5. Ang payong ☂
|Macah Kim POV| (─‿‿ ─)
"I' am coming!" sigaw ko kay Tammy over the phone habang tinatakbo ko ang hallway papunta sa classroom namin. Oh my god I' am late!
"Baka naman kaka gising mo lang?! Gosh Mac, nandito na ang teacher! Double time!" nanlaki ang mata ko. Dmn ayoko ma late! Ang strict kaya dito sa Cross Academy pag late ka! >__<
"Nasa school na nga sabi!" namataan ko ang grupo ng mga lalake na nauunang maglakad sa hallway, mukhang late din sila pero bakit di nila binibilisan? Di sila takot malate? O.o Tinodo ko yung pagtakbo ko, hinigpitan ko din ang hawak kong milk tea sa kamay at baka mabitawan ko. Eto lang breakfast ko, eh kase late akong nagising! Di tumunog alarm clock ko. Sira na ata. =___=
Nag over-speeding ako ng takbo at dahil sa sobrang kintab at dulas ng floor sa hallway— nadulas ako, natapon ang milk tea ko at naka lips to lips ko ang makintab na floor. Oh my god! Ang sakit sa nguso! TT_____TT
"Ano ba itech! Ni-floorwax ba ang tiles dito! Argh punyetss naman!" gimulo ko ang buhok ko at umupo ako sa tiles sabay hinimas himas ang nguso ko. Habang nag mumuni-muni ako at hinihimas himas ang masakit kong nguso, nakita ko ang maraming paa ng mga kalalakihan ang nakatayo sa harap ko! Naka pout ako ng tiningala ang itsura ng pinaka malapit. My jaw drop! Natameme ako habang pinagmamasdan ang naka simangot at mukhang nandidiring si ZERO. OH MY GODS! Ang sama-sama ng titig niya saken! Magkasalubong ang kilay at parang papatayin na niya ako sa tingin niya. Scary pero gosh! Ang gwapo-gwapo niya! Kinikilig ako kasi tinitignan niya ako!! Ayiee bakit siya naka tingin saken? (*ﾟ▽ﾟ*) Nagandahan ba siya? Ayieee! >o<
Nangatog ang tuhod ko ng tumayo ako at hinarap siya. Di ko kayang tagalan ang titig niya, KINIKILIG AKO kahit na para na niya akong papatayin!
"Ikaw nanaman?!" napasapok siya sa noo niya.
"H-hi Zero! Bakit ka nakatingin saken? Hehe!" hinawi ko yung buhok ko saka nag beautiful eyes sa harap niya. Nanlaki ang mata niya at parang masusuka siya sa mukha ko pero ako, ngiting ngiti parin. Sarap magpacute sa harap niya! Wahaha!
Nag pout ako kasi ang sakit talaga ng nguso ko at nalaglag ang panga ni Zero! Don't tell me attractive akong mag pout? (￣3￣)
"Lakas ng loob mong mag pout sa harap ko! Nakaka suka ang mukha mo tsss!" di ko pinansin ang sinabi niya. Wagas na nakangiti ako at titig na titig sa lips niyang bumubuka pag nagsasalita! Gosh, bakit may ganito kagwapong face?!! *o*
"Hoy babae! Aba't nakuha mo pang mag pout?! Di mo ba alam na nagkasala ka sa master namin HUH?!" kumunot ang noo ko sa sinabi ni Wacky.
"Huh? Nagkasala saan? Pagkakasala ba ang tumitig sakanya?" ngumiti ako na parang aso. Kumuyom ang panga ni Zero sa sinabi ko.
"Argh! Wag mong titigan si Master!" tinakpan ni Ruji si Zero sa likod niya. Nag pout ako ng di ko na matanaw si Zero kasi ang tangkad masyado ni Ruji. Haay (__ __")
"Look! What have you done! Pinaliguan mo lang naman ng walang kwentang tea ang bag ng master namin!" pinagduldulan ni Ruji sa harap ko yung backpack. Nalaglag ang panga ko ng makitang puno ng milk tea ang bag ni Zero. Bigla akong namutla.
"So-sorry Zero! Babayaran ko nalang!" tumawa silang lahat na para bang bentang joke ang sinabi ko. The fvck?!
"And you have the guts to say that? Naglolokohan ba tayo dito miss? Bag lang naman ni master ang pinag-uusapan natin dito! Tingin mo may pambili ka ng brand na ganyan?! Obviously miss, mukhang mahal pa 'tong bag na 'to kesa sa buhay mo." Gusto kong matawa sa sinabi niya. The fvckers? Mas mahal pa sa buhay ko?! Alam ba ng Ruji na 'to kung sino ako?! Ang sarap alisin ng disguise sa mukha ko shet! Isa akong Kim, at sa Cebu isa kami sa mga pinaka mayaman! Wala pang nag-insulto sakin ng ganon! Lakas ng loob niyang pagsabihan ako! Nang-gagalaiti na ako sa galit at gusto ko na talaga siyang patulan pero ng lumapit si Zero samin, parang magic na nawala ang inis ko! How's that even possible? Kaya niyang alisin ang inis ko? Seriously? Si Zero lang nakakagawa nun saken!
"Kalma ka lang Ruji. Si master nalang bahala diyan!" awat ni OPi kay Ruji.
Nakataas ang kilay ni Zero ng bumaling siya saken saka umiling-iling at kinuha ang bag sa kamay ni Ruji.
"OPi yung bag mo. Akin na," mabilis pa sa alas kwatrong nilimas ni OPI ang laman ng bag niya at inabot kay Zero. Nanlaki ang mata naming lahat ng nilipat niya yung laman ng bag niya sa bag ni OPI. Walang kahit na isang notebook o ballpen akong nakita. Towel at basketball varsity uniform ang nakita kong nilabas niya.
"M-master! JanSport lang yan! Sigurado ka bang jan mo ilalagay ang gamit mo?"
Nawindang ako ng hinagis niya sa trashbin yung bag niyang 'mas expensive pa daw kesa sa buhay ko'.
"Let's go," aniya. Kumunot ang noo nilang lahat.
"Master di mo siya paparusahan?!" di makapaniwala ang itsura ni Wacky.
"Nope." Binalingan ako ni Zero ng nakakamatay na titig, "You thank god kasi ikaw ang nakapulot at nagbalik ng dogtag ko. Kasi kung hindi, kanina pa kita pinasipa sa skwelahan na 'to. Pasalamat ka." Napalunok ako sa sinabi niya. Tumalikod na siya at naunang maglakad.
"Ah kaya pala. Kwits na kayo?" tumango-tango si Ruji. "Try messing with my master again and you'll out of this school. You're dead," ngumisi siya saken at sumunod na kina Zero maglakad.
