Sabah uyandığım da her yerim ağrıyordu. Ama en çok kasıklarım ağrıyordu. Yanıma baktığım da çıplak Özgür'ü gördüm. Gözlerim fal taşı gibi açıldı. Kendime baktığım da ben de çıplaktım. İnanamıyorum biz... Ama biz bunu düşünmüştük. Bebek sahibi olmak istemiyordum şuan. Tüm geleceğimi etkileyebilirdi. Bebekler gibi uyuyordu.
''Özgür.''
Ses yoktu.
''Aşkım uyan.''
''Biraz daha yatayım.''
''İşe geç kalıyorsun.''
Önümde doğuştan çıplak şekilde dikildiğin de gözlerimi kapadım.
''Hemen üstünü giyin.''
Bana doğru döndüğün de ona bakmıyordum.
''Hiç böyle yapma Beray. Dün akşam öyle demiyordun. Şimdi böyle yapma dün geceyi hatırlatma.''
Gözlerimi açtığım da boxer giymişti.
''Dün korunduk mu?''
Uzun bir sessizlik oldu.
''Korunmadık mı? Nasıl yani o zaman hamile kalabilirim öyle mi?''
''Neden telaşlanıyorsun? Bizimde bebeğimiz olur.''
''Ama üniversiteyi etkileyebilir.''
''Beliz de hamile. Onu etkilemeyecekse seni de etkilemez.''
''Ya etkilerse?''
''Babanın işi var. Merak etme.''
Babamın işi var ama nereye kadar yürütebilirdim? Kapı çaldığın da Özgür gidip baktı. Odama hunharca giren Beliz'e baktım.
''Özür dilerim çıplak olduğunu bilmiyordum.''
''Çık hemen geliyorum.''
Hemen duşa attım kendimi. Çıktığım da Özgür tüm benliğiyle karşımda dimdik duruyordu.
''Acaba yeniden mi?''
''İçeride Beliz var.''
Gülümseyerek dudağını öptüm. Artık onunlaydım. O kadar güzel bir his ki. Sevdiğin, aşık olduğun birisiyle birliktesin artık. Beliz'in yanına gittiğim de bana bakarak güldü.
''Neden gülüyorsun?''
''Seni öyle görünce... Anlat bakalım dün neler oldu?''
''Kızım sana nasıl anlatayım?''
''Ben onu söylemedim be. Onu dinlemek istemem.''
''Bir sorun var."
''Ne sorunu?''
''Biz daha çocuk düşünmüyorduk ya.''
''Evet.''
''Dün korunmayı unutmuşuz.''
''Hadi canım gerçekten mi? Bu çok güzel bir haber işte. İkimiz de hamile kardeşler olarak gezeriz.''
''Ama üniversite?''
''Bir şey olmaz merak etme. Özgür'e verirsin. Biberona da sütünü koyarsın. Onu iş yerine götürsün hem Arda amca bile bakar ona.''
''Dimi ya. Babam torunu olacağını öğrenince çok sevinecek.''
''Evet, bak bizimkiler de karşıydı ama şimdi havalara uçuyorlar.''
''Şimdi söylemeyelim. Bir de tutmazsa hayal kırıklığına uğramasınlar.''
''Tamam, tamam sen sadece kendine bak.''
''Ya sana bir şey söyleyebilir miyim?''
''Tabii söyle.''
Ona nasıl söyleyecektim? Boş ver ya söylemeyeceğim.
''Yok önemli bir şey değil boş ver.''
''Hadi ama söyle.''
''Boş ver ya başka zaman söylerim.''
''Sen bilirsin.''
Özgür de yanımıza geldiğin de mutlulukla bize bakıyordu.
''Ne konuşuyorsunuz bakalım?''
''Hiç öylesine. Eğer bir şey olursa ben iki ev ötedeyim bana gelebilirsiniz.''
''Tamam geliriz.''
Benden önce Özgür cevapladı. Beliz'le birlikte çıktı.
''Hayatım görüşürüz. Bu akşam bir yere gitmek yok.''
''Tamam gitmem.''
Evi bir güzel topladım. Çarşafların hepsini toparlayıp makineye attım. Sıkılmaya başladığım da Belizlere gittim.
''Kızım ben çok sıkıldım.''
''Bende meyve suyu içiyordum. Gel bana eşlik et.''
''Kahve alsam olmaz mı?''
