JUST ONCE

By lovingtheapple

514K 9.1K 2.5K

More

JUST ONCE
CHAPTER 1.
CHAPTER 2.
CHAPTER 3.
CHAPTER 4.
CHAPTER 5.
CHAPTER 6.
CHAPTER 7.
CHAPTER 8.
CHAPTER 9.
CHAPTER 10.
CHAPTER 11.
CHAPTER 12.
CHAPTER 13.
CHAPTER 14.
CHAPTER 15.
CHAPTER 16.
CHAPTER 17.
CHAPTER 18.
CHAPTER 19.
CHAPTER 20.
CHAPTER 21.
CHAPTER 22.
CHAPTER 23.
CHAPTER 24.
CHAPTER 25.
CHAPTER 26.
CHAPTER 27.
CHAPTER 28.
CHAPTER 29.
CHAPTER 30.
CHAPTER 31.
CHAPTER 32.
CHAPTER 33.
CHAPTER 34.
CHAPTER 35.
CHAPTER 36.
CHAPTER 37.
CHAPTER 38.
CHAPTER 39.
CHAPTER 40.
CHAPTER 41.
CHAPTER 42.
CHAPTER 43.
CHAPTER 44.
CHAPTER 45.
CHAPTER 46.
CHAPTER 47.
CHAPTER 48.
CHAPTER 49.
CHAPTER 50.
CHAPTER 51.
CHAPTER 52.
CHAPTER 53.
CHAPTER 54-A.
CHAPTER 54-B.
CHAPTER 54-C.
CHAPTER 55.
CHAPTER 56.
CHAPTER 57.
CHAPTER 58.
CHAPTER 59.
CHAPTER 60.
CHAPTER 61.
CHAPTER 62.
CHAPTER 63.
CHAPTER 64.
CHAPTER 65.
CHAPTER 66.
CHAPTER 67.
CHAPTER 68.
CHAPTER 69.
CHAPTER 70.
CHAPTER 71.
CHAPTER 72.
CHAPTER 74.
CHAPTER 75.
CHAPTER 76.
CHAPTER 77.
CHAPTER 78.
CHAPTER 79.
CHAPTER 80.
CHAPTER 81.
CHAPTER 82.
CHAPTER 83.
CHAPTER 84.
CHAPTER 85.
FINALE.
EPILOGUE.
AUTHOR'S NOTE.

CHAPTER 73.

4.1K 140 35
By lovingtheapple

"okay ka lang?" 

narinig niyang tanong ng dalaga sa kanya habang hinihimas himas nito ang kanyang likod. siya naman, ay panay pa rin ang ubo dala ng kanyang matinding pagkakasamid

ng makita niya kasi ang dalaga, ay bigla niyang naibuga ang kinakain at may ilang tinapay na bumara sa kanyang lalamunan...dala marahil ng kanyang pagkakabigla sa presensya ni Sarah 

"okay ka ba?" tanong muli ng dalaga sa kanya na tila nag-aalala na para sa kanya "teka nga, sandali..."  lumayo sandali si Sarah mula sa kanya upang bilhan siyang ng tubig na binebenta ng isang tinderong palakad lakad sa harapan nila. ng makabili na ang dalaga, ay dali dali nitong iniabot ang tubig sa kanya 

"okay ka na ba?" tanong ni Sarah ng matapos siyang makainom mula sa bote. tumango naman siya bilang tugon

tumayo siya mula sa pag-kakaupo at hinarap ang dalaga. hinawak hawakan niya ang kamay nito, pataas hanggang braso. napakunot naman ang noo ni Sarah sa kanyang ginagawa "huy?"

ang sunod naman niyang hinawakan ay ang magkabilang pisngi ng dalaga. iniharap niya ito sa kanan papuntang kaliwa

"anung ginagawa mo?" naguguluhang tanong ni Sarah sa kanya 

"Sarah?"

"ha?"

