Η ωρα περνούσε και η Μελίνα είχε πλεον κοιμηθεί.. δεν δοκίμασα να την ξυπνησω.. ήθελα να την βλέπω ηρεμεί και αν ηταν ξυπνια δεν θα ήταν.. τράβηξα απαλά τα χέρια μου οου ηταν τυλιγμένα στην μέση της και σηκώθηκα σιγά σιγά για να μην την ξυπνησω.. πήρα ενα μαυρο μποξερακι και πήγα στο μπάνιο.. εκεί άφησα ελεύθερο τον εαυτό μου και ξεσπασα! Έβγαλα ενα βογκητο οργής και πεταξα κάτω οτι υπήρχε πάνω στο πλυντήριο με μια απότομη κίνηση.. ενα γυάλινο διακοσμητικό έπεσε κάτω και το πάτωμα γέμισε μικρά γυαλιά, ήμουν ξυπόλητος και ενα απο αυτα καρφώθηκε στο πέλμα μου.. μα δεν με νοιάζει! Απλός το έβγαλα και το αίμα έτρεχε ασταμάτητα.. ανοιξα την βρύση και άφησα το νερό να γεμίσει την μπανιερα.. τυλιξα με μια γαζα την πληγή και έπειτα βυθισα το σωμα μου μέσα στο νερό ... γαμωτο! Φωναξα δυνατά καθώς έδωσα μια ανούσια μπουνιά στο νερό που κάλυπτε το γυμνό σωμα μου.. η ωρα είναι επτά το απόγευμα... στις δέκα εκείνο το καθικι που άγγιξε το κοριτσάκι μου θα πεθάνει! Μετρημένες είναι οι ώρες του.. το μίσος με έχει κυριεύσει.. όλα μέσα μου είναι θωλα και το μονο που ξεχωρίζει στα ματια μου είναι το μίσος.. η Μελίνα μπορεί να έχει το παιδι του... ! Όχι.. αυτό δεν θα το επιστρέψω! Εκείνος θα παιθανει και το παιδι είναι δικο μου.. θέλω να είναι δικο μου.. θέλω να έχω ενα παιδι με αυτήν που αγαπάω, με αυτήν που μου χάρισε ζωή τους τελευταίους μηνες.. με αυτήν που ερωτεύτηκα πραγματικά! Σε αυτήν λοιπον θέλω να χαρισω το μεγαλύτερο και ακριβότερο δώρο στην ζωή μου.. εκείνη θα φέρει στον κοσμο το παιδι μου και πραγματικά δεν ξέρω πως νιώθω..είναι πολλά συναισθήματα μαζί..μπερδεμένα να με βασανίζουν, νιώθω Χαρα αλλά ταυτόχρονα φόβο.. και ανασφάλεια γιατί μπορεί να μην είναι δικο μου.. και αυτό δεν θα το συγχωρεσω ποτε! Στον εαυτό μου γιατί εγώ το επτρεψα να γίνει..αν είχα προλάβει, αν την προστάτευα καλύτερα.. τίποτα από όλα αυτα δεν θα είχε συμβεί... μακάρι να κάναμε απλός ενα παιδι..δικο μας χωρίς να υπήρχε εκείνος στην ζωή μας.. μακάρι η ζωή μας να ηταν φυσιολογική όπως είναι άλλον, μα για να είναι έτσι τα πράγματα θα το θέλησε ο θεός.. και ο θεός είναι μεγαλος.. σε λίγη ωρα απο τώρα αυτός ο άνθρωπος θα πάψει να υπάρχει.. οι σκέψεις μου διακόπηκαν από τον γνωστό ήχο μυνηματων στο κινητό μου...
*άλλαξε! Παίζεις στις εννέα..
