♬ Thirty
Worried
Pagkatapos naming sumakay ng ferris wheel ay dinala ako ni Cael sa booth kung saan may nagbebenta ng french fries. He never mentioned again the topic he opened awhile ago. Ayoko rin naman kasing pagusapan dahil hindi ko alam ang isasagot ko sa kanya. It's better if I should just shut my mouth.
We ate french fries together habang nakatayo sa harap ng booth. Panaka-naka ay tumitingin siya sa akin but I didn't even glance back.
Nagflash ang malaking flat screen monitor na nasa taas ng mga bleachers ng field. Nakita ko ang logo ng Cecilian bago ipalabas iyong video na tingin ko ay ginagamit para maadvertise ang school.
Kumuha ako ng isa pang feench fries at sinubo iyon. Muling nagflash ang monitor at nakita ko ang mukha nila Searcy, Blaire, Ivory, Helion at ng iba pang estudyante ng Cecilian na gragraduate na at nasa level E. Nasa harapan nila ang mga reporters na may hawak na mga mic. It's like a forum, ang kaibahan lang ay sobrang daming camerang nagflaflash para kuhanan sila ng picture.
This is the presscon they are talking about.
"Magsisimula na pala" anas ni Cael sa tabi ko. Nagkibit-balikat lang ako at tinuong muli ang pansin ko sa pagkain.
Wala rin naman kasi akong pakialam sa presscon na iyon. I'm sure they will be talking about their personal issues na kumakalat ngayon sa showbusiness. Ano namang kinalaman ko sa issue nila? Wala naman akong mapapala duon.
Pagkatapos naming kumain ay muli napukaw ng pansin ko ang video na nagflaflash sa malaking monitor.
Nakafocus ang camera sa isang baklang reporter from channel 14, "Is it true that Inesia McLarry is your older sister?"
Nakita ko ang mukha ni Searcy, "Yes. She is my older sister" sagot niya habang nakangiti sa camera. The way she answer the media, mukhang sanay na sanay na siya. Kahit ang pagngiti niya sa mga camera, it's like she's really born to this industry.
"So kilala mo rin ang members ng Creole of Note? Palagi ba kayong nagkikita ng Creole? Si Inesia McLarry rin ang handler mo right?"
Tumango si Searcy, "Yes. My sister is also my Manager and no, minsan lang kami magkita ng members ng Creole of Note. The last time was last music fest nuong nasa Pilipinas pa sila"
"We heard that you're close with the member of Creole"
Tumango si Searcy sa kanya. Nakakunot na ang noo ko habang nakatitig sa malaking monitor.
"There are rumors that's been spreading that you have relationship with one of Creole member which is Clef Viray. Is it true Ms. McLarry?"
Rinig na rinig ko ang ingay na ginagawa ng mga bulungan ng reporters sa presscon nila Searcy. Kahit ang nagdadaldalan sa tabi namin kanina ay tumahimik ng marinig ang tanog ng baklang reporter.
Everyone's waiting for her answer dahil cofirmation nalang naman ang kulang. I don't really know why they hid their relationship.
Few months ago ay may nakalabas na picture nilang dalawa ni Clef, holding each other's hand sa backstage ng Fola Theater. I guessed, student rin ng Cecilian ang nagkalat nuon. Maybe one of those students who envy Searcy, pwede rin namang isa sa may galit sa kanya, who knows. From that moment ay isa-isa ng naglabasan ang pruweba na may relasyon nga sila from old pictures to new. Laging nakikitang magkasama sila, may iba pang statement 'yung fans na nakikita nila ang dalawa na kumakain sa restaurants and so forth. Sa sobrang dami nuon ay halos hindi ko na nasundan.
Both parties have not confirmed anything. This is actually the first time na tanungin si Searcy tungkol sa issue na 'to. I'm curious on what she's going to say though I'm a bit certain that she'll deny the issue. That's what everyone's doing. Para sa mga artista, mas mahalaga ang career nila kaysa sa taong minamahal nila.
