilya tayo. Bakit kailangan niyong itago sa akin ang rason? I am willing to help, I am willing to listen.." nanghihinang sabi ko. Masyado akong naging abala sa pagdating ni Tristan, ni hindi ko na napansin na may mabigat na rin palang problema ang sarili kong pamilya.
"I'll tell her..." maiksing sabi ni daddy.
"No, no baby. Don't listen to your father, hindi siya nagsasabi ng totoo. Walang mawawala sa atin.. buo tayo, walang mawawala sa atin.." nangangatal na sabi ni mommy na pilit tinatakpan ang aking tenga.
"What?" lalong nangunot ang noo ko sa sinabi ni mommy.
"Ace! Do something! Pigilan mo ang daddy mo! Wag mong hayaang magsinungaling siya sa kapatid mo!" sigaw ni mommy kay kuya Ace na naiiling na sa mga pangyayari.
"Lina, anak..." nahihirapang tawag ni dad sa akin.
"Honey please.." tawag ni mommy kay Dad.
"I have blood cancer baby.." nanlamig ako sa sinabi ni daddy. Tuluyan nang bumaba ang mga kamay ni mommy mula sa akin at umiiyak siyang tumakbo pataas ng kwarto.
Narinig ko ang pagmumura ni kuya habang ako ay nanatiling nakatitig kay daddy na blangko ang mukha. Siya na mismo ang lumapit sa akin.
"Kailan pa? Bakit ayaw nyong ipaalam sa akin?" nagtuluan na ang mga luha ko. Bakit?
"I am sorry anak. I am sorry.." paulit ulit na sabi ni daddy.
"Kaya ba ganoon na lang ang reaksyon ni mommy? Namatay din si lolo at lola dahil sa cancer. Now I know, nagpapaalam ka ba daddy? Aalis ka ng bansa?" sunod sunod na tanong ko sa kanya.
"I am sorry Lina...I am sorry.." ito na lang nang ito ang naririnig ko mula kay Daddy.
"Pwede akong sumama sa'yo daddy, kaya kong iwan ang trabaho ko. Sasamahan kita sa ibang bansa para magpagamot, kuya can take care of mom. Alam kong may mga nakabinbin pa kayong mga kaso dito sa Pilipinas. We can help, we can do something. Lalabanan natin ang sakit na 'yan, right kuya? Right kuya?" tumango lang sa akin si kuya na tulala na rin.
"I am sorry anak.." wala na akong narinig na ibang salita mula kay dad kundi sorry.
Hindi rin nagtagal ay nagpaalam na itong susundan niya na lang daw si mommy at kakausapin ng mas mahinahon. Nagpaalam na din si kuya sa akin na magpapalamig muna daw siya sa labas kaya napagpasyahan ko na munang bumalik sa kwarto at mahiga sa kama.
Nakatulala lang ako sa kisame habang iniisip ang problema ng pamilya ko. Nasanay kami nang sama sama at ang mangyaring may mawalang isa sa amin, fuck.
Idadial ko na sana ang number ng mga kaibigan ko nang tumigil ako, masyado nang nakakahiya sa kanila. Natatawagan ko na lang sila kapag may problema ako. Muli kong inilapag ang telepono ko at hinayaan ko na lamang muna akong mag isip ng maaari kong gawin.
Should I talk to Tristan? Nasa trabaho pa kaya siya ngayon?
It's been one week since he's gone to Zurich, Switzerland. Tiningnan ko ang oras, mag aalas tres na. It could be 8 am right now in his place, gising na naman siguro siya?
Sinabi niya sa akin na may babantayan daw siyang bata na anak ng kilalang politiko sa bansang 'yon. Why they can't just trust their local security? Bakit kailangan pa nila ng agency?
