1 message received from: Mang Thomas
From: Mang Thomas
Good morning! How's your night? J
Wala nang hiya hiya dahil nag pagulong gulong ako sa kama ko. Pakiramdam ko para akong high school student na naka tanggap ng text from her crush. Naging asawa ko muna, bago ko naging crush! Oh di ba!
To: Mang Thomas
Good morning! Okay lang. Ikaw kumusta ka diyan?
Parang mas gusto ko pang mag tagal dito kay Mama. Gusto ko rin naman maranasan yung mga gantong kilig na hindi ko naranasan nung high school at college at alam kong hindi ko mararanasan yun pag umuwi ako dahil I'll be busy with my work and being a housewife. Dati inis na inis ako sa mga cheesy at corny moments ng mga High school classmates ko pero ngayon ko lang na-realize na masarap pala sa pakiramdam 'yung gantong feeling.
From: Mang Thomas
The bed is so big. It feels empty without you.
To: Mang Thomas
Drama mo, Bimbs! Maya na tayo mag usap. I'm going to eat my breakfast.
From: Mang Thomas
I'll fetch you later then let's eat dinner?
To: Mang Thomas
Pwede pa ba akong mag stay dito? :D
Distance makes the heart grow fonder sabi nila.Malay mo mas lalong mag grow yung nararamdman ko tapos siya din ma-in love na rin. Tama! Para quits kami!Ayoko ng one sided love.
From: Mang Thomas
Why?
Kailangan talaga ng explanation? Wait! Anong sasabihin ko?
"Ate Ara!" Napatayo ako sa kama nang marinig ko ang katok at tawag ni Tin. Binuksan ko ang pinto at nag dirediretso siya sa loob papunta sa cabinet.
"Wala man lang good morning? Ini-snob ang ate?" Humarap siya sa akin tapos nag peace sign. Para siyang nag mamadali . "Ano ba hinahanap mo?"
"Yung kneepads na bigay ni Andrei, Ate. Mag ttry out kasi ako sa DLSU today."Sabi niya at patuloy pa rin na nag hahanap.
"Boyfriend mo na ba si Andrei?" Napatigil siya sa ginagawa at humarap sa akin na may nakakalokong ngiti.
"Uy... Fishing si Ate! Ayoko nga sabihin baka hadlangan mo pa kami." Sabay talikod at bumalik sa ginagawa. Aba! Ginawa pa akong sinker at kontrabida.
"May dahilan ba para hadlangan ko kayong dalawa?" Tanong ko sa kanya.
"Wala naman po ,Ate." She gave me her bright smile and I can see her eyes twinkles as she thinks about him. "Kahit naman hadlangan niyo kami di niyo rin naman mapipigilan ang nararamdaman namin para sa isa't isa."
She looks very in love. Somehow I envy her for experiencing love at this age.
"Masarap ba mag mahal?" Out of the blue, I asked her. Tumabi siya sa akin at saka ngumiti. She looks dreamy.
Akala ko dati pag na-in love ang isang tao mag mumukha siya drug addict o baliw based on my observation sa mga tao sa paligid ko pero kung si Tin ang basehan ng in love... love made her more beautiful.
"Masarap mag mahal at mahalin, Ate." I can't believe that I am hearing this from my baby sister. "Yung pag gising sa umaga, hahanapin niyo ung isa't isa."
Okaaay?... hindi namin ginagawa yun dahil pag gising namin mukha ng isa't isa ang sumasalubong sa amin.
"Susuportahan ka niya sa mga pangarap mo tapos ganon ka din sa ka niya."
Ahmm... Support? Paano? Di ko nga alam kung tuwing kailan umpisa ng conference o kung may tune up game ba siya at hindi ko rin alam kung nag babasa yun ng mga sinusulat ko.
"He's proud of me. Kung pwede lang ata na isigaw sa buong mundo baka ginawa na niya."
Lalabas nga lang , hindi namin magawa ipag sisigawan pa sa buong mundo? Sila na ang relationship goals!
