C-29
Since the day that papa mention the wedding to us, ay hindi na magkamayaw ang paglapit sa amin ng ilang mga wedding planner na gusto kaming tulungan sa pagpaplano ng kasal namin.
Sa halos ilang buwan na preparasyon na ginawa namin ay hindi ko akalain na ngayong araw na mismo, magiging akin si vhin, ngayong araw na mismo, kaming dalawa ay mag-iisang dibdib.
Malakas ang kabog ng dibdib ko nang tuluyan ng bumukas ang malaking pintuan ng simbahan. Rinig na rinig ko ang awiting kailanma'y hinding-hindi ko pagsasawaan.
Sa pagpatak, ng bawat oras ay ikaw
Ang niisip-isip ko, hindi ko mahinto pintig ng puso
Ikaw ang pinangarap-ngarap ko
Simula ng matanto, na balang araw iibig ang puso...
Inumpisahan ang ang pagtapak ng sa mahabang red carpet na nasa harapan ko. Wala pa ako sa kalahati ay ramdam ko ang luhang nagbabadyang tumulo sa pisngi ko.
Huminga ako ng malalim upang mapigilan iyon. Mahaba man ang tatahakin ko papuntang altar ay alam kong siya ang sasalubong sa akin. Na siya ang maghahatid sa akin sa altar. At siya ang makakasama ko habang buhay.
Binilisan ko ng kaunti dahil hindi na magkamayaw sa pagtibok ng malakas ang puso kong tuluyang makalapit sa kaniya, mahawakan ang kaniyang kamay upang kami ay tuluyang mapag-isa.
Ikaw, ang pag-ibig na hinintay
Puso ay nalumbay ng kay tagal
Ngunit ngayon nandito na ikaw,
Ikaw ang pag-ibig na binigay
Sa akin ng may kapal biyaya ka sa buhay ko ligaya't pag-ibig ko'y ikaw.
Unti-unti na akong nakakalapit sa kaniya at bago iyon ay nakita ko ang mga taong naging parte ng buhay ko noon. Noon na hindi pa ako si celine, noon na isang babaeng namulat sa tabi ng dalampasigan, isang babaeng lakinh probinsiya at nakipagsapalaran sa maynila upang makahanap ng trabaho.
Iyong mga taong tumulong sa akin at laging nasa tabi ko noong mga panahong hindi ko mahanap ang sarili ko, mga panahong hirap na hirap ako at hindi alam ang gagawin.
Nginitian ko si Fer ng makita ko siya sa may gilid, isa siya sa mga best man at kasama niya ang kaniyang kasintahan na si angel.
Napangiti ako dahil akala ko ay tuluyan na siyang maghihiwalay noong umalis ako sa bahay nila ngunit tignan mo nga naman, nandito silang dalawa sa araw ng kasal namin ni vhin,
Parehong nakangiti at magkahawak ang mga kamay. Napailing nalang ako habang patuloy na tinatahak ang daan sa soon-to-be-husband ko.
Sinalubong ako ni papa ng may ngiti sa kaniyang labi, ngimiti rin ako sa kaniya at kita ko ang luhang namumuo sa gilid ng kaniyang mata.
"Oh huwag mong sabihing iiyak ka papa? Baka naman mahawa mo ako ah?" Ngiting sabi ko sa kaniya.
"Masaya lang ako para sayo sweetheart. Ikakasal kana at tuluyan ng natupad iyong hiling ko"
"Masaya rin ako papa dahil masaya ka, kasi noong una ay hindi ko talaga alam na nakaplano na pala itong lahat, mabuti nalang ay napa-ibig ako niyang assistant niyo" sabay tawa.
Napailing nalang si papa at inilahad niya ang kamay ko kay vhin. Napawi ang ngiti sa aking kabi at napalitan ito ng seryusong ekspresiyon. Kita ko ang pagkunot ng kaniyang noo.
"What's the problem baby?" He ask.
Umiling lang ako sa kaniya at mariin na tinignan ang kaniyang mga mata. Nakaharap na kami sa isa't-isa at kita kong nawala ang pagtataka sa kaniyang mukha ng makitang tuluyan ng tumulo ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan.
Ikaw, ang pag-ibig na hinintay
Puso ay nalumbay ng kay tagal
Ngunit ngayon nandito na ikaw,
Ikaw ang pag-ibig na binigay
Sa akin ng may kapal biyaya ka sa buhay ko ligaya't pag-ibig ko'y ikaw.
Natapos ang ilang seremonya at pagbibigay basbas sa amin ni father at ito na ang hinihintay ng lahat. Maraming nakantyawan kay vhin na mga katrabaho niya, napailing nalamang siya roon.
