Multi:Onur
"Onur?" dedim ve duyduğum şeylerin yalan olması için dua ettim, Ateş kendine hakim olamıyormuş gibi sırıtıyordu ve bu durum canımı sıkmaya başlamıştı,
"Beste, aşkım açık-" elimi kaldırıp onu susturdum, gözlerinde gördüğüm suçluluk duygusu beni daha da kötü duruma düşürüyordu.
"Bana yalan söyledin" dedim ve titreyen dudaklarımı ısırdım, gözlerimin dolmasıyla Onur bi adım daha bana yaklaştı,
"Onunla yaşadığım hiç bir şey gerçek değildi!" dediğinde nefesim boğazıma kaçtı, içime biraz rahatlama dolarken konuştum,
"Onunla... ilişkiye girmedin mi?" dediğimde başını evet anlamında salladı,
"Seninle evlendikten sonra kimseyle ilişkiye girmedim" dedi ve bana bi adım daha yaklaştı,
Ateş sigarasını yakmış, kendisini duvara dayamıştı ve gözleri ikimiz üzerinde mekik dokuyordu,
"Ama... öpüştünüz değil mi? Sadece onunla konuştuğunu söylemiştin.!-" Onur u ilk defa bu kadar üzgün görüyordum, ama umrumda değildi, içim yanıyordu!
"Özür dilerim, sarhoştum ve sen zannettim" dediğinde ondan bi kaç adım uzaklaştım,
"Ateş gidelim buradan" dediğimde Onur bi anda sertleşti ve dudağı seğirmeye başladı,
"Hiçbir yere gitmiyorsun!" dediğinde gözümden bi damla yaş düştü, hemen sildim,
"Hadi" dedim ve Ateş e doğru yürüdüm, Ateş sigarasını ayağıyla ezerken ona gidip sarılmak istiyordum,
Onur hemen kolumdan sertçe tuttu,
"Eve gideceğiz" dediğinde kolumu çekmeye çalıştım, olmadı.
"Bırak beni!" Ateş yetişip Onur a yumruk attı, Onur pek etkilenmese de boş anına gelmişti ve bi kaç adım gerilmişti,
"Kız istemiyor abi" dedi sertçe, Onur ağzını koluyla silerken etrafa dehşet saçıyordu, hele o gözleri... Sıcak bakan kahverengi gözleri şimdi yerini siyah koyulaşmış buz gibi gözler almıştı.
Ateş bana sımsıkı sarıldı, Onur bizi sertçe ayırdı,
Onur tek eliyle Ateşin boğazını kavrarken bi çığlık attım, Onur u itmeye çalışırken Onur beni duvara itti,
"Bi- daha- sevgilime- dokunma- LAN!"
Onur Ateşi bıraktı, bi anda kafa atınca ağzımı kapadım,
'O çıkan ses insanı ölürür lan' diyen iç sesimi susturdum.
"Onur bırak" dememe rağmen boş sokakta Ateşi sürükledi, kafasını aldı ve asfalta yapıştırdı, yerde gördüğüm kanla nefessiz kaldım,
"ONUR!" Onur u kolundan tuttup zar zor çektim, yüzüme ürkütücü bir şekilde bakarken kolumdan kavradı ve arabasına sürükledi.
*
Yatakta aniden uyandım, saçlarımı okşayan ellerle gerildim,
"Dokunma bana" dedim ve yataktan kalktım, bakışlarımı yüzüne çevirirken kızgın bakışlarını gördüm,
"Yeter Beste" dedi ve o da ayağa kalktı, ellerim titriyordu, lanet olsun ki korkum yerine gelmişti. Bu adamdan korkuyordum, eski korkum gelmişti.
"Lütfen" dedim ve duvara yapıştım, bu halimle elleri sinirden titremeye başladı,
"BENDEN KORKMA DEMEDİM Mİ SANA?" diye kükreyince yere çöktüm, bana dokunmasını veya aynı odada bulunmak bile istemiyordum.
