Louise (POV)
"Matagal pa ba yan, Babe?" a sweet voice of Gabby interrupted me from encoding kasunod ng marahan nitong pagdukwang at pagsubsob sa pagitan ng leeg at balikat ko.
Hindi ko naiwasan ang magpakawala ng ngiti ng dahil sa ginawa nya. For past few days, weeks and months na nagka-aminan kami unti-unti kong nakilala ang isang Gabby Sandoval. Taliwas sa mga inakala kong dati nyang ugali na conceited, inconsiderate at matigas ang puso ay lumitaw ang magagandang traits nito. She is conceited yes, pero may ipagyayabang naman kasi ito lalo na sa kasalukuyang trabaho. She know almost everything kahit sabihin pa yang technical o hindi, lalong lalo na sa operation. Which is now, i understand kung bakit sa kabila ng napaka stressful na work sa site ay kayang-kaya nyang i-handle ang mga iyon. Gabby is too passionate and focus when it comes to her craft. Yun nga lang, istrikto talaga ito when it comes to work, pero magkaganuon man pagdating sa labas ng trabaho i find out na humble naman pala ito at marunong makisama.
Napatunayan ko ito when we attended the Project Team Building na ginanap sa Lobo, Batangas. Sa umpisa ilag sa kanya ang mga sariling empleyado at halos ayaw makihalobilo not until she didn't hesitate to join some of the group activities. Na kalaunan ay naging daan kung bakit nakampante ang lahat sa kanya.
In the end napagkikita ko na lang ito na nakikipag bonding sa iilan, pero syempre hindi naman nya inubos ang oras nya duon dahil sa malamang ay hindi naman ako papayag . And though our relationship remains unrevealed sa lahat, natuwa ako at nakagawa pa rin kami ng paraan to spent the whole night together.
Mula sa malalim na pag-iisip ay napaigtad ako when i suddenly felt my girlfriend lips started nibbling my collarbone "babe!" i giggle habang sinusuway ito sa ginagawa.
"pagod na ako, alis na tayo" she said in a soft voice not minding my reaction habang hindi pa rin inaalis ang mga labi nya sa balikat ko at patuloy na kinakagat-kagat iyon ng marahan. Sa kung anong dahilan ay nagtayuan ang mga balahibo ko sa batok . i wont deny that her motion obviously send shiver all thru out my body.
"baka may makakita sa atin, sige ka" kunwaring saway ko kahit nalulunod na sa sensasyon na hatid ng ginagawa nyang iyon.
Apparently, it's already 8pm and were the only persons left here at the Site Office at iyon nga ay dahil sa mga kanya-kanyang trabaho na pilit tinatapos. Pareho kaming abala sa kanya-kanyang gawain kung kaya't hindi ko malaman dito kung bakit daglian itong lumapit sa akin gayong alam ko namang sandamakmak ang mga papeles na pinagkakaabalahan nya simula pa kaninang umaga.
"i don't care" she mumbled na ikinataas ng isa kong kilay, if i remember it correctly sya itong ayaw ipaalam sa ilan kung anong label meron kami sa ngayon. Kung sa akin lang, wala naman kaso kung maging legal na kami. Isa pa hindi ko naman ikinahihiya na isang kagaya nya ang ka-relasyon ko.
Duh? at bakit mo nga naman ikakahiya ang isang Gabby Sandoval? tanong ng isang parte ko.
For all i know, madami ang nag-aasam na maging parte ng buhay nito. Dito lang sa Site Office may ilan akong mga kapwa Engineer na kinariringgan kong kinikilig tuwing ito ay nasa paligid. Idagdag mo pa ang ilang Site coordinator ng ilang mga subcontractor and even some office staff sa head office na nahuhuli kong wiling-wili na pinag-uusapan sya.
I felt proud of course, bakit nga hindi? eh kung ako na ngayon ang legal na nagmamay-ari ng puso nito at kahit sabihin pa ngang first time ko itong sumabak sa ganitong klaseng relasyon, that didn't bother me na baka kung ano ang maging reaction ng ibang tao.
"you don't care talaga?" tudyo ko dito ng muling bumalik ang kamalayan at kapagdakay humarap sa kausap. Tuluyan ko ng itinigil ang pag-eencode ng mga iilang permits at hinayaan ang sariling magpatianod sa nararamdaman.
