ΤΟ ΠΡΟΞΕΝΙΟ

Νεος ερωτας..

Σηφης..
Ήμουν έτοιμος να τον πυροβολησω! Και ξαφνικά..δεν ξέρω τι επαθα.. άκουσα απλός την φωνη της τόσο ταραγμένη και με διαπερασε ενα ρηγος..ενιωσα το στομάχι μου να δένεται κόμπος και η αγωνία μου μεγάλωνε σε κάθε της λεξη..σε κάθε βαριά ανάσα που ακουγα να βγάζει απο το γρήγορο περπάτημα.. πως μαλακωσα έτσι εγώ;; όχι αποκλείεται.. δεν είναι δυνατόν να ερωτευτηκα την φωνη της..δεν ξέρω καν πως μοιάζει αυτή η κοπελα! Δεν μπορεί να έχω ερωτευτεί κάποια που δεν έχω δει.. κάποια που δεν έχω κοιτάξει στα ματια.. και όμως.. η καρδιά μου χτυπάει με αγωνία.. κάθε δευτερόλεπτο που περνάει χτυπάει όλο και ποιο πολύ.. σε κάθε στενό που περνάμε γρήγορα με το αυτοκίνητο νιώθω το στομάχι μου να δένεται ακόμη πιο πολύ και έχω ενα περίεργο ανακάτεμα.. μέσα μου! Απλός είναι άγχος.. τίποτα παραπανω.. προσπαθώ να πεισω τον εαυτό μου αλλά ξέρω πως ίσως να μην είναι.. έχω ξανά νιώσει έτσι! Αλλά αυτό έγινε πριν πολλά χρονια.. με την ελπίδα.. αναγνωριζω αυτό το συναίσθημα..αλλά αποκλείεται να είναι αλήθεια! Όχι πως ερωτευτηκα εγώ; εγώ... που δεν είχα ψυχή.. εγώ που η καρδιά μου μονάχα μισούσε; εγώ που είμαι αρχηγός σε συμμορία; μετα απο αυτήν την απογοήτευση μπορώ να ξανά ερωτευτω; αλλά και αν είμαι ερωτευμένος.. εμένα θα κοιτάξει; τώρα ιδικά.. που είμαι ανίκανος να την προστατευσω... έτσι! Γαμωτο!! Έπρεπε να είμαι έτσι!! Ενιωσα το κορμί μου να συγκρούεται με το εσωτερικό του αμαξιου και μετακινήθηκα λιγάκι απο την θέση μου.. ο Σωτήρης φρεναρε απότομα.. και εγώ βλέπω εκείνη στο ελάχιστο φως να τραβιέται προς τα πισω για να μην την αγγίξει εκείνος ο πανύψηλος νεαρός.. ποσο θέλω να του σπασω τα μούτρα! Με τα ίδια μου τα χέρια! Μα δεν μπορω.. φυσικά και δεν μπορω έτσι!

-περιμενε! Φωναξα στον Σωτήρη ο οποίος είχε ηδη βγάλει το μισο σωμα του εξω απο το αμάξι
-όχι εσύ εδώ θα κατσεις! Δεν μπορείς να έρθεις.. είπε και είχε δίκιο Γαμωτο!! Εγώ δεν μπορω να κάνω τίποτα.. έτσι! Τον είδα να φεύγει γρήγορα και να κατευθύνεται στην αδερφή του.. έβλεπα καθαρά τις μπουνιές που έτρωγε εκείνος ο τύπος.. είχε αρχίσει να βγάζει αίμα απο το στόμα και το λευκό μπλουζάκι του αρχισε να ποτίζει με κόκκινες κηλίδες.. ο Σωτήρης δεν σταμάταγε να τον χτυπάει και εκείνη κρατούσε με τα χερια της το στόμα της, φοβόταν και το ένιωθα οτι φοβόταν.. δεν με είχε δει καν μέσα στο μαυρο αμάξι του Σωτήρη.. μα την έβλεπα εγώ και ηταν αρκετό.. εκείνος ο άνδρας κάτι κρατούσε στο αριστερό του χερι.. μα δεν βλέπω καλά! Κάτι γυαλιζει στο σκοτάδι.. συγκεντρώνω το βλέμμα μου εκεί και καταλαβαίνω οτι είναι μαχαιρι η σουγιας.. κάτι τέτοιο, χωρίς να δυστασω κατεβαζω το παράθυρο του αυτοκινήτου και σημαδευω με το όπλο μου αφού δεν μπορώ να πάω εκεί θα βοηθισω απο εδώ!! Παταω την σκανδάλη και βρησκω ακριβως στην καρδιά εκείνον τον συχαμενο ανθρωπο που προσπάθησε να την βιάσει.. το χαρηκα! Που την εσωσα.. και τους δυο... εκείνη έβγαλε μια δυνατή κραυγή φόβου στο άκουσμα του πυροβολισμού μου και αμέσως έκανε αρκετά βήματα πίσω για να μην πεσει το πτώμα πάνω της.. την φοβισα μα χρειαζόταν για να την σώσω!