''Olur. Dur yapayım ben sana.''
Kahvemi getirdiğin de konuşmaya daldık.
''Enes'le aran nasıl? En son kavga etmiştiniz.''
''İyi iyi şuan. Birkaç işi varmış. Onun için çıkmak zorunda kaldı.''
''Tamam eğer gelmezse bu akşam biz de kalabilirsin.''
''Yeni evlilerin evinde ne kadar kalınır?''
''Neden kal işte?''
''Yok ben sizi rahatsız etmeyeyim.''
"Sen bilirsin ama istediğin zaman çık gel."
''Anlatsana biraz ya kendini nasıl hissediyorsun?''
''Bulutların üstündeymişim gibi hissediyorum ama Özgür çok sevinmemiş gibi anlamıyorum onu. Mesela düğün günümüz de ben kendime gelemezken o çok sakin duruyordu. Heyecanlı mısın diye sorduğum da pek değil içimde yaşıyorum her şeyi dedi. Bilemiyorum ya yanlış bir şey yaptık ya da duygularını çok açmak istemiyor.''
''Kızım buna mı takıldın? Siz şimdi çocuğunuz olduğu zaman bak ona. Hele bir de benim gibi oğlan olsun o zaman gör onu. İçinde yaşıyordur belki de. Enes çok heyecanlıydı ama o içinde yaşıyor tüm duygularını. Düğün günümüzde neler neler yaşamıştır ama belli etmedi bize. Eve gelince söylemişti bana. Sadece sabırlı ol. Elbet bir gün açılır sana.''
''Neyse ya konuşmayalım artık. Senin küçüklük ne yapıyor?''
''Dönüp dönüp duruyor içeride. Bazen tekme atıyor. Enes elini göbeğime koyduğun da hemen duruyor.''
''Ne güzel ya.''
''Sen bir de sekiz aylıkken bak. Göbeğine dokunduktan sonra o da sana dokunmaya çalışıyor karnında şişlikler oluyor. İzlemiştim onu.''
''Evet ben de görmüştüm onu.''
Biraz daha konuşup eve döndüm. Özgür geldiğin de çok heyecanlı duruyordu.
''Ne oldu çok heyecanlısın?''
''Bugün terfi aldım.''
''Çok sevindim buna.''
''Artık holding'in mirası benim.''
''Buna daha çok sevindim.''
Gerçekten sevinmiştim. Onun malı benim malımdı ne de olsa.
''Bunu kutlamalıyız.''
Beni öpmeye başladığın da elimle masayı göstermeye çalışıyordum.
''Ne diyorsun?''
''Akşam yemeği yemeyecek miyiz?''
''O biraz daha bekleyebilir.''
Beni kucağına alıp yukarıya çıkarken zil çaldı.
''Zili duymuyor musun?''
''Ses çıkarma çalar çalar gider.''
Hiç de bırakacak gibi değildi.
''Of be yarıda kestiler ya çok kötüyüm. Git bak kimmiş?''
''Akşam akşam ben bakamam. Sen erkeksin git sen bak.''
Üstünü giyinip aşağıya indi. Birkaç dakika sonra Beliz'in sesini duydum.
''Beray ben geldim.''
''Hoş geldin geliyorum hemen.''
Odadan çıkarken Özgür beni kapıyla kendi arasında sıkıştırdı.
''Bu akşam yine kurtuldun ama başka akşam asla affetmem seni.''
Dudaklarıma yapıştığında hiç bitmesini istemedim. Misafir odasını hazırladım.
''Beliz gel burada kalacaksın.''
''Ben senin yanında yatsam olmaz mı?''
Özgür'e baktım. Yapacak bir şey yoktu. Kıza hayır Özgür benim yanımda yatsın diyemezdim.
''Tamam gel yanımda yat.''
Özgür misafir odasına geçip yattı. Ben de Beliz'le birlikte yattım.
''Kusura bakma. Yanımda birisi yokken uyuyamıyorum. Bebek yüzünden korkuyorum.''
''Yok canım sorun değil.''
Sabah uyandığımda yanımda Özgür yatıyordu.
''Sen ne zaman geldin?''
''Enes sabah Beliz'i almaya geldi. O gidince yanına yattım.''
Başımı geri yastığa koyduğum da Özgür uyumamı engelledi.
''Biricik karım şimdi benim çocuğuma mı hamile?''
''Ne hamileliği Özgür?''
