4AM palang, gising na ako. Kahit na 10:30AM pa yung date namin. Siyempre, kelangan ko pang mag-prepare. Kelangan walang aberya. Siniguro kong handa ang mga dadalhin at gagamitin ko. Inihanda ko na yung wallet ko, bag, yung gift ko kay Krystal, yung pampaligo, pati na rin vanity kit ko.
Past 7AM na nung tinext ko si Krystal. Malay natin baka gising na siya. Tapos na din akong maligo nun at kasalukuyang namimili ng damit na susuotin.
Me:
Everyday is a blessing. Start your day right. Smile. :))
GOOD MORNING!
Giddy pa rin ako kahit na nasend ko na yung text. Hihi. Nakikita ko nang nakasmile si Krystal habang binabasa niya iyon. Hihi. After kong masend iyon, bumalik na ako sa pag-aayos ko. Dapat poging-pogi ako mamaya sa date namin. Dapat ako lang ang lalaking titingnan niya. Hihi.
Tapos na akong mag-ayos at ready to go na ako ng makarecieve ng text. Napatalon ako at napapadyakpadya sa tuwa nang mabasa kong si Krystal ang nagtext.
Destiny <3:
Morning! :D Aga mo namang nagising. Excited? Hehe.
Nag-good morning siya! Nag-good morning siya! EEEEIIII!!!
Me:
Hehe. Oo naman. Makikita kasi kita ulit. :))
Hindi na siya nagreply pa. Baka nag-aayos na din. 7:57 na kasi. Sa pagkaka-alam ko matagal mag-ayos ang mga babae. Pwede ring kagigising lang niya. Di bale, text ko nalang ulit siya.
Me:
See yah later! :))
Kahit di siya nagreply, alam kong excited din siya. Bumaba na din agad ako ng kwarto pagkatext ko nun. Ayokong malate sa date namin no! tsaka, ang pangit pag pinaghihintay mo ang isang tao. Hindi magandang ugali yun.
“Saan ka pupunta baby?” tanong ni mama pagkaupo ko sa harap ng hapag-kainan.
“Diyan lang ma. May gagawin lang,” sagot ko.
Nagsimula na rin akong kumain ng almusal. Dapat, may lakas ako mamaya sa date namin at hindi ako lalampa-lampa.
“Sa araw ng Sabado? Baby, ang totoo,” pangungulit niya.
“Ma, studyante ako. Madami kaming activities pag Sabado.” Paliwanag ko. Medyo totoo yun. Marami talagang activities pag sabado. Hindi nga lang ngayong sabado. Kasi iba yung activity ko. AYIEE!
“Gaya ng?” usig pa niya.
“Basta madami!” sagot ko bago isinubo ang huling kutsara ng kanin at hotdog.
Biglang sumimangot si mama. Hay nako! Nagtampo na naman. Pumunta muna ako ng lababo para mag-toothbrush. Si mama, nakasimangot pa rin habang nililigpit ang pinagkainan ko.
“Mama,” malumanay kong tawag habang papalapit sa kaniya. Niyakap ko siya pagkalapit ko.
“Sige na! Umalis ka na. Iwan mo na ako,” pananampong sagot nito.
“Mama naman eh!”
“Sige na Chan. Ako nang bahala diyan sa mommy mo,” rinig kong sabi ni papa. Kakapasok niya lang sa bahay galing garahe.
“Thanks pa!” sabi ko dito bago umalis. Mamaya ko nalang lalambingin si mama. Di rin magtatagal pagtatampo nun.
Lumingon ako sa kanila bago ako tuluyang lumabas ng pintuan. Nakita kong naiinis si mama kay papa. Todo paliwanag naman si papa sa kaniya. At sinusuyo din. Ang sweet talaga ng parents ko. Magiging ganyan din kami ni Krystal baling araw. Hihi.
Buti nalang swerte ako at magaan lang ang daloy ng trapiko kaya naman mabilis akong nakarating sa mall. 10AM pa ang bukas ng mall kaya naman tumambay muna ako sa labas. Wala pang 9:30 pero okay lang. Hintayin ko nalang na mag-bukas. After ng mahigit isang oras na pangalumbaba sa labas ng mall ay nagbukas na din ito.
Pagkapasok ko, agad kong tinungo ang CR upag mag-refresh. Powder lang tsaka pabango. Para hindi ako mukhang haggard. Pagkatapos ay tinungo ko na ang lugar na pagkikitaan namin. Habang papalapit ng papalapit ang alas diyes y media ay lumalakas ng lumalakas ang kalabog sa dibdib ko at pabilis ng pabilis ang tibok ng puso ko. EEII! Makikita ko si Krystal!
Inabangan ko talaga ang oras. Bago sumapit ang 10:30 ay nakadalawang milk tea na ako. Butil-butil na ang pawis ko habang tinitingnan ko ang pagpitik ng second hand sa wristwatch ko. 5 seconds… 4 seconds… 3 seconds… 2 seconds… 1 second… 10:30. Luminga-linga ako pero di ko pa namamataan si Krystal. Baka na-traffic lang. O kaya napagod at nagpahinga saglit. Kanina pa kasi siya tumatakbo sa isip ko.
Hindi naman gaano nagtagal ay nakmataan ko si Krystal na pumasok sa shop. Itinaas ko ang kamay ko at kumaway upang mapansin niya. Agad naman niya akong nakita at lumapit siya sakin ng nakangiti. Haaaayyy.
“Hello! Kanina ka pa?” tanong niya nang makalapit. Umupo din siya sa katapat na upuan.
“H-hindi naman. Ah, h-hello din.” Ngumiti ako ng bahagya habang nakatitig pa rin sa kaniya.
“Sorry na-late ako. Na-traffic lang ng konti,” paliwanag niya.
“O-ok lang yun.”
“So, saan tayo?” tanong niya. “Uy!” pukaw niya sakin habang nakatulala pa rin ako.
“Ah-ah, pasensya. A-ang ganda mo k-kasi kaya… ano,” sabi ko bago napayuko. “Ahm, ano. Napagod ka siguro sa biyahe. Pahinga muna tayo dito. Ano pala gusto mo?”
“Kaw bahala. Ikaw naman nagyaya eh,” sagot niya.
Agad akong tumayo at pumunta ng counter upang bumili ng milktea. Bumili nalang ako ng dalawang caramel milk tea.
“A-ano. Ah, kamusta pala ang linggo mo?” tanong ko sa kaniya pagkabalik ko sa table namin.
“Ok naman, medyo maraming homework pero kaya naman,” sagot niya.
“Ahh, ganun ba?” tatango tango kong sabi. “Ah! Alam ko namang kaya mo yan eh.”
“Salamat,” sagot niya at saka ngaumiti.
Rinig na rinig namin ang buong paligid habang iniinom namin ang milk tea namin. Kahit yung mismong paghigop at paglagok namin sa milk tea ay rinig ko. Ramdam ko din ang pawis ko na dumadaloy mula sa gilid ng ulo ko, pababa sa leeg hanggang sa ma-absorb ng damit ko. Gusto ko siyang kausapin pero wala akong maisip na topic. Baka kasi mamaya eh away niya ng topic. Nangangamba din ako na baka ma-bore siya. Well, kahit sino ata ma-bobore eh. Maya-maya pa, hindi ko na talaga kinaya.
“Ahm, Krystal!”
“Bakit?” tanong niya.
“O-Ok lang bang…”
“Ok lang na?”
“Ok lang bang… dito ka muna? Punta lang akong CR. Naiihi na kasi ako eh.”