Musika's POV
"O, may lamay ka bang pupuntahan?" Bungad sakin ni Kuya nang magkasalubong kami sa hagdan.
"Debut ko!"
"Kanino galing 'yang mga yan?"
Hindi ako sumagot at napangiti nalang ng sobrang lapad.
"Stop making funny faces."
"Admit it. I'm cute."
"Yeah. Like a monkey."
Pinitik niya ang noo ko.
"Ittai--! I hate you." (Ouch!)
"Oh yeah, thanks."
"Shut up."
"Sa ugok na yun na naman ba nanggaling yan?"
Haaayyy... Si Kuya nalang talaga ang problema ko ngayon. Mukhang di pa siya nadala sa Pizza eh. Huhu!
"Kung makaugok naman 'to!"
"Ma oh! Si Mika natuto ng lumandi!"
Sigaw niya bigla, buti nalang di narinig nila Mama.
"Ssshhh! Grounded ako." Bulong ko sa kanya.
"Baka naman kung anu-ano na ginagawa ng hayop na yun sayo ha? Malilintikan ka sakin. Kakalbuhin talaga kita."
I glared at him.
"Mabait si Trystan. He's sweet."
"Aaahhh... Mabait."
"Eh ikaw? Ni wala ka ngang girlfriend!"
"Hah! As if I care."
Duh! Bitter!
"Baka mauna pa 'kong magka-asawa sayo eh. Hahahaha! Mag pari ka nalang!"
"Whatever. Yung malaking stuffed toy dun sa living room, sa kanya din ba galing?"
"Yup!"
"Ew. You smile like a dog." Bumaba na siya ng nakapamulsa.
"Heh! Pajama boy!"
Itinaas niya ang kamay niya forming a "w" on his fingers which means "whatever".
February 3, 2016...
Tinawag ko ang isa sa mga katulong namin at nakisuyo na ilagay sa malaking vase ang mga roses at ipasok sa kwarto ko. Sobrang nakakatuwa silang tingnan. Feeling ko, ako na ang pinakamagandang babae sa mundo.
Trystan never failed to make me feel this way...
***
Nag meeting kami para sa up-coming Intramurals ng school at kami ni Trystan ang contestants ng Class A. May two weeks pa naman kaming preparation.
Sh*t, di pa naman ako marunong rumampa at wala parin akong self-confidence. May training naman raw kami simula bukas.
Ni hindi ko nga alam kung papayagan ako ni Mama because I'm grounded. Ewan ko lang kung papaano ko siya mapa-oo. Kailangan kong magpatulong kay Kuya to convince her. Si Papa, di pa rin niya alam. Mas lalong hindi siguro papayag yun.
Buti nga eh para makaatras ako. Ayoko talagang sumali eh. I don't wanna get that much of attention. May stage fright ako pag ako lang mag-isa. Unlike sa pagtugtog ng banda dahil marami naman kami.
Well, Trystan's with me syempre kaya medyo panatag ang loob ko. Sana lang talaga, makayanan ko man if ever matuloy ako sa pageant. This is a big achievement for me... Ang mapili bilang contestant. The fact na first time ko and all I felt way back with my old self was just a bunch of insecurities, bullying and self-distructions.
Di ko lang talaga maitago yung feeling na kaya na nila 'ko nagugustuhan ngayon ay dahil sa payat na ako ay gumanda.
"Nako, girl for sure ikaw ang panalo! Bukod sa ganda ay matalino at talented ka pa! 3-in-1 ka kaya, bessy noh. Tsaka andito kami para mag-cheer ng bonggang-bongga!" Natutuwa nalang ako sa sinabi ni Jammie.
"Oo nga, Mika. Andito kami. Asahan mong may makikita kang malalaking pompoms mula sa stage!" -Jessa
"Thank you talaga for your never-ending support, mga bestfriends ko."
"Buti nalang at di kami mga muse, kundi magkakalaban talaga tayo." -Jessa.