Muling finocus kay Searcy ang camera. Seryoso na ang mukha niya kaysa kanina. Tumikhim siya, "We don't have relationship. Maybe you'rs curious with the pictures that's been spreading around. Kami po talaga ni Clef 'yon but we're not in a relationship... right now"
Nanlaglag ang panga ko, "It's true that we had a relationship pero matagal na po iyon. Ngayon po ay wala na kami"
Mas lalong umingay sa loob ng presscon nila. Narinig ko ang pagtikhim ni Cael sa tabi ko. Wala akong nagawa kundi ang kagatin ang mga labi ko habang nakatitig sa monitor. Nagsimulang paulanan ng tanong ni Searcy ng mga reporters sa loob. 'Yung iba ay sabay-sabay pa sa pagtatanong.
Nagkagulo sa loob. Nakita ko ang mga guard na lumapit kay Searcy para alisin siya sa presscon. Nang nakaalis siya ay tuloy pa rin sa pagiingay ang mga reporter na nanduon. Of course, this is a big issue. Creole of Note iyon, the most influencial band in the Philippines siguro nga ay hindi lang sa Pilipinas, and Searcy just confirmed it!
I don't know if she's saying the truth na hiwalay na sila o hindi pa pero may kung anong lumigalig sa tyan ko ng marinig ko iyon. Clef won't leave Searcy's side that's what I'm sure of kaya baka palabas lang iyon.
I don't really trust her words.
Pagkatapos nuon ay mukha naman ni Blaire ang nakita ko sa malaking monitor. Gusto ko pa sanang panuorin iyon pero naramdaman ko na ang paghawak ni Cael sa kamay ko.
"Let's go. Kailangan mo ng bumalik sa dorm para makapagpahinga"
Tumango lang ako sa kanya at nagpatianod nalang sa paghila niya.
Nang mga sumunod na araw ay balita pa rin sa Cecilian ang nangyaring presscon nila Searcy. Halos matulili ako dahil sa paulit-ulit kong naririnig na usapan tungkol sa kanila. Even Chriselle is blabbering this issue.
"Hindi talaga ako makapaniwala, Ferm. Akala ko close lang sila kaya palagi silang naguusap" ani Chriselle habang naglalakad kami papunta sa field para sa huling gabi ng November Fair.
Ngumiwi ako sa kanya.
"Hindi ko man lang nahalata nung nagmovie marathon tayo kila Dwaine!"
Sinamaan ko na siya ng tingin. Nagkibit-balikat lang siya at ngumuso.
Up until now ay hindi pa rin kasi alam ni Chriselle ang lahat ng nangyari. I know she'll freak out kapag nalaman niya. Iyon pa nga lang onting impormasyon e nagkakaganito na siya paano pa kaya kong sabihin ko lahat?
Nang makarating kami sa field ay nakita ko ang dami ng estudyanteng naroon. The speaker is in full blast na animo'y isang malaking bar ang soccer field ng school. This is the last day of the fair.
Nakita ko agad si Lance habang suot iyong sleeveless shirt niyang damit at knee-length shorts. He's wearing those diamond earrings and fandora hat.
"Y-yo!" bati niya habang nakangisi sa amin. Chriselle just waved at him samantalang ako'y sinimangutan siya. I'm still pissed at him dahil sa ginawa niya nuong first day ng fair.
Sumama kami sa kanya papunta sa crowd. Nagsimula ng magpatugtog iyong bandang magpeperform ngayong gabi. The students started jumping on their places habang malakas na kinakanta ang kanta ni Adam Levigne samantalang ako'y pinagmamasdan lang ang kumakanta sa stage. The band is cool but it did not got my interest. Masyado kasing common.
"Hey. I'm sorry! Alam kong galit ka sa ginawa ko nung isang araw. I just really don't want to see you with Cael" Lance's shouted on my ear.
Himalang narinig ko pa iyon dahil sa lakas ng tugtog na nagmumula sa mga speaker.
I scowled at him at napakamot nalang siya ng ulo, "Please? Bati na tayo. Alam mo namang hindi ko gusto si Cael para sa 'yo"
"At sino namang gusto mo?"