*καλύτερα.. μια ώρα πιο νωρίς... στις εννέα λοιπον
Ο Αρης ηταν... έκανε μια αλλαγή στον αγώνα.. θα παίξω νωρίτερα και αυτό δεν με ενοχλεί καθόλου! Βγήκα απο το μπάνιο και βρήκα την Μελίνα ξυπνια στο κρεβάτι.. ακουγα την ανάσα της βαριά πράγμα που σημαίνει πως κλαίει ξανά.. την πλησίασα φορώντας το μαυρο μποξερακι μου και τυλιξα τα χέρια μου γύρω της με την δεξια παλάμη μου να αγγίζει ελαφρά την κοιλιτσα της.. χαμογελασα με αυτήν μου την κίνηση.. δεν ξέρω γιατί το εκανα απλός μου βγήκε εκείνη την στιγμή.. σαν να άλλαξε όλο μου το είναι και να έγινα γλυκός κατά τρυφερός.. εκείνη δεν προσπάθησε να με σταματήσει.. απλός ησύχασε στα χερια μου..
-κοριτσάκι μου.. ψυθιρισα μέσα στο αυτί της.. να πάμε στον γιατρό αύριο ένταξη; ανησυχω! Είπα με την φωνη μου να σπάει στο τέλος..
-δεν θέλω.. γρινιαξε και μπορω να υποψιαστω γιατί αλλά με αυτα δεν παίζουμε!
-Μελίνα! Είπα με λίγο δυνατή φωνη σαν να την μαλωνα..πρεπει να πας σε παρακαλώ! Εχεις μια ζωντανη ψυχουλα μέσα σου.. μεγαλώνει μια ζωή μέσα σου.. πρεπει να σιγουρευτουμε πως όλα πάνε καλά.. συνέχισα να λέω με την φωνη μου να χαμηλώνει σε κάθε λεξη όλο και περισσότερο
-Μάνο.. φοβάμαι.. φοβάμαι πολύ δε... δε ξέρω είπε και ξεσπασε σε κλάματα.. και εγώ την έκλεισα αμέσως στην αγγαλια μου.. την έσφιξα όσο πιο γερά μπορουσα αποφεύγοντας να την πίεσω στην κοιλιά
-σσσσ σωπα σωπα.. όλα καλά θα πάνε ήρεμα δεν κανει να κανεις έτσι στην κατασταση σου... σωπα κοριτσάκι μου μαζί σου θα είμαι σε όλα! Με ακούς; σε όλα! Είπα χαϊδευωντας στοργικα τα μαλλια της.. η ωρα είναι οκτώ και δέκα.. πρέπει να φύγω σε λίγο για να είμαι εκεί!
-θα φύγω εγώ κοριτσάκι μου... ηρεμα σε παρακαλώ... και θα γυρίσω γρήγορα στο υπόσχομαι μην βγεις απο το σπίτι για κανέναν λογο και αν είναι κάτι επιγον πάρε με τηλέφωνο και σου υπόσχομαι επίσης πως όταν θα γυρίσω..όλα θα έχουν τελειώσει.. ηρεμα ναι; Είπα καθώς της έδινα ενα απαλό φιλί στο μέτωπο.. εκείνη δεν μίλησε.. κούνησε απλός καταφατικά το κεφάλι της και εγώ χαμογελασα με την άψογη υπακοή της.. εκανα να φύγω μα γύρισα πίσω.. χαμογελασα και την ξαπλωσα αμέσως στο κρεβάτι..σηκωσα ελαφρά την μπουζα της και φιλησα απαλά την κοιλιά της... δεν είναι δικο του! Το αισθάνομαι.. το παιδι είναι καρπός ερωτα..ζει μέσα της και εγώ ζω μέσα απο αυτό.. το καλύτερο δώρο στην ζωή μου.. θα κάνω τα παντα για εκείνους! Η Μελίνα αρχισε να γελάει και παλι..είχα καιρό να την δω και να την ακούσω να γελάει.. αισθάνομαι το στομαχι μου να πλημμυριζει ευτυχία.. αγάπη και χαρά αυτους έχω! Μονο αυτους.. την γυναικα μου και το παιδι μου!
