POV Alexis
"Lex verdomme nu komen we weer te laat..." zuchtte Luna geïrriteerd. Uh ja, mijn broer kwam niet van de badkamer af met z'n reet. "Ik kom er aan!" riep ik terug. Oke en misschien was ik toch een beetje laat opgestaan... Ik propte de laatste boeken in m'n tas en sprintte de trap af. Unfortunately, sloeg karma toe en struikelde ik over de touwtjes van mijn rugzak. De trap af. All the way down... Gelukkig, ik Alexis de atleet, rolde door en stond al snel weer op de vloer als of er niks aan de hand was. "Zullen we?" vroeg ik met een niemand-heeft-dat-gezien-en-hou-je-mond gezicht. Luna rolde haar ogen. "Nu al?" zei ze spottend. Ik stak m'n tong uit. "Maar ik zie er wel goed uit". Nogmaals rolde Luna met haar ogen en we liepen samen al lachend het huis uit. "Houdoe!" riep ik nog door het huis heen. Niet dat ze daar iets van zouden horen, maar ik kon het altijd proberen. Ons huis was namelijk redelijk huge. Pappie en mammie zijn rijk. Dus dan krijg je dat. Gelukkig ben ik door menig mens verteld dat ik geen spoiled brat ben geworden. Gelukkig.
"Heb jij het wiskunde huiswerk af? En mag ik het anders overschrijven?" Ik keek Luna met opgetrokken wenkbrauwen aan. "Jonge, wa denk jij? Dat ik huiswerk ga maken? Fockoff." Luna begon hard te lachen. "Ohja, jij doet nooit iets voor school he." Ik schudde spijtig m'n hoofd. "Dat is de reden waarom ik je haat." Ze keek me nep boos aan. "En ik ook van jou Luun." En zo begonnen we onze helse fietstocht naar de plek waar we allemaal het minst graag willen zijn om half 9 s'ochtends. Ik kende Luna al erg lang. Onze ouders waren goede vrienden dus we zijn samen praktisch opgegroeid. Na ongeveer 10 minuten kwamen we bij een rotonde waar we rechtsaf sloegen. Aan de zijkant tegen een lantaarnpaal geleund stond een rode krullenbol. "Pff Lex kon je je bed weer niet uitkomen?" vroeg ze ironisch. "Zoiets. Ik had even ruzie met onze trap." Luna grinnikte en het roodharige meisje keek me aan met een gezicht van 'wil ik het weten?' "Dus hoe is het met het leven Scar? Nog spannende dingen gebeurd?" Luna keek Scarlett hoopvol aan. "Nou.. Nee. Ik miauwde gisteren naar m'n kat en ze miauwde terug." De droogheid waarmee Scarlett het verhaal bracht liet Luna en mij hardop lachen. Dit veranderde al snel in een slappe lach bui. "Ahaa, juist!" zei ik zo geïntrigeerd mogelijk. Scarlett en ik hadden elkaar leren kennen op werk. We werkte allebei bij een restaurant in de afwas, en nu in de bediening. We konden in perfecte harmonie samen werken en er ging bijna nooit iets fout. Nouja, een spontane lachbui misschien... We fietsten onze gebruikelijke weg naar school, ontweken hier en daar wat paaltjes en rijdende auto's. Fietsen is best moeilijk voor ons... Ongeveer halverwege onze fietstocht, toen we ons laatste kruispunt moesten oversteken, doemde er ineens een grote zwarte auto van links op. Met een rotvaart, en ik bedoel echt ongeloofeloos hard, knalde de auto het kruispunt op. Voor de onbekwame in het verkeer onder ons: wij hadden voorrang. De auto reed ons bijna aan. Nah wait, let me rephrase that: hij reed Luna en Scarlett niet aan, maar mijn stuur vloog naar rechts en omdat de auto net zo snel als dat het er was ook weer zo snel verdween, maakte ik een mooi snoekduik voorover. Heerlijk asfalt happen op de vroege ochtend. Logischerwijs gebruikte ik mijn geweldige land-skills weer en kwam niet al te hard op de grond terecht. Nu al een kutdag gewoon. De klap dreunde door mijn hoofd en liep door naar het topje van m'n tenen. Kreunend kwam ik overeind. "Godverdomme kan die mongool niet uitkijken!" Luna hielp me geschrokken overeind terwijl Scarlett de auto nakeek. "Shit Lex! Gaat het?" Ik checkte of er geen botten ergens uitstaken en kwam erachter dat ik heel veel geluk heb gehad. "Heeft een van jullie het kenteken onthouden?" Vroeg ik terwijl ik wat viezigheid van m'n broek afklopte. "Volgens mij had het niet eens een kenteken." Zei Scarlett. Ik zuchtte diep. Nep huilend liep ik naar mijn fiets, yup daar was niet veel van over, het hele stuur was verbogen naar rechts: conclusie onfietsbaar! "Je kan wel bij mij achterop Lex, anders komen we nooit op school aan." bood Scarlett aan. "Ik zou het nog niet eens erg vinden ook niet." mompelde ik binnensmonds.
