Chapter One
"Scarlet''
Puti.
Ang liwanag. Nakakasilaw. Puting ilaw lamang ang aking nakikita. Ang labo ng paningin ko. Nakahiga lamang ako habang tinitingnan yung malabong puting liwanag na parang kahit anong oras ay kukunin na ako.... Nasaan ba ako? Patay na ba ako?
Nakatulala lang ako buong oras na iyon ng biglang may nagsalita.
"Naku Scarlet buti naman at nagising ka na. Alalang alala kami sayo alam mo ba yun!" tsaka lang ako natauhan na hindi pa pala ako patay. Sino siya? Scarlet? Sino yun? Ako ba kinakausap niya?
"Aaggghhh" daing ko ng maramdaman ko ang kakaibang sakit ng aking ulo
"Naku. Eto o, tubig. Inumin mo itong gamot. Makakatulong yan sa iyo sabi nung doctor." Inabutan niya ako ng isang tableta na agad ko rin namang tinaggap.
"Uhhmm... Ate, nasaan po ako? Saang lugar po ito?"
"Ano ka ba, andito ka sa Sinen Cassiopeia Hospital . Nacomatose ka for 5 weeks". 5 weeks? Which is equivalent to a month and a week. Ang tagal.
"Nacomatose po ako? How come? Ano po bang nagyari? Sino po ako? Bakit wala akong maalala. Sino ka?"
"Ano bang nangyari sa iyo?? Pati anong sino ako?! Ako lang naman ang nag-iisang napakaganda mong best friend!" ang impossible naman nun... Sino ba ako? Bakit wala akong maalala tungkol sa nakaraan k--
"May isang lalaking nagdala sayo dito at ang wafuuu ahihi sabi niya natagpuan ka niya nalutang sa tabing dagat" nakakapagtaka rin kausap itong si ate eh... Titig na titig sa akin.
"Aauugghhh" sigaw ko na naman ng mamilipit na naman ako sa sakit ng aking ulo
"Wala ka bang matandaan tungkol sa nakaraan mo? Kahit konting katiting lamang?" Umilin. Naman ako bilang sagot "Aray ko beh! Pati ako kinalimutan mo! Pero haay ok lang yan" Sabi niya ng nakatingin ng diretsyo parin saking mga mata.
"Ang ganda mo talaga kahit kailan. Kaya habulin ka sa school eh. Kainggit ka girlaloo. Napaka-Amo ng iyong mukha.... Kulang nalang tawagin kang isang anghel sa sobrang ganda mo." Dahil sa kilabot, inilibot ko na lamang ang tingin ko sa kwartong pinaroroonan ko sabay sabing "ah hehe salamat nalang. Sorry talaga kung nakalimutan kita ha. So.. Can we like start all over? Hehe ano ulit pangalan mo? Pati pede ko bang tanungin na rin ang pangalan ko? Haha"
"Hahaha game! I'm Ella Carisse Sy ang pinakamagandang babae sa balat ng lupa and you call me Cara." Nag-ala Ms. Universe pa ang pagkasabi niya nun habang nag wewave pang nalalaman "and you are the ever so perfect Eloise Scarlet Ann Del Valle"
Nagkuwentuhan pa kami tungkol sa storya ko at iba't-ibang mga importanteng mga ala-ala na dapat ay maalala katula ng age, school pati ng year. So I'm Eloise Scarlet Ann Del Valle, 18, 3rd year college, BS Psychology. Advance ako nag aral kaya ako ay isa sa mga pinaka bata sa amin. May dalawa pa daw kaming best friend, sina zeke at Urie. Dalawang boys. Childhood friends daw kaming apat. Sikat din daw kami sa school. Tinatawag kaming ZEUS. Z-zeke, Ezekiel Robbins. E-ella, Ella Carisse Sy. U-urie, Urion Rick Estobal. S-scarlet which is me. Magkakasama daw kami sa iisang condo na pagmamay-ari nila Cara at Tig-iisa kaming unit. We're childhood friends kaya simula't sapul magkakasama na daw talaga kami. Nacut pag-uusap namin ng maalala kong one month narin pala akong hindi naliligo.
Tumayo ako dahan dahan kahit may pagkalabo pa ang aking paningin, at nagpatulong kay cara na dalhin ako sa palikuran ng aking mahugasan aking mukha.
Narinig ko ang malakas na pag agos ng tubig kaya agad kong binasa aking mukha at sabay sinabunan. Pagkabanlaw ko, nagpunas ako gamit ang tuwalya na nakasabit sa gilid ko ng biglang--
"AHHHHHH" napatakbo ako sa aking kama at nagtaklob ng kumot. Ramdam na ramdam ko ang panginginig ng aking katawan sa nakita.... Ano iyon?...
"Ano nangyari sa iyo??" Nagmamadalimg sabi ni Cara
"May nakita akong dalawang pares yata ng mata na nakatingin sa akin... Wala naman akong kasama sa loob. Sigurado ako dun"
"Saglit sisilipin ko lang." Pumunta siya ng banyo. Pagkatapos ng ilang sandali ay lumabas na rin siya sabay sabing "wala namang tao rito. Ano ba ang iyong nakita? Baka naman hindi pangkaraniwan ang nakita mo" kinilabutan ako sa sinabi niya. Di pangkaraniwan? Hindi maaari
"Kulay pula at dilaw na mga pares ng mata...."
Tinitigan lang ako niya "saglit lang may kukuhanin lang ako"
Ano naman iyong kukunin niya? Bakit parang nagtataka niya akong tinignan bago nagkalkal ng bag. Pati saglit lang.....