Naiwan akong nanlulumo pero kaagad din kumislap ang mata ko habang tinititigan ang halagang gintong bag ni Zero. Ngumisi ako saka pinulot yun. Tumakbo ako papuntang locker at tinago doon. Iuuwi ko sa apartment yun para may remembrance ako kay Zero! Ma mayayakap na ako gabi-gabi! Para na din kaming laging magkasama! >O< Ow shet, so kilig! Lalabhan ko 'to mamaya!
Ninerbyos ako pag bukas ko ng pinto. I' am super duper late! >__< Kumurap kurap ako ng makitang ang daming tao sa room namin. Wala din ang teacher. Dali-dali akong pumasok. Kaagad na sumimangot si Zero ng nakita ako. Kumaway ako sakanya habang ngiting-ngiti, he just roll his eyes. Laglag ang panga ng mga kaklase ko sa ginawa ko. Eh bakit ba?!! Gosh Zero, why so pogiiii? (≧◡≦)
"Dumating kapa! Swerte ka at wala si ma'am Alice dahil orientation ng mga orgs ngaun!" inirapan ako ni Tammy ng naka upo na ako sa tabi niya.
"Nu meron Tamms? Eh, daming people ah!" tumingin ako sa mga students din na nasa platform at may something na ni-didiscuss samin.
"Mga president ng organizations at clubs sa school. First batch palang yan, meron bang second batch mamaya. Anong orgs sasalihan mo?"
Nag-isip ako, "Kahit ano!"
"K! =___="
"Okay guys, raise your hands sa mga gustong maging member ng drama club!" tumaas ang kilay ko habang pinagmamasdan ang mga nag raise hands. Mostly girls. What to expect? ~_^
"M-mr. Cross? You sure you're raising your hands?" di makapaniwala ang president ng drama club. Nanlaki ang mata ko at agad tinignan si Zero. The fvckers! Tamad na naka taas ang kamay niya! Does that mean gusto niyang maging member ng Drama Club? Oh my god, really?!!
"Master! Drama Club yan?! Ok ka lang?!" Wacky.
"Yep." Tamad na tumango si Zero. Napa iling nalang ang mga kasama niya at napilitan mag taas ng kamay. Walang pasubali din akong nag raise hands. Kung anong club ni Zero, club ko din!
Halos lahat ng clubs ay sinalihan ni Zero. Pumungay na ang mga mata nina OPi kasi mukhang di na nila gets si Zero. Ako, kung saan club si Zero— doon din ako. Aba syempre chance ko nayun para lagi siyang makita! Di lang naman ako, marami din ang mga babaeng gumaya sa club ng mahal ko. Nakiki raise hands din sila pag nakitang nag raise hands si Zero, ganun din naman ang ginawa nina Ruji.
"Mac second batch na! Oh my gosh, nanjan si Zed panigurado!" niyugyog ako ni Tammy 'cos of excitement. Narinig ko nanaman yung pangalan na Zed. Pag naririnig ko yung pangalan niya, di ko mapigilan hindi ma weirduhan. Bumabalik nanaman sa memorya ko yung first day of class na lumapit siya saken and he asked me to follow him. Sobra akong na weirduhan sakanya! =___= Baket? Secret muna! Hoho!
Di napigilan mag titili ng mga kaklase ko ng iisa-isang pumasok ang mga gwapong nilalang sa classroom namin.
"Mga Cross section yung second batch! Mga gwapo!" umirap ako kay Tammy. Well yeah, gwapo! Pero kung i-cocompare ang itsura nila kay Zero? Naku Zerong-zero ang score nila! Walang-wala!
Rinig ko ang malakas na pangsinghap at pag buntong hininga ng lahat ng pumasok na si Zed, kasama si Jhoey. Stun faces everywhere! Sino bang hindi? Tinaob pa nilang dalawa yung mga artista sa itsura nila. Napa iling ako. Bakit sobrang bagay nila?!
Pumungay ang mata ko ng tinitigan si Zed. Complete uniform ang outfit niya. Medyo nagtaka din ako bakit mas makinis pa ang balat niya kesa kay Jhoey? Walang emosyon ang mukha niya pero para siyang kumikinang sa kagwapuhan niya. Di ko kayang i-describe ang itsura niya kase... masyadong... masyadong maganda! Wala akong masabi! >__<
Isa-isa silang nag introduce ng mga orgs nila. Lahat halos ng mga classmates ko, nag raise hands. Ako hindi. I' am waiting for Zero to raise his hands but that didn't happen. Nakahalumbaba lang siyang nakatingin sakanila. Para bang naghihintay siya ng oras na umalis na sila sa harap niya.
Ng si Zed na ang nagsalita, parang sinapian si Tammy sa sobrang kilig niya. Astonish ang itsura ng lahat— except kay Zero na walang pakundangan na isinuot ang malaking headset at nakataas ang kilay na pinagmamasdan si Zed.
"I' am Zedrick Cross and-"
"Kyaah! Raise hands na guys! Di na kailangan ng speech! Kay Zed tayo!" parang sirang nag-sisisigaw yung mga malalandi kong kaklase. Nakita ko pang inirapan sila ni Jhoey. Face to face kung makalandi naman kasi! Si Tammy, di din nagpatinag at sinalihan ang sampung org ni Zed. Nalula ako dun! The fvckers! Seriously 10 orgs? Paano niya na manage yun? Na handle niya ang ten orgs? Seriously? He's effin genius!
"Hello guys! I' am Jhoey Williams and I' am handling the ballet club. So girls, who wants to join? Raise your hands! ^__^" dami din nag raise hands kay Jhoey. Sumulyap ako kay Zero pero na disappoint ako ng nakitang nakangiti siya habang pinagmamasdan si Jhoey. Napa pout ako. Ako nga kinikilig na kahit nakasimangot pa si Zero tuwing napapatingin sakin, ano pa kaya yung feeling ng titigan at ngitian ka ng isang Zero Cross na supernatural ang kagwapuhan? Haaay. (___ ___')
Nabuhayan ako ng dugo ng nag raise hands si Zero sa Music Club. Mabilis akong nag raise hands.
"I' am expecting na mahilig sa music at may talent ang mga nag raise hands uh? Oh sino dito gustong magsample?" tumawa yung president ng music club.
Dahil na din sa hinanakit ko kay Zero dahil sa pagtitig at pag ngiti niya kay Jhoey... "Ako! Kakanta ako!" nalaglag ang panga ni Tammy ng mag volunteer ako.
"Langya Macs! Nagjojoke lang siya! Wag ka nga!" umirap ako kay Tammy at bumaling sa president.
"Oo naman sige! Di ko alam na may malakas pala ang loob dito at sinakyan ang joke ko! Haha!" tumayo ako at mabilis na umakyat sa platform.