Gabby stood up straight and gave way para maiikot ko ang sariling swivel chair pero muli itong dumukwang sa harapan ko while smirking at me "you heard me right, babe" she muttered and then planted a soft kiss on my lips na malaya ko namang ginantihan.
"oh god. i m-miss y-you" pamaya-mayang anas nito in between our kisses.
I abruptly stop, pulled away and then stared at her with amusement in my eyes "grabe ka babe, para namang hindi tayo magkasama sa iisang bahay" i commented habang natatawa.
"you know that's not what i meant" she said glaring at me with burning passion in her eyes. and then for the second time she crossed the distance between us and give me butterfly kisses around my face, sa noo, sa ilong sa cheeks even sa tenga.
I secretly bite my lower lip ng ma-realized kung anong pinupunto nya. Oo nga at magkasama naman kami sa iisang staff house pero kontrolado kami to express each others love dahil na rin sa iilang Engineer na naka stay-in duon.
"a-kala ko b-ba p-pagod ka na?" i teased while letting her lips roaming around my face.
"n-nawala na eh" tatawa tawa nitong komento then she stop on kissing me, bahagyang inilayo ang sarili and stared at me for a while."and it's your fault" kunyariang paninisi nito then rested her forehead against mine.
"at bakit naman?hmmm?" i answer back while caressing her nape.
"isn't that obvious ?" she asked na tinugunan ko naman ng pag-iling kahit may idea na naman na ko sa mga susunod pa nyang sasabihin.
"i'm addicted to you that's why... " she continued and then pause for a while staring at me.
"..you don't have any idea how much i restrain myself this past few days para hindi ka malapitan at mayakap everytime na makikita kita na anjan sa paligid" she said with a slight complain on her voice.
"then, why not try harder to restrain whatever it is?" i asked " ignore me?" i quickly added and stared at her intently na animo hinahamon ito sa isang laban na alam ko namang hindi nito kayang pagtagumpayan.
If she only knew piping bulong sa sarili ko.
I know exactly how she feel dahil ganuon din ang nararamdaman ko.
"its not that easy Ms. Buencamino" iiling-iling na sabi nito with crazy smile on her face. Pamaya-maya she pulled an inch away from me at kapagdakay tinititigan ako ng matiim " not that easy babe,... because your so damn irresistible" she said in a husky voice kasunod ng marahang pagtawid sa pagitan namin then started to kiss me. it was soft and gentle at first, but ended aggressively when i pulled her closer to me na animo walang pakialam ng mga sandaling iyon kung nasaang lugar kami. Daglian ko pang naringgan ito ng marahang ungol when i tease her by slightly biting her lower lips.
Our lips were both busy on exploring each other at halos maitangay ng mga nararamdaman when we heard a slightly slammed of the Main Door. My girlfriend abruptly stop at pinakiramdaman ang paligid.
Pamaya-maya lang nakarinig na kami ng ilang tinig na nag-uusap. Gabby then glance at me and gave an apologetic smile kasunod ng marahan sana nitong paglayo. But then ng umiral sa akin ang pagiging pilya ay daglian ko itong kinabig na syang ikinagulat nito. "your not going anywhere" i said in a teasingly manner.
"babe, may tao " she whisper habang pinipigil ang isang ngiti.
"akala ko ba you don't care kung may makakita sa atin?" natatawang sita ko habang hindi ito binibitawan. She chuckled at kapagdaka'y hinarap ako kasunod ng marahang paghawak nito sa magkabila kong braso na nakayakap sa leeg nya upang tanggalin ang mga iyon.
"will continue later, ok?" she said kasunod ng pagsulyap sa gawing likuran ko to check whether nakapasok na ang dalawang empleyadong narinig naming nag-uusap.
"what?" natatawa nitong komento when she glanced at me and noticed smiling at her widely habang hindi pa rin sya binibitawan. Pansumandali itong nakipagtagisan ng pakikipagtitigan sa akin until she said something na nakapagpapukaw ng atensyon ko.
"i assumed Santi will get at mad at us kapag na-late pa tayo ng isang oras" she said while smiling and raising her eyebrows at me at tila naghahamon.