Akala ko noon dito lang sa Pilipinas ang saklaw ng agency ni Tristan, pinaliwanagan niya ako na international pala ito. Any country all over the world can ask their assistance. Nasabi niya rin sa akin na may pagkakataon na nakikipag tulungan sa kanila ang CIA at FBI na siyang talagang nakapagpagulat sa akin.
I wonder, kung bakit hindi na lang pumayag si Tristan nang sinubukan siyang agawin ng mga ito sa Sous L'eau. CIA and FBI is a goddamn big shot compared to his agency.
Well, according to him he has this so called 'loyalty' and 'reason' kaya hindi niya maiwan ang Sous L'eau. Gusto ko man malaman ang dahilan niya ay hindi ko magawang itanong. That's beyond the line.
Una akong nagchat kay Lady Rider.
Lina Isabelle: 'Hi, good morning'
Tumagal siguro ng ilang minuto ay wala akong naririnig na reply niya. Siguro ay tulog? Or abala siya ngayon. Pinili ko na lamang lumabas muna ng terrace para makalanghap ng sariwang hangin.
Nagbasa basa na lang rin ako ng mga balita sa social media na siyang matagal ko nang hindi nagagawa. At halos mabitawan ko na ang telepono ko nang mabasa ang balita tungkol kay Nero.
He's engaged?! What the fuck?
Cassidy Marian Falcon? What the hell? Ito ba 'yong sumisikat na artista ngayon? Seriously? What about Florence? Akala ko ba ay baliw na baliw pa rin ang isang ito kay Florence? What the fuck happened?
Nasa kalagitnaan na ako nang pagbabasa ng balita nang magmessage na si Tristan.
Lady Rider: 'Hi baby, how are you?' agad akong nagreply.
Lina Isabelle: 'I am not good, may problema sa bahay'
Lady Rider: 'Oh, I'm sorry'
Lina Isabelle: 'Bakit ka naman nagsosorry? What about you? How's your mission?'
Lady Rider: 'I'm good'
Lady Rider: 'You're still fine Lina?'
Lina Isabelle: 'What do you mean Tristan? Okay naman ako, bukod sa problema ng parents ko'
Lady Rider: 'Wala silang nasabi sa'yo?' nangunot ang noo ko sa sinabi ni Tristan.
Lina Isabelle: 'May nalalaman ka na naman ba na hindi ko alam Tristan?'
Lady Rider: 'Like?'
Lina Isabelle: 'My father has a cancer Tristan'
Lady Rider: 'Oh, I see. I am sorry for that' natigilan ako sa reply niyang ito.
Lina Isabelle: 'Alam mo na ba ito? Ginagamitan mo na naman ba ako ng 'agent' skills mo Tristan?'
Lady Rider: 'I am just checking on you baby. That's all'
Lina Isabelle: 'Checking is a big word on you Tristan. Sobrang laki ng ibig sabihin ng 'checking' na 'yan pagdating sa'yo'
Lady Rider: Don't make me laugh Lina. I am eating.
Lina Isabelle: Uhuh? Wala ka nang trabaho? Uwi ka na, miss na kita. Hindi siya nakareply sa akin ng tatlong minuto, dinamdam yata ang reply ko.
Lady Rider: Kinilig ako babe. Nangunot ang noo ko sa reply niyang ito.
Lady Rider: It was from Rashid. Mukhang magkasama na naman sila ng lalaking 'yon. Bad influence siya kay Tristan, masyadong babaero ang agent na 'yon.
Lina Isabelle: Bakit mo pinapabasa ang message natin?! My god!
Lady Rider: I am not, kumuha lang ako ng juice. Nabulunan ako sa sinabi mo. Uuwi na ako bukas.
Lina Isabelle: Good to know.
Lady Rider: By the way, are you still sore? What the fuck?!
Lina Isabelle: Illusyonadong manyakis! Walang nangyari sa atin, pinapaalala ko. Ayoko sa kotse, remember? Baka hinalay mo na naman ako sa panaginip mo. My god!
Lady Rider: Oh, nagbibintang ka na naman.