"Ah may gusto kasi akong kantahan," sumulyap ako kay Zero.
"Sino naman?" tanong nung president.
Tinuro ko si Zero, "Siya!" nanlaki ang mata ni Zero. Laglag ang panga ng lahat.
"I dedicate this song to Zero Cross!" ngumiti ako. Namutla yung mukha nung president. Para bang matinding kasalanan yung pag banggit ko ng pangalan ni Zero. Napatingin ako kay Tammy at medyo nagtaka pa ako. Bakit parang maiiyak na siya sa kahihiyan? Ano bang nakakahiya dito?! Gusto ko lang naman i-express yung feelings ko!
Sa harap ni Zero, ng ORE, ni Jhoey, ni Zed at ng lahat... I cleared my throat, "Ehem ehem!" tumaas ang kilay ni Zero.
"Mula ng makilala ka aking mahal, di ako mapalagay... sa kakaisip ko sayo... lagi nalang ikaw ang ala-ala ko, kahit nasaan ka man... larawan mo'y natatanaw... Maging sa pagtulog, napapangarap ka pagka't ang nais ko sana, kapiling ka sa tuwina...~~"
"Ano bang nakita, ng puso kong ito sayo... Kapag ika'y kasama, anong ligaya ko sintaaaa..." kinindatan ko si Zero, at namula ang mukha niya. Kinikilig ba siya o nagagalit? Don't care! Kakantahan ko parin siya. Hoho! (＃￣▽￣＃)
"Bakit labis kitang mahal... ganda mo'y di ko malimutan... Bakit, labis kitang mahal? Sumpa man... iniibig kita...~~" tinodo ko yung pagkanta ko. With feelings! With so much emotions...
Natanga ang lahat ng mag bow na ako at confident na umupo sa tabi ni Tammy. Namumutla na si Tammy ngaun.
Tumawa si Jhoey at pumalakpak, "Nice voice,"
"Thanks!" nginitian ko siya.
Pinilit tumawa ng president ng music club, "Wow! A-awesome voice! Nice try!" nabulol pa siya at di makatingin kay Zero, para bang takot na takot. Pagkasabi niya nun, mabilis siyang nag disappear. Pinuri ako ng iba kong kaklase dahil daw maganda ang voice ko, syempre tuwang tuwa ako. Pero madami din ang umirap sakin at sinimangutan ako.
"Ambisyosa! Masyadong papansin kay Zero!" parinig pa yung iba pero di ko pinansin. The hell I care! Ang importante, na express ko yung feelings ko at alam na ni Zero yung nararamdaman ko! Haha! (￣∀￣)
"Grabe yung babaeng yun! Probinsyana talaga!" napatingin ako kina Wacky na namumula na sa kakatawa. Humagalpak sila lalo sa tawa ng nakitang nakatingin ako sa kanila.
"Bakit labis kitang mahal? Pffffffft! Ang korni! Wahaha!"
"Master! Masyadong tinamaan sayo! Desperada! Haha!"
"WILL YOU STOP LAUGHING?!! FVCK!!" namutla sila at natigil sa pagtawa ng umalingawngaw ang sigaw ni Zero.
Kinikilig kong tinitigan si Zero dahil feeling ko pinag tanggol niya ako. Lalong namula yung mukha niya, magkasalubong ang kilay niya at para na niya akong imamassacre. Pero TAKE NOTE, gwapo pa din! Gwapong gwapo pa din! Haaay...
"TINITINGIN-TINGIN MO JAN?! KADIRI KA!" nang-gigigil siya. Ngumisi nalang ako na parang aso saka nag-iwas ng tingin. Para kasing tumataas ang alta prisyon niya pag nakatitig ako sakanya. Nag papakipot ba siya? Ayieee! Nakakakilig ng bongga! (*ﾟ▽ﾟ*)
L A T E R after class...
"Hoy Macah! Ayaw mo ba talagang ihatid ka nalang namin sa apartment mo? May driver naman! Wag na maarte bestfriend!" sigaw ni Tammy habang nasa loob ng kotse at nakasilip sa bintana.
Umiling ako, "Wag na Tamms... Walking distance lang naman saka para lalo akong sumeksi! You know, para tuloy laway si Zero! Haha!"
Umirap si Tammy, "In your dreams Macs! Kahit mag malnourish kapa sa kapayatan, di ka padin papansinin nun! Wala naman puso yun! Mangarap ka nalang tseh!" sigaw niya saka walang galang na sinarado na niya ang bintana at pinaharurot na ng driver nila ang sasakyan.
Walang hiyang Tammy! Inalisan ba naman ako ng mangarap?! Di bale, di naman ako natinag sa sinabi niya. Mapapansin din ako ni Zero! Itatatak ko yan sa bato!
Nagsimula ko ng lakarin ang daan pero natigil ako sa parking lot ng school. Kaagad akong luminga-linga at hinanap ang Lexus ni Zero. Akala niyo uuwi na ako? Mali kayo! Kailangan ko munang makita ang inspirasyon ko! (*▽*)
Nag-ningning ang mata ko ng matanaw ko na ang Lexus niya. This is the car, I' am pretty sure! Si Zero lang ang nagbubukod tangi sa mundo ang may plate number na, ZER.000.
Lalapit na sana ako sa kotse pero natigilan ako ng makarinig ako ng tawanan. Nagtago ako sa likod ng katabing kotse at nag eavesdrop...
"Haha! Talo nanaman Zekki? Nililimas mo kayamanan niyo ah? Haha!"
"Tngina badtrip! Kailangan kong mabawi yung perang natalo, wala akong allowance this week!"
"Eh anong gusto mong gawin ko? Pautangan ka?!" kinilig ako ng marinig ko ang boses ni Zero. >O<
"HINDI! Pahiram nalang kasi ng Lexus mo! Parang awa mo na Zero!"
"Lexus? Bakit naman? Para may mabenta ka?"
"Grabe naman yang paratang mo Zero! Parang di mo ko kapatid! Sosoli ko din naman! So please!"
"Pahiram mo na master. Mukha namang nagsasabi ng totoo si kuya Zeks!"
"Paanong hinde eh good liar yan? Tsss! Pero sige, papahiram kita pero sa isang kondisyon,"
"Kahit ano pa yan Zero!^__^"
"Pweding pasuntok sa mukha? Gusto ko talagang manuntok. Ewan ko bakit," OMG! Sadista si Zero? O__O
"Brutal ka talaga! Lagi mo nalang akong ginagawang punching bag! Pero sige na nga... Tsss no choice naman ako."
Humalakhak si Zero, Gosh ang sexy pakinggan! Kung alam ko lang dapat nirecord ko! Sayang!
