◈ Caught By A Beast ◈
╰8th Catch╮
.. LARA ..
YUAN'S moment did not end that day. She noticed that the young man has been following her, and in contrast to what she thought about him when they first met, he seems harmless.
To get rid of the awkward feeling whenever they are together, he introduced Yuan to Andy. Confusingly, based on their reactions the two seemed to already know each other. After all, who wouldn't know the guy? Aside from being a basketball varsity, he is also a chess wizard. Not only that he is a good-looking young man, but he is also brainy and really athletic.
Sa kabilang banda naman, si Andy ay kasali pala sa admin ng RDGU Social Club na hindi man lamang nito pinagkaabalahang sabihin sa kanya. Kaya pala lahat ng profile ng estudyante ay alam nito, at kaya rin pala ayaw na nitong makipagkaibigan dahil hindi na pala nito kailangan ang bagay na iyon. Kilalang-kilala na nito ang lahat ng estudyante.
Kaya pala noong unang araw niya ay hindi nito nagawang mang-snob sapagkat alam nitong bago siya. Ang cool lang dahil trabaho na ring maituturing ang bagay na ginagawa nito kaya kumikita ito habang nag-aaral. Kwento pa nga nito sa kanya na si Greco mismo ang nagbigay ng trabaho dahil nabalitaan nito ang pagiging loner ni Andy at anti-plastic. Kaya hanggang ngayon ay palaisipan pa rin sa dalaga kung bakit nga ba ito ang napansin ni Greco. Hindi kasi ito satisfied na ganon lang ang dahilan ng binata. Kahit naman siya ay nararamdaman niyang may iba pang dahilan. Nang sinabi niyang baka may gusto ang binata dito ay mariin itong tumanggi pero nagbu-blush naman ang gaga.
Anyhow, when she asked about what it's like working with Arq, Andy was uncertain about her answer.
Hindi daw nito nakakausap si Arq dahil mas dumidirekta ito kay Greco. Kaya isa lang ang alam nito kay Arq— ayaw nito ng tsinitsismis. Pero bakit nga ba gusto niyang malaman ang tungkol kay Arq? Sana lang di ba hindi siya nagiging interesado?
Marami na siyang nalalaman tungkol kina Andy at Yuan, pero ang mga ito ay konti pa lang ang alam sa kanya. Hindi kasi talaga siya palakwento ng buhay niya. Atsaka iniiwasan na rin niyang maging center of attention dahil hindi niya maaangatan ang tunay na center of attention sa RDGU
—ang Savage.
Pilit niyang isinasaksak sa kanyang kokote na wala na siya sa siyudad kaya kailangan na niyang umayos at makisama.
"That girl. She's your sister, right?" Sabi ni Andy sabay nguso kay Pearl na nakapila sa counter ng cafeteria.
Tumango siya. Napangiti rin siya nang bahagya nang makita ang apat na babae na kasama ng kanyang kapatid. Naisip niyang mukhang nage-enjoy si Pearl sa kanilang bagong university samantalang siya ay bihira lang ngumiti nang genuine sa isang buong araw na pumapasok siya.
"Cute siya, ah..." Dagdag pa ni Andy.
Pinanlakihan niya ito ng mata. Alam niyang mas maganda sa kanya si Pearl at talagang mas napapansin ito kapag magkasama silang dalawa, unless mauuna siyang magpapansin. Kaya lang parang may iba siyang naramdaman sa sinabi ni Andy na medyo ikinabigla niya. "Tomboy ka ba?" She accused out of shock. Hindi man niya iyon sinasadya ngunit hindi na niya mababawi ang tanong.
Napataas ito ng kilay. "Excuse me? H-hindi 'noh!" Tanggi nito sabay tawa nang mapakla.
Ngunit kapansin-pansin ang pagkautal nito kaya hindi siya naniniwala sa sagot nito. Iyon na siguro ang bagay na maswerte siya, marunong siyang mag-distinguished ng taong nagsisinungaling at hindi. Kaya hindi kaagad siya nauuto. "No worries, open ako sa mga ganyan." Aniya para mapaamin ang dalaga. Nasisiguro niyang hindi papalpak ang hinala niya ngayon.