"Onur- git" dememe rağmen yanıma geldi ve eğildi, yüzüme soğuk bakan gözleri titrememe sebep oluyordu,
Yavaşça çenemi kavradı ve gözlerini gözlerime sabitledi,
"Beste" dedi fısıltıyla, başımı iki yana sallayark kurtulmaya çalıştım ama olmadı, ellerini sertleştirdi,
"Sadece bir öpüşmeydi-" gözlerine bakamıyordum,
"Gözlerime bak!" diye sertçe konuşunca korkak bir şekilde gözlerine baktım,
"Bunu anlayana kadar bu odadan dışarı dahi çıkmayacaksın-" dediğinde gözlerim doldu,
"Benim olduğunu anlayana kadar hiç kimseyle buluşmayacaksın" dediğinde ağzımı araladım,
"Ama-" dudaklarını dudaklarımı yapıştırdı, karşılık vermedim, korkuyordum, her şeyden çok, korkuyordum,
Dudakların çekmedi, üst dudağımı sertçe ısırırken hıçkırık kaçtı ağzımdan.
İç çekerek ayrıldı, ayağa kalkarken ona bakmıyordum, bakamıyordum
Kapıyı sertçe kapattı, anahtarı sonuna kadar çevirdi.
*
Bir haftadır kimseyle konuşmuyordum, sadece Onur bana yemek getiriyordu, onu gördüğümde korkum kat be kat artıyordu, bu durumda da yemeğimi bitirmezsem odadan çıkmayacağını söylüyordu.
Camın önünde bir sandalyeye oturmuş dışarı bakıyorum, Ateş kötü yaralanmıştı ve ona ne olduğunu bilmiyordum ve acayip merak ediyordum.
Camı demir parmaklıklarla kapatmıştı, kaçıp gideceğimi biliyordu ve bu yüzden her önlemi almıştı.
Bir hafta boyunca sadece Onur u düşündüm ve ne yapmam gerektiğine karar verdim,
Saçlarımı topuz yaptım, her ne kadar kapının kilitli olduğuna emin olsamda açmayı denedim, açıldı.
Ağzım fil girecek kadar açılırken bunu daha fazla düşünmedim, merdivenlerden inerken kalbim daha da hızlı atmaya başladı,
Onur, Furkan ve Deniz aşağıda yemek yiyordu, kimseden çıt çıkmamasına rağmen ortamdaki gerilmeyi anlamak zor değildi.
Yavaşça yemek yedikleri yere gelirken Furkan başını kaldırdı ve benimle göz göze geldi, bana içten bir şekilde gülümserken bende ona gülümsedim.
Onur başını dahi kaldırmadı çünkü geldiğimi biliyordu, masanın kenarına gelirken yüzüğümü çıkardım ve masaya koydum.
"Ben ayrılmak istiyorum" dedim ve titrek bir şekilde nefes aldım.
Ortamda sadece çatal bıçak sesi vardı ve oda kesildi, Onur un ellerinin titrediğini gördüğümde bi kaç adım geriledim,
Başını kaldırmadan yanında duran yüzüğe baktı, dudağının seğirmesiyle her şey bi anda oldu,
Hızla ayağa kalkıp masayı devirdi, Deniz hızlı refleksleri yüzünden yara almadan kurtuldu,Yemekler yerlere düşerken çıkan tabak kırılma sesiyle gözlerimi kırpıştırdım.
Onur sertçe kolumu kavrarken küçük bi çığlık attım,
"Ne dedin?" dedi beni anlamaya çalışır gibi,
"Ayrılma- istiyorum" kelimeleri düzgün söyleyemiyordum, beni sertçe bıraktı, eşyaları dağıtmaya başladı, Deniz ve Furkan bi anda yok olunca gözlerim doldu.
