◈ Caught By A Beast ◈
╰16th Catch╮
PABALIK na sila ni Andy sa RDGU matapos ng halos isang oras na pagkain nila na sinamahan pa ng paglalaro. Sobra siyang nabusog sa panlilibre ng kaibigan at medyo napagod sa pamimilit nitong maglaro saglit sa arcade. Kahit ayaw niya ay nagawa pa rin niya itong pagbigyan. Nag-enjoy naman siya sa kanilang paglalaro subalit hindi pa rin maiaalis sa kanya ang pag-alala sa dapat gawin— ang pagre-review.
Nang makabalik sa RDGU ay naghiwalay na sila ng landas. Pupunta si Andy sa office ng mga admins samantalang siya naman ay pupunta sa library. Walang masyadong estudyanteng nakakalat sa corridor nang mga oras na iyon kaya hindi siya nakaramdam ng pagkailang. Dahil dalawang araw din siyang nasa fourth floor, na-miss niya ang mga pangyayari sa ibaba.
Naglalakad siya papuntang library nang may maulinigan siyang kung anong pagtatalo sa isang sulok bago siya kumaliwa ng daan. Kaagad siyang napahinto sa kaisipan na baka kapag tumuloy pa siya ay mapansin siya ng kung sino mang naroroon at ikapahamak pa niya.
She's about to turn around but decides against it. She can't help herself not to get curious, hence, she stays for a while.
"...please... wala akong ginagawang masama... nadamay lang... k-kaya lubayan niyo na lang ako..." Pagmamakaawa ng isang tinig na base sa boses ay lalaki.
"Really, huh?!"
Shoot! Savage?
Kabisado niya ang boses na iyon. 'Yong boses na iyon ang laging indikasyon na nasa paligid lang ang Savage. Kinabahan siya. Hindi niya gusto ang bagay na tumatakbo sa isip niya base sa mga naririnig. Ngayon niya napagtanto na nakakatakot talaga ang grupong nais niyang iwasan. Sa tono pa lang ng pananalita ng mga ito ay parang gusto na niyang magtago.
A yelp echoes.
Imagining the worse, she quickly covers her mouth with her hand to avoid creating noises and being noticed.
After the yowl of pain, follows a sound of struggles.
Hindi niya alam ang gagawin lalo pa nang marinig niya ang isa pang mas pamilyar na boses na lalong nagbibigay ng nakakatakot na epekto sa kanya.
"This is not a threat, Cadis. I'm going to kill you with my bare hands by all means possible. We're not playing a game here. Tell that to your boss." Mariin ang bawat salitang binitawan ni Arq.
She bites her lower lip.
Ang buong akala niya ay hindi ganon kasama si Arq para maisip nito ang pumatay ng tao. Pero, ano nga namang maibibigay sa kanya ng dalawang araw nilang pagsasama?
She can also bear to act nicely even within a span of four days.
Ano pa nga ba ang dapat niyang asahan sa taong puro basag ulo lang ang alam? Awa? Habag? Kabaitan? Isa sa sampung masasamang tao lang yata ang maaring magbago.
Sa kasamaang-palad ay hindi kabilang si Arq.
Nakarinig siya ng mga kaluskos at yabag. Hindi na niya kailangan pang hintayin na mahuli ng mga ito dahil baka hindi na siya umabot kinabukasan kaya mabilis siyang naglakad pabalik at nag-iba na lang ng daan patungo sa library.
HABANG nasa silid-aklatan ay lumilipad naman ang isip niya. Hindi pumapasok sa utak niya ang mga bagay na nire-review dahil sa narinig kanina.
She grunts and absentmindedly bangs her head down her notes, forgetting where she is at the moment.
Nang itaas niya ang ulo ay nabigla siya sa pagsulpot ng librarian sa kanyang harapan. Hindi naman ito mukhang masungit gaya ng madalas niyang ma-encounter na mga librarians. "Are you alright, Miss? I just wanna remind you that you're in a library. So please keep quiet." Magalang na sita nito.
"Ow... I'm so sorry." She uttered, apologetically.
Tinanguan lamang siya nito atsaka na tumalikod.
Lumilipad talaga ang isip niya ngayon at ang tanging eksena lamang na nakikita niya ay ang ilusyon kung saan naroroon ang Savage na may kinakawawang isang lalaki.
Call it overreacting because honestly, she didn't see anything. But she heard a clear threat, and she was not that stupid to not assume that nothing bad was happening beyond those walls.
It starts to make her wonder what are they doing now. Savage might have brought the guy somewhere else to torture him. She doesn't want to get involved but just thinking about it is so depressing. She firmly closes her eyes and opens them again.
