When kidnappers kidnap the wrong girl (Nederlands)

Chapter 16 (Revisited)

POV Alexis

"Oke staat 'ie aan?" vroeg Lulu aan Anna. "Yes, okay folks camera is rolling!" riep Anna als of ze een echte regisseur was. Ik stond voor de spiegel rustig m'n haar te vlechten, over 2 dagen hadden we weer een arena gevecht. Niet iets waar ik naar uit keek... "Lex say hi to the camera!" ik hoorde Anna blij lachen toen ze de camera bijna in mijn gezicht duwde. "Jeez Anna doe rustig," zei ik lachend terwijl ik de camera uit m'n gezicht haalde. Ik keek nog een keer in de spiegel, Beatriz stond naast me haar tanden te poetsen. Ik had nog geen shirt aangetrokken en ik keek naar de blauwe en paarse plekken op mijn rug. "Godsamme dat ziet er ook niet uit," Anna richtte de camera op mij en mijn gekneusde rug. "Raar dat blijkbaar mensen dit lekker vinden om naar te kijken..." mompelde ik in mezelf. Beatriz verslikte zich en begon hard te hoesten. Iedereen begon te lachen. Ik grijnsde en trok nu een shirt aan. "Girlss ik heb trouwens een naam voor de zwarte, hoor dit. Spartan." Ik keek blij naar de reacties van iedereen. "Jaa dat is inderdaad een goeie! Ook helemaal mooi in de sfeer gebleven." prees Beatriz. Ik rolde met mijn ogen. "nou, ik ga Spartan maar is voorstellen aan de arena, wil iemand mee?" vroeg ik aan de squad. "Jaa dan kunnen we alles hier een beetje filmen, en dan mag jij uitleggen wat we hier nou allemaal doen Lex!" zei Anna terwijl ze me wild enthousiast mee trok.

Ik liep voorop terwijl Anna achter me aan liep en alles filmde, niet te opvallend want anders waren we bang dat iemand de camera af zou pakken. Ik weet dat we toestemming hadden maar begeleiders zijn nou eenmaal kut. "Nou en dit is dus onze kamer, erg luxe, superfijne bedden, mooi uitzicht, echt geweldig, 5 sterren." sprak ik super sarcastisch. We liepen door meerdere gangen richting de arena. "En hier links ziet u de zogenaamde 'pleasure rooms' daar worden we in gegooid als een of andere klootzak zin heeft in een verkrachting," "Wow oke dat is wel heel grof," "Niks anders dan de waarheid." sprak ik knipoogend terwijl ik een kusje naar de camera blies. Anna haalde haar schouders op. We liepen door naar Spartan. Hij stond aan het hout van zijn stal te knagen. "Yo bever, als we daar is mee kappen!" riep ik door de gang heen. Zijn oortjes schoten naar voren en hij hinnikte luid. De meiden waren wat aan het praten terwijl ik een touw aan zijn halster vast klikte. Ik begeleidde hem naar de lege arena waar ik hem los liet. Spartan draafde meteen vrolijk weg. "Woow dit ziet er nu nog groter uit!" riep Malia toen we de arena in liepen. Geen publiek, geen tegenstanders, geen gevaar. Heerlijk. Spartan brieste wild en begon rond te galopperen. Wij gingen in het midden van de arena zitten. "Eigenlijk best raar he, dat wij gewoon dit allemaal mogen doen, en de rest van de meiden mogen nog niet eens van hun kamer af..." zei Malia afwezig. "Tja, privileges van rang 1 denk ik dan..." Ik lag op m'n rug en ik keek naar boven. Het enige daglicht wat we ooit zagen was het licht wat door de glazen koepel scheen als we in de arena waren. Anna was de arena aan het filmen terwijl Malia en ik in het Nederlands praatten over of we hier ooit nog weg zouden komen, of onze familie ons aan het zoeken waren en hoe het nu daarboven zou zijn. Het was een van de momenten die minder erg waren. Gewoon even rust, even wat lachen. Geen druk. Anna kwam terug en plofte naast Malia neer. "We worden bekeken door meerdere begeleiders en mensen in pakken enzo," Ik keek naar de muren van de arena waar onder andere zitplaatsen en lounges waren. Er stonden meerdere begeleiders en mannen te kijken naar wat we aan het doen waren. "Kijk hoe ze daar staan. Lachend, drinkend. Als of het allemaal maar normaal is," mijn stem vol gif en woede. "Voor hen is het ook normaal." Sprak Anna zuchtend. 