Toen we uiteindelijk bij school aankwamen waren we een flink half uur te laat. "Ach ja ons eerst vak was toch wiskunde dus niemand vindt het erg om dat te missen" fluisterde Luna met een knipoog. "Ik ben het helemaal met je eens Luun". We meldden ons bij de balie en kregen een notatie. De vrouw achter de balie richtte zich tot Scar en mij. "Dit is de derde keer dat jullie te laat zijn gekomen, jullie mogen je om 16:00 melden om na te komen". Top. Kan deze dag nog erger. "Yo is goed" zei ik zo ongeïnteresseerd mogelijk. De vrouw schonk me een kwade blik. "Dusss wij nemen Lex maar even mee naar wiskunde." glimlachte Luna naar de vrouw.
Een blokuur wiskunde op de vroege ochtend. Ik haat wiskunde. Absoluut niet mijn vak, necessary natuurlijk, maar ongelooflijk saai. Onze leraar had Luna, Scarlett en mij uit elkaar gehaald omdat we te 'onrustig' waren. Oops. Ik zat nu naast een jongen die wiskunde helemaal onwijs geweldig vond. Het was een schriel menneke. Typerend gekleed met een geruite bloesje en een te korte broek. Zijn grote bril verborg de helft van zijn gezicht. Geen schoonheidswonder. Toen de jongen door had dat ik naar hem aan het kijken was, schoof hij ongemakkelijk heen en weer op zijn stoel. Gerum. Het was opzich wel fascinerend om te zien. Hij werkte het hele boek af, som na som. Door en door. Beetje zoals ik in de kroeg doe. Ik grinnikte bij de gedachte. De jongen keek me vluchtig aan. Ik gaf hem een knipoog. Zenuwachtig ging hij door. Nog 20 minuten, dit duurt echt te lang. Ik keek naar de andere kant van de klas en maakte oogcontact met Luna. We trokken gekke gezichten naar elkaar en uiteindelijk waren we aan het lachen. Onze leraar leek dit niet te appreciëren. "Dames, als jullie mijn les niet kunnen waarderen dan hoeven jullie ook niet meer te komen!" Ik trok mijn wenkbrauwen op. Okay damn gurl, no need to get your panties in a twist. Begrijp me niet verkeerd, normaal ben ik niet zo van het lessen verstoren op school, maar zo nu en dan had ik er ook gewoon even geen zin meer in. Dus ik stond op, pakte mijn spullen en zei zo droog mogelijk: "Dank u meneer ik dacht dat u het nooit zou zeggen." En met deze woorden liep ik het lokaal uit.
Hehe, dat ook weer gehad. Mooi moment om even wat ballast te dumpen. Ik slenterde op mijn eigen tempo naar de kluisjes. Daar aangekomen was ik goed en wel al m'n boeken agressief in het kluisje aan het gooien toen een lang gedaante nonchalant tegen de kluisjes aanleunde. Ik grijnsde. "Ook hallo." Ik klapte het kluisje dicht en keek naar de jongen voor me. "Wat heeft dat kluisje jou ooit aangedaan?" hij grijnsde een rij witte tanden bloot. "Het bestaat." zei ik zo serieus mogelijk. Hij lachte. Voor me stond Alex. Een jongen die me op een zatte kroegavond had thuisgebracht. Het ene leidde naar het ander en we waren nu dus al een tijdje aan het 'daten'. "Ah dus je bent in zo'n bui. We still on for tonight?" Hij trok me dichter naar zich toe. Nu moest ik lachen. "Ligt eraan.." Hij kwam nog dichterbij. Ik draaide me los uit zijn greep en liep brutaal de andere kant op. "Of je lief bent." riep ik ietwat onverschillig naar achteren. Voordat ik de hoek om liep wierp ik nog even een blik naar Alex. Hij staarde zonder pardon naar m'n ass. Mhm typisch. Na een aantal minuten ging de bel en kwamen Luna en Scarlett lachend mijn kant op gelopen. "Uh Lex. Waar kwam dat vandaan?" vroeg Luna lachend. "Sorry maar ik had echt even een momentje." Luna keek me verward aan en Scarlett haalde simpelweg haar schouders op. We liepen al lachend naar onze volgende les. "Ik heb vanavond weer een date met Alex." Voordat ik de woorden had gesproken begon Luna als een blije puppy om me heen te springen. "Oeh la laa! Spannend! Wat gaan jullie doen? 'N beetje Netflix en chill?" Scarlett wiebelde met haar wenkbrauwen. Ik lachte hardop. "Mwah opzich, was de vorige keer ook leuk." Ik knipoogde naar Luna terwijl ik mijn lokaal in liep. Scarlett stikte bijna in haar water en Luna zuchtte een keer diep. "Oh Lex jij bent erg!" Ze verdween in de massa. Hehe grappig.
