"Minnak davşanlarım sizleri seviyorum hem de her şeyden çok....❤🐇🐰👑❤"
BÖLÜM 48:
Kış sona erdi ve bahar geldi.Solduk ve kalplerimiz hasretle kaplandı.Hüzünlerimin şarkısını dillendiriyorum,hüzünlü gözyaşlarına ve acıya alışarak süzülen bulutlarla birlikte uğurladığım sana..
Burnuma gelen şeftali ve karanfillerin birleşimi hoş bir koku ile gözlerimi açtığımda bir kış bahçesinin içindeydim.Beyaz bir elbise giymişim rüzgarda uçuşan.Kulağıma kadife gibi bir ton geliyor derinden uzaklardan.Etrafa bakıyorum kimse yok.Adım atmaya çalışınca ayağıma batan cam ile aşağıya baktım.Kırılmış bir vazo vardı.Camı çıkarmak için aşağıya eğildim de fark ettim ki yüzük parmağımda kırmızı bir ip bağlı.Ne olduğunu düşünerek yürümeye başladım.Hafif tonusu ile etrafı dolduran ve beni rahatlatan müziğin peşinden gittim.Kocaman bahçenin içi binbir çeşit karanfil ile doluydu.Ortada kocaman bir şeftali ağacı vardı.Ağacın tam önünde durunca yere bir şeftali düştü ve tam ayağımın önünde durdu.Eğilip aldım ve müziği takip etmeye devam ettim.Bir an arkama baktığımda şeftali ağacı tüm meyvelerini dökmüş ve yeniden çiçek açmıştı.Bir an neredeyim diye düşündüm.Rüzgarın biraz daha sert estiği bir koridorun önünde durdum.Müzik buradan geliyordu sanırım ama karanlık bir yoldu.Koridora bir adım attım ve müzik sesi kesildi.Yüzüme vuran ve saçımı havalandıran rüzgar daha sert esti.Rüzgara karşı adım atmak zorlaşmıştı.Yinede ilerledim karanlık yolda.Elimdeki şeftaliyi daha sıkı tuttum ve yolun sonuna kadar arkama bakarak ilerledim.Bir süre sonra arkamda karanlıktı artık.Karanlığın sonunda bir ışık vardı ve deniz kokusu ile sesini hissediyordum.Yeni bir müzik sesi gelmeye başladı ama bu sefer daha keskin bir piyona sesiydi.Her şey çok netti.Yürüdüğüm koridorun sonunda camdan bir balkona çıktım.Bir piyano vardı tam ortada.Açık kapısından içeri rüzgar tüm gücüyle esip perdeyi havalandırıyordu.Etrafı aydınlatan güneş cam duvarlardan içeri girip zeminde bin bir parçaya dağılıyordu.Cam duvardan dışarı baktığımda sahilde bir adam vardı arkasını dönmüş denize bakan.Merdivenlerden aşağıya indim ve yavaşça ona doğru yürüdüm.Ona yaklaştığım her adımda fark ettim ki o Chanyeol'dü.Biraz daha hızlandım ve gidip tam arkasında durdum.
B:"Chan...Yeol?Sen misin?"
Arkası dönük kişinin omzuna dokunduğumda parlak güneşin olduğu masmavi gökyüzünün yerini parlak yıldızlarla kaplı bir gökyüzü aldı.Ay tam güzelliği ile durgun denizin üstünde yerini almıştı.Yıldızlar denizin üzerindeki keskin yansımalarını kıskanır gibi daha çok parlamaya başladılar.
B:"Sen....Benim "Gece Rüyam" mısın?"
Yavaşça bana dönmeyen adamın önüne doğru yürüyüp tam ayaklarının önünde durdum ve Bana bakan gözlerin içine korkusuzca ve gözlerimi kaçırmadan baktım.
B:"Geçmizimi hatırlıyorum....Seni hatırlıyorum...Eğersen de...eğer sen de....çok geç kalmış olsak bile birbirimize dönemez miyiz?Sen de benim gibi acı çekiyorsan bu ikimiz için her şeyi kolaylaştırmaz mı?...Sensiz olduğumda gizli çekmecemden anılarımızı çıkartıp senin unuttuğum yüzünü yeniden hatırlıyorum.Seni unutmak istemiyorum Chanyeol!Bebeğimizin gülüşünü senin gülüşün ile taçlandırmak istiyorum.Seni seviyorum lütfen terk etme beni....Seni seviyorum...."
Elimdeki şeftaliye çevirdim gözlerimi ve onun elini tutup elimdeki meyveyi onun avucuna koydum.Meyvenin üstüne düşen göz yaşlarımı bastıramıyordum.Yanağımdaki sıcak eller ile gözlerimi kapadım ve yanağımı okşamasına izin verdim.Gözlerimi yine onun gözlerine dikmek için açtım.
B:"Seninim...."