Kinagat niya ang labi niya at umiwas ng tingin sa'kin. Sinimangutan ko siya at muling tinutok ang paningin ko sa stage.
Nawala na si Chriselle kanina pa, mukhang kasama ng ibang mga kaklase niya. Natapos ang kanta ni Adam at ang sinunod nila ay ang sikat na kanta ni Justin Bieber. Napailing nalang ako ng maghiyawan iyong babaeng nasa tabihan namin.
Maya-maya lang ay narinig kong muli ang boses niya sa tenga ko, "It seems real"
"What?"
"Searcy told the reporters during the presscon. It looks like she's telling the truth" aniya habang nakakunot ang noo niya.
I looked at him unbelievably. Sa lahat ng tao ay siya pa ang nakakapagsabi nito. He's a living witnessed of how Searcy cheated with Clef. Nagawa niyang magsinungaling kay Clef syempre magagawa niya rin iyon sa maraming tao!
"Nahihibang ka na" I said while rolling my eyes, "You must not trust her. She's an actress, she's good at faking" I said with disgusts.
Totoo naman ang sinasabi ko. In this world iilang bagay nalang ang totoo.
"I think Blaire is serious with Searcy. I always hear them talking every night on their phones.. kagabi, nadatnan ko rin si Searcy sa kwarto namin"
Tumaas ang kilay ko, "They are fully clothed, promise" he said defensively.
Napailing nalang ako. Hanggang ngayon pala ay gingawa niya pa rin iyon. She's still cheating! Gusto kong maawa kay Clef but damn he chose that girl.
Tumikhim siya at muling nagsalita, "And Lanie texted me just this afternoon. Sabi niya sa 'kin nasa bahay daw si Blaire kasama si Searcy. He introduced her as his girlfriend"
Nanlaglag ang panga ko.
Hindi ko alam kung saan ako maloloka. Sa katotohanang manloloko si Searcy o sa katotohanang nababaliw na si Blaire. Goodness! Anong gayuma ang ginawa ng babaeng iyon and every guys are getting swoon by her?
Halos hindi ako makatulog ng gabing iyon dahil sa kakaisip kung totoo nga ba 'yung sinabi sa 'kin ni Lance. If it's true, then paano si Clef? He's so much in love with Searcy at kung iwan man siya nito alam kong magiging mahirap iyon para sa kanya.
As much as I wanted to ignore that idea. It somehow bothers me. Muli kong narinig pagtunog ng laptop ni Chriselle. She immediately accepted Dwaine's skype call samantalang ako'y nakaupo lang sa kama ko habang hawak ang libro ko.
What if I ask Dwaine if it's true? Pero ano nalang ang sasabihin ko if he will ask why I'm asking Clef's were bouts.
Narinig ko ang hagikhikan nila habang magkausap sila sa skype. I groaned and immediately lay on my bed, covering my whole face with pillow. Bahala na!
Pagkatapos ng November Fair ay sunod-sunod na meeting na ang ginawa ng staff ng Annual Music Fest para sa west tour na magaganap sa Los Angeles.
"Ferm, try to sing this part. I think you can do this part better, huwag mo lang tinisan 'yung boses. Make sure maiintindihan ng lahat ang lyrics" ani Maximo habang hawak iyong pyesang kakantahin namin sa opening ng west tour.
I did what he said and sung the part he wanted me to sing. Tumango-tango siya sa akin at may ilang binago sa pyesang hawak niya. Muli kong inulit ang pagkanta at mas maganda ang kinalabasan nuon. I looked outside the glass window that divides the the music studio and the waiting area. Cael was there smiling at me, he looks like he won something and it freaks me out. Kumanta lang naman ako!
Ngumuso lang ako at pinagtuunan na ulit ng pansin ang pagprapractice. Every practice became exhausting for me dahil maliban sa pagpiapiano ay talagang pinipilit nila akong kumanta.