"SADECE ÖPÜŞMEYDİ!" dedi ve koltuğu yere devirdi, onu sakinleştirmek istiyordum ama ilk önce kendimi sakinleştirmem gerekiyordu,
"Bana yalan söyledin!" dediğimde sertçe saçlarını çekti ve elini duvara koydu,
"Gereksiz bir şekilde abartıyorsun... Çık yukarı ve kapıyı arkandan kilitle" dediğinde kaşlarımı çattım, bana emir vermesini sevmiyordum. Bu bir hafta içinde olan her şeyin patlamasını ona kustum,
"SENDEN NEFRET EDİYORUM!"
Onurun gözleri şok içinde açılırken elini duvardan indirdi, sakinleştiğini zannederken kolumdan sertçe tutup beni dışarı çıkardı,
"Az önce ne dedin?" dedi ve belindeki silahı çıkardı, emniyetini açarken gözlerim sonuna kadar açıldı,
"Onu-" elindeki silahı indirmeye çalışırken beni iyice kendine yaklaştırdı, sinirle silahını kaldırdı ve bi korumasını başından vurdu,
Çığlık atarken beni iyice kendine yapıştırdı, bakmamak için direnirken kafamı o tarafa çevirdi,
"İZLE!" Yoldan geçen iki kişiyi de başından vururken hıçkırığım boğazımdan kaçtı,
" 'Senden nefret ediyorum' üç kelime üç kişi... Sana ne demiştim, dünyayı yakarım demiştim. Kimse umrumda olmaz, herkesi öldürürüm masum olsun veya suçlu olsun...-" yerde yatan üç cesede bakarken korumalar hazırola geçmiş patronlarının ne yapacağını merak ediyorlardı,
"Eğer bi daha o kelimeler ağzından çıkacak olursa-" dudaklarını sertçe kulağıma bastırdı, "3 kişi değil 30 kişi olur" dediğinde ondan ayrılmaya çalıştım ama yapamadım,
Onurun hiçbir zaman karanlık tarafını görememiştim, bu adam bir cani, acımasız bir herifin tekiydi. Kısaca psikopattı.
Bakışlarımı ona çevirirken kaşları çatıktı ve benim yapacağım hareketi gözlemliyordu, vicdanı sızlamıyordu,
Gözlerinin içine sertçe baktım, kaşları daha fazla çatılırken silahını aldı ve bi korumasını daha vurdu,
Gözlerimi kapattım,
"O gözlerin bana bi daha nefret dolu bakmayacak!"
Güçlü kalmaya çalışıyordum ama olmuyordu, gözlerim kapandı ve bedenim serbest kaldı.
*
"İyi mi?" Onur un soğuk sesiyle uyanmıştım ama gözlerimi açmadım,
"Gayet iyi, sadece dinlenmesi gerek. Bebek ve kendisini çok yormuş" dediğinde gözlerimi yavaşça açtım ve karşımda duran manzaraya baktım,
Onur kollarını göğsünde kavuşturmuş karşıdaki doktorun dediğini anlamaya çalışıyordu, jeton düştüğünde gözleri kocaman açıldı.
"N-ne?" dedim ve yatakta doğruldum.
"Hamilesiniz" dedi doktor amca ve gülümsedi.
Bi kaç soru sorduktan sonra gitti, Onur ifadesiz bakışlarıyla beni izliyordu ve bu beni rahatsız ediyordu.
Ellerimi karnımın üzerine koydum, şimdi burada bir canlı mı vardı?
Bu sorularla kafamı yorarken Onur un karşıma geçip oturduğunu fark etmemiştim bile.
Elleriyle ellerimi kavradı, bakışlarım yüzüne çıkarken ellerimi çekmeye çalıştım, olmadı.
"Bir aile olacağız" dedi inanamaz gibi, korkak bakışlarımı ona gönderdim, yaptığı şeyden herkes korkardı, ben bile.