*BUGSH!*
(⊙＿⊙) OMG! Sinuntok niya talaga?! Lakas nung suntok ah! Lalapit na sana ako pero natigil kasi narinig ko silang humagalpak sa tawanan. Masaya pa sila niyan? O.o
"The fvck Z?! May hinanakit kaba saken?! Dumugo yung labi ko shet!"
Tumawa pa lalo si Zero, "Useful ka talaga Zekki. Sarap sumuntok pag badtrip! Feel much better now!" napangiti ako ng marinig ko yung tawa niya. Totoong tawa niya. Sayang di ko makita yung mukha niya habang tumatawa, pero atleast! Napakinggan ko. I' am soooo happy! （‐＾▽＾‐）
Narinig ko pang nag drama si Zekki bago tuluyang umalis at tinanggay ang Lexus ni Zero. Sumama din sina Ruji sakanya, mukhang magsusugal. Naiwan si Zero na mag-isa. Mabilis akong sumunod sakanya habang naglalakad na siya pauwi. Di ko mapigil yung paa ko sa pagsunod sakanya. Shet gusto kong malaman yung address niya! Kung saan siya nakatira! I' am a stalker? Ofcourse not! But I' am stalking him literally! Tseh bahala na nga kung stalker ang peg ko ngaun! I don't care.
Nasa likod niya lang ako at nakasunod sakanya. I've seen sooo many girls drooling around him! Why so? 'cos he's dmn attractive!
Walang pake sa mundo si Zero habang naglalakad. Parang di niya ramdam yung mga babaeng tumitili at dinadaanan niya lang. Dedma lang siya habang nangingisay na sa kilig ang lahat. Staring him for afar like this, I feel like he's unreachable. Na kahit anong gawin kong pag reach sakanya para makita niya ako, that wont affect him 'cos he wont see me. He's like a star, really. Masyadong mataas, masyadong matayog para abutin. Masyadong siyang makinang, nakakasilaw.
I' am not loosing my confident here, I' am a very confident girl and I' am desperate to the things I really want. And Zero? I want him, and so eager to have him! I' am Macah Kim and everything I want, I GET.
Napangiti ako ng tumigil siya sa labas ng isang building, so he's living in a condominium? Alone? Wow, independent! I' am so turn-on!
"So I see, you're stalking me uh?" nagulantang ako ng makita kong nasa harap ko na pala siya. Oh my god, I didn't see him coming! I' am dead! >__<
"H-hindi! Nangyari lang na dito din yung bahay ko!" I lied.
Tinignan niya ako na para bang alam niyang I' am lying, "Di nga? Sa itsura mong yan?" ni-head to foot niya ako ng tingin. "You don't look like you belong here... You look so, so poor." Ngumisi siya. Nalaglag ang panga ko. I' am poor? What?! Seriously tinawag niya ba talaga akong poor?! Can't accept that!
Macs, stay confident... chest out, chin up, look him straight in the eyes... *o* Napalunok ako. Gosh! Kahit na sobra akong nainsulto sa sinabi niya, di ko mapigilan kiligin pag tinitigan ko siya sa mata tapos nakatitig din siya?! I shook all those thoughts out of my head. Kailangan kong magtaray dahil ininsulto niya ako. Tinaasan ko siya ng kilay at maitim na tinitigan. Sobrang effort yun!
"What's with you?! Bakit ganyan ka makatingin?!" lumiit ang mata niya. Shet ang cuteeee! (*▽*)
"I look like a, poor? Really?" tumaas ang kilay ko. "You don't know me Zero. You can't just judge me 'cos of my appearance. Alam ko gwapo ka at saksakan ng yaman pero wala kang karapatan na maliitin ako dahil sa pangit kong mukha. Hindi ba tinuro sayo ang good manners at right conduct?" laglag ang panga niya sa sinabi ko. Hindi ko alam kung saan ko hinugot lahat ng lakas ng loob para masabi yun sakanya pero I' am doing the right thing. Para din 'to sakanya.
Tumawa siya ng makabawi sa gulat, "You know what? Di ka lang pala desperada, mahilig ka rin palang magmagaling?" He cross his arms. "Nagpapa impress kaba saken?"
Turn ko na ngaun para tumawa, tumawa ako ng malakas. "Bakit? Na impress ba kita? Shet, Na impress ko ang isang Zero? Oh my god! Nakaka taba ng puso!" humalakhak ako.
Tumaas ang kilay niya, "Alam mo kung makapagsalita ka, parang ang ganda mo?" natigil ako sa pagtawa sa sinabi niya. "Ang lakas ng loob mong mag inarte sa harap ko. Tingin mo bagay sayo? Ang pangit mo." Bigla akong nahimasmasan sa sinabi niya. My god Macah! Talaga bang nagawa kong mag inarte sa harap niya? I-provoke siya ng harapan?! Gosh nadala ako at nakalimutan kong naka pangit disguise nga pala ako! I forgot I was not the same Macah as before! I' am a ugly nerd now, fck I forgot! Yayariin ako ni Tammy pag ito nalaman niya. Epic Fail ang result pag nalaman ni Zero na disguise lang 'to! (＞﹏＜)
"S-sorry! I was just trying to... to act like a real rich kid," napatakip ako ng bibig ng marealise kong nag English ako! Shet huli na ba ako? TT__TT
"There's something weird about you." Tinignan niya akong mabuti, napalunok ako. "You seriously look like a dmn looser but you... you're so bitch when you talk. Masyado kang confident kahit na ang pangit mo naman. Wala sa itsura mong ganyan ka, alam mo yun?" ninerbyos ako sa sinabi niya. The fvckers, epic fail naba talaga ako? Bakit ba kasi nag inarte pa ako at pinaandar ko nanaman ang pagiging brat ko?! (ㄒ＿ㄒ)
"Anyway, bakit nga ba kita kinakausap? I' am wasting my time." Tumalikod siya at naglakad pero tumakbo agad ako sa harap niya at hinarang siya.
"What?!" naiirita na siya.
Lumunok ako, "I' am stalking you," parang tanga kong sabi sakanya. Ayaw ko pa siyang umalis! Gusto ko pa siyang makausap kahit na puro masasakit naman ang mga sinasabi niya saken!
"Get lost." Napa awang ang bibig ko. Wala pang nagsasabi sakin niyan! Siya palang!
Umiling ako at pinilit na ngumiti, "Ok. I'll get lost, pero can we be friends?" di ko pinansin yung 'get lost' niya. Kailangan kong mapalapit sakanya. And to be friends with him is the only way.
"Go to hell and rot there forever!" napapikit ako sa sigaw niya. Grabe siya magsalita! Walang pakundangan!
"I'll go to hell and I'll rot there forever but please! Let's be friends! Please!" I plead.
"Never! Pakamatay ka nalang!" sigaw niya ng mas malakas.
"Papakamatay talaga ako pag di mo ko kinaibigan!" drama ko sakanya.