''Belki de hamilesin. Birkaç hafta sonra belli olur.''
''Hamile kalmam.''
''Nereden biliyorsun denedin mi?''
''Hayır ama kalmam.''
''Göreceğiz bakalım. Tam on ikiden vurmuş olacağım.''
''Hadi oldu diyelim ne koyacaksın adını?''
''Erkek olursa Uygar kız olursa Alya.''
''Alya güzel bir isim onu ben de düşünmüştüm ama erkek olursa adını Aras koyalım.''
''Uygar Aras koyalım. Nasıl fikir?''
''Güzel bir isim ama onu hamile kaldığım zamanlarda düşünürüz. Şimdi yat.''
''Benim işe gitmem gerek. Sen yat dinlen.''
''Tamam aşkım sana kolay gelsin.''
''Bir ara uğra hem babamda merak ediyordu seni.''
''Baban mı?''
''Arda Bey babam oluyor benim.''
''Tamam aşkım uğrarım. Anneme de uğrarım.''
''Tamam bekliyor olacağım seni.''
Gittiğin de uyumaya devam ettim. Uyandığım da saat 13.45 di. Of öğlen yemeğini kaçırdım. Neyse yemeğimi yiyip gideyim. Telefona baktığım da Özgür den bir sürü mesaj gelmişti.
''Hadi ama neden gelmiyorsun?''
''Seni bekliyorum. Yemeğin soğuyor.''
''Yine uyuyakaldın değil mi?''
''Babam seni soruyor, nerede kaldın?''
Daha neler neler. Kalkıp yemeği yemeden hemen şirkete gittim. İlk babamın odasına gidecektim.
''Merhaba babam.''
''Hoş geldin kızım. Ben de seni bekliyordum. Nerede kaldın?''
''Uyuyakalmışım özür dilerim.''
''Tamam sorun değil. Öğlen yemeğine seni bekledik ama gelmedin. Özgür de paket yaptırdı buraya getirdi sen yersin diye. Ne güzel seni düşünen bir damadım var.''
''Evet babacım. O zaman ben yemeğe gideyim.''
''Git bakalım ama eve gitmeden önce bana uğra.''
''Buradan sonra anneme geçeceğim.''
''Tamam bebeğim.''
Özgür'ün odasına giderken arkamdan birkaç kişinin konuşmasına dahil oldum.
''Duydun mu Arda beyin kızı ve Özgür Bey ile evlenmiş.''
''Duymaz olur muyum? Şok oldum. Onlar ne zamandan beri beraberler? Beray hanım çok küçük Özgür Bey ona nasıl baktı? Biz burada dururken...''
''Sorma orasını ya. Bence Özgür Beyin planları var. Onu gerçekleştiriyor artık. Buraya gelme sebebini duymadın mı?''
''Duymaz olur muyum? Kim duymadı ki.''
Ne planıydı bu? Aklımda bir plan çizelgesi vardı ama bilemiyorum. Bazen kestiremiyordum planlarını. Odasına girdiğim de sekreteri önünde eğilmiş bir şeyler gösteriyordu. Lan sekreterin olabilir ama onları eğip tövbe yarabbim ya.
''Aşkım ben geldim.''
İkisi de beni duymadı. Karşılarına geçip eğildim.
''Ben geldim.''
''Hoş geldin işim bitmek üzere hemen sana döneceğim.''
''Seni bekliyorum.''
İçeriye Murat ağabey girdiğin de koşarak ona sarıldım.
''Seni çok özledim Murat ağabey.''
''Minik sen ne zaman geldin? Görmedim seni. Bende özledim.''
''Biliyorsun sınav, düğün stresi.''
''Evet ya kusura bakma düğününe gelemedim ama tebrik ederim. Eşim doğum yaptı onun yanındaydım.''
''Çok sevindim ağabey. Bir ara bebek sevmeye gelirim.''
''Gelin valla. Sizin bebeği ne zaman seviyoruz?''
''Yok Murat ağabey daha var.''
Özgür oradan gülümsedi.
''Yakında geliyor Murat Bey.''
Bana baktı.
''Hadi canım çok sevindim. Hadi bakalım sizin bebeği de sevmeye geliriz.''
Ama ben hamile değilim. Yani şimdilik değilim. Zamanneyi gösterir bilemezdik değil mi?
İnstagram sayfası: serseriogretmenimwattpad