"Qualified ka, te?" -Biro ni Jam.
"Kainis ka!"
Half day lang kami ni Trystan ngayon sa class dahil may meeting kami. Hindi ko na pinapansin ang mga tutok sakin ni Christine and her group. Oo, kasali si Melody.
Medyo nakaka stress parin. Di ko kasi talaga forte ito eh. Nahihiya talaga ako. Ano nalang kayang maging hitsura ko sa stage?
***
"Anong mukha yan, kin?" Tanong ni Trystan nang naglakad na kami palabas dahil tapos na ang meeting.
"What if madapa ako sa stage, kin?"
"Wag mo ngang isipin yan. Kasama mo ako. Di naman kita papabayaan."
"Sus. Eh, what if high heels na 5 inches ang ipapasuot ng stylist sakin?"
"Well... Expect that."
Oo, nakwento niyang sumasali siya sa pageant nila sa dati niyang school.
"Pero kung saan ka comfortable, okay? Ikaw yung masusunod kasi ikaw naman magdadala ng sarili mo sa stage. Pwede ka namang mag request eh. Magtiwala ka sa sarili mo, kin."
"Okay... Sabi mo eh."
Dahil uwian na, pag akyat namin sa room ay wala nang mga tao. Kinuha na namin ang mga bag namin.
"Ikaw ha, may palipat-lipat ka pa ng upuan."
Napanguso ako kasi naalala ko yun kung bakit.
"Eh kasi ikaw."
"Hahahaha! Di ka ba magsasawa saken be?" Lumapit siya sakin, hinawakan ang mga kamay ko at hinalikan ito.
"Ba't mo ba naisip yan? Hinding-hindi. Hinding-hindi mangyayari yun."
Sumeryeso siya.
"Ako kasi, baka eh..."
Parang tinusok naman yung dibib ko. Joke ba yun? Ang seryoso niya kasi at parang may ibig---
"Kasi pag nagsawa ako, papakasalan na kita. Pag nagsawa akong girlfriend lang kita."
Napangiti ako at kinurot siya sa tagiliran.
"Aray ko, kin! Hahahahaha! Yiieee kilig-kilig sya."
"Eeeehhh. Kasi ikaw, pinapakilig mo 'ko. Mambobola ka talaga."
He pinched my cheek then hugged me. Ang tangkad niya pa. Kailangan niya pang yumuko para mayakap ako. Huhu!
"I love you, Musika Mashima."
"I love you too, Trystan Brizuela."
Bumitaw siya at hinalikan ako sa noo.
"Gusto ko sana sa lips kaso baka ma-PDA tayo."
Hala! Trystan talaga!
"Hoy! Hahaha! Tara na nga, kin. Baka may makakita pa satin dito eh, kung ano pang maisip." Lumabas na kami. Tamang-tama nga kasi umakyat na si Guard at nag-lock ng rooms.
"Andyan na pala sundo ko, kin."
"Sige. Susunod lang naman ako."
"Okay. Ingat ka."
Pumasok na ako sa kotse at nagba-bye sa kanya. Sumunod lang rin naman siya samin.
Hindi nga kami makapag usap sa phone dahil pareho kaming kinuhanan.
***
"Mika, may naisip ka nang i-perform mo para sa talent night?" Tanong ni Cha.
"Hmmm... Actually, hindi ko pa nasasabi sa parents ko na kasali ako eh. May malaki nga akong kutob na hindi ako papayagan..."
"Okay lang naman kung hindi ka tumuloy, kin. Para hindi na magalit sayo parents mo."
"Sayang naman kung ganun, bes. Exciting na kasi kaming mag cheer for you. Alam mo bang nag-iisip na kami ng gimik, ha? We want you to shine bright like a diamond!" - Jam
"Malalaman lang natin. Mamaya, sasabihin ko na kay Mama. Kayo talaga, ang swerte ko sa inyo."
"Awwee of course noh dahil ang gaganda ng mga kaibigan mo!"