Niligpit niya ang mga gamit na nakakalat sa mesa at napagpasyahang hiramin na lamang ang mga librong kakailanganin. Mas mapapanatag siyang mag-review na lamang sa kanilang tahanan kesa manatili sa library ng RDGU nang wala naman siyang napapala.
Nang makalabas na ay chinat niya si Andy na mabilis ding nag-reply para sabihing may ginagawa pa ito sa mga oras na iyon. Nais sana niyang makasama ngayon ang kaibigan nang siya'y malibang naman. Napabuntong-hininga siya at laglag ang mga balikat nang mapadpad sa mini park ng university.
Ito ang unang pagkakataon na napadpad siya sa bahaging iyon ng university. Malalim ang iniisip niya kaya hindi niya napansin na doon na pala siya nakapunta.
She already learned about the mini park when she got to see the map of the university before the school year opened. She just didn't expect how beautiful it was until this very moment. The entirety was almost covered with various plants and flowers. Two swings were situated inside the area that seemed to be inviting her to spend time there. Without hesitation, she set foot in the mini park, marching directly towards one of the swings.
The mini park has the kind of peace she has been looking for since they arrived at Georgetown. Actually, she could make the place her sanctuary.
Habang nagtatagal siya sa pag-upo ay hindi niya namamalayang unti-unti siyang napapa-swing. Mukha namang matibay ang swing at magaan lang siya kaya kung malalakasan man niya ang pagsi-swing ay hindi iyon bibigay. Nage-enjoy na siya sa ginagawa nang maramdaman niya ang biglaan at malakas na pagpigil sa swing. Dahil hindi inaasahan, medyo tumagilid ang kinauupuan niya bago siya tuluyang bumagsak sa lupa kasama ang sariling bag.
She immediately shoots daggers at that person only to get startled at the same time. But realizing her state at the moment, she disregards her fear.
"Who says you can go here?" Mariin na tanong nito.
°Patay ka na, Fernandez.°
"Why can't I go here? Is this a restricted area?" Anas niya. Pansin niyang dahil sa taong ito ay napapa-English siya nang wala sa oras. Conscious na tuloy siya dahil parang ang tigas ng accent niya't baka pagtawanan siya nito.
Arq smirks. "If I were you, I'll start to heed every sign before stepping in every corner of RDGU." May tinuro ito sa kanyang likuran.
Sa halip na lingunin ay minabuti niyang tumayo na muna sapagkat mukha na siyang tangang nakasalampak sa lupa dahil sa pagkakahulog niya sa swing.
Nang tuluyan na siyang makatayo, tiningnan niyang muli si Arq habang pinapagpagan ang sarili. "In that case, thank you for reminding me by pushing me off the swing." Sarkastiko niyang sabi.
"I... I did not—" Arq stammered.
Napailing-iling siya at pinulot ang kanyang mga gamit. Naiinis siya. Hindi kailangang maging bastos sa kanya ni Arq lalo na't wala naman siyang ginagawang masama. Kung masama man ang pagtambay niya sa mini park, willing naman siyang umalis sabihan lang siya nang maayos. Hindi 'yong sadyang ihuhulog pa siya sa swing. Paano na lang kung hindi ang pang-upo niya ang unang bumagsak sa lupa?
Kahit pa mas matangkad si Arq ay sinadya niya itong banggain para ipakitang galit talaga siya. Mukha namang nagulat ito sa kanyang ginawa subalit hindi na lang nag-react— gaya ng madalas nitong ginagawa.
It looks like Arq wants to urge her to reach her boiling point. Because no matter how she controls her temper, Arq isn't kind enough to treat her right.
Bahala na kung paparusahan na naman siya nito, tutal may atraso man siya o wala ganito pa rin siya nito tratuhin.
"Sorry..."
Napatigil siya sa narinig mula rito. Hindi niya maintindihan kung ano ang dapat maramdaman sa bigla nitong paghingi ng tawad. Walang ano-ano'y nilingon niya ang taong iyon at nakita ang ekspresyong madalas na nakapinta sa mukha nito. Hindi niya alam kung sincere ba ito sa paghingi ng tawad o hindi.
"What? W-what did you say?" She asked.
"I said it once, I'll never say it again," Arq responded with emphasis.
"So, nag-sorry ka nga."
Hindi ito sumagot, bagkus ay nag-iba na lang ang direksyong tinitingnan ng mga mata nito.
She breathes out. "Big deal ba sa'yo kapag humihingi ka ng tawad sa ibang tao kahit na ikaw naman ang nakasakit?"
"It's not like that. Some people don't deserve to get an apology."
"You're unbelievable."