Ellerimi tutup bana doğru eğildiğinde ona doğru uzanmak için parmak uçlarımda yükseldim.Onun sıcaklığını hissettiğimde ellerini daha sıkı kavradım.Biliyorum bırakırsam gidecek.Kalın sesini duyduğumda daha sıkı kapadım gözlerimi.Gidişini görmek istemiyordum.Varlığını hep yanımda bilmek istiyordum.
Chanyeol:"Gülümsemen kaybolduğunda suçu kendi üstüme alacağım sevdiğim....Bu yüzden hoşça kal de bana...Gitmeme izin ver...."
B:"Hayır!Gitme!Gitmeni istemiyorum..."
Chanyeol:"Lütfen benim için ağlama..."
B:"Gitme..."
Ellerimdeki sıcaklık kaybolduğunda yine de gözlerimi açmadım.O yanımdaolacaktıher zaman buna inanyordum.O burada gitmeyecekti.
Yanağıma dokunan soğuk eller ile gördüğüm rüyadan uyandığımda.Buğulu gözlerim ile gerçek dünyaya baktığımda rüyadan bir farkı olmadığını anladım.O yanımda yoktu ve annemin endişeli bakışları vardı sahip olduğum.Bana korkmuş bakarken ve gerçekten sıcak bir öpücük ile beni öperken ona sarıldım.Bu içimdeki korku hep vardı ama şuan bunun gerçeğe dönüşmesi onu daha çok büyütmüştü.O yanımda yoktu.O gitmişti ve bunu ben yapmıştım....Gitmesine izin vermiştim...
-"Kötü rüya mı gördün bebeğim?"
B:"Özür dilerim anne!"
-"Ağla ben yanındayım tamam mı?Bu gördüklerimiz sadece kötü bir rüya o kadar.Uyanacağız ve çektiğimiz acılar kaybolacak.Uyanacağız...Güzel güneşli ve masmavi bir gökyüzüne."
Oturduğum bank da güneşin batışını izlerken elimdeki deftere bakıp gülümseyerek baktığım fotoğrafı içine koydum.Omzuma dokunan ellere yine gülümseyerek baktım.Bu kadın beni çok iyi anlıyordu.Boşanma haberinin patlak verdiği o günden sonra neler oldu bilmiyorum.Her şey ile annem ilgilendi ve medyadan uzak yaşamam için elinden geleni yaptı.Yi Xing ise ne bulması gerektiğini bulmuş gibi bir süre ortadan kayboldu ve geri döndü.Ona soru sormamamı ve geçmişte olanları unutmamı söyledi.Hiç yaşanmamış gibi.Annem elindeki şalı omzumaörtünce yanıma oturup ellerimi tuttu.
-"Ellerin üşümüş."
B:"Gidiyor musun?"
-"Evet akşam toplantıya katılacağım.Bir şey istemediğine emin misin?"
B:"Evet anne her şeyim tam.Ben de kafeye gideceğim."
-"Daha yeni iyileştin Arin!Gitme ne olur."
B:"Gitmem lazım anne.Hem Yi Xing oranın sahibi olup arkadaşım da olsa biliyorsun emek vermediğim parayı alamam."
-"O zaman fazla yorulma ve yarın yanında...."
B:"Tek gidebilirim anne."
-"Ona söylemeyecek misin?"
B:"Öğrenmeye hakkı olduğun da öğrenecek anne.Bir daha sorma demiştim."
-"Peki ama..Neyse bu hafta doktor Lee özellikle kontrole gelmeni söyledi."
B:"Peki anne gittiğime emin olacağım.Gitmiyor musun toplantını kaçıracaksın."
-"Bir şey olduğunda bu sefer beni arayacaksın."
B:"Sadece birazcık üşütmüşüm anne."
-"Evet yataktan bile kalkamayacak şekilde birazcık değil mi?.Sana demedim mi?Artık iki can taşıyorsun veyanımdan ayrılma diye.Sen ise!Ne buluyorsun bu kulübe de ha?"
B:"Anne gene başladık tamam!Sanırım kafeye geç kalıyorum annecim."
-"Kaç bakalım kaç!"
Bahçeden içeri girip yukarı çıktım.Üstümdeki aslanlı pijamamı çıkarıp ince bir kazak ve siyah bahçıvan pantolonumu giydim.Karnım bildiğiniz ben saklamaya çalışmasam bazı zamanlar ortalıkta kendi benden önde gidiyordu.Şuan meleğimiz 5 aylık oldu.Bir ayda nasıl bu kadar büyüyebildi?Açıkçası doğana kadar cinsiyetini öğrenmemeye karar verdim.
