Proloog
Zijn wolf jammerde binnenin zijn hoofd. Nee, de vrouw naast zich was niet zijn mate. Natuurlijk voelde het alsof hij zijn echte mate verraadde. Alleen kon hij niet anders. Ondertussen was hij al 25 jaar. Hij moest aan zijn roedel denken. Ze hadden een Luna nodig. Hij kon niet blijven wachten op zijn mate. Voor hetzelfde geld was ze dood. Of had ze zelf ook al haar leven verder gezet met een andere man. Zijn wolf gromde in zijn hoofd bij het idee. Hij kon er niet tegen om te denken dat ze gelukkig zou worden met een andere man. Hij was voor haar gemaakt door de maangodin en hij was de enige die haar gelukkig mocht maken. Alleen werkte zijn mensenvorm tegen.
Het publiek klapte luid in hun handen. Ze waren blij om eindelijk een Alfa koppel te hebben. Hijzelf liet het allemaal langs zich heen gaan. Hij had zijn taak volbracht. De roedel had een Luna. Ze pakte zijn hand vast en bracht hem zo terug in het moment. Hij perste een glimlach op zijn gezicht, om niet te laten merken hoe veel pijn dit hem deed. Gelukkig merkte ze niets. Ze was te gelukkig om ook maar iets te merken.
Na het feest gingen ze naar hun slaapkamer. Hij kon nog altijd van gedachten veranderen. Hij kon nog steeds op zijn mate wachten. Zijn wolf probeerde hem te overtuigen om nog heel even te wachten, maar dat zei hij nu ook al een hele tijd. Hij kon niet anders dan hiermee verder gaan. Hij zuchtte kort, voor hij haar bij hem nam en zijn mark op haar huid plaatste.
A/N: Welkom bij ' Double Mate ' :) Hopelijk vonden jullie de proloog al leuk om te lezen. Waarschijnlijk begin ik pas eind september met dit boek, of het moet zijn dat ik al veel hoofdstukken op voorraad heb ;) Dan begin ik wat vroeger.
Zoals jullie zien zullen de hoofdstukken niet zo groot zijn. Max.400 woorden, denk ik. Dat is om lange wachttijden te vermijden, want ik hoop toch 2x in de week een hoofdstuk te plaatsen :)
Hopelijk genieten jullie van het verhaal van Dylan & Sofia :)
Vote/Comment/Follow