"Edi maganda! Nang mabawasan na ang mga pangit sa mundo!"
"Mumultuhin kita pag yun nangyari! Sige na kase Zero! Gawin mo nakong kaibigan mo! Gagawin ko lahat ng gusto mo. Tatawagin din kitang master kung gusto mo?" ngumisi ako.
"Master mo mukha mo! Magbigti kana! Sagot ko na yung lubid mo leshe!" asar na asar na siya pero di ako susuko. We need to be friends! I need to get this guy 'cos I'am used of having everything I want! Zero is no exception!
"Di ko kailangan yun! Kaya kong bumili ng akin! Please I' am begging you. Let's be friends! Kahit na secret friends lang kung ikinahihiya mo ko! Kahit ano!"
"Argh! Lubayan mo ko! Ugly!" ginulo niya yung buhok niya out of frustrations. "Kapal ng balat mo para alukin akong maging kaibigan mo! You're asking me to be your friend?! Pinapatawa mo ba ako? You have the nerve uh? To asked me?" napailing siya at tinuro ang mukha niya, "I'AM ZERO CROSS! Nahihibang ka na ba?!"
"So what kung ikaw si Zero? Di na pweding kaibiganin kasi gwapo? Kasi mayaman? Kasi Cross? At ako hindi!? Grabe naman! Di ka naman celebrity para maging choosy sa friends! Tao ka din naman! Umuutot ka din! May bad breath ka din pag umaga! Humihilik ka din pag gabi! May baho ka din! Di ka naman diyos para sambahin kita para maging kaibigan lang!" namula ang mukha niya sa sinabi ko. My god sooo scary but still handsome! >__<
Humugot siya ng malalim na buntong hininga at kinalma ang nag-aalburutong sarili, "What's your name again?" nakakunot ang noo niya at taimtim na nakatitig saken. Oh my gosh papayag na ba siya?! (>‿◠)
"I' am Macah Kim! I' am sixteen years old! From the beautiful place of Ce-"
"Macah Kim?" tumawa siya. "Pangit ka na nga, pati pa pangalan mo pangit?"
"Kung makapanlait ka naman, ang sakit-sakit sa bones! May puso't damdamin din naman ako!"
Tumaas ang kilay niya, "Macah Kim, I' am Zero Cross at wala ako ng sinasabi mong puso't damdamin. Tao ang tingin mo saken? Di ako tao." Ngumisi siya. "At lalong hindi ako Diyos. I' am a dmn immoral monster. Halimaw ako pag nagalit. Pumapatay ako. Yung brutal. You wanna see?" namutla ako sa sinabi niya. Nagbara din yung lalamunan ko kaya di ako nakasagot. Napalunok ako. Monster? Fck, so handsome and sexy monster shet! (＞﹏＜)
*o* Natanga ako ng humalakhak siya, "You know what? You're funny but still, you're ugly... So ugly," napailing siya at nag cross arms habang titignan ako gamit ang nandidiri niyang ekspresyon. The fvckers! Nilait niya talaga ako to the core! Kung di ko lang siya mahal nakuuu! oo(≧口≦)o
"I don't care if you're an immoral monster, I can be a monster for you! You can even bite me to death! I'll die for you Zero!" napawi ang tawa niya at nalaglag ang panga.
"You heard me? I'll die for you!" laglag pa din ang panga niya.
"Die for me? Why would you do that? You're talking bullsht!" kinagat niya ang labi niya at tinignan akong mabuti, "Di mo ko kilala. Di mo alam kung gaano ako kasama! Back off!"
"Pero kahit na! So what? I like you and please! Let's be friends! Yun lang naman ye! Pretty please? @u@" nag puppy eyes ako sakanya.
Lumiit ang super cute niyang mata, "Alam mo bang di ka pasok na maging kaibigan ko? Sa itsura mo palang, di ka na qualified. Sama mo pa yung antas mo sa buhay. I bet you're freakin poor. Jan palang bagsak ka na. ZERO na..." Wow! Freakin poor?! Sarap ilabas ng mga kayamanan namin sa harap niya! Pero syempre, di pwedi. Transformation plan you know? (__ __") Nag pout nalang ako at nag isip.
TING! (Light bulb ON)
"Di pa pwedi kasi di pa ako qualified? So, marami pang kulang saken? Pwedi ko naman baguhin yun at ma improve para bumagay ako sayo! Para pasok na ako na maging kaibigan mo!"
"You're lacking the looks, and you're lacking money. Paano mo mababago yun uh? Papa retoke ka para gumanda? Magnanakaw ka para yumaman? Sumuko ka na. We can't be friends..." napapa iling nalang ako. Kung alam mo lang Zero! Kung alam mo lang na maganda talaga ako at mayaman. I bet di mo masasabi yan sa harap ko! Pero di ko sasabihin! I' am enjoying this. Thrilling challenge for me.
"NO! May pag-asa pa and the only way is to court you! I' am gonna court you!" nanlaki ang mata niya pero mabilis din yung napawi at humagalpak siya sa tawa.
"Court me?! For goddamn sake! Don't make me laugh!" humalakhak siya at napa face palm sa sobrang kasiyahan, "Stop being so ambitious! Masyado kang desperada! Haha!" dmn, his laugh! So sexy... music to my ears gosh!
"Seryoso ako! Simula ngaun, liligawan na kita! Susuyuin na kita hanggang sa ikaw mismo bumigay! Sasagutin mo din ako at magiging kaibigan tayo! Tatak mo yan sa malaking bato!"
Di siya tumigil sa kakatawa, shet I' am serious! Bakit ba siya tumatawa? Nawawala tuloy ako sa sarili ko. (—_＼)
"Pag nakuha ko na loob mo at pumayag ka ng maging kaibigan tayo, then that's the time na liligawan na kita. That time, panliligaw para maging girlfriend naman! Uunti-untihin ko ang panliligaw at pag lumambot kana, edi success! Boyfriend na kiya! Dmn. Can't wait! So excited! (*ﾟ▽ﾟ*)"
Natigil siya sa pagtawa. "WHAT THE FVCK! Lakas ng pangarap mo!"
"Syempre ikaw ang pangarap ko! Malakas talaga!" tumawa ako pero sumimangot lang siya at sumulyap sa wristwatch niya.
"Dmn! Dami mo ng nasira sa oras ko. Pwedi ba tantanan mo na yang pantasya mo at lubayan mo ko? Sumakit na din kasi yung mata ko sa pagmumukha mo! Ang pangit masyado!"
"Aalis lang ako at lulubayan lang kita pag pinayagan mo nakong ligawan kita!" umirap ako.