"At higit sa lahat we keep our communication..." Ahh yan kaya namin. Nagagawa naman namin. "We always answer each other's calls and messages. Unlike you..."
Ay! Unlike me daw! Anong pinag lalaban ni bagets? Tinaasan ko siya ng kilay.
"8 missed calls and 5 messages oh..." Turo niya sa phone ko. Hala! Nakalimutan kong mag kausap kami ni Thomas. "Bye, Ate! Nasa baba na si Andrei kanina pa ako hinihintay! Galaw galaw din baka malate ka."
"OY TEKA! KAYO NA BA?" Tsk... di na ako pinansin.
Binuksan ko ang messages niya...
From: Mang Thomas
May family outing ba kayo kaya you want to stay there?
From: Mang Thomas
I asked Mama naman wala daw so why do you want to stay there for another day?
From: Mang Thomas
Bakit di ka nag rreply?
From: Mang Thomas
Pick up your phone.
From: Mang Thomas
I miss you. Please, come home tonight.
Parang ang sarap atang mag pa-miss. Hmmm...
---
Wala kaming training ngayon pero nag gym kaming apat nina Josh, Jeron, at Kib. Inaya ko sila dahil for the past few days nas-stress ako dahil kay Ara. Minsan okay kami tapos biglang hindi mamansin. It all started with the issue about Arra but I swear tapos na talaga kami.
"How's married life, bro?" Pucha! Ang daldal talaga nito ni Jeron! Ang sarap pasakan ng dumbbell sa bibig. Buti na lang kami kami lang ang tao dito sa gym.
"Okay lang kaso medyo inaayos pa. You know naman what happened." I told him as I do some lifting.
"Gulo mo rin kasi eh!"
"I'm not magulo.Yung situation namin ang magulo." Binaba ko muna ang hawak ko at saka umupo sa sahig. "We're still on a transition period."
"Are you sure that you really want to keep this marriage?" I saw Kib and Josh look uncomfortable with our topic. Maybe because it's new for us to talk about my marriage life.
"More than sure."
"But your actions say otherwise." He smirks. I swear I wanted to remove that evil smirk of Jeron. It's like he's accusing me of treason or worse, adultery against my wife. "Your ex interview and now an article that says how much she loves you. Wala ka pang ginagawang action para mahinto ang kalokohan niya o baka naman gusto mo yung mga ginagawa niya."
"Thomas, payong kaibigan lang, don't hurt your wife, she's a nice and beautiful lady." Napalingon naman ako kay Kib. "I met her once in Cam's office. Small world, mag kaibigan pala sila ng girlfriend ko."
"Justine told me that she's always spacing out and not in the mood." Josh said. Lagi nga siyang wala sa mood. Parang normal na ata sa kanya yun. "It's like something is bothering her."
"I'll try to ask her later." Kaso nga pala ayaw niya umuwi.
We look fine naman kahapon. These boys are making me paranoid.
"Nabasa mo na ba 'yung sinulat ni Ara na article?" Umiling ako at ang tatlo naman ay tiitigan lang ako na parang may malaking kasalanan akong nagawa. "Read the article."
Jeron handed me his phone. Binasa ko ang title, "The Rising Saint by Victonara Galang". Wala namang mali. Are they suggesting me that my wife did something wrong? Wrong grammar? Wrong spelling? Pero napakunot ang noo ko nang makita ko ang picture sa gilid ni Arra.
I read the whole article. Tungkol lang naman sa journey ni Arra sa success niya. Nothing's wrong or intriguing, not until I saw my name. Masaya at magulo ang relasyon namin dahil ayaw sa kaniya ng magulang ko pero hindi ko naman hiniling na gawin niya 'to para sa akin. She should stop doing this dahil tapos na kami ata wala na siyang babalikan. Pinili niyang di ako ipaglaban. I guess this the consequence of our decision.