"Bırak" dedim ve elimi çektim, bu halime kaşlarını çatarak baksa da beni zorlamadan bıraktı,
"Bunu bir daha çıkarma" dedi ve yüzüğü parmağıma geçirdi, ağzım korkudan titrerken konuştu,
"Yoksa yüzüğü derine yapıştırırım"
Ellerim titrerken ondan uzaklaşıp sırtımı yatak başlığına yasladım, bu halime yumruklarını sıktı, ağzını açıp bir şey diyecekken vazgeçti ve ayağa kalktı,
"Bir şey olursa bana seslen" dedi, yutkunup başımı pencere kısmına çevirdim.
*
Burdan kaçıp kurtulmam gerekiyordu, evliliği Onurla sürdüremezdim.
Eski Besteliğime geri dönmem gerekiyordu!
Pencereye baktım, demir parmaklıkla kapanmıştı, oflayarak geri çekildim.
00:32
Gece yarısıydı, herkesin yatmış ve uyumuş olması gerekirdi, kapıyı açmayı yeniden denedim, ama adam zekiydi, bu sefer kilitliydi.
"Siktir" dedim ve tuvalete girdim, elimi yüzümü yıkadıktan sonra aynadan kendime baktım,
Solgundum, göz altlarımı morarıktı, yüz ifademden anlaşılmasa da korkuyordum. Onur dan deli gibi korkuyordu.
İlk zamanlarda bu kadar korkmuyordum ama korkuyordum.
'Cidden, bu cümle yüzünden Türkçe tekrar yazılır'
Aynadan baktığımda orta camın açık olduğunu gördüm, içime heyecan dolarken bu hafta içerisinde ilk defa gülümsedim.
İlk etrafı kontrol ettim, kimseyi görmeyince kalbim güm güm atmaya başladı, yavaş ve sakin bir şekilde cama çıktım,
"Bismillah" diye mırıldandım ve aşağı atladım, çıkan ses çok fazla değildi ama Onur u uyandırmış olabilirdi,
Evin önünü kontrol ettim, fazla koruma yoktu ama onları ekemezdim, sonra mütüş olan zekam ile bir fikir geldi.
Yerde bulduğum taşı aldım, olabildiğince benim yolumun ters tarafına attım, çıkan sesle sırıttım,
"Halil, bir şurayı kontrol edin" dediğinde depar atarak koştum, arkama baktığımda kimse yoktu, sırıttım, ilk defa özgür hissediyordum kendimi.
Sonra asıl olan sorun geldi, kime gidecektim?
YAZARDAN
Onur eve geldiğinde saat gece 3tü.
Genç adam iç çekerek yavaşça yukarı çıktı, karısını çok özlüyordu, yanında olmasına rağmen çok uzaktı.
O lanet olası öpüşme işini önceden söyleseydi belki bu kadar problem olmayabilirdi, kalbi acıyordu adamın, hem kızın hemde kendisinin.
Odasının kapısını açtığında sevgilisi ortalıkta yoktu, adam hızla tuvalete baktı, camın açık olduğunu görünce evin dışına bile çıkan kükremesi geldi,
"BESTEE!"
Hızla etrafa bakarken elleri sinirden titriyordu, gitmiş olamazdı, bunu yapamazdı.
Giysi dolabını devirirken Ali koşarak içeri geldi,
"Patron-" Onur hızla kafasını çevirdi,
"Nerede?" tıslaması Aliyi geriletti,
"Bilmi-" Onur yumruğunu duvara indirdi, duvardaki göçükle Ali gözlerini kocaman açtı,
"Hepinizi geberteceğim! ÇÜKLERİNİZİ SİZE YEDİRECEĞİM!" Alinin gömleğini kavradı,
"Besteyi bulduktan sonra hepinizi kurşuna dizeceğim. Sevdiğim kadın ve bana ait olan çocuk gitti lan! GİTTİ!"
Bölüm bir hafta sonra gelecektir, Geçen hafta bölüm yayınlamadım o yüzden iki bölüm ard arda yayınladım, İyi okumalar