De gehele schooldag verliep eigenlijk verder wel goed. Mijn laatste 2 uren waren gym. Dit uur had ik dan wel weer met Luna en Scarlett. Ik hield van gym! Echt laat wiskunde, economie en Nederlands maar aan iemand anders over, Gym was echt mijn ding. Zelf deed ik aan 2 vechtsporten: Krav maga en Aikido. En geloof het of niet maar ik reed paard. Raarste combinatie ever maar ik kon het allebei goed en ik hield ervan. Mijn ouders hadden vroeger ook gereden en ik heb de familietraditie voortgezet. Maar ja, back to real time. In de kleedkamer kon je al snel de mensen die gym haten en degen die ervan houden onderscheiden. "Ik haat gym en ik haat bewegen en ik haat zweten en waarom moet dit..." Luna was gefrustreerd haar veters aan het knopen terwijl Scarlett en ik haar uitlachte. Nadat we waren omgekleed kregen we instructies van onze lerares: "Vandaag gaan we voetballen, we verdelen de klas in 2 teams en ik wil een sportief potje voetbal zien!" Luna kreunde en wij lachten. Luna en ik zaten in hetzelfde team, Scarlett in het andere. "You're going down Scar!" riep ik over het veld. Sommige klasgenoten keken me dan vuil aan. En anderen vonden het juist amuserend. "Woah pas maar op King, ik pak je dadelijk!" Ik trok m'n wenkbrauwen op en keek haar geamuseerd aan. "Beloof je dat?" Nu begon Scarlett hard te lachen. "Mogen wij kijken?" riep Sven, een klasgenoot, terug. Koen, een goede vriend van hem begon nu enthousiast te knikken. De lerares was er volgens mij klaar mee want ze gaf het startsignaal. Let the games begin!
"Kijk dit is de enige reden dat gym nog een beetje leuk is" Luna wees naar de jongens die aan het rennen waren. Ik was even gestopt om weer op adem te komen. De jongens hier waren best atletisch dus een potje voetbal was een uitdaging. "Luun vraag Koen gewoon mee uit, jij vind hem leuk hij jou ook." Ik maakte rare handgebaren terwijl Luna rood aanliep. "Sowieso je hebt het over Koen." Scarlett kwam ook even uitpuffen en ze keek Luna glimlachend aan. "Stooo-hooop!" brabbelde Luna verlegen. Scarlett en ik keken elkaar lachend aan. Ik liet even mijn voetbal skills zien en na 2 uurtjes was iedereen beoordeeld en mochten we weer omkleden. "Lex, Luun willen jullie dadelijk effe meelopen naar de bibliotheek? Ik moet nog een boek inleveren." vroeg Scarlett. "Sure wij lopen wel even mee, ik moet ook nog even naar de plee." zei Luna met een accentje. "Hee dat rijmde." zei ik sloom. Scarlett maakte een kreunend soort geluidje. "No shit sherlock". We liep langzaam richting de bieb terwijl Scarlett het boek uit haar tas toverde. "Is dat trouwens dat boek dat we 5 weken geleden al moesten inleveren?" Scarlett keek sloom omhoog. "Yupp!" Ik schudde mijn hoofd terwijl Luna Scarlett aankeek met een je-bent-hopeloos gezicht. Nadat Scarlett haar boek had ingeleverd en de bijstaande boete had betaald slenterden we weer terug. "Als we door de aula shortcutten zijn we eerder bij de fietsen." Luna keek me onder de indruk aan. "Zodra je weg mag van school beginnen die hersenen te werken he." grapte ze. Ik glimlachte. Zo gezegd zo gedaan. Helaas ben ik de school nooit uitgelopen...
Eerste chapsel, en nu ook revisited, verbeterd en lees-worthy. :)
~Applepie is ouut