Siguro bago pa lang kami ni Ara pero don't under estimate my budding feelings for her. I love every bits of our marriage. The sweetness and hotness of it makes me crave and anticipate for more. Maybe I didn't love Arra or maybe I just found a new and better love.
"May isang umaasa at isang nasasaktan nang hindi mo alam."Jeron told me. Does that explain why Ara insisted to sleep over her parents' house?
"Bro, you need to give her a closure." Sabi ni Josh.
"My story with Arra ended months ago. Hindi pa ba sapat yung nag break kami? Isn't that a closure?"
"Final chapter lang yun. Walang epilogue. She's still clinging on the little hope that she might be a Basha in her own story." Kib tapped my shoulder. "Ayusin mo 'yan baka hindi mo alam may nasasaktan ka na. Give her what she needs."
I need to do what I must do. I fished out my phone and sent a message to the person I need to talk to.
After we finished doing some gym exercises, we parted ways. Nag punta ako sa Mcdo Taft where she suggested to meet. I don't know kung bakit sa dami ng lugar ay doon pa talaga pero maybe dahil sa mga memories na meron kami. Umupo ako sa may 2nd floor para walang masyadong tao.
"Thomas!" She waved her hands as soon as she saw me. I just smiled at her. Umupo siya sa may tapat ko. "Kanina ka pa ba?"
"Hindi naman..." I feel uneasy. Hindi na 'to katulad ng huli naming pag kikita na nag kamustahan lang. Today, we meet to clarify things. "Gusto mo ng fries? Burger?"
Iniabot ko sa kanya yung burger na binili ko per she politely declined. Diet daw siya. It's not new to hear those words from her.
I was contemplating the right words to lighten up the pain when I saw a familiar ring on her hand. I took her hand and look at it.
"Thomas..."
"Where did you get this?" Sabi ni Ara nawala niya yung singsing. Gaano kalaki ang chance na siya ang makapulot?
"Someone gave it back to me." I frowned the moment I heard her statement. "May nag interview sa akin kahapon tapos I saw her wearing this ring then I beg to give it back to me. Well, she's nice enough to give it back even though her friend bought it in a pawnshop."
"What?" Napailing na lang ako sa narinig ko. Hindi kaya...
"I didn't know na ganon ka kagalit sa akin para isangla mo yung singsing." Bibitiwan ko n asana ang kamay niya nang hawakan niya nang mahigpit. Naalala ko yung gabi na pilit akong humawak sa kanya pero siya ang pilit na kumawala. "Thomas, I'm sorry for what happened to us. Believe me I- I didn't mean to hurt you."
"We can start again, Thomas. Mahal pa rin kita." I always love hearing those words from her but this time it's different. I can't accept her love anymore.
"Arra, I already forgive you pero tapos na tayo." I let go of her hand. I saw pain in her eyes and I can feel it. She has the eyes that I had when she broke up with me.
"Handa na akong ipag laban ka. Ano bang gusto mong gawin ko? Gusto mo ba mag aral akong mag luto? Pinanood ko na yung crime series na gustong gusto mong panoorin kasama ako pero lagi akong tumatanggi but I found it's good pala. We can go to Las Vegas and ride the high roller?" Napailing na lang ako. I remember how I begged to her to stay with but she chose to break me. "Please, love me again and stay with me, Thomas."
"Arra, listen to me." I wiped her tears. "You don't need to do anything to be loved. Malinaw na ang lahat na hindi talaga tayo para sa isa't isa."
"You may have the ring again but you can't have me back in your life." Sometimes you need pain to wake up someone who's living in their own illusion.
"But I don't want the ring. I want the guy who gave it to me and made a promise that he will marry me." Sa harap ko umiiyak ang babaeng dating minahal ko nang walang pag kukulang. Madaming pag subok ang hinarap na mag kasama pero hindi ko inakala na dadating kami sa dulo.
"I will treasure every moment that we shared together but it's time to let go of me." I sighed as I heard her cried even harder. Arra is not a woman who will let go easily but she needs to. "I have someone who went to Las Vegas and rode High Roller with me."