"oh shoot!" gulat na sambit ko when i realized na may lakad pala kami tonight with some of my friends. Agaran akong napaballikwas mula sa pagkakaupo at wala sa sariling nakabitaw sa pagkakayakap sa katipan when i frantically check on my cellphone.
Nuon ko lang naalala na nagbilin pala ang kaibigan na iinform sya kung male-late kami ng dating. Knowing Santi na syang pina ka punctual sa aming magkakaibigan ay magagalit talaga ito kapag nahuli kami ng dating sa oras na pinagusapan. Santi just came back from Germany the other day, at agaran nga itong nagset na magkita-kita when i told him na Gabby and i are officially together.
" gather all your things baby, will be leaving in 10 minutes" pukaw ng girlfriend ko then planted a quick kiss on my forehead bago nito iniikot ang swivel chair paharap sa sarili kong lamesa.
The next thing i know she stood up quickly and walks towards her office room. Ni hindi na ko nakahuma ng tanging likuran na lang nito ang naabutan ko when i glance at her. As if on Cue , bigla namang pumasok sila Sir Ralph and Jet ng Safety Department na parehas pang nagulat ng makitang nagtatrabaho pa rin ako sa aming cubicle.
Akma pa ngang lalapit ito at makikipag-usap ng dagli ring napatigil when they notice my girlfriend inside her office. Kaya instead, they greeted Gabby at kagyat ding nagpaalam na pareho ng uuwe.
********
"Thank you for coming, gorgeous" i heard Santi said it matapos itong huminto sa paglakad patungo sa kinapaparadahan ng sariling sasakyan.
"your welcome, pretty" sagot ng katabi ko and then winked at my friend na ikinakilig naman nito. I secretly rolled my eyes ng makita ang reaction ng sariling kaibigan. Buhat kasi ng dumating kami kanina at ipinakilala ang katipan sa kanila ay walang patumangga na nitong nilandi si Gabby. Napansin ko kaagad ang panay na paghawak at paglapit nito sa katipan. Bagay na isinawalang bahala ko dahil alam ko na naman simulat sapul ay boto na sya dito.
Kung hindi ko lang alam na kabilang sya sa Federasyon malamang kanina ko pa ito pinagselosan.
"oh paano, next time na lang ulit?" nakangiting pukaw ni Akie na nakasunod na pala sa amin habang si Lian ay tipid lang na ngumiti at tinapunan kami ng tingin.
"sure, next time" my girlfriend replied then wrapped her arms around my waist.
"ingatan mo yang kaibigan namin ha? wag na wag mo yang papaiyakin, dahil kung hindi ikaw ang sasaktan namin" litanya ni Akie sa himig ng pagbibiro.
"ay! wag ganun friend! sayang naman ang beautiful face ng Gabby ko" salag ni Santi "sabihan nyo muna ako kung kelan natin sya sasaktan at ng maiuwe ko naman sa bahay kahit isang gabi lang" dugtong nito na sinamahan pa ng malanding pagtawa at pagkindat kay Gabby.
My girlfriend just laugh at him bago ito nagkomento "i'm sorry, pero hindi nyo ako masasaktan.. because i will never ever, hurt your friend" she assured them, sabay sulyap sa akin kasunod ng bahagya nitong pagkabig palapit sa kanya. Tila sumikdo naman ang sariling puso ng marinig iyon buhat sa katipan. " besides.. " baling nito kay Santi na nakatunghay sa kanya ".. as much as i like you, hindi naman tayo talo" she said. na agad namang kinontra ng abnormal kong kaibigan.
"and why not ?" kunot-noong tanong nito " ..pusong lalaki ka, puson babae naman ako..este pusong babae pala... oh hindi ba super match?" dugtong nito sa malanding pa ring tinig.
Everybody burst into laughter ng marinig ang reaction nito. Ultimo si Lian na tatahi-tahimik ay hindi nakaligtas sa paningin ko ng magpakawala ng isang malawak na ngiti kasabay ng pag-iling dahil sa kalokohan ng sarili naming kaibigan.
"hay naku! tara ng magsiuwe at wala ng kahahantungan ang usapang ito'" agaw ni Akie na sinang-ayunan naman ng lahat.
"so paano, we make the first move na?" paalam ko sa kanila.
