"Gece gece bu ilham nereden geldi bilmem uyanıp yazdım geri yatıyorum şimdi de garip bir yazarım değil mi???
❤｡^‿^｡❤"
"İYİ GECELER RİKUMA FAMİLY!!! (•ㅅ•) ❤❤❤❤❤❤❤❤❤"
12.BÖLÜM:
Arkamı dönüp ışığı kapattım ama bu damla sesi yakından geliyordu.Attığım adımı geri çekip durdum.....Sonra aklıma hücum eden düşünceyle ışığı açıp yorganı kaldırdım gördüğüm manzara ile dehşete düşmüştüm.Kana bulanmış bir yatak!Bu kız kendini öldürecekti resmen.Hemen nabzına baktım zayıfta olsa atıyordu.Telefonla doktor olan Suho'yu aradım hemen.Olanları anlattım bu arada bileğine yorganın kılıfını yırtıp sarıyordum.Onu kucaklayıp arabaya koydum.Teni buz gibiydi arabayı çalıştırmış son hızla giderken ona bir şey olmaması için dua ediyordum.Yolda adımı sayıklarken yanağından yaşlar süzülmeye başladı.Elini tutup ona bağırmaya başladım ama o sadece sustu ve gözlerini kapattı.Hatane önünde bekleyen sedyeye koyduğumda Suho tamam merak etme ben ilgileneceğim her şeyle dedi.Kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu.Kanlı ellerimi gördüğümde yatağı aklıma geldi ben ne yapmıştım?
Bana söylediği son sözler aklıma geldi.
B:"İkinizinde göremeyeceğine enim olacağım dediğinde bu muydu ha düşüncen Arin hanım?Aptal kız!"
Sürekli değişen ama gülümsemesi değişmeyen Chanyeol ile en güzel geçirdiğim gece rüyasıydı belki bu rüya...Gerçek olmayacak kadar kusursuz ve benim olmayacak kadar imkansızdı.Chanyeol beni sevmeyecekti ve ben onun yanında hayalet gibi olsam da nefesini duymak istiyordum.Gülüşünü uyup kokusunu koklamak....
(Y/N:Güne bu dev adamın minnoş gifleriyle başlayalım dedim!❤❤❤❤)
Ben o olmadan yaşayamazdım...
Aptal kızımızın anlatımı:
Gözlerimi açtığımda etrafımdaki ışık saçan beyaz duvar ve güneş ışığına gözümü alıştırmak için bir kaç defa kırptım.Dıoğrulmaya çalıştığımda bileğimdeki acı ile inledim.Buğulu gözlerimle etrafıma baktığımda koltuğa sığmayan bacaklarıyla kıvrılmış bir adet Çanyör gördüm.Masum masum ponçik ponçik uyuyordu.
Anladığım kadarıyla hastanedeydim.Hemde acilde.Bileğime baktım bandajlıydı.İntihar girişim işe yaramamıştı.Yine yarıda kalmıştı!
Chanyeol:"Uyandın mı?"
Onunla konuşmak yerine başımı aşağıya eğip parmaklarımla oynamaya başladım.Bana yaklaşıp parmaklarımla oynamamı engelledi.
Chanyeol:"Senin aklın yerinde mi Arin nasıl böyle bir şey yaparsın ha?"
Konuşmamak yada ağlamamak için dudaklarımı birbirine bastırdım.Yanaklarımdan tutup kendini görmemi sağlayacak kadar kaldırdı.Sonra yaralı bileği tutup bandajın üstünden öptü.Sıktığım dudaklarımı aralarken gözümden bir damla yaş geldi...
B:"Chanyeol?...."
Benim Chanyeol'üm mü buradaydı?Ama nasıl olur çoktan öğlen olmuştu!Bana gülümseyerek bakerken gözleri o olmadığını anlatıyordu.Kolumu bir anda çektiğimde acısa da ses etmedim.Ona iğrenir gözlerle bakıp yüzümü yana çevirdim.Bu seferde uzun kollarıyla sardığında ayrılmak istesemde o daha çok sarıldı...
Chanyeol:"İyileşeceğim sen acı çekme diye...Sen incinme diye...Eğer onu seviyorsan o olacağım..Kendimden vaz geçeceğim Arin!En azından birimiz mutlu olmalı...."