Nadat Spartan alles in de arena wel had gezien liepen we weer terug. Het was een uur. Onze tijd voor lunch. Iedere rang had een verschillende tijd voor ontbijt en lunch. Avondeten was vaak wel gezamenlijk. Dit had te maken met de taken en opdrachten die elke rang moet doen op verschillende tijdstippen. Bijvoorbeeld wanneer een hele rang is gereserveerd voor drie uur door klanten en ze moeten om twaalf uur aanwezig zijn, dan komen ze niet hier lunchen. Normaal hebben wij samen met rang twee en drie lunch. Maar in contrast met andere rangen mogen wij zo lang blijven zitten als we willen. Alle andere rangen hebben een half uur om te eten en moeten dan de eetzaal uit. Maar omdat wij een eigen schema hebben blijven we altijd langer. Alleen al om begeleiders te pesten. We liepen naar de eetzaal en namen plaats op onze gewoonlijke plek. Begeleiders van allerlei rangen kwamen ook naar binnen gelopen. "Waarom zijn hun hier?" vroeg Beatriz. "Ik hoorde dat zij voortaan ook om een uur moeten lunchen in plaats van rang drie." fluisterde Lulu terug. "Dat is best wel raar," zei ik terwijl ik een stuk brood uit de mand pakte. De mandjes met brood en beleg worden bijvoorbeeld door lagere rangen neergezet. Die eten dan pas als laatste om drie of zelfs vier uur. Het koken en schoonmaken idem dito. Omdat wij de hoogste rang hebben hoeven wij dat soort werk niet te doen. Het betekend ook dat wij alleen aan de echt rijke mannen werden gegeven. Dat was dan ook meer een soort stripper werk, maar later meer daarover. "Kijk eens aan! Wat een verrassing!" Ik kneep mijn ogen samen toen ik die vreselijke stem hoorden. Ik keek naar boven naar een onbestaande god. "Waarom ik?" Beatriz grinnikte en Anna moest haar lach inhouden. Alonzo's stem galmde nogmaals door de zaal. "Ik moet zeggen X, ik vind het wel jammer dat ik je niet meer hoef te begeleiden." Hij stond nu achter me. "Tja, das kut eh," zei ik terwijl ik een slok van het water nam. Malia verslikte zich en Anna keek me waarschuwend aan. Hij pakte me bij m'n haar vast en trok m'n hoofd naar achter. Hij bracht zijn hoofd dichterbij. "Niet zo brutaal he." hij glimlachte vals. Ik spuugde het water wat ik net in m'n mond had uit in zijn gezicht. "Gadverdamme!" hij struikelde en viel achterover. Ik stond rustig op. Onze tafel kwam niet meer bij van het lachen terwijl Alonzo wild door zijn gezicht wreef. Rens, Zack en twee andere jongens kwamen aangerend. Ze keken van mij, naar Alonzo en weer terug naar mij. Whoops. "Rennen Lex!" joelde Beatriz. En zo begon het kat en muis spel. Ik rende door de gangen, en probeerde ze af te schudden. Wat verbazingwekkend goed lukte. Ik sprong omhoog naar de balken en trok mezelf op. Ik rende over de balken naar verschillende gangen. Het is zo chill dat ze dit nooit hebben afgesloten. Afgezien van alle spinnenwebben waar ik doorheen moest sprinten was het de veiligste plek in het gehele gat. Ik sprong weer naar beneden. Al spinnenwebben uit mijn gezicht blazend liep ik verder door de gang. Ik kwam onderweg wat mensen tegen die ik hier had leren kennen en groette ze blij. "Hey Linda!" riep ik terwijl ik mezelf weer boven op een balk zwierde. "Hoi Alexis, wat ben je aan het doen?" vroeg ze terwijl ze bang de gang in keek. "Niks bijzonders, ik ben even weg aan het rennen voor...-" Hard geschreeuw en stampende voetstappen maakte mijn zin af. "Oh ik snap het, succes." Zei ze voorzichtig terwijl ze een andere gang in rende. Ik gaf een knikje als bedankt en rende over de balken door naar wat volgens mij de trainingszaal was. Onderweg zwaaide ik naar de camera's en trok gekke bekken. Mensen zullen wel denken als ze dit zien..

Na ongeveer een half uur gestreden te hebben werd ik gepakt. Het was dan ook niet echt eerlijk, zeventien tegen één... Ze hadden me ingesloten en uiteindelijk getackeld in de trainingszaal. Op zulke momenten ben ik echt net een hond met een schoen. Wegrennen van de kwade eigenaar waar ik eigenlijk naar zou moeten luisteren. Maar goed, de straf was duidelijk. Weer een nacht in het ijsbad. Elke keer als ik daar weer naartoe moest dacht ik, nah misschien ben ik er nu wel aan gewend en valt het allemaal wel mee... Nope. Cold as fuck.

 Woehh nieuw chapterrr! Allemaal voor jullie xoxo. Dit boek stond op nummer #10 in actie omgggg!!! Thankksssss!!

ApplePieSquad outttt

Révisitéeeej!