Uncertainty instantly unfurls over Andy's face as she feels her slight inclination. She wants to smile because, for innumerable times, she's right again.
It doesn't take long for Andy to nod. "I... I'm bisexual." She confessed while looking down.
She's not surprised that good girls like Andy sometimes preferred a contrasting sexual orientation. But being with the girl for quite some time, it's obvious that Andy is pickier than her. She couldn't believe she is bisexual. Nonetheless, she's glad that Andy entrusts her with a secret but she also feels bad for her.
Kahit hindi naman nito sabihin, alam niyang nagtatago pa rin ito sa mata ng mga mapanghusgang tao.
She moves closer to her and gently kneads her back. "Bakit ka malungkot?." She asked, even though she knows the answer.
"Now that you know my secret, should I expect this would be our last time being friends?"
"You're ridiculous, Andy! Bakit mo nasabi yan?"
"I had a friend. We were so close so I trusted her. Sinabi ko sa kanya ang sekreto tungkol sa pagkatao ko. Akala ko okay lang sa kanya kasi kapag napag-uusapan namin ang ibang taong katulad ko ay okay lang naman siya. Hindi ko alam na okay lang sa kanya ang ganitong pagkatao basta hindi siya involved. She exposed my identity and that was the start of my misery."
Her thoughts are quite similar.
Alam nyang may hindi na magandang napagdaanan si Andy pero hindi niya expected na exposed na pala ang sekreto nito, kaya hindi na niya masasabing sekreto pa iyon. Ganonpaman, hindi magbabago ang tingin niya sa kaibigan.
Andy is so kind, she deserves all the love and kindness in the world. And she will try her best not to make her feel less. "I'm still your friend, remember that. Kahit ano pang sekreto ang ibunyag mo, hindi magbabago ang pagkakaibigan natin."
"Kahit pa sabihin ko sayong inilibing ko ng buhay 'yong taong nagpakalat ng sekreto ko?"
She pokes Andy's face. "Siraulo ka."
They both laugh before Andy moves closer to embrace her. "Thank you, Lara. I'm so sorry if I had to hide it from you."
"I understand. Pero tandaan mo, kung ano man ang mga bagay na gusto mo i-open up sakin, willing akong makinig at umintindi."
.. ARQ ..
TODAY is the day for the New Students' Orientation.
Maagang tinapos ang klase ng lahat para makapunta na ang mga bagong estudyante sa auditorium. Subalit marami-rami pa rin ang wala kaya pina-check niya sa tatlong kaibigan ang buong RDGU. Kung gagamitin mang excuse ng mga estudyante ang orientation para gawin ang nais gawin ng mga ito, may nakalaan na siyang parusa para sa mga iyon.
Naghintay pa sila ng halos bente minuto bago dumating ang mga kaibigan niyang kasama ang mga estudyanteng tila ba sinundo ng mga ito. Magbibigay siya ng memo para sa mga latecomers at sa mga hindi na talaga pupunta, tinitiyak niyang may kalalagyan.
Lumabas na siya ng stage at inayos ang mikroponong nasa podium. "Guess we have to start now. We don't have the entire day to wait for those who don't want to be here."
Tumahimik ang mga estudyanteng medyo nag-iingay bago siya magsalita. Nakuha na niya ang atensyon ng mga ito.
"Okay, good afternoon. I am Arq, the Vice-Chancellor of RDGU. I have important things to say but first allow me to give a moment for the University Chancellor, Greco de Graciaz."
Everybody offers a round of applause for Greco through her lead. The Chancellor walks up to the podium as soon as she turns around. Her friend carries a sly smile on his face, which conveys what exactly is going around on his cunning head. She takes one of the executive seats behind the podium with Brenan, Elijah, and other administrative staff.