Humarap siya sa akin at itinaas ang belo sa aking ulo, mariin akong tinitigan sa aking mukha. Napapikit ako ng maramdaman ko ang paghawak niya sa aking magkabilang pisngi at ang Paglapat ng kaniyang basa at mainit na labi sa aking noo. Napangiti ako dahil doon.
Bumaba ang kaniyang halik sa aking ilong at magkabilang pisngi.
"Dude! Ang tagal! Were hungry already! Faster" sigaw ng isa niyang kaibigan kaya maski ako ay napatingin doon. Nagtawanan ang lahat at nakisali narin ako.
Bumalik ang kaniyang tingin sa akin at napunta sa aking labi. Muli akong napapikit ng tuluyan niyang sakupin ang akin.
"Finally!" Malakas na nagpalak-pakan ang mga naroroon at doon naman na bumitaw sa akin si vhin. Bumaba kaming dalawa upang pasalamatan ang ilang mga dumalo sa aming kasal.
Ng matapos ay nagkumpulan lahat ng mga maid of honor kasama na ang bride's maid. Maski sina tita ay nakisali narin, dahilan nila'y katuwaan lamang. Itinaas ko ang bulaklak na nasa aking kamay upang hudyat na maging ready sila sa pagsalo nito.
Nang tuluyan ko iyong binitawan at ibinato patalikod at mabilis akong humarap. Puro tawanan at kantyawan ang naririnig ko. Napangiti ako sa kanila at lalong lumaki ang ngiti ko ng makita kung sino ang nakasalo sa bulaklak.
Si Angel.
"Oh my god! Ikaw na ang susunod! Omg I can't wait!" I said. Napailing nalang siya sa sinabi ko.
Magsasalita na sana ako ng maramdaman ko ang pamilyar na braso na siyang pumulupot sa bewang ko.
"Vhin?!" Sita ko sa kaniya.
"What?" Tanong niya pabalik habang nakataas ang kaniyang kanang kilay.
"Ladies and gentlemen, you can go to the reception area. Don't bother to wait us there because me and my wife will have our honeymoon right now" bago pa ako makapagsalita ay tuluyan na niya akong hinila at inalis roon. Napailing nalang ako ng pagbuksan niya ako ng pintuan ng sasakyan. Iyong bridal car pa talaga ang gagamitin namin papaalis.
At wala akong ka ide-ideya kung saan kami puounta ngayon.
"Are you sure na hindi nila tayo hahanapin roon? What about papa?" Tanong ko.
Ngumiti siya sa akin at hinawakan ng mahigpit ang aking kamay.
"Nakapag paalam na ako honey, at matagal ng alam ni papa itong gagawin ko so don't worry okay?" He said. I nodded and I just hold his hand tighter.
Natatawa nalang ako ng binibilisan niya ang pagpapatakbo sa sasakyan. Mukhang hindi na ata siya makapag hintay ah?
Lumingon siya sa akin kaya napatingin rin ako sa kaniya. Inilapit niya ang kaniyag mukha sa akin at ginawaran ako ng halik sa labi. Biglang bumilis ang takbo ng dibdib ko ng makita ang papalapit na sasakyan sa aming harapan.
Itinulak ko siya at itinuro ang harapan namin.
Walang lumalabas na salita sa aking bibig dahil sa nangyayari ngayon. Tila naitulos ako sa aking kinauupuan ng makitang hindi na makontrol ni vhin ang manobela ng sasakyan.
Mabilis ang mga pangyayari, gaya ng pagbilis ng pagsalpok ng sasakyan namin sa gilid ng malaking truck. Ramdam na ramdam ko ang sakit sa aking ulo at ang mainit na likido na dumadaloy sa aking mukha. Pilit kong inikot ang aking mata upang makita si vhin. At bumagsak ang luha sa aking mata ng makita ko siyang nakasubsob sa manobela ng saksakyan. Gusto ko mang lapitan siya ay hindi ko magawa.
Durog na durog ang harapan ng kotse at napaigik ako ng maramdaman ang paa kong tila parang naipit sa ilalim. Maraming dugo ang tumutulo sa ulo ni vhin at wala akong magawa upang pigilan iyon.
Ni pag-angat ng aking kamay ay hindi magawa. Hanggang tingin nalang ako sa kaniya ngayon. Ngunit mali pala ako, dahil maski iyon ay unti-unting nawawala sa akin.
Dahil unti-unti kong nararamdaman ang pagbigat ng mga talukap ng aking mata. Kasabay ng mga ingay na siyang narinig ko bago ako tuluyang mawalan ng malay...