"Fvck anong klaseng hayop ka?!" napa iling siya. Sumeryoso ang mukha niya pero tumindig yung balahibo ko ng ngumisi siya. Para bang may balak na masama! Ako lang ba o talagang meron something sa ngisi niya? ╰(￣﹏￣)╯
"Ligaw para maging kaibigan uh?" naka ngisi pa rin siya. "Sige! Pag-iisipan ko. Bukas mo malalaman." Napatalon at palakpak talaga ako sa tuwa! Pag-iisipan ba talaga niya? Gosh may chance! ('∇｀)人
"OMG! Thanks! I' am so happyyyy! Di ka magsisisi!" (˚▽˚)
"Pero sa isang kondisyon," napalunok ako ng ngumisi nanaman siya. Nagtaka ako ng may nilabas siyang maraming 25 cents sa bag niya (bag ni Opi).
"Para san yan?" di niya ako pinansin at hinulog niya sa daan yung isang 25 cents. Kumunot ang noo ko.
"Ano pang ginagawa mo? Pulutin mo na! Bagal!"
Mabilis kong hinanap yung 25 cents sa madilim na semento ng daan. Ninenerbyos pa ako baka mabangga ako nito! Dami dumadaan na sasakyan! Sa road kasi talaga tumilapon yung 25 cents at sinadya niya yun!
"Eto oh!" hingal ako ng binalik ko sakanya yung 25 cents.
"Tsss ang bagal mo!" kumurap kurap ako ng tinapon nanaman niya sa daanan yung 25 cents, this time, tatlong 25 cents na! OMG!
Takbo agad ako para hanapin yun. Nilalakihan ko talaga yung mata ko kasi ang dilim na tapos may salamin pa ako! Nakaka inis din kasi muntikan na ako mabangga dahil sa paghahanap ko. Yung isa kasi, napunta talaga sa gitna ng daan. Pakinshet oh! Buwis buhay naman si Zero!
Tatawa-tawa siya ng binalik ko yung tatlong barya sakanya. Hirap hanapin grabe! Ang liit kasi tapos yung kulay nila, hindi kapansin-pansin pag madilim!
"Muntikan ka ng mamatay. Sayang di natuloy," umiling-iling pa siya at mukhang nasayangan talaga siya kasi di ako nabunggo. Di ko nalang pinansin yung panunuya niya. Ngumiti ako ng wagas.
"Oh ano! Okay na ba? Pag-iisipan mo na ba talaga?" nagulantang ako ng tumilapon nanaman sa daan yung mga barya.Nagkibit balikat lang si Zero ng galit ko siyang tinitigan.
"Grabe! Sabihin mo lang kung gusto mo na talaga akong mapatay! Para naman handa ako!"
"Lima yan ah! Bilis panget!" nanlulumo ako ng bumalik ako sa daan at hinanap nanaman ang mga lintek na baryang yun! Pinapatay na talaga ako ni Zero! Ang tagal bago ko nahanap yun, lima yun guys! Ponyeta kasi! Sumakit na likod ko kakahanap. Para pa akong hihimatayin sa nerbyos dahil di ko alam kung saan ako tatakbo pag may dumadaang sasakyan. Para bang nakikipaglaro ako sa kamatayan ko. Si Zero, tawa lang ng tawa habang pinapanood ako. Kasiyahan niya ba ang kasakitan ko? Kaloka! Kung di ko lang siya love!
"Zero alam kong mayaman ka at naiintindihan kong marami kayong pera pero pakshet naman! Di paba nauubos yang mga barya mong yan?! Namutla nako kakahanap! Mukha nakong shunga!" nanga-losyang losyang na ako my god! Wala na akong energy.
"Para akong nakipag patintero sa kamatayan ko my gosh!" di ko na mapigilan di mag inarte. Lumalabas na talaga ang ugaling reklamador ko!
"Yan gusto mo diba? Ang makipaglaro sa apoy? Ang makipag laro saken?" suminghap siya bago nagsalita. "Ganyang-ganyan ang mararamdaman mo saken. Maghihirap ka muna bago mo makuha ang gusto mo." He fold his arms. "Not sure kung tatagal ka. I' am not even sure if you'll survive. Over me? I bet you'll regret." Kumabog yung puso ko sa sinabi niya.
"Someday, pagsisisihan mong nakilala mo ko. Pagsisisihan mong inalok mo kong maging kaibigan mo. Pagsisisihan mong nagustuhan mo ko." Tumitig siya diretso sa mga mata ko. "Binalaan na kita. I told you I' am a monster, and I' am..." Tinalikuran niya ako at lumakad na. Natulala lang ako at di naka imik.
"You'll regret everything..."
** N E X T DA Y ☼ ☁
Excited akong pumasok sa Cross Academy kinabukasan. Gusto ko ng makita ang napaka gwapong mukha ni Zero! >O< Iba talaga pag may inspiration ka! Ang sipag pumasok sa school! Haha! ^O^
At syempre, naloloka na din ako sa kaka isip kung ano ba yung desisyon niya. Napag isipan na kaya niya? Na payagan na akong ligawan siya... para maging kaibigan kami? Ayiiieee! Kinikilig nanaman ang bones ko shet!
Di ko na din inisip yung mga pinagsasabi ni Zero kagabi. Regret-regret pinagsasabi niya?! Kahit kailan di ko 'to pagsisisihan no! <(^,^)>
Sa school at sa classroom... todo papansin ako kay Zero. Sinasadya kong dumaan sa harap niya para mapansin niya ako at todo recitation din ako sa klase. Taas ako ng taas ng kamay kahit na napapahiya na ako minsan pag mali yung sagot ko. Masyado akong active at panay din ang ngiti ko sa lahat at lalo naman kay Zero. Todo simangot naman yung mga kaklase ko pero ako, di natitinag! Kinahihiya na din ako ni Tammy pero don't care! As if?
"Wala ka parin bang kasama sa apartment mo ha Mac?"
"Wala pa. Mas maganda nga yun ye."
Bumuntong hininga si Tammy, "Kaya siguro kulang ka sa pansin nu? Di ka naman kasi ganyan dati."
"Aba para nga mapansin ako ni Zero! Kailangan nasakin lang ang mata niya the whole time!" tumawa ako.
"Eh? Parang wa epek naman Mac. Di nga dumadapo sayo yung tingin ni Zero ye. Lam mo yun?" Umirap nalang ako kay Tammy. Panira talaga! Tseh! (︶︿︶)
Ng mag lunch break, di ko makita si Zero kahit saan ako magpunta. Nagpanting nalang ang tenga ko ng narinig ang usapan ng mga babae na nadaan.
"Yung si Zero, Nakita ko paakyat sa rooftop! Nakakaloka yung kagwapuhan niya! Mas gwapo talaga siya kay Zed kaso ang pangit... pangit ng ugali," makikipag away pa sana ako sa mga yun dahil sinabi nilang pangit ang ugali ni Zero pero di ko nalang pinatulan. Tinahak ko nalang yung stairs papuntang rooftop.