Mas doble ang oras na nilalaan ko sa practice kaysa sa iba. Tuwing uwian ay inihahatid ako ni Cael sa dorm at pagdating ko doo'y tulog na si Chriselle.
"Gusto mo samahan kitang mamili mamaya?" tanong ni Chriselle nuong nagiimpake na ako ng gamit ko. Sinisimulan ko na ang pagiimpake dahil dalawang araw nalang ay tutulak na kami papuntang Los Angeles.
Umiling lang ako sa kanya at binato iyong scarf kong never ko pa namang ginamit, "No need to buy naman. I have enough clothes"
Ngumisi sa 'kin si Chriselle, "Thanks!" bago niya isukat iyong scarf na hinagis ko sa kanya. Pinagmasdan ko lang siya habang nakaharap siya sa salamin, "Ikamusta mo ako kay Dwaine ah?" aniya habang inaayos iyong scarf.
Tumango ako sa kanya at bumaling siya sa akin.
"After west tour may balak umuwi dito si Dwaine. Bakasyon daw iyon ng Creole at gusto niya dito sa Pilipinas magbakasyon. Sana magkabonding-bonding ulit tayo tulad nuong nandito pa sila sa Pilipinas"
Nawala ang ngisi ko sa sinabi niya. Sumimangot siya sa akin, "Bakit? May balak ka bang pagtaguan ang Creole? Si Hilton? 'Di ba magkaibigan naman na kayo pagkatapos mo siyang bastedin? Tsaka I'm not sure kung lahat sila dito magbabakasyon baka 'yung iba ay sa ibang bansa rin"
"It's not that. Makakausap ko sila sa Los Angeles sigurado kaya bakit naman ako iiwas"
Chriselle just shrugged her shoulders, "I don't know. Basta ang alam ko ay minsan ayaw mo silang kasama, minsan naman parang close mo sila. I don't know, Ferm" makahulugan niyang sabi sa akin.
I don't know if Chriselle can forgive me for not telling everything about me. I'm so thankful na kapag may prpblema ako ay hindi niya ako pinipilit na magsalita pero natatakot rin ako na baka isang araw ay mapagod nalang siya sa pagintindi sa akin bilang kaibigan.
"Chriselle?"
I heard her hummed. Ngayon ay nasa harapan na siya ng closet niya para isabit ang scarf na bigay ko sa kanya.
Tumikhim ako bago ibaba ang tingin ko sa sahig, "I'll be flying to New York to study Creative Writings after West Tour. I'll be quitting Cecilian, for good"
I don't know her facial expression when I told her about that. Ang tanging narinig ko lang ay ang paglaglag ng scarf sa sahig kasama iyong hanger na pinagsasampayan niya nuon.
*
The next two days went fast. Halos hindi ako nilulubayan ni Chriselle, nagpunta kami sa mall, sinamahan niya ako sa pagprapractice ng kantang kino-compose ko, maging ang mga klase niya ay hindi niya inaatendan para sa akin.
That day I told her that I'll be gone from Cecilian in two months time, she cried really hard. She was mad at me for not telling her my plans but she's still the Chriselle I always like, she forgives me and instead she made my two more days stay in the Philippines memorable.
Aniya ay iyon ang ipapabaon niya sa akin at hindi ang pagiyak niya dahil sa pagtatago ko.
The day of our flight ay kumpleto sila sa airport. Daddy, Lance and Chriselle. Chriselle is still crying. Ang ibang estudyante ay napapatingin sa kanya dahil siguro sa pagtataka kung bakit ito naiyak eh babalik naman kami. But no one knows what I will do after west tour, tanging si Lance at Chriselle lang.
I hugged Chriselle tight, "I'm gonna say 'Hi' to Dwaine once we met there"
Tumango siya sa 'kin at pinahid ang luha niya, "I'm going to miss you"
Natawa ako dahil para talaga siyang bata. Ginulo ko ang buhok niya at binalingan si Lance. Hindi na ako lumapit pa sa kanya dahil kusa siyang naglakad papalapit sa akin.