-γελάς εε; Είπα με πονηρό βλέμμα για να την πειραξω
-είσαι χαζό μπαμπάς... το ξέρεις; είπε περνώντας μια βαθιά ανάσα και φτιχνωντας τα ανακατεμένα μαλλια της
-τι είμαι; Είπα με ναζί δαγκονωντας το κάτω χείλος μου.. αυτή η γυναικα με έκανε να την αγαπήσω.. και τώρα ο έρωτας μας έγινε αγαπη...μια παντοτινή αγάπη.. αυτό το παιδί ήρθε για καλό.. και αισθάνομαι πως δεν ειναι δικο του.. η ωρα είναι οκτώ και είκοσι και τώρα πρέπει όντως να φύγω γρήγορα!
-αγάπη μου φεύγω να προέρχεται! Είπα αυθόρμητα μα δεν είχα χρονο να το σκεφτώ αυτό τώρα... έβαλα βιαστικά μια μαύρη φαρδιά φόρμα και την παλιά μαύρη ζακέτα μου με το ψευδόνυμο μου τυπομενο στην πλάτη με κόκκινα γράμματα... έβαλα μπρος το αμαξι και έφυγα.. έχω ενα πλάτη χαμόγελο αλλά δεν είναι απο χαρά.. είναι από μίσος.. "τελειωσες " ψιθυριζω κατά παταω γκάζι.. βρίσκομαι εξω απο τις παλιές αποθήκες... πολλές μνημες έρχονται στο μυαλό μου...η σκέψη μου τις φέρνει στην επιφάνεια.. θυμώνω με τον εαυτό μου.. που είχα κανει έτσι την ζωή μου παλιά.. βλέπω κοσμο να στοιχηματίζει.. πρόσωπα γνωστά.. χρόνια "πελάτες " αλλά και πρόσωπα καινούρια.. περνώ τον εξοπλισμό μου και πάω στο δωματιακι προπόνησης... έχω δέκα λεπτα για μα κάνω ενα μικρο ζεσταμα.. ακούω απ εξω κόσμο να φωνάζει και να μιλάει δυνατά.. κύριος άνδρες είναι εδώ.. και αν υπάρχουν γυναίκες είναι με τους κατα πολλά χρόνια μεγαλύτερους άνδρες τους! Ποτε δεν τις κατάλαβα.. αλλά ουτε και με νοιάζει έχω εναν σκοπό σήμερα.. και η μάχη θα είναι μάχη τελικής πτώσεως! Ήρθε η ωρα να πληρώσει.. εξάλλου έχω εναν ακλόνητο κανονισμό όταν παίζω.. "χαμένη μάχη η μάχη που φοβήθηκα να δώσω! " έτσι καταφερνα να εμαι παντα ο νικητής.. και έτσι θα γίνει και σήμερα... βάζω τα προστατευτικά στα δόντια μου και κοιτάζω την πληγή μου.. πονάει λίγο αλλά αυτός ο πόνος είναι ενα τίποτα μποστά σε αυτον που θα ξανά νιώσω σε λίγο.. χτύπησε δυνατά ενα κουδουνι.. που δήλωνε την έναρξη της μάχης... έβγαλα την ζακέτα μου κατά την πέταξα βιαστικά μέσα στο δωμάτιο.. ο εξοπλισμός μου ηταν εντάξει και βγηκα στον διάδρομο...προχώρησα με σίγουρο βήμα ενω η καρδιά μου έτρεμε.... χιλιάδες κόσμος γύρω μου και όμως νιώθω σαν να είμαι μόνος μου..και περιμένω αυτον! Εκανα στην άκρη τα σκοινιά του Ρινγκ και μπήκα μέσα... στον αγωνιστικό χώρο.. γύρω μου ηταν παθιασμένοι οπαδοί φώναζαν συνθήματα για να με εμψυχώσουν.. μα δεν το χρειαζομουν ήθελα μονο να του σπασω τα μούτρα... και να τον σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια...