She watches the students discreetly. Some of them seem to have difficulties heeding the speaker. She's used to that sight and takes no action about it, anyways. But the most annoying sight of all is when she catches a glimpse of the latecomers. Her brow arches as she crosses her arms, then her eyes deviate to the girl sitting in the middle row. She squints her eyes at her when the girl turns in her direction.
Napa-ismid siya nang makita niya ang gulat sa mga mata ng babaeng iyon nang mapatitig silang dalawa sa isa't isa. Cute.
.. LARA ..
MATAPOS ang klase ay dumiretso na siya sa auditorium kasama ang ibang estudyanteng bago lang rin sa university. Wala sa mga kaklase niya ang bago kaya solo flight siya habang naglalakad. Pagdating niya sa auditorium ay inilista niya ang pangalan sa attendance sheet tsaka siya naupo sa bandang gitna. Nakita na niya si Pearl ngunit hindi siya nag-aksaya ng panahong kawayan ito o lapitan. May mga kasama ito at alam niyang maa-out of place lang siya.
Halos kalahating minuto pa ang lumipas bago lumabas sa stage si Arq. Nakita rin niya sa stage si Andy, nakaupo ito kasama ang mga staff ng university.
She isn't sure if her friend could see her but she shows up a smile, nevertheless.
Sa kalagitnaan ng programa, wala siyang choice kundi ang makinig kahit karamihan sa sinasabi ng kasalukuyang nagsasalita na si Greco ay wala namang katuturan.
It looks like the young Chancellor is only trying to be charming. Her eyes start to scan the staff members sitting strikingly behind the speaker. And admit it or not, it is Arq who outshines them. Her eyes are staring afar, hence, she gets a chance to take a good look at her.
Until she gets caught red-handed when Arq suddenly turns in her direction. She looks away in a snap.
Shocks.
Hind niya alam kung anong gagawin. Ramdam niyang siya naman ngayon ang tinititigan ng dalaga. Napayuko na lamang siya hanggang sa ito na ang nagsalita. Pansin niyang tila natauon ang atensyon ng lahat dito.
Arq possesses an ability to get people's attention not only because she's stunning but words coming from her mouth are full of sense. Although some are associated with arrogance, Arq has every right to be proud. She must admit, Arq's speech somehow inspires her. Her honesty may be unembellished, but it's not the kind of honesty that is offensive— at least not for her. It makes her realize that the girl isn't just badly behaved, she's actually brilliant.
Tumagal nang mahigit isang oras ang orientation. Hindi kaagad siya lumabas sa auditorium pagkatapos sapagkat hinintay pa niya ang kaibigang si Andy. Mabuti na lamang ay nabasa niya ang text nito bago siya makaalis nang tuluyan. Habang naghihintay ay nakikita niya ang mga nagliligpit sa stage. Wala siyang balak tumulong sapagkat wala naman siyang ka-close sa mga iyon at ayaw rin niyang mapagalitan ni Arq kaya nanatili na lamang siya sa kanyang kinauupuan.
"Oh, hindi ka pa uuwi?" Tanong sa kanya ni Pearl nang madaanan nito ang kinauupuan niyang malapit sa exit.
"I'm waiting for a friend. Besides, wala pa naman si daddy."
"Okay. Pupunta lang din kami sa cafeteria ng mga friends ko."
Tinanguan niya ito tsaka na siya nito iniwanan. Pagharap niyang muli sa stage ay nakita niyang patungo si Arq sa exit. Inaasahan niyang aalis na ito subalit mukhang siya ang pakay dahil sa tapat niya ito huminto.
"What are you still doing here?" Tanong nito na para bang naiirita na sa presensya niya.
"Uh, hinihintay ko lang ang kaibigan ko."
"The university admins are going to have a meeting. If you don't mind—"
"Lara!"
Natuon pareho ang atensyon nila sa tumawag sa kanya. Mabuti na lamang sa tuwing gusto siyang lamunin ng buhay ni Arq ay may mga kaibigan siyang to the rescue.
