21.11.2011
12.34am
Öğle yemeği için yeniden çatı katına geliyorum. Bu sefer sen yoksun. Rüzgar saçlarımın arasında dolanırken, seni bana fısıldıyor.
Hep oturduğum yere geldiğimde bir vişne suyu ve altında not buluyorum. Rüzgarda savrulan bir kaç saç telimi kulağımın arkasına sıkıştırıp notu elime alıyorum.
Güzel el yazını görüyorum.
"Çok fazla teşekkür ediyorum. Yinede teşekkürler.
Sanırım yeni bir arkadaş edindim."
Kalbimin incindiğini hissediyorum. Yine de sana yakın olmak güzel geliyor. Senin için daha fazlası olmak istiyorum.
En azından artık yalnız olmadığını biliyorsun.
Bu biraz da olsa mutlu ediyor.
(Y/N: Hikaye Teaser'ını Media'dan bulabilirsiniz! İyi seyirler. )