Lina Isabelle: Uhuh?
Lady Rider: Ituloy na lang natin pagbalik ko.
--Flashback –
Dahil masyadong masunurin si Tristan at gusto talagang magamot ang kanyang sakit ay mabilis niyang itinabi ang sasakyan. Dito talaga siya magaling, sa mga bagay na ganito. Hindi ko na kailangan pang magdalawang sabi.
Ipinarada niya ang sasakyan sa madilim na lugar kung saan walang mag aakala na may nakaparadang sasakyan dito. May kung ano pa siyang pinindot sa sasakyan niya kaya mas lalong dumilim ang mga bintana.
"Tumalikod ka" madiing sabi ko. Aatake na sana siya sa akin nang bahagya akong umatras.
"Why?" kunot noong tanong niya.
"Ako ang doctor dito Tristan, ikaw ang pasyente. Look mag aalas dos na! Kailangan agapan" napapagakat labi na lang ako sa hitsura niya.
"Niloloko mo ba ako Lina?"
"Sumunod ka na, ikaw ang pasyente Cap Theo. Gagamutin natin 'yang sakit mo" iritado siyang tumalikod sa akin.
Lumapit na ako sa kanya at agad inabot ng kamay ko ang laylayan ng tshirt niya.
"You should call me, Doc. Okay?" bulong ko sa kanya. Nanatiling nasa laylayan ng damit niya ang kamay ko.
Napapangisi na lang ako sa pagmumura niya dahil sa mga ginagawa ko.
"Oh, ayaw mo na yatang magpagamot, umuwi na tayo" malanding sabi ko. Nagawa ko pang kagatin ang puno ng tenga niya.
"Lina, are you drunk?"
"Oh, who's Lina? Call me doc. Ayaw mo na yatang magpagamot sa akin" kunwari nagdadamdam ang boses ko.
"Fine! Fine! What now Doc?" iritadong sabi sa akin ni Tristan.
"Can I undress my patient?" ngayon naman ay ang kabilang tenga niya ang kinagat ko. Alam kong kaunting landi pa sa lalaking ito ay agad mababaliktad ang pangyayari. Ako ang magiging pasyente at siya ang doctor.
"Yes, you may" kusa ko nang itinaas ang damit niya para hubadan siya. At tulad nga nang inaasahan ko ay tumambad ang ilang pilat sa kanyang likuran. Ang mga pilat mula sa pagkakahuli niya.
"Lina.." tawag niya sa pangalan ko. Alam kong alam niya ang pinagmamasdan ko ngayon.
"Don't move Tristan..." kusa nang lumapat ang aking mga labi sa mga pilat ni Tristan Ferell. Ramdam ko ang biglang paninigas ng katawan niya dahil sa ginawa ko.
Unti unti kong pinaliguan ang likuran niya ng aking mga halik na may pagmamahal. I will remove the bad memories, tatakpan ko ito nang aking mga halik. Tatakpan ko ng pagmamahal ko sa kanya ang masasamang alaala sa kanya. Ito lang ang kaya kong gawin para sa kanya. Ito lang ang kaya kong gawin para sa lalaking mahal ko.
"Lina.." ramdam ko ang dahan dahan niyang pahuli sa kanang kamay ko at sinimulan niya itong paulanan nang magagaang halik.
I gasp when I felt him sucking my every fingers. Napasandal na lang ang aking noo sa likuran niya at napatigil ako sa paghalik. My god, talong talo ako ni Tristan sa paghalik. Sa kamay pa lang siya pero parang natutunaw na ako dito sa likuran niya.
Naramdaman kong ibinaba niya ang kamay ko at humarap na siya sa akin.
"Sit" maiksing sabi niya sa akin. Dahil masunurin akong doctor, umupo ako sa kandungan niya. Nakatalikod ako sa kanya habang walang kahirap hirap niyang tinatanggal ang butones ng long sleeve ko na parang may sariling mga mata ang kanyang mga kamay.