Aşağıya inip montumu aldım ve spor ayakkabımı giyip kapıyı çekerek çıktım.Havanın ikindin saatlerinden dolayı kıp kırmızı gökyüzü ve hafif nemli oluşuyla yumuşak bir yapısı vardı.Yavaşça yürüyerek kafeden içeri girdim.Soo Hee elindeki sipariş listesini göstererek yine çok yoğun olduğumu belirten bir bakış attı.Burayı Yi Xing işlettiğinden beri bayağı popüler ve daha fazla kazanç sağlayan bir yer haline geldi.Montumu çıkarıp önlüğü kocaman karnımın üstüne taktım.Açık saçlarımı ensemden toplayıp mutfağa geçtim.
-"Arin hastaydın neden geldin?"
B:"Kendimi iyi hissediyorum Whee İn.Ayrıca çalışmazsam maaş alamam ki.Hem yoğunmuşuz."
-"Bugün bir doğum günü partisi var akşam.O yüzden şimdiden kalabalıklaştı."
-"Arin sen?Kızım ne işin var burada?Gidip dinlensene!"
-"Ben iyiyim Bayan Kim.Evde sıkıldım."
-"O zaman kendini fazla yorma."
B:"Anlaşıldı komutan!"Mutfaktan elimdeki fiş kutusuyla çıkıp kasanın altındaki sandalyeye oturdum.Onları ayırıp bölüm bölüm ayırırken akşam etmişim.Müdüre teslim edip kafenin bahçesindeki partiye şöyle bir göz attım.Sanırım bazıları mutlu olmayı bizden iyi biliyordu.
Lay:"Arin?Ne işin var burada?"
B:"Yine mi sen?Olum senin şirketin şehirde değil mi?Ne işin var burada?"
Luhan:"Patronumuz biraz ilerdeki siteden ev aldı ve...."
B:"Ne?Yi Xing!Sen!Olum yeterince evin yok mu orada burada?Paranı neden etrafa saçıyorsun ha?"
Lay:"Bağırma Arin!Ne var gayri mülke yatırım yapmakta mı yasak?"
B:"Biliyorum ben senin o beyninden geçen düşünce trafiğini.İstemiyorum!"
Lay:"Arin o kulübe gibi yerde hasta olacaksın yakında."
B:"Ben orada yaşamaktan memnunum Yi Xing!Sana kaç kere dedim senin yardımın ya da başkasına ihtiyaç duymadan yaşamak istiyorum.Teşekkür ederim tüm yaptıkların için ama bir daha bu teklifle gelirsen arkadaşlığımızı gözden geçireceğim."
Lay:"Arin neden..."
B:"Kusura bakma Yi Xing sanırım yoruldum evime gidip dinleneceğim."
Lay:"Jackson'a söyle biraz zayıflasın yatağının tamamını kaplıyor."
B:"Koca boşluğu doldurmak istiyor demek ki!"
Lay:"Yarın...."
B:"Biri daha bu konuyu sorarsa!Tek başıma gideceğim tamam mı!Zamanı geldiğin de de ona hamile olduğumu söyleyeceğim!Sormayın artık!"
Lay:"Yarın büyük ihtimal gelmeyecek mahkemeye.Yurt dışındaymış."
B:"Ne güzel işte!Ne karar verilirsem vereyim itiraz edemez sonradan!"
Lay:"Luhan seni...Tamam sustum."
B:"Ev şuradan şurası ayrıca tüm mahalle tanıyor saol!"
Lay:"Ne?Ne yaptım?"
B:"Tüm mahalleye kardeşim hamile ve eşi öldü ama o burada yaşamak istediği için size emanet yalanı ile sağol her gören sanki ahiretliğiyim gibi beni sorguya çekiyor!"
Lay:"Burada yalnızsın diye!Koruma ordum bile sana işlemiyor!"
B:"Etrafımda oksijenimi çalan biri olsun istemiyorum.Malum iki kat fazla oksifen tüketmeliyim.O zaman ben kaçar.Bari aldığın evi kiraya ver!"
Lay:"Para göz!"
B:"Tutumluluk canım o!"
Montumu alıp kapıdan yeter düş yakamdan dediğim kişi ile çıkarak sokak başına kadar yürüdük sonra el sallayarak evime doğru yürüdüm.Çalantelefona bakıpgöz devirdim.Bu kadın ben evliyken bu kadar aramıyordu lan!
B:"Efendim Bayan Park?"
-"Arin biliyorum yarın..."
B:"Geleceğim ve...."
Arkamdaki ayak sesine dönüp baktım ama kimse yoktu.Tam telefondaki kadının yalvarmasına kulak verecekken tekrardan arkadan gelen takırtı ile döndüm.Döndüğüm köşe başına kadar tedirginlik ve korkuyla yürüyüp yavaşça karanlığa doğru baktım.Duvara yaslanmış siyah kapüşonlu bir adam vardı.
B:"Sen....Kimsin?"
"-Yalnızlık...müziğin bile seni dinlemesidir dedi mavi kelebek son kanat çırpışında......"