Σωτήρης
Με την απόλυτη βία δυο άνδρες πολύ πιο γεροδεμενοι απο εμένα ήρθαν στο δωμάτιο και με πηραν...προβαλα αντίσταση.. αλλά το μονο που κατάφερα ηταν να ματωσω απο το χτύπημα του ενος.. το φρύδι μου έσταζε ηδη πολύ αίμα και δεν ξέρω που με πηγεναν... προχωρούσαμε σε εναν μεγαλο διάδρομο και άκουγα φωνές, παλαμάκια και ζητωκραυγές.. μοιάζει με στάδιο η κάτι τέτοιο.. ο διάδρομος τελειωσε και μπροστά μου εμφανίστηκε ένας αγωνιστικός χωρος... τι είναι αυτό; δεν καταλαβαίνω... τι κανει αυτός εδώ;; απο τα μεγάφωνα ακουστικέ μια γρήγορη ανδρική φωνη κάτι σαν παρουσιαστής κατά είπε το όνομα Derty και αυτός σήκωσε τα χέρια του ψηλά... ύστερα είπε το όνομα Dragon και όλα αυτα τα χιλιάδες βλέμματα πέσαν πανω μου... μάλλον αναφερόταν σε εμένα.. ένας απο τους τύπους με έσπρωξε και έτσι αναγκάστηκα να μπω και εγώ στο Ρίνγκ! Μου έδωσαν κάποια προστατευτικά να φορέσω και εγώ τα φορεσα...
"Και τωραα ας δουμε ποιος θα ζήσει απόψε!" Είπε ο παρουσιαστης και κατάλαβα γιατί ειδους αγώνες πρόκειται... είχα ακούσει για παράνομους αγώνες στην περιοχή μα ποτε μου δεν φαντασηκα οτι ηταν ο Μάνος μπλεγμένος σε αυτα...
Μόλις τον είδα κάθε καλό συναίσθημα χάθηκε απο μέσα μου και κυριάρχησε το μίσος!! Εσφυξα τις γροθιές μου και δαγκωσα τα ουλα μου δυνατά μέχρι που ενιωσα κάτι πικρό να πλημμυρίζει την γλώσσα μου.. ηταν το αίμα μου.. 3....2...1.. η δυνατή γροθιά μου προσγειώθηκε στην μάπα του και η ευχαρίστηση μου ηταν απερίγραπτη! Εκείνος έκανε κινηση να με χτυπήσει και εγώ αμέσως άφησα το μίσος μου να με κυριαρχήσει και αρπαξα το χερι του σταμάτησα την γροθιά του κάπου στην μέση και τον γυρισα ανάποδα.. βρίσκεται κάτω .. μου είναι τόσο ευκολο να τον σκοτώσω τώρα... μα όχι ακόμη! Δεν το ευχαριστήθηκα αρκετά... τον αφήνω να σηκωθεί και αμέσως αρχίζω συνεχόμενα χτυπήματα στο στομάχι του..
-ώστε και σε αυτα μπλεγμένος; είπε με ειρωνία και το χερι μου βρέθηκε αμέσως στο στόμα του.. τα χείλη του πήραν αμέσως εκείνο το βαθύ κοκκινο χρωμα..
-θα το πληρωσεις... άγγιξες την γυναικα μου ρε!!! Φωναξα τόσο δυνατά με σχεδόν διαβολική φωνη
-ηταν υπέροχο .. να το ξέρεις! Είπε με ειρωνικό γελακι καθώς σκουπιζε λιγάκι το αίμα απο τα χειλη του... και αυτή ηταν η τελευταια του λεξη! Τον αρπαξα απο τον λαιμό και τον ακινητοποίησα... του έδινα συνεχόμενες γροθιές στο πρόσωπο και και υστερα του έδωσα μια δυνατή κλοτσιά στο πλευρό που ηταν ικανή να το σπάσει.. ενα δυνατός κρακ ακούστηκε μα συνέχισα να χτυπαω... μ' αρέσει να βλέπω την μάπα του ματωμένη! Έτσι όπως είναι αδύναμος κάτω χωρίς να μπορεί να κουνηθεί περνώ το χερι του και με μια απότομη κινηση ακούγεται άλλο ενα κρακ... το εσπασα και αυτό! Ενα δυνατό βογκητο πόνου ακούγεται απο αυτον.. και το πληθος ζητώ κραυγάζει.. και ενω πάω να του δώσω το τελειωτικό χτύπημα ξαφνικά.. μια ματια του με κανει να το μετανιωσω.. θυμάμαι πως έχει μια αδερφή... πως εκείνη έχει μονο αυτον στον κοσμο.. καταλαβαίνω πως είναι κρίμα να τον σκοτώσω και να αφήσω εντελώς ορφανό εκείνο το κορίτσι απο οικογένεια.. του εκανα ηδη αρκετά!