-Jessa
"Hi, guys! Pwede bang sumali?"
Dumating si Chris.
"Hindi, ayaw namin." Pagbibiro ni Joyce.
"Ang sama mo naman sakin, Joycie girl. Hindi mo parin ba ako napapatawad?"
Inakbayan siya ni Chris.
"Ha? What did you just call me?"
"Joicy girl?"
"Ew, jeje. Dun ka nga."
"Sige, Juicy cologne nalang."
Joyce glared at him tapos pinalo ang kamay niya. Inasar nga namin sila kasi bagay pala silang dalawa ni Chris! Hahaha!
***
Lunch time, lumayo muna kami ni Trystan sa kanila at naglalakad kami ngayon sa mini forest.
"Sorry, kin ha. Dito na muna tayo pwedeng mag date..."
Sabi niya sakin at umupo kami bench.
"Edi... Second date pa lang natin ito?"
"Rarami rin 'to balang araw."
Ang dami na namang nakatingin samin, yung mga nakaupo sa grass at nag-aaral.
Hay, nako.
Kung makatutok naman kay Trystan oh!
"Kin, knock knock."
May naisip lang ako at kailangan kong sabihin sa kanya ngayon. Hahahahaha!
"Walang tao."
"Eeehh kainis ka!"
"Hahaha sino ba 'yan?"
"Para mamang taxi!"
"Mukha ba akong driver?"
Kainis talaga, basag-trip.
"Hahaha! Para Mamang Taxi who?"
"I'm your biggest fan, I'll follow you until you'll love me! Para mamang taxi!"
(Paparazzi by Lady Gaga)
Di siya tumawa.
"Kin, tumawa ka."
"Ay, tatawa ba? Di mo kasi sinabi. Sorry."
"Kainis 'to..." Tinalikuran ko nga.
"Ako rin kin, may knock-knock."
"Heh."
"Sige na kasi."
Humarap ulit ako sa kanya.
"Knock-knock."
"Who's there?"
Excited kong tanong.
"Mery."
Mery Christmas to you? Ah, alam ko na. Chritsmas song' to. Hahaha!
"Mery, who?
Ngumiti siya tapos nilapit ang bibig niya sa tenga ko.
"Mery me..."
(Marry Me by Train)
Tumayo bigla ang mga balahibo ko at para akong kiniliti sa tenga.
"J-Joke ba yun?"
"Wala akong sinabi." Tumawa siya.
"Inaasar mo na naman ako."
"Hindi kita inaasar noh."
"Eh ano?"
"Minamahal."
NYEEEEE!
"Hahahaha! Pag ako di nakapagpigil sayo---"
"Ano ha, ano?"
"Papakasalan na kita."
"Ngiii."
Ang ingay namin dito. Tawa nang tawa tapos joke nang joke, tapos asaran ulit.
Kami-sama, wag mo nang palipasin 'tong araw na to please? Sobrang saya lang kasi...
***
"Miss Mashima and Mister Brizuela, you need to see me in my office, now."
Natahimik ang buong klase nang mag-excuse si Ma'am POD.
Hala. Bakit? Anong meron?
Is this about the pageant? Pero bakit Prefect ang nagpatawag?
Tahimik kaming lumabas. Nagbubulungan ang mga kaklase ko.
"Anong meron?"
Tanong ko sa kanya.
"Hindi ko alam, kin. Kinakabahan nga ako, eh."
"Mas lalo naman ako..."
"Andito lang ako."
Nang makapasok kami ay umupo kami sa harap niya.
"So... I found something out."
"Ma'am? Ano po yun? Has it something to do with us?"
Medyo inis na sabi ni Trystan. Hinawakan ko ang kamay niya para mapakalma siya.
"Kaya ko nga kayo pinatawag dito."
"Pero Ma'am."
May kinuha siya at tumingin ulit samin.
Pinakita niya ang isang litrato--
WTF.
WHAT THE F*CK?
WHAT THE.....