I closed my eyes that moment I felt his arms around me, "Be safe, Fermatta" tumango ako habang nakahilig sa dibdib niya, "I'll be watching you on tv. Galingan mo"
Tumingin ako sa kanya at tumango.
"I'll make sure I'll prepare all the papers you needed once you're back. Good luck!" aniya bago malungkot na ngumiti sa akin.
I hugged him again and murmured my thanks. I don't know what will happen to me kung wala sa tabi ko si Lance. He became my bestfriend, brother, advisor. All in all nasa kanya na.
I'm so grateful to have these friends beside me. Kahit dalawa lang sila nagagawa nila akong pasayahin ng sobra. I am more contented to only have both of them. Hindi naman mahalaga kung gaano kadami ang kaibigan, what matters is their sincerity with you and I guess I truly found a real friends.
Ang huling yumakap sa akin ay ang pinakamahalagang lalaki sa buhay ko.
"Daddy" bulong ko dito at mas lalo niyang hinigpitan ang yakap niya sa akin.
"Tandaan mo palagi ang paalala ko sa'yo, Fermatta. Hindi ka na bata, kung may kailangan ka don't hesitate to call me. Pupuntahan agad kita sa Los Angeles"
Ngumuso ako at sinamaan lang siya ng tingin. Humalakhak siya at pinisil ang pisngi ko.
"You don't know how proud I am for having you, Fermatta. Me and your Mom will always be proud with your achievements"
Kinagat ko ang labi ko para pigioan ang luhang nagbabadyang tumulo sa mga mata ko. I wanted to say sorry to him because sooner or later I know I'll break him. I know he'll be mad at me for being such a rebel daughter but I can't cry in front of him. I can't let him see na malungkot ako. I want him to remember me as his brave daughter. Who always fight, who's not dependent with them, who can be happy, too.
He kissed my forehead, "Thank you, anak. Magiingat ka duon. I love you always"
"I love you too, Daddy"
I waved my goodbye to them nang marinig ko ang pagtawag ni Uncle Bracelli sa akin. The moment I stepped my foot away from them parang gusto ko ng manatili sa tabi nila. If only I have a choice ay mananatali akong kasama sila sa loob ng dalawang buwan bago ako pumunta sa New York. Pero hindi naman pwedeng hindi ako sumama sa west tour.
At laeast sa huling pagkakataon ay may maganda akong magagawa sa paningin nila.
Bago ako pumasok sa eroplano ay naramdaman ko ang pagvibrate ng cellphone ko. I searched for it in my pocket and saw three messages.
From: Mommy
Take care, honey. Make me proud. I love you.
From: Cael
See you in Los Angeles. Sayang, I can't sit beside you sa eroplano.
Kasama ni Cael si Mr. Smith at hiwalay ang eroplanong sasakyan ng mga board of directors kaya't hindi sa eroplano namin siya sasakay. Kagabi ay pumunta pa siya sa Laguna para lang humingi ng tawad kay Daddy dahil hindi kami magkasama sa eroplano. That's so insane! Minsan talaga ay hindi ko maintindihan itong si Cael. He can text or call Dad but he insisted na gusto niya itonf puntahan sa bahay namin.
Napailing ako tumipa ng reply sa kanilang dalawa. I just texted Mom, 'I love you, too' samantalang kay Cael naman ay 'That's okay. See you there'
Nang tinignan ko ang pangatlong message ay halos bumusangot ang mukha ko.
From: Blaire
Where are you!? Ikaw nalang ang hinihintay dito sa eroplano! Hanggang dito ba naman paimportante ka pa rin.
Pakiramdam ko ay nagakyatan ang dugo ko dahil sa text ng damuho na iyon. Bwisit talaga ang Esteban na ito! I hurriedly type my reply to him, 'FUCK YOU'
Nang matapos ako sa pagtetext ay narinig ko ang sigaw ni Uncle sa akin, "Let's go, Fermatta. Stop texting and turned off your phone already!"