"oo sige,mag-iingat kayo ha?" magkakapanabay na bilin ni Akie at Lian habang si Santi ay panay ang pagpapa-cute sa girlfriend ko. Panandaliang akong kumawala sa yakap ni Gabby at agaran na nakipag-beso-beso sa mga kaibigan. Nang mapadako kay Santi ay pasimple ko itong kinurot sa tagiliran at binulungan. " landi mo, kanina ka pa ha!" na tinawanan lang nito.
"okay bye! ingat guys"muling paalam namin bago tumalikod, halos nakakailang hakbang pa lang kami when i heard Santi's calling my name. Agad ko itong nilingon at binato ng nagtatanong na tingin.
" tiran mo ko!" nakakalokong sabi nito sabay nguso kay Gabby na nuon ay busy sa pagkaka-likot ng sariling telepono. Kagyat ko itong inirapan at kunyaring inuumang ang kamao sa kausap sabay talikod at tsaka malayang ipinaikot ang isang braso sa sa baywang ng katabi ko.
Siraulo talaga iyon kahit kelan pagpantasyahan daw ba si Ms. Sungit ko.
The night ends well i might say. This is the first time na nag-meet ang mga malalapit kong kaibigan at si Gabby. At ang nakakatuwa pa, nag jive ang mga ugali nito at animo matagal ng magkakakilala. Kahit si Lian, na kinakitaan ko ng kakaibang pananahimik kanina when i introduced my girlfriend to them ay hindi mapag-kakailang nag-enjoy din. Kung sabagay, hindi naman kataka-takang maging ganito ang reaction nya, eh hindi nga ba at nuong umamin ako sa kanila tungkol sa totoong nararamdaman ko para kay Gabby ay isa sya sa nagulat at hindi sumang-ayon? pero magkagayunman i'm happy because she respect what i really felt at inintindi na lng iyon.
"Hello Dreek? .. Hello?" a worried voice of my girlfriend brings me back to reality. When i glance at her nakakunot na ang noo nito habang salitang tinitignan ang sariling cellphone at pinapakinggan ang nasa kabilang linya nuon. Nang matantiya na tila wala naman syang kausap ay daglian nya iyong ibinulsa at kapagdakay hinawakan ako sa kamay at giniya sa kinapaparadahan ng sasakyan nya.
When we reached her car, she automatically open the passenger seat for me na llihim ko namang ikinatuwa. Isa lang ito sa natuklasan kong magagandang ugali nya. Ang pagiging maasikaso. She always make sure comfortable ako in everything we do. Bagay na hindi ko nakita sa personality nya nuong mga panahon na nagbabangayan at tinutunghayan ko lang sya sa malayo.
Pareho na kaming nakaayos ng upo sa loob ng kanyang sasakyan ng marinig kong mag-ring ang cellphone nito. She pull it out from her left side pocket and then answer it unhesitatingly.
"Hello Dreek, what seems to be the problem at napatawag ka?" tanong nito habang inaayos ng isang kamay ang seatbelt.
Mataman ko lang syang tinitignan sa bawat kilos nya until she pause at kunot noong natigilan sa ginagawa. "what?!" she burst out na ikinaigtad ko.
Kapagdakay dumiretso ito ng upo habang pasulyap-sulyap sa gawi ko. i throw her a questioning look while listening to their conversation.
"kelan pa to' nangyari?"
"tsss!... kahit kelan talaga yang babae na yan" komento nya habang iiling-iling.
"i can't travel tonight, baliw ka ba?!" inis na komento nito kasabay ng pagtaas ng isang kilay. Leaving me in confussion.
Ano kaya ang nangyari at biglaang napatawag ang pinsan nya? it was Dreek one of her cousin at isa rin sa pinakamalapit nyang kaibigan. Base on Tita Helena - my girlfriends mother, ay anak daw ito ng isang General kung kaya't hindi kataka-taka kung bakit ito ang pinaka notoryus sa pag-gawa ng mga kagaguhan sa kanilang magpipinsan.
Hindi ko pa nakikita ang sino man sa mga pinsan ni Gabby but i'm imagining that this Dreek Montreal has the bad boy image kung pagbabasehan ang mga incident na pinag-gagawa nito.
"i can't promise, but i'll try tomorrow night" huling turan ng katabi and then nagpaalam na sa kausap. Tila nanghihina nitong ini-end ang call at kapag-daka'y nagpakawala ng malalim na buntong-hininga.