She looked at me with disbelief.
"I made promises to her and I don't want to break any of those promises." Ara, my wife, may look so strong but still I want to protect her and take care of her. I smiled at her and showed my ring. "I hope you'll find the right person too."
May mga taong matatagpuan sa gitna ng pag hahanap mo para sa taong gusto mong mahalin ng habang buhay. Akala mo siya na pero it turns out God has someone for you. Makakita ka man ng ibang tao o maligaw, sigurado akong sa taong nakatadhana sa'yo ang end game mo.
---
Maganda ang araw ko at walang makakasira kahit pa ung text ni Thomas. Nag text kaninang lunch na di daw kami makakapag lunch together dahil kakausapin daw niya si ex. Yeah, nag paalam pa siya sa akin at ang sabi ko, "You don't need to ask permission from me." Hindi na siya nag reply. Kung ano man ang ginagawa nila...
"Nag umpisa ang araw nang nakangiti ka tapos kung kailan patapos ang araw saka parang nakalamukos ang mukha mo." Sabi ni Carol. Wala si Camille mag kocover ng football game. Kami lang nila Kim ang nandito.
"Gurl, don't cha worry!" Sabi ni Kim. Kina-career ang pagiging girly at susundan ata ang yapak ni Kris Aquino sa kaartehan. "Sa kanya ang singsing, sa'yo ang lupa at si Papa Thomas."
"Che! Mga assuming kayo. Namomroblema lang ako kung anong lulutuin ko mamaya." Pag sisinungaling ko. Well, medyo totoo rin. I decided to go back to his unit dahil wala rin akong damit na dala. Ipag luluto ko siya kapalit nung dinner namin last night.
"Nakalimutan ko! Running for Ulirang Asawa Awardee ka nga pala!" Minsan talaga masarap pasakan ng papel ang bibig ni Carol.
Di ko siya pinansin at nag umpisa nang mag ayos ng gamit. Kami na lang ang nandito. Yung iba sa bahay na siguro tatapusin ung mga article o kaya naman nasa field pa.
"Bago ka umuwi. Pumunta ka muna sa office ni Boss." Napatigil ako sa ginagawa ko. "Urgent daw."
Tinapos ko ang pag aayos sa gamit ko at dumiretso sa opisina ni Mika. Naabutan ko siyang busy sa pag ttype. Tinigil niya ang ginagawa niya at pinaupo ako.
"Ara, I know that the feature story about your husband is a burden to you." Eto na nga ba ang sinasabi ko. She smiled at me. Hindi ko alam kung kaya ko pang ngumiti sa sitwasyon na 'to. "The big bosses want to launch Philippine Everyday Extreme. It's an 18 pages mini mag that contains latest trends, personalities, and stories."
"So? Why do you need to tell me about this?"
"Instead of giving you the Lifestyle department, they will give you the Philippine Everyday Extreme." Ay shala! So waley na Thomas Torres feature story? It sounds good! "And they want Thomas Torres for the first issue."
Fushcia! Sila nga nag sabing mailap yung asawa ko sa media at kitang kita ko naman ang inis niya sa media personel pero ipipilit pa rin.
"Miks, alam mo naman di ba na..."
"Conratulations, Ara!" Di na niya ako pinatapos mag salita at bumalik sa ginagawa niya. "Asawa mo 'yan, kaya mo yan."
Sa huli lumabas ako sa office niya na bagsak ang balikat. Nakakainis naman kasi bakit ba kasi ako um-oo! Kung hindi siguro ako um-oo malamang hindi ako maiipit sa gantong sitwasyon. Hindi ako makakarating sa Las Vegas. Hindi ako papaya sa kalokohan nila Mika na mag club. Hindi ako malalasing. Hindi ko siya makikilala. Hindi ko siya mapapakasalanan. Napabuntong hininga na lang ako. Hindi ko alam kung matutuwa ako dahil sa assigned project sa akin o maiinis.
Nag commute ako pauwi at dumaan sa supermarket para bumili ng stock sa ref. Pag karating ko unit, nakabukas na ang mga ilaw. Nakauwi na siguro si Thomas.
"Where have you been?" Bigla na lang sumulpot si Thomas. He kissed my cheek. "Nag punta ako sa office niyo pero umuwi ka na daw sabi ni Mika. I called Mama to ask if you went there pero sabi niya wala ka daw. You're not even answering my calls and text messages."
Tinignan ko yung phone ko at may mga missed calls and text nga siya. I mentally scolded myself.Masyado na naman akong nag space out at di na pansin yung phone ko.
"Nag commute ako tapos dumaan ako supermarket to buy supplies." I apologetically smiled at him. Narinig ko siyang nag buntong hininga. "I'm sorry for making you worry."
"Please, next time wait for me." He held my hand.
I squeezed back his hands. "I will."
Binaba ko ang gamit ko sa sala at dinala ang pinamili ko sa kusina. I started cooking chop suey para maiba naman dahil lagi na lang galing sa café ang dinner namin. Si Thomas naman ay nakatayo sa gilid at pinapanood ako. Medyo naiilang ako dahil hindi ako sanay na may nanood sa akin.
"Hindi pakbet ang niluluto ko." Sabi ko sa kanya. Baka naman pati 'to di niya alam. Sapakin ko na siya! May ari siya ng café di niya alam mga pangalan ng pag kain.
"I know." He frowned. Tinawanan ko na lang siya. Pikon na naman. Lumapit siya sa akin kaya medyo napa-atras ako. "Patikim nga."
Kumuha ako ng kutsara para makakuha sa niluluto ko. Binuksan niya ang bibig niya at sinubo ko sa kanya. "Masarap ba?"
"Masarap! Halika na kain na tayo."
Inayos niya ang kakainan namin at nag sandok nama ako. We ate happily while stealing glances at each other. Ganon kami pabebe. Well, we're taking baby steps.
"I read your article kaninang umaga." Buti tapos na kaming kumain kundi nabulunan ako. "Nakausap mo pala siya."
"Ahhh.. Oo, saglit lang. I forgot to tell you." I tried to escape from his glance. Pakiramdam ko isa akong bacteria na nasa petri dish at in-observe ng isang scientist sa microscope. "Ikaw, kumusta yung lunch niyo?"
Wow! We're talking about his ex. Ganon ba pag sobrang saya bigla na lang babawiin sa'yo?
"Saglit lang kami nag usap." Tinignan ko lang siya while waiting for his next answer. "I gave closure and told her that she might have the ring pero hindi na niya ako mababawi."
Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. Ay shet! Patay na gurl. Ano nang gagawin ko?
"I-I gave it back to her because she asked." He looked disappointed. So ako ang mali? "It was never mine to begin with."
"Sorry about the ring." Tumango na lang ako. Ano pa nga ba ang magagawa ko? "Everything went fast that night. Maaring nag kamali ako sa singsing pero sigurado akong hindi ako nag kamali sa'yo."
Kung gaano kami kabilis ikinasal, ganon din kabilis na nag bago ang atmosphere sa pagitan namin. Hindi ko kinaya kaya naman inutusan ko siyang ligpitin ang pinag kainan namin. Mahirap mag pigil ng kilig kailangan kong ilabas sa CR! Iniwan ko na siya sa kusina para mag palit ng damit. Pag labas ko sinalubong ako ni Thomas na may hawak na bouquette of flowers.
"Ahmmm...I forgot to give you flower yesterday." He's stammering. Namumula ang pisngi niya at parang nahihiya. He scratch his snape and looks down at the floor. What a charming sight to watch.
I glady accepted the flower. May card na kasama. Tinignan ko siya at nginitian bago basahin ang laman ng card.
"You're one of a kind. I thank God that you're mine." Napatingin ako sa kanya. He recited what was written on the card. And it couldn't get better hearing those words from him.
"And I'm forever grateful to God for blessing me with a husband like you."