Hihingal hingal pa ako sabay napahawak sa tuhod ng makarating na ako sa taas pero bigla akong nagkalakas ng matanaw si Zero na nakatayo at may pinapanood sa baba. Hinahangin yung buhok niya at nakatitig lang siya sa baba. Parang nakatulala. Natulala din ako at na mesmerize! Ngaun ko lang siya nakitang walang galit sa mundo ang itsura. Yun bang parang wala siyang problema at kalma lang siya. Naging doble ang pagtingin ko sakanya. From 100 maximum, naging 200 ang plus points niya sa puso ko! Gwapo niya kahit galit siya pero dmn! triple ang kagwapuhan niya pag mahinahon lang siya at relax. Sarap niya sa mata. Sarap titigan! (*▽*)
Tumabi ako sakanya pero di niya ako napansin dahil nakatulala parin siya sa baba. Sumulyap ako sa ilalim at nakita ko si Zed na naglalaro ng football sa field. Tinignan ko ang mata niya at sinundan kong kanino nakatitig... Kay Jhoey na may hawak na face towel at bottled water, para kay Zed.
Nasaktan ako, di dahil nagseselos ako kay Jhoey. Nasasaktan ako para kay Zero. He looks perfect, and he got everything that everyone wants... but his not happy. 'Cos he's inlove with a girl who's inlove with someone else.
"You're in pain," nanlaki ang mata niya ng magsalita ako. Ngaun niya lang naramdaman ang presense ko. Obviously.
Sumimangot agad siya ng nakita ako, "Wala kang alam." Matabang niyang sabi.
"I thought you're perfect, but you're not." Sumulyap ako kay Jhoey at kay Zed na magkasama na ngaun. "You're not happy. You're hurting. That made you imperfect," napatingin siya saken.
"So what?! Ano ngaun kung di ako masaya?! Ano ngaun kung nasasaktan ako?! Bakit, may magagawa ka ba!? MAY MAGAGAWA BA ANG ISANG PANGIT NA KATULAD MO UH?!"
"Meron! Let's be friends! I can do something!" unti-unting natawa si Zero.
"Bakit ba kating-kati kang mapalapit saken? Ano bang gusto mo? Pera? Gold digger ka? Kung yun lang naman pala, pwede mawala ka nalang?! Bibigyan kita nun, lubayan mo lang ako!"
"Bahala ka kung anong gusto mong isipin. Basta ako, di kita iiwan. Gagawin ko lahat sumaya ka lang ulit."
Umirap siya saken, "Mapapagod ka lang! Di na ulit ako sasaya!"
"Okay lang mapagod ako. Atleast sinubukan ko. At kung di ka parin masaya, di ako susuko. I will never give up on you." Tinitigan ko siya, "Zero I'll promise you, I'll make you happy. Di ko alam kung paano pero pangako, sasaya ka ulit." Nginitian ko siya. "You still have the chance," di na siya umimik. Tumitig lang siya kay Jhoey at natulala ulit.
Di ko alam kung bakit di niya pinatulan yung sinabi ko. Narinig niya kaya yung sinabi ko o natanga lang talaga siya sa mukha ni Jhoey kaya di siya naimik? Pwedi ding napagod na siya sa kaka bangayan namin kaya di nalang siya pumatol. Haaay Zero, nandito naman kasi ako. Ba't di nalang ako? (｡-ω-)
L A T E R ☂
After ng klase namin, tumakbo na ako papunta sa locker ko a t iniwan doon yung mga books ko. Kapagod kasing maglakad ng maraming bitbit. Nauna ng umalis sakin si Tammy kasi may family bonding daw sila sa bahay. Wala naman akong ibang friends bukod kay Tammy lang kaya mag-isa akong naglalakad ngaun palabas ng High School Department. Nagitla ako ng lumakas ang ulan sa labas. Buti nalang may bubong pa dito dahil nasa loob pa ako ng department namin.
Ng malapit na akong lumabas sa hallway, natigilan ako ng matanaw ko si Zero na naka upo lang sa mababang stairs at pinapanood ang ulan sa labas. Inayos ko muna yung sarili ko bago lumapit sakanya. Aba't masakit na din sa bones yung parati niya akong tinatawag na pangit ah!
"Mag-isa ka jan? Nasaan mga alipores mo?" buong lakas loob ko siyang kinausap. Nakatayo ako sa gilid niya habang siya naka upo pa din. Di niya ako tiningala, di din siya naimik. Wow, bago 'to! Di niya ako tinarayan pero dinedma niya ako. (__ __")
Pagkatapos ng mahabang katahimikan, nagsalita siya. "Patigilan mo nga yang ulan."
Kumurap kurap ako, "Huh?"
"Tsss walang silbi," tumayo siya at pinagpagan ang pants niya. Nagulat ako ng nag diretso siya sa labas at sinalubong ang ulan. Oh my god, mababasa siya! O___O!!
"Z-zero! I have my umbrella!" naka kunot ang noo niya ng bumaling saken. Mabilis pa sa alas kwatro kong nilabas yung payong ko at tumakbo papunta sakanya. Mabilis ko siyang pinayungan.
Nagulat ako ng inagaw niya sa kamay ko yung umbrella at tinulak ako kaya nabasa ako ng ulan. Di ako nakagalaw agad sa ginawa niya, pero nabuhayan ako ng makita kong papalayo na siya at tangay niya ang payong ko! Paano ako? Walang payong?! Kaloka!
Mabilis akong tumakbo papunta sakanya at dahil sa sobrang lakas ng ulan, nabasa na ako ng tuluyan.
"Zero share naman tayo!" nilayo niya saken yung payong. Napa pout ako. "Ang unfair mo naman! Akin yan ye!"
"Share in one umbrella? Ikaw at ako? Tss allergic ako sa mga pangit kaya lumayu-layo ka. Go away!" binilisan niya ang lakad niya. Tumakbo ulit ako. Ang blurred na ng nakikita ko. Basa na yung glasses ko.
"Talaga bang di mo ko ishishare?" bumara yung lalamunan ko. Ayaw ko man aminin, totoo yung sabi ng estudyante kanina... na pangit ang ugali ni Zero. Akala ko talaga anak mayaman lang siya kaya bossy at spoiled brat pero hindi pala. Parang natural na sakanya yung pagiging masama. Masyado siyang walang puso. Kung anong kinaganda ng mukha niya, ganun kapangit ang pag-uugali niya. Puso't damdamin? He's definitely right! Wala siya nun pero kahit na ganyan siya, mahal ko parin siya at di ako susuko sakanya.