Arq glares at her. Her eyes seem blazing in anger. "Don't you dare question me when in fact, you don't know anything about me. Just because we had a friendly moment a few days ago doesn't mean we're already that close. Don't make me feel grumpy or else I will take back your immunity." She warned, frantically.
Napalunok siya nang malalim. Sa pagkakataong iyon ay parang nawala ang tapang na kani-kanina lamang ay naipon niya dahil sa galit.
Really?
How could Arq's eyes make her worn out in a snap?
Sa susunod talaga hindi na niya ito titingnan sa mga mata nang hindi naglalaho ang katapangan niya. Pero paano naman niya gagawin iyon?
Arq possesses the most mesmerizing eyes that couldn't be ignored once you get to stare at her face.
"You understand, Fernandez?" Arq added.
Otomatikong napatango-tango siya. Ang plano niyang walk out-an ito ay sa kanya nangyari nang bigla siyang talikuran ni Arq. Kung gaanong biglaan ang pagsulpot nito, ganon din ang pagkawala.
Her ego is shattered once more. Almost pulverized after getting bludgeoned repeatedly with Arq's brutal parlances.
°Buhay pa naman ako, Lara. 'Wag kang mag-alala.°
She then gets a chance to look at the thing that Arq pointed at a while ago.
Nilapitan niya ang isang karatula na hindi naman talaga mapapansin maliban na lang kung sa kabilang banda ng mini-park maglalakad. Subalit naisip niyang baka meron ding karatula sa dinaanan niya kaya lang ay hindi talaga niya napansin.
"Exclusive recreational area for 'The Gifted'..."
"MABUTI na lang at hindi si Greco ang nakakita sa'yo." Sabi ni Andy nang ikumpirma niya rito kung bakit bawal ang tumambay sa mini park samantalang nasa loob naman iyon ng RDGU.
Ibig lang namang sabihin ay sinadyang gawin iyon para sa mga estudyante o kung sino mang nasa loob ng university. Pero bakit nga ba bawal tambayan iyon basta-basta?
"Huh? B-bakit? Ano bang gagawin sa'kin ni Greco sakaling makita niya ako doon?" Nagtataka niyang tanong.
Nilingon siya nito. "The sign says so. The Gifted. Greco prefers that word than PWD."
Lalong nangunot ang kanyang noo sa sinabi ng kaibigan. PWD? "B-bakit may ganong lugar sa eskwelahang ito?"
It is indeed an unusual thing for her because she has never seen a mini park in a university that is only reserved for the gifted.
"Hmm.." Andy stopped briefly, thinking. "May kapatid si Greco, mas nakakabata sa kanya. She had an accident from racing, as they say. Nabalda, pero nagpupumilit pa ring maging normal at dahil dito nag-aaral 'yon ay mas gusto 'nong pumasok kesa mag-home study. Their dad, the former owner of this university built that recreational area, only for special people like her daughter. Kaya kung normal ka, hindi ka pupunta doon."
That finally makes sense.
Wala naman kasing nagpaliwanag sa kanya ng bagay na iyon. Hindi rin naman siya nabigyan ng pagkakataon para malibot ang buong unibersidad kasama si Andy sapagkat abala pa ito sa mga importanteng gawain. Kaya wala siyang kaalam-alam sa mga lugar dito kung saan siya pwede at hindi pwedeng magpalipas ng oras.
"Uhmm. H-hindi ba parang quarantine iyon kasi binubukod nila ang mga special sa normal na tao?"
"Well, I never thought that way. In my opinion, maganda na ring may ganong lugar dito. Most of them are scared to bond with other students. So they tend to choose to be alone, instead. Kung wala silang mapupuntahan na gaya nong mini park dito sa eskwelahan, sa tingin mo saan sila pwedeng pumunta nang mapapag-isa sila?"
°Ayan, masyado ka kasing judgmental.°
Bakit naman kasi palagi na lang masama ang naiisip niya? Hindi kasalanan ng recreational area na iyon kung tatanga-tanga siya kaya nayayari siya kay Arq. "Gusto kong maglibot dito sa university para malaman ko ang lugar na dapat at hindi ko dapat puntahan. Pwede mo ba akong samahan?" Anyaya niya, kapagkuwan.
Tumango-tango si Andy. "Sure. Give me two minutes." Sagot nito kaya siya naman ang tumango.
She doesn't want to cross paths with Arq anymore because of her stupidity. Therefore, she needs to be familiar with every corner of the university. It scares her to think that a worse thing might happen the next time Arq sees her in an area where she's not supposed to be.
Regardless of her near face-first-falling today, something unexpected also happened. Arq's vulnerability showed up. She heard a fierce tigress tamely apologize for the first time. It might not be cool for Arq, but it was definitely an achievement for her.
** ** **