I groaned at him and kept my phone in my pocket. Nagmadali na ako sa pagpasok sa sa waiting area para icheck ang mga bagaheng dala ko. Nang maayos iyon ay pinadiretso na nila ako papunta sa eroplano kung saan nakasakay rin ang ibang estudyante ng Cecilian.
Pagkapasok ko duon ay ingay ang sumalubong sa akin. May mga nagkakantahan, ang iba ay may hawak na cellphone na parang nagseselfie hanggat hindi pa umaandar ang eroplano. They are like feasting for something samantalang ako ay parang namatayan.
Nagtama ang paningin namin ni Blaire at irap lang ang sinukli niya sa akin. Bwisit! Ito na ata ang lalaking nakilala kong parang nasa menopausal stage palagi. He looks like a time bomb na palaging nagbabadyang sumabog. Nakakairita!
Naglakad na ako papunta sa upuan naming dalawa. Kamalasmalasan pa talaga dahil siya ang katabi ko ngayon sa eroplano. Just imagine, I will be sitting with this douchebag for almost one day. Minsan naman okay ang ugali niya eh but today he just pissed me.
Inilagay ko sa taas ang bagpack na gamit ko bago ako umupo sa tabi niya. I heard him murmured something pero hindi ko nalang iyon pinansin. Nagsimulang umupo ang lahat sa mga assigned seats sa kanila. Ang mga stewardess na may kulay pulang uniform ay pumasok na rin sa loob ng eroplano.
They became silent when the plane started to fly. I comfortably lean my back on my seat before closing my eyes. Matutulog ako sa buong byahe, that's my plan dahil kung hindi ako matutulog ay siguradong mabobore lang ako.
Narinig kong nagsalita 'yong stewardess sa harapan ko, siguro ay kinakausap si Blaire. Nang mawala iyong boses ng stewardess may narinig akong tunog.
It's a blaring sound of music. Sigurado akong Hard Rock ang genre ng tugtog. Iminulat ko ang tingin ko at binalingan si Blaire.
He's wearing his earphone pero rinig na rinig ko pa rin ang malakas na tugtog mula sa cellphone niya. Ugh! Paano kaya ako makakatulog nito?
Halos magdikit ang kilay ko habang tinitignan ko siya. Ni wala man lang siyang pakiramdam na nakakaistorbo siya sa akin. Sa sobrang asar ko eh kinuha ko iyong cellphone niyang nakalagay lang sapagitan ng inuupuan namin.
I smirked when I saw that he did not put some password on his phone. This guy is so careless!
Agad kong tinurn-off ang music niya. Kitang-kita ko ang pagmulat ng mata niya dahil sa ginawa ko. I wanted to laugh with his reaction pero hindi ko iyon nagawa nuong tinignan niya ako ng masama.
"What the hell are you doing!" he said hissing at me.
Nanlaki ang mata ko ng makita kong hahanggitin niya sa kamay ko ang cellphone niya. Agad ko iyong inilayo sa kanya.
"No way!"
"I'm serious Fermatta. Give me back my phone!" aniya sa mapagbantang tono but who the hell he is scaring?
Damn! Sanay na sanay ako sa mga ganyan kaya bakit ako magpapatinag!
Tumaas ang kilay ko at lalong inilayo sa kanya ang cellphone niya, "In your face, Esteban!"
I almost laughed when I heard him cursing. Sobrang pikon niya talaga kahit kailan. Kapag ibinigay ko ang cellphone sa kanya maririnig ko nanaman 'yung mga panget na kantang pinapakinggan niya. Damn, I don't want to suffer the whole ride to Las Angels because of him. Akala ko ay titigil na siya sa pagagaw ng cellphone niya pero pilit niya pa ring kinukuha iyon.
"Damn, give that back to me Fermatta" he grunted habang inaagaw iyon sa akin.
Natawa na talaga ako ng tuluyan habang iniiwas sa kanya iyong cellphone niya. Kung nakikita niya lang ang sarili niya!
Nang muli kong inilayo iyong phone niya ay aksidente ko iyong nabitawan. Nanlaki ang mata ko dahil sa takot na baka masira iyon dahil sa pagkakalaglag.