"Sorry, hindi na ulit kita na-text. Lowbatt na phone ko." Paliwanag nito nang makalapit sa kanila. Sinulyapan nito saglit si Arq bago muling tumingin sa kanya. "Uhm, nawala sa isip ko na may meeting pa pala kami kaya hindi kita masasabayan sa parking field."
"Ganon ba? Sige, mauuna na ako." Aniya atsaka siya tumayo.
Nakatingin lang sa kanila si Arq na para bang kasali ito sa usapan nilang magkaibigan.
"I'm really sorry, Lara," Andy said with her apologetic facade.
"It's okay, Andy. Baka hinihintay na rin ako ni daddy. Bye." Nginitian niya ang kaibigan sabay simangot pagbaling kay Arq. Naringgan niya ito ng pag-simid gaya ng kanyang inaasahan.
Lihim siyang napangiti dahil para siyang nagwaging asarin ito sa simpleng pagsimangot niya dito.
SATURDAY...
"Dad, I'm going with my classmates. Hindi naman ako mapapahamak dahil kasama ko ang mga kaibigan ko kaya hindi na kailangang isama si ate." Naririnig niyang pagsusumamo ni Pearl.
"I don't wanna be a chaperone, either. So you can go by yourself." She cried while her eyes were still focused on the book she was reading.
"So that will still be a no. Pearl, hindi mo maibigay sa'kin ang eksaktong address ng pupuntahan mo. Hindi ko nga rin kilala ang mga kaibigan na tinutukoy mo. Paano ako magtitiwalang magiging safe ka sa pupuntahan mo?"
"Dad..."
"My answer will stick to no unless you go with your sister."
Pearl was very persistent in getting a positive answer from their father. From what she heard, her sister was eager to go to a party. Unfortunately, Pearl couldn't convince their father because she kept on refusing to follow their 'Dad's Rule Before Going Out'.
Matagal ng malinaw sa kanilang magkatid ang rule subalit sadyang matigas talaga ang ulo ni Pearl. Hindi naman mahirap ang rule, kailangan lang nilang sabihin ang buong detalye ng pupuntahang party— address, anong klaseng party at kailangan nilang magbigay ng number ng mga kasama nila. Safety lang naman nila ang inaalala ng kanilang daddy lalo na't pareho silang babae.
But Pearl doesn't seem to understand that. While she, on the other hand, has always been willing to follow rules simply because she doesn't want to get raped and thrown somewhere.
Napailing-iling na lamang siya habang pinakikinggan ang patuloy na pagtatalo ng kanyang ama at bunsong kapatid.
She knows her dad very well, once he says his final verdict it would never change unless Pearl would obey.
Sa tingin niya ay hindi talaga makakapunta si Pearl sa party na nais nitong puntahan. Kung siya nga ay inaalala ang kanilang long quiz sa Monday kaya siya nagre-review ngayon, itong si Pearl puro paggagala ang pino-problema.
"Dad!" Pearl cried.
She lowers the book just to see that their dad is no longer in the house. He left Pearl with a frown on her face.
Kung bata lang ang kanyang kapatid alam niyang maglulumpasay ito dahil sa hindi ito pinagbigyan. Palagi kasi nitong nakukuha ang kung ano mang naisin, pero hindi ngayon.
Nakangisi siyang nagbalik-atensyon sa kanyang binabasa. Ilang sandali pa ay may naramdaman na siyang presensya sa kanyang tabi. Kahit hindi niya lingunin si Pearl, alam niyang may nais itong sabihin sa kanya. Pero hindi siya ang dapat mag-initiate ng kanilang usapan kaya hindi niya ito pinansin.
"Ate..." Pearl called with a pleading tone.
She grunts and starts to smile inwardly. Sabi na e.
Ang ending ay mawawalan din ng choice si Pearl at siya naman ang kukulitin nito. Pagkakatuwaan na naman niyang asarin ang kapatid sapagkat ito ang magandang pagkakataon para makaganti siya sa pagmamaldita nito sa kanya.