Kusa ko nang ipinulupot ang mga kamay ko sa kanyang mga batok. Nagsimula na kaming magpalitan ng madiin at mapusok na mga halik. Hindi na ako nagulat nang matagal niya ang bra ko nang walang kahirap hirap. Ramdam na ramdam ko na rin ang matigas na bagay na pilit nang nagwawala.
"I need to go inside baby.." tumango lang ako sa bulong niya. I bit his lower lip when I felt his hand down there, teasingly massaging me with my damn wet panty. God!
Halos mahirapan na akong huminga sa ginawa niya.
"Tris..tan may condom ka?" nahihirapang tanong ko sa kanya. Sinagot niya lang ako ng mga halik sa labi, pababa sa aking balikat habang abala na ngayon ang kanyang mga kamay sa aking dibdib.
"Tris..tan, magsuot ka mun—"
"Do we need that? I have tissue" para akong nabuhusan ng malamig na tubig sa sinabi niya.
"Anong gagawin natin sa tissue?! Ibabalot natin 'yan? Ferell?! Wala kang condom? I thought you're always ready? Ayoko pang mabuntis! Magsarili ka muna" padabog kong pinaghahampas ang mga kamay niya at mabilis akong lumayo sa kanya. Pinulot ang bra at long sleeve ko, ibinaba ko na rin ang skirt ko na nililis niya pataas.
"What the fuck? Padalawang beses mo na akong binibitin Lina! It is not healthy for me. Atleast touch it" napanganga na lang ako sa sinasabi ng manyakis na ito.
"Bahala ka sa buhay mo! Ang lakas mong magkaroon ng sakit, wala ka namang condom? Nasaan ang pinagmamalaki mong banana? Akala ko pati condom mo banana. Opps, wala ka nga palang condom. My bad" ngising sabi ko sa kanya habang inaayos ang butones ng long sleeve ko.
"Oh fuck, Linnalyn Isabelle. Kung hindi lang kita mahal, hinaras na kita" naiiling na sabi niya bago niya pinaandar ang sasakyan.
"Matagal mo na akong hinaharas Tristan, huli ka na sa balita" tamad na sabi ko. Nagpreno siya at nakataas ang kilay ng lalaking may sakit tuwing madaling araw.
"Can you kiss me atleast doc?"
"Sure" mabilis kong tinawid ang distansya namin sa isa't isa. At marahan kaming nagpalitan ng magaang halik.
Kapwa magkadikit ang mga noo namin na nakangisi sa isa't isa.
"I love you Tristan.."
"I love you more Lina..I love you more" hinalikan niya pa ako sa aking noo bago niya pinagpatuloy ang pagmamaneho.
--End of Flashback—
Magrereply pa sana ako kay Tristan nang dalawin ako ng antok. Pinili ko na lamang matulog saglit.
Hindi ko alam kung ilang oras akong nakatulog, pero nagising na naman ako sa sigawan ni mommy at daddy. Ano na naman ba? Nagmadali akong muling lumabas ng kwarto.
Nang makita ko si mommy ay hawak hawak ni daddy ang balikat niya habang iyak ito ng iyan na pinupunit ang mga papel.
"Sinong nagpapadala nito?! Sinong nagpapadala nito?! Mga sinungaling sila!" lalapitan ko na sana si mommy at daddy nang marahas akong hilahin ni kuya pabalik sa aking kwarto. Halos tumalon ang dibdib ko sa pabagsak niyang pagsasarado ng pinto.
Madiin niyang hinawakan ang mga balikat ko.
"Kuya, nasasaktan ako..." pilit akong nagpapalag sa kanya.
"Tell me? Buhay siya? Buhay ang gago?! Siya ang may kasalanan ng lahat! Sinisira niya tayo Lina! Inaagaw ka niya sa amin!"
--
VentreCanard