"Okay! Sayo nayan! Nabasa na din naman ako!" tumawa ako kahit na sobrang giniginaw na ako at medyo madilim na talaga ang eyesight ko. Punas ng punas nalang ako sa mabasa kong glasses para maalis ang blurred. Nasa likod niya lang ako at nakasunod sakanya.
"O bakit di kapa umuwi?! Bakit sinusundan mo pa ako?" sumulyap siya saken. Mukhang basang sisiw na talaga ako. Wala man lang akong concern na nakita sa mukha niya habang nakatingin siya saken. Di man lang siya naawa sa itsura ko? Ofcourse, masama nga siya deba?
"Don't tell me dahil sa payong? Ganun ka ba kahirap?" nang-iinsulto ang tingin niya. Di ko alam pero parang nag init yung mata ko. Naiiyak ba ako? Umiling-iling ako. Ako, iiyak? Ako na si Macah Kim iiyak? Seriously, that won't happen! Wala sa vocabulary ko ang salitang 'iyak'. Matapang ako. Confident ako...
"Hindi yun. Hahatid na kita hanggang condo mo. Para siguradong safe? Mag-isa ka lang kasing uuwi." Gusto kong ma assure yung safety niya dahil siya si Zero Cross. Masyadong sayang pag siya napahamak.
"Alam mo iba ka rin ah? Masyado kang matibay. Nagpapa sipsip ka ba saken para makuha ang loob ko? Para saan? Para sumikat ka?" tumaas ang kilay niya, "AH! Dahil siguro sa kayamanan namin! Gusto mo ng pera. Tss! Ganun ka ba ka-desperada at di kita matinag-tinag?! Masyadong hampas lupa ba ang pamilya mo?"
Kumuyom yung kamao ko sa sinabi niya. Napa awang din ang bibig ko dahil sa effect ng sinabi niya saken. Hampas lupa ang pamilya ko?! Di ko matanggap yung sinabi niya! Pero alam niyo kung anong di ko matanggap? Yun ay ang pag-iyak ko sa harap niya. Di ako aware pero tumulo nalang yung luha ko sa sakit ng sinabi niya. Di matanggap ng sarili ko na naapektuhan ako sa sinabi niya. Di ko matanggaap na naiyak ako. After decades of years na di ako naiyak?! I didn't expect na si Zero lang ang magpapa iyak saken. No way!
Di na din ako lumuha. Isang luha lang ata ang lumandas sa mata ko. Kinalma ko ang sarili ko bago nagsalita, "Alam mo ba, pangarap ko 'to. Yung mabasa sa ulan kasama yung taong gusto ko. Love under the rain... Love Rain. Ang romantic kase... parang yung sa mga movie lang," ngumiti ako ng pilit, "Pero alam mo? Di ko na 'to pangarap ngaun. Sinira mo na." sumulubong ang kilay niya sa sinabi ko. Di naman niya alam na naiyak ako ng isang luha kanina. Sobrang basa kasi ako. Ayokong magdrama sa harap niya kahit na dapat na talaga akong mag drama sa sakit ng sinabi niya. Hindi kasi akong madramang tao. Di bagay sakin yung ganun.
"You're weird," yun lang ang sinagot niya saken saka na niya ako tinalikuran. Para akong tanga na nakasunod sakanya. Naaawa ang itsura ng mga taong napapatingin saken pero ako, gora lang. Kahit na sobrang lakas ng ulan, di ako natitinag. Niyayakap ko nalang ang sarili ko sa sobrang lamig. Bigla kong namiss sina mom, dad at si kuya. Di nila hinahayaan na mabasa ako ng kahit na isang patak lang ng ulan. Ganun nila ako kamahal. I' am their princess kaya lumaki akong gahaman. Gusto ko sakin lahat ng atensyon, lahat ng pagmamahal. Kaya di na bago sakin yung sobrang pagka gusto ko kay Zero. Wala sakin ang loob niya kaya gusto kong makuha yun.
Tumila na yung ulan ng makarating kami sa harap ng condominium niya.
"Oh! Yung bulok mong payong!" sabay tinapon niya yung payong sa lupa.
Mabilis ko yung pinulot, "You can use it. Umaambon pa kasi. Ok na ako kahit walang payong. Nabasa na din naman ako." Sumulyap ako sa langit at tinignan kung may stars ba. Pero wala, uulan pa kaya ulit?
"Iyo na. Umuwi ka na." pagtataboy niya. Tumango ako at ngumiti. Tumalikod siya, tumalikod na din ako. Nakaka tatlong steps pa lang ako ng tinawag niya ako.
"Ugly duck!" lumingon ako sakanya. Nagtataka ang itsura ko.
"Yes." Kumunot ang noo ko. Kumunot din ang noo niya.
"I said yes!" sigaw niya ng nakasimangot.
"Huh?! Ako kinakausap mo?" tinuro ko yung mukha ko.
"May ibang ugly duckling pa ba dito?" tumaas ang kilay niya.
"Bakit Yes? Para saan?" kumunot lalo ang noo ko.
Tamad siyang bumuntong hininga, "Sabi ko YES! Ang tanga mo!" napakamot siya ng ulo.
"YES NA YES! HAHAHA!" dinaan ko nalang sa tawa dahil di ko talaga siya gets. Pinagsasabi niyang Yes? Yes as in Oo? Kinausap ko ba siya? Di naman ah!
"PANGIT KA NA NGA, TANGA KAPA! ANO PA BANG MAGANDA SAYO?!!" umalingawngaw yung sigaw niya. Lumapit siya saken, natulala ako. "BOBO Mo! YES NA NGA! LIGAWAN MO NAKO BUKAS! SUYUIN MO NAKO PARA MAGING KAIBIGAN NA TAYO! TANGINA AT BAKIT KA SLOW?!!" nalaglag ang panga ko. Kumurap kurap pa ako. Natanga lang ako sa namumulang mukha ni Zero.
Gumising lang ako sa panaginip ko ng makita kong papalayo na ang magandang likod ni Zero. Nag walk out siya?! Di ko napansin. Bigla akong lumakas at nagka energy. Parang gusto ko pang magsasayaw sa tuwa. Shet! Dinaig ko pa ang nanalo ng lotto sa sobrang saya ko. Did he really said that? YES?! AS in! OMG! The fvckers! Lumulutang ako sa ulap sa sobrang galak!
"ZERO THANKS! TOTOO YUNG LOVE RAIN!!!" sumayaw sayaw ako sa labas ng building. (˚▽˚) Grabe! Sarap sa bones nito. Worth it kahit sipunin pa ako bukas. Saka kinikilig ako. May Love Rain talagang nangyari ngaun Shets!!! ( ˆ▽ˆ)
Pinagyayakap ko yung payong. Para akong tanga sa sobrang kaligayahan. Tumalikod na ako para maka uwi na pero natigil ako