I heard someone hushed us dahil nakakagawa na kami ng ingay ni Blaire sa eroplano. Hindi ko iyon pinansin at agad na kinuha sa lapag ang cellphone ni Blaire.
"I swear I'll fucking hate you if you broke my phone!" aniya sa tabi ko.
"Stop cursing! Ito na nga tinitignan na kung sira o hindi"
Muli siyang nagmura sa tabi ko. Pinilit niyang hanggitin ang cellphone niya pero gusto ko ay ako ang magbukas nuon! Kung masira ko man ito ay pwede kong itong palitan ng mas bago, but then he's Blaire Esteban and he's a mad ape. Kapag nasira ko ang cellphone niya ay siguradong patay ako!
Pinindot ko ang power button ng Samsung niyang cellphone. Napangiti ako ng lumabas ang logo ng brand ng cellphone niya. It's still alive!
Nakangisi ako habang iniintay na tuluyang bumukas ang cellphone niya but my smile faded when I saw his cellphone's welcome photo.
Bigla niyang hinanggit sa kamay ko ang cellphone niya kaya't napabling na ang tingin ko sa kanya.
"Why are you doing this?" hindi ko makapaniwalang tanong sa kanya.
Kumakalabog ang puso ko. Halos mnginig ako sa kinauupuan ko. I don't want to believe in what I have saw!
Hindi ko akalaing gagawin niyang welcome photo ng cellphone niya ang mukha nila ni Searcy!
I looked at him in disgust. Sa litrato ay nakayakap siya sa likod ni Searcy habang hawak ni Searcy ang phone niya at nagseselfie. They are both smiling in the photo. They look so good! They looked like a couple!
"Why you keep on doing this, Blaire?" I asked him while controlling my rage, "You know that she's cheating. She has a boyfriend for fucking Pete's sake! Are you okay even if you're just a second choice? A back-up?"
I saw how his jaw clenched when U said those words pero wala akong pakialam.
I am so disappointment with him. I clearly knew that they have this so called 'Friends with Benefits Relationship'. Blaire is a guy and he has needs but this is so outrage! He's not just playing fire with Searcy. He's whipped! He had fallen for her. I know dahil kung hindi ay hindi niya ilalagay ang picture nila sa cellphone niya, hindi niya ipapakilala bilang girlfriend niya si Searcy sa pamilya niya.
"I'm not just second best, Ferm" he said while shaking his head, his tone is dangerous 'yung parang anytime ay sasabog siya at susuntukin niya ako, "This time I am her only one. This time there's nothing between us. Kami lang, Ferm. Ako at siya"
Ngayon ay ako na ang umiiling sa kanya, "No Blaire. Alam naman nating dalawa na... "
"They already broken up, Fermatta. Searcy's mine now. Wala ng karapatan si Clef sa kanya"
Nanlaki ang mata ko ng marinig ko iyon.
"No you're kidding!"
"I'm not, Fermatta. You know I don't do jokes" seryoso niyang sabi sa akin.
I don't know but I suddenly felt someone struck my chest straight to my heart when I heard those words. Halos mapatigalgal ako sa aking kinauupuan. Literal na sumikip ang dibdib ko at parang may namuo bara sa aking lalamunan.
I don't want to believe him but everything he said looked so true. Blaire doesn't lie, kahit pa magmukha siyang masama ay okay lang basta nagsasabi siya ng totoo! At hindi ko mapigilang hindi maasar.
Halo-halong emosyon ang naramdaman ko. I wanted to punch him pero ni hindi magfunction ang utak ko.
Naghiwalay na sila.
It's all true, hindi nagsisinungaling sa media si Searcy. Totoo ang sinabi ni Lance na seryoso na si Blaire at Searcy sa relasyon nila.
Clef.
Paano siya? Gaano kasakit 'yung naramdaman niya nung nangyari 'yun? Sinong dumamay sa kanya ng iwan siya ng taong mahal na mahal niya? As much as I wanted to take him off my system ay hindi ko iyon magawa.
I am damn worried about him. Clef...