-έλα μπορείς!!! Ακούω τον Αρη να φωνάζει παθιασμένος πίσω απο τον αγωνιστικό χώρο...
-όχι! Παραιτουμε! Δηλωσα μπροστά σε ολους... δεν θα την ξανά ενοχλήσει μετα απο αυτα.. είμαι πλεον σίγουρος αφού έδειξε τόσο μεγαλο τρόμο στις τελευταίες του στιγμές.. ποτε δεν είχε κοιτάξει έτσι με αυτό το βλέμμα ακόμη και αν τον σημαδευα με όπλο...
-εξαφανισου απο την ζωή μας!! Να θυμασε... πως έχω μπέσα και τιμή! Και πως η σκέψη οτι έχεις μια ορφανή αδερφή στην ζωή.. και θα σε χρειαστεί.. με έκανε να σε αφήσω να ζήσεις... μακρια απο την γυναικα μου όμως.. Είπα με επιθετικό τόνο στην φωνη μου και άφησα υπολείμματα σάλιου στο ματωμένο προσωπο του... προχώρησα προς το δωμάτιο περνώντας μια βαθια ανάσα καθώς όλοι με κοίταζαν με ανοιχτό το στόμα... εγώ ενα μεγαλο όνομα.. δεν είχα χασει ποτε μάχη! Και τώρα παρετιθηκα απο μόνος μου... αυτό είναι μεγαλο πλήγμα για τον χώρο μας.. αλλά δεν με νοιάζει! Είδα την μάπα του ματωμένη... ίσως και να μην αντέξει απο μόνος του με τοσα χτυπήματα.. αλλά με την παρετηση μου κέρδισα την ησυχία μου.. ήξερα πως θα το εκανα αυτό... ηταν καο η μονη λύση άλλωστε για να παψω να το κάνω αυτό.. δεν ήθελα να ξανά μπλεξω εδώ!... ποσο μάλλον τωρα που έχω ενα παιδι! Όχι.. τέρμα αυτή η ζωή... Είπα στον εαυτό μου καθώς εβγαζα τον εξοπλισμό μου.. τον παρατησα σε ενα τραπέζι, φορεσα την ζακέτα και βγηκα εξω... μπήκα στο αυτοκίνητο και γυριζω σπίτι...στην γυναικα μου και στο παιδί μου!! Η ωρα είναι δώδεκα τα μεσάνυχτα και το πιο λογικό είναι να κοιμάται η Μελίνα... ανησυχω μηπως έχει πάθει κάτι... αυτή η το παιδι! Με γρήγορη ταχύτητα φτανω εξω απο το σπίτι και μπαίνω γρήγορα μέσα.. λαχανιασμενος πάω στο υπνοδωμάτιο μας... και βρίσκω την Μελίνα να κοιμάται γλυκά στην δική μου πλευρά.. βάζω κάτι πιο πρόχειρο και ξαπλωνω δίπλα της καθώς αγκαλιαζω την μέση και την κοιλιά της.. φιλαω τον ξεγυμνωνενο ώμο της και εκείνη αρχίζει να ξυπνάει..
-ήρθες ...; λέει με βραχνια φωνη
-ναι κοριτσάκι μου... τα κανισα όλα! Εκείνος δεν θα σε ξανά πειράξει ποτε! Σωπα τώρα και κλείσε τα ματάκια σου χρειαζεσαι ξεκούραση και εσύ και το παιδι.. Είπα φιλώντας την απαλά στον λαιμό καθώς εκείνη γύρισε προς το μέρος μου και εγώ τους έκλεισα μέσα στην αγκαλιά μου...
😄 θα ήθελα να σας πω οτι έχω φτιαξει μια σελιδα στο Facebook αφιερωμένη στο βιβλιο, θα ήθελα πολύ οποίος θέλει να την κοιτάξει 👍 My wattpad stories σας ευχαριστώ