"Eto o" sabi niya sabay abot ng salamin sa akin tinignan ko siya ng may pagtataka "tignan mo ang iyong sarili" h-huh? Dahan dahan kong iniangat ang salamin at itinapat sa mukha ko....
Pula....
Dilaw.......
Ang mga mata ko.....magkaibang kulay..... Pula sa kaliwa...... Dilaw sa kanan. Ano to? Bakit ganito mga mata ko?
"C-cara bakit ganito m-mata ko?"
"Ano ka ba girlaloo! Okay lang yan noh. Actually ang ganda pa nga tignansayo eh. Madami ngang nagseselos sa mata mo eh. Pati bagay sayo noh. Kahit ilang beses ko na yan nakita I can't still help but to feel mesmerize hahaha"
Hindi nalang ako sumagot. Tinignan ko aking mga mata. Ano ba talagang nangyari sa akin.
"Nga pala! Bibisita sa atin sila Zeke and Yurie. Nagtext sila sa akin kanina mga 5 minutes nalang daw at nandito na sila." Sinagot ko nalang siya ng isang tango sabay ipinikit ko na muna mata ko at ipinahinga....
*
*TIK*TOK*
Masakit.... Kakaibang sakit ang nararamdaman ko.
*TIK*TOK*
"Mukhang ako na ang nauubusan ng oras...." Sabi ng babaeng kamukhang kamukha ko. Sino siya? Nasaan ako?
*TIK*TOK*
"Huwag mo kong kakalimutan..." Sino kinakausap niya?
Tatawagin ko sana yung babaeng kahawig ko kaso bigla nalang lumabo ang lahat ng nakikita ko. Lumakas ang hangin sabay nun ang pagkahulog naming dalawa.
Nahuhulog ako, kahit anong gusto kong sigaw na gawin walang lumalabas sa bibig ko. Humarap ako sa kanan ko at nakita ko yung babaeng kamukha ko na nakatingin lang din sa akin.
*TIK*TOK*
"Sino ka?" Sabi ko. Ngunit ang isinagot niya lamang sa akin ay isang napaka among ngiti... "Anong nangyayari? Bakit tayo nahuhulog? Nasaan tayo?" Hindi niya ako sinagot. Pero pakunti kunti nakita ko ang mga umaagos na dugo mula sa kanyang tiyan at bibig. "Nagdudugo. Dugo? Bakit? Ano nangyari sa iyo?" Nakita kong habang nahuhulog kami ay palapit siya sa akin hanggang sa--
*TIK*TOK*
"Ahh" agad akong napatayo sa higaan ko. Panaginip lang... Pero bakit parang makatotohanan. Ano kaya pinahihiwatig ng aking panaginip.... Nakakatakot...
"Ayos ka lang ba Scarlet ko?" Sabi ng lalaking nasa tapat ko
"Sino ka?" Sabi ko
"Aray ko naman scarlet ko. Hindi lang kita nadalaw ng mas maaga for today hinu-who you mo na ako. Ouch" sabi niya habang nakalagay yung kanang kamay sa dibdib na animoy na sasaktan
"Zeke! Sabi ko naman sayo eh nagka amnesia nga talaga siya. Scar, siya si zeke yung kinwento ko sayo na kaibigan natin"
"Ay oo nga pala. Hi zeke sorry ha wala talaga akong matandaan eh. Pati kaano ano kita? Bakit may "ko" kang sinasabi pagkatapos ng pangalan ko?"
"Huwaaaa" sigaw ni zeke. Ano ba yan, babae ba to? kung makasigaw wagas at nag iinarte pa! Hahahah "okay lang yan we will start new memories together. Ako lang naman ang boyfriend mo--"
*booggsshh*
Binatukan siya nung isa pang lalaki ohh siya yata si yurie
"Anong boyfriend ka dyan! Ako kaya boyfriend niya! Hi scarlet" sabi niya with matching hawak sa kamay ko at kindat with killer smile
"Hi Urie" sabi ko with a smile
"Bakit siya naaalala mo??? Ganyan ka na pala sa boyfriend mo ha scarlet ko!" Singit ni zeke na ikinatawa ko naman
"Hahaha naalala ko lang siya sa kwento ni cara. Pati may boyfriend ako?"
"Oo ako yun" sabay nilang sabi
"Parang wala namang nakwento iyang si cara?"
*booogggsshhh*
"Papaikutin niyo pa ulo ni scar! Excuse me ha, boy friend. Two words yun meaning boy na kaibigan hindi yung one word. Sapakin ko kayo jan eh"
"Huwag ka na magselos bebe ko" sabi ni zeke sabay akbay kay cara
"Syempre naman ikaw lang naman, alam mo na yun diba babes ko" yumapos naman si Yurie sa kanang balikat ni cara
Ang kulit nila haha ang sarap kasama. Naayos na lahat ng kailangan ko para maka labas ng ospital thanks to them. Mamaya aalis na kami. Base kay Cara magkakasama daw pala kaming apat sa iisang bahay kaya hindi ako mahihirapan lalo if ever. Nag usap lang kami ng nag-usap tungkol sa mga bagay bagay at catching up na kailangan ko. Tawanan, kulitan at kung ano ano pa ang pinag gagagawa nakin hanggang sa napunta ang usapan namin sa school. It"s been 3 months daw since nag start ang klase kaya bukas papasok na ako. Ng marinig ko ang iskwelahan na papasukan ko ay may kumirot parehas sa aking isipan at puso...... I don't know why pero.... Parang pamilyar eh hindi ko lang talaga ma pin-point....
Kakaiba ang kutob ko pero...... Haay bahala na... Pero isa pa ang nagpapakutob sa akin..... Ano nga ba ang ipinahihiwatig sakin ng panaginip ko...?