Ah,buraya uzun zaman sonra yazmak o kadar tuhaf hissettiriyor ki,nereden başlamam gerektiğinden pek emin değilim.
12 Haziran 2015,saat gece bir-iki sularında,Hold Me Tight dinlerken,"yazarsam en azından kendim için." diyerek başladığım,hiçbir okunma ya da oy sayısı beklemeden sadece içimden gelen yoğun istekle yazdığım Günahkar'ın üzerinden tamı tamına bir yıl geçti.
O kadar istekliydim ki bu hikayeyi yazarken,hatırlayanlar bilir,en geç iki günde bir güncelleyip duruyordum ve sadece iki aylık bir dilimde,tüm hayatımın odak noktası Günahkar olmuştu.
Bu acemi ve vasat hikayeye sevginiz o kadar fazla oldu ki,52 takipçiyle başladığım bu hikayeye şuan 652 kişilik bir kitleyle bölüm yazmak beni çok tuhaf hissettiriyor.
Öyle ki,her bölüme koyduğum medyadaki fotoğraflara baktığımda,Jung Kook'la beraber kendimin de,fikirlerimin ve davranışlarımın da büyüdüğünü farkediyorum.
Hala hak etmediğini düşündüğüm 57K için ne kadar teşekkür etsem az.Yorumlarınız beni o kadar mutlu ediyordu ki,şuan bile eski yorumları okuduğumda verdiğim her cevaptaki harfin sevgiye boyandığını hissettim.
Lee Eun Gel'i sevdiğiniz için teşekkür ederim.
Bütün tutarsız tavırlarına rağmen,hala bu hikayeyi yazarak ona hakaret ettiğimi düşünmeme rağmen Jung Kook'u sevdiğiniz için teşekkür ederim.
Mi Ra'yı, Nate Kim'i, Min Joon'u,Seo Joon'u sevdiğiniz için teşekkür ederim.
Onca vasat yazışıma rağmen,hala en değerli ve kalbimin en kıymetlisi olan hikayemi sevdiğiniz için teşekkür ederim.
Minnettarım.
Sevgiyle kalın.
Not :: Lee Eun Gel ve Jung Kook şuanda,gökyüzünde minnetle parıldıyor.