CHAPTER 25.

6.2K 95 30
                                    

"Ate, malayo pa ba?" hingal na hingal niyang tanong kay Ana. paakyat sila ngayon sa Mt.Ampacao. dito kasi nila kukunan ang isa sa pinakamahalagang eksena nila, ang kasal ng kanilang kaibigan kung saan magkikitang muli ang dalawang karakter nila

"malapit na Sars, konting tiis na lang" hingal ding sagot ni Ana sa kanya 

ng di na siya nakatiis, ay huminto muna siya saglit "Bebe, okay ka lang?" tanong ni Ana sa kanya "okay lang ako Ate. sige na, mauna ka na" 

"panu ka?"

"hihinga lang ako saglit"

nauna na nga si Ana at naiiwan siya. ang dalawang kamay niya ay nakahawak sa kanyang tuhod. napaangat naman siya ng tingin ng may umupo patalikod sa harapan niya

"sakay na" sabi ni Gerald sa kanya

"sige na" yaya muli nito 

"mabigat ako diba?!" nakangiti niyang sabi

"okay lang yan. sige na" 

napangiti siya saglit at pumasan na rin sa likod ng binata "hoo!! pasan ko ang mundo" natatawang asar ng binata sa kanya

"bababa ako!! sige" 

"hindi na!!" sabi nito. habang pasan pasan siya nito ay sige nilang kwentuhan, sige nilang tawanan. kapag inaasar siya nito o kaya naman ay niloloko siyang ihuhulog nito, ay pinipingot niya ang ilong nito

sila ang pinakahuling nakarating sa taas ng Mt. Ampacao

"asus...nagpabuhat pa" hirit ni Ana ng makita sila

"teka Ge...wag mo munang ibaba si Sarah" pigil ni Kuya Lito, ang kanilang light man "picture muna" lahat sila halos ay inilabas ang kani kanilang cellphone at kinuhanan silang dalawa. hindi na rin naman sila umangal pa, all smile nilang pinagbigyan ang mga kasama "ang cute o" kometo nilang halos ng makita ang picture nilang dalawa 

ng maibaba naman na niya si Sarah ay dinukot niya ang kanyang  cellphone sa bulsa na kanina pa vibrate ng vibrate. hindi niya nga lang mahugot ito dahil nga sa pasan niya ang dalaga sa likod 

4 missed calls: Baby

napabuntong hininga na lang siya, at muling ibinalik ang cellphone sa bulsa

~~o~~o~~

gabi na ngunit nasa Mt.Ampacao pa sila. hindi pa rin nila natatapos kuhaan ang eksena nila sa bundok na ito

break nila. papunta sana siya sa tent kung nasan ang mga kasama ngunit napuka siya ng isang tinig na wala sa tonong kumakanta na nasa may gawing puno. kung hindi siya nagkakamali, alam na alam niya kung kanino ang basag na tinig na iyon

~~at kay lamig pa ng hangin~~

may isa ring basag na tinig na sumabay sa kaninang umaawit

~~sa'yong tingin ako'y nababaliw..giliw~~

mas lalo pa siyang lumapit sa kung nasaan niya naririnig ang mga umaawit

~~at sa awitin kong ito sana'y maibigan mo...ibubuhos ko ang buong puso ko...sa isang munting harana para sa----~~

"tuloy niyo. bat niyo tinigil?" tanong niya sa dalawa

"nabulabog ka ba ng mga boses namin?" tanong ni Fred sa kanya 

bahagya naman siyang natawa "hindi naman. pwede ba kong jumoin in?"

"oo naman. upo ka" uupo na sana siya ngunit pinigilan siya ni Gerald "teka.." hinubad ng binata ang jacket na suot at inilatag iyon sa katabi nito "ayan. pwede ka ng umupo"

"thank you" sabi naman niya sa binata saka umupo sa tabihan nito "nag-gigitara ka pala"

"ay Ge, dun muna ako a" pag-eexcuse ni Fred sa kanilang dalawa. tumangon naman si Gerald "Sars?" at siya rin ay tumango dito

"nagpaturo ako kay Jalal"

"dati kasi nung birthday mo...dapat..." napatigil ang binata sa pagkwekwento. nagdadalawang isip ito kung itutuloy pa ba niya ang sasabihin

"dapat?" tanong naman niya 

"dapat haharanahin ka namin, kami nila Fred kaya lang nasa ibang bansa ka naman nung mismong araw ng birthday mo e"

bigla namang naglaho ang kanina'y napakalapad niyang ngiti ng marinig niya ang sinabi ng binta. para bang may pumitk na kung anu sa kanyang puso "nung bumalik ako?" 

"naging magulo naman" pilit na ngiting sabi ng binata

huminga siya ng malalim at pilit na nagpakita ng ngiti "o di ngayon..."

"ngayon?"

"tugtugin mo ngayon"

"wag na" tanggi ng binata "saka may eksena pa tayo. baka mabadtrip ka pag narinig mo yung boses ko"

"saka ang tagal na nun" dagdag pa nito

"gusto ko pa ring marinig"

napatingin naman sa kanya ang binata "sige na o" pakiusap niya sa binata "please" dagdag pa niya. huminga naman ng malalim muna ang binata bago nitong simulang tutugin ang gitara nito

~~just an ordinary song

to a special girl like you from a simple guy

that's so in love with you 

I may not have much to show

no diamonds that glow, no limosines

to take you where you go~~ 

~~but if you give to find youself

fight in all the games you play

when the world seems so unfair

you can count on me to stay

just take sometime and lend an ear

to this ordinary song~~

looking into this man who's singing his song for her

she couldn't help but feel so touched and teary eyed

~~I don't even have the looks

to make you glance my way

the clothes i wear

they just seem so absurd~~

~~but deep inside of me is you

you give life to what I do

all those years may see you through

still i'll be waiting here for you

if you have time, please lend an ear

to this ordinary song~

Gerald look into her eyes "i was on my way to your concert when i heard this song, and it speaks so much to how i feel for you kaya sabi ko, pag-aaralan ko tong kanta to and i will sing it for you. finally........" pakiramdam ng binata ay unti unti ng namamasa ang kanyang mga mata ".........I let you hear it"

she can't control her tears anymore, slowly all those little tears escaped from her eyes "nakakainis ka, pinapaiyak mo ko" she said, while laughing

he held her face and gently swipe her tears away "i always makes you cry"

"and you always makes me smile" she counters

----------------------

and as promise, my new chapter ulit :)

sa sobrang pagkaLSS ko sa kanta na Ordinary Song na narinig ko lang naman sa radio the other day, ginamit ko na rin siya sa chappy na to'

anyway....comments/votes

GOODNIGHT!!!!!!

HOPE YOU HAVE A GOOD TOMORROW!!

JUST ONCEWhere stories live. Discover now