"Ate... sama ka na kasi."
Pinigilan niya ang malakas sanang pagtawa. Alam niyang siya na lang ang last resort ni Pearl. Mukhang desidido talaga itong magpunta sa party na sinasabi, kaya lalo lang siyang nacu-curious kung anong klaseng party ang pupuntahan nito. "Ilang beses mong sinabi kanina na ayaw mong may babysitter ka. Ayoko rin namang magmukhang ganon so, kulitin mo na lang si dad para payagan ka." Nang-aasar niyang sabi.
Totoo namang ilang beses niyang narinig ang salitang babysitter kay Pearl at talagang nakakainis iyon. Hindi niya palalagpasin ang mga pang-iinsulto nito sa kanya.
"Alam mo naman na hindi niya ako papayagan." Pasuko na nitong tugon at patamad na ibinagsak ang katawan sa sofa.
"Alam mo din kasi na kailangang malaman ni dad kung san ka pupunta, kailangan mo ring mag-iwan ng number ng isa sa mga makakasama mo at higit sa lahat kung ano bang party ang pupuntahan mo. Atsaka, teka lang, ako long quiz ang pino-problema ko tapos ikaw party lang? Ano bang klaseng party 'yan at nagngangangawa ka dyan?"
Bumuntong-hininga si Pearl. "Hindi naman kasi ordinaryong party iyon."
"Paanong hindi ordinaryong party? Could you just tell me what's that party all about?"
Nakita niyang nagdalawang isip pang magsalita ang kanyang kapatid, kaya naisip niyang mukhang kalokohan lang ang pupuntahan nito.
She squints her eyes at her. "Alam mo Pearl—"
"That's a sorority initiation." Halos pabulong na sabi ng kanyang kapatid.
Hindi kaagad rumehistro sa utak niya ang sinabi nito, subalit nang ma-realized na niya kung ano iyon ay napasigaw siya habang nanlalaki ang kanyang mga mata. "What?! No, you're not going there! Alam mo ba ang pinapasok mo?" Sermon niya.
Napatakip ng mukha si Pearl.
Inaasahan na niyang kalokohan ang pupuntahan nito pero wala sa isip niya na higit pa pala sa kalokohan ang gusto nitong pasukin. Marami siyang mga kaibigan sa siyudad na kabilang sa mga kilalang brotherhood at sisterhood, pero kahit kailan ay hindi niya nagawang sumali sa mga ito sapagkat alam niyang hindi iyon magugustuhan ng kanilang mga magulang at baka ikamatay pa niya ang initiation. Samantalang si Pearl? Parang biro lamang dito ang ganong bagay.
Nakayuko lang si Pearl habang sinisermunan niya.
"Hindi tayo pupunta doon, Pearl. Hin-di-ka-pu-pun-ta period." Pinal na sabi niya atsaka siya tumayo at maglalakad na sana paakyat sa kanyang kwarto nang pigilan siya nito.
"Ate... Malalagot ako sa Savage." Nanginginig na sabi nito.
Just before her eyes, everything comes in a flash. She feels a lump growing in her throat that makes her barely swallow.
Parang gusto na lang niyang mawala nang tuluyan dahil kahit anong iwas niya ay napapalapit siya sa grupong ipinangako niyang iiwasan. Kung alam lang ni Pearl ang kanyang panata sa sarili, baka nagdalawang-isip pa itong sumali.
Pero nandito na, hindi na niya magagawang makaiwas sa pinakamatinding pagsubok na kanyang kakaharapin. Naalala niyang patikim pa lang ang kanyang naranasan mula sa Savage. Paano na lang kaya ang mararanasan ni Pearl sakaling hindi talaga ito makapunta sa party na tinutukoy nito? Alam niyang walang magagawa ang pagtatago nila dahil gagawa't gagawa ng paraan ang Savage para mahanap lang sila.
She's a hundred percent sure about that.
The moment she leaves her sister, there's only one person who instantly disrupts her way of thinking— Rogue Arquinn.
** ** **