"What's wrong babe?" i ask her kasunod ng marahang paghawak sa balikat nito.
Mula sa pagkakatingin sa labas ng sasakyan ay bumaling ito sa akin at malungkot na sinagot ang tanong ko. " It's about Nate, she had this motor accident this morning at kasalakuyan daw nasa ICU"
I release a sudden gasp ng marinig ang balita. She was referring to her another cousin Natalie Aguilus na isang motorcycle adventurer at kagaya nya ay isa ring legal na kabilang sa mundo ng mga third sex.
"I'm going home tomorrow night, pero i need to settle and hand over some important meetings to Fermin" hirap ng katabi.
Daglian akong nabalutan ng lungkot when i heard my girlfriends decision, ang excited na ilang araw na lumukob sa akin dahil sa paparating na weekend ay agad na naglaho. Unfortunately, mukhang malabo ang pag-ba bonding namin nito which had been planned a few weeks ago. Tila nabasa naman ng kausap ang tumatakbo sa isip ko kung kaya't agaran itong humarap sa akin at humingi ng pasensya.
"I'm sorry babe, but we need to postpone our out of town date this coming weekend" she said with apologizing look. Mataman ko syang tinapunan ng tingin at bahagyang ngumiti. Bagamat, nanduon pa din yung lungkot na nararamdaman, hindi ko naman maiwasang hindi ito intindihin ng mga oras na iyon. Sino bang gugustuhin na hindi matuloy iyon, kung nakita ko rin naman nitong mga nakaraang araw na maski ito ay excited din sa lakad naming iyon. atsaka, hind naman din nya kasalanan kung may biglaang maaksidente sa pamilya nila.
"Okay lang po, your family needs you there at naiintindihan ko" i responded na bukal sa loob ko. Malungkot itong ngumiti kasunod ng marahang pagkabig sa akin para yakapin.
"Thank you for understanding" she muttered "i'll make it up to you soon, i promise" dugtong pa ng mailayo ang katawan nya sa akin.
"ayos lang, an0 kaba, besides we have all the time we want Ms. Sandoval, basta umuwi ka lang kaagad ha?" i requested not suppressing the registration of sadness in my voice.
"at mag-behave ka! wag na wag kong mabalitaan na may ginagawa kang kalokohan, kung hindi lagot ka sa akin" dugtong ko na may kaakibat na pagbabanta sa tono. She giggle at kunwaring pinisil ang pisngi ko.
"Yes, uuwe ako kaagad-agad and Yes ulit, dahil magbebehave po ako" she replied grinning at me "but for now" she paused at pilyang kumindat sa akin "uuwe na muna tayo... sa penthouse ko " masiglang sabi nito ng may kislap sa mga mata kasunod ng dagliang pagbuhay nito sa makina ng sariling sasakyan.
I just chuckle at her kasunod ng marahang pag-iling ng mapagtanto kung ano ang binabalak ng katipan. Now i know that she really do miss me. Oh well, sino bang hindi?when i feel the same way too. With that thought, kagyat na naglakbay ang sariling imahinasyon sa mga posibleng mangyari sa gabing iyon na.In an instance, lihim akong napangiti at kinilig.
samantalahin mo na ,dahil ilang araw din yang mawawala.
Bahagya akong natahimik when my mind suddenly reacted. Hindi pa man nalulungkot na ako sa idea na hindi ko ito makikita ng ilang araw. Kaya mula sa pagtanaw sa labas ng sasakyan, kagyat kong nilingon ang katabi na kasalalukuyang abala sa pagmamaneho. I stared at her for a while na animo kinakabisado ang ilang parte ng mukha nito until she glance at me nang daglian kaming tumigil dahil sa red traffic light. She then, held my hand, gently squeeze it and throw me with the most genuine smile i ever seen.
I smiled back at her kasunod ng lihim na pagbuntong hininga upang mabawasan saglit ang bigat na nararamdaman kaalinsabay ng dagliang pagpawi sa mga alalahanin. Pansamantala ko munang isasantabi ang mga iyon at hahayaan munang maging masaya sa mga oras na ito. A one last thought mula sa nagliligalig kong isipan.
********
Next...
Chapter 29 : Clingy GF (SPG)