"si Sarah ka ba talaga?" tanong niya na parang maiiyak na

"ha?" nakakunot noong usal ng dalaga "...anu bang nangyayari sayo?" dagdag pa nito

ngumiti siya kasabay ng pamamasa ng kanyang mga mata "nakita na rin kita"

unti unting naglaho ang kakunutan sa noo ng dalaga dahil sa kanyang sinabi 

"bakit ka nandito?" tanong nito sa kanya "...anung ginagawa mo dito?"

napakunot muli ang noo ng dalaga ng hindi niya sagutin ang tanong nito sa kanya. lumuhod lang siya sa harapan ng kanyang maleta at binuksan ito. si Sarah naman ay tila naguguluhan sa kanyang ginagawa 

ng makuha na niya ang nais mula sa loob ng kanyang maleta, ay muli siyang tumayo at hinarap ang dalaga 

"naalala mo to?" tanong niya dito sabay pakita sa dalaga ng hawak hawak na panyo. napadako ang mata ni Sarah sa panyo ngunit ng magsalita siyang muli ay bumalik ang mata nito sa kanya

"...hiningi ko to sayo dati, pero ayaw mong ibigay sakin kasi sabi mo, paborito mo tong panyo, diba?" pagpapatuloy niya

"...pero kinuha ko pa rin kahit na ayaw mo. sabi ko, papalitan ko na lang pero hindi ko rin naman napalitan" dagdag niya 

"sinusoli ko na to' sayo..." usal niya na mas lalong inilapit pa ang panyo sa dalaga 

"pumunta ka dito para lang isoli sakin yan?" tanong ng dalaga sa kanya

tumango siya bilang tugon

"gusto ko ng isoli to......"

"...pati na rin lahat ng kinuha ko sayo" dagdag niya

hindi mamalayan ng dalaga kung anung sasabihin. nanatili lamang itong nakatingin sa panyo na hawak hawak

"sabi mo sakin, nung huli tayong nag-usap...ang daming nawala sayo na hanggang ngayon na sa akin pa rin..."

"hayaan mo ko na ibalik ko sayo lahat ng iyon..."

"hayaan mo kong, tulungan kita na buuin yung sarili mo"

"sana hayaan mo ko...."

nag-angat ng mukha ang dalaga at nakita niyang lumuluha na pala ito. hinawakan niya ang magkabilang pisngi nito

"umiiyak ka nanaman.." wika niya dito 

gamit ang kanyang mga daliri, buong ingat niyang pinunasan ang mga luha nito

"wag ka ng umiyak..." 

"...hindi ka na dapat umiiyak" dagdag niya

"papawiin ko na lahat....lahat lahat.."

"hayaan mo lang ako"

tumulo muli ang isang luha mula sa kaliwang mata ng dalaga. sandali itong nakipagtitigan sa kanyang bago sumungaw sa mukha nito ang isang bagay na nagpatibok sa kanyang puso sa pinakamabilis na paraan....

ang ngiti ng dalaga

sa nilaki laki ng Paris...

sa dinamirami ng taong naruruon

nakakabilib isipin na 

natagpuan pa rin nila ang isa't isa...

siguro nga ganun talaga..

kapag nakatadhana ang isang bagay...

mangyayari't mangyayari pa rin ito

kahit minsan nang tumutol ang mundo

-----------------------

comments and votes

happy sunday!! magsimba please?

#522

Continue Reading

You'll Also Like

117K 4.5K 97
Two opposite worlds come together. How will they establish harmony after their initial encounter was unfavorable? Would you be open to befriending so...
9.9K 772 21
GaWong Story, lalaki dito si Deanna Wong 🥴
F Buddy By Leen

General Fiction

143K 640 7
We WERE a couple; but now we're Fvck Buddies
77.5K 1.8K 34
Pano nga ba kung nasaktan ka na kakayanin mo pa bang magmahal ulit ? Eh pano kung ang iibigin mung muli ay ubod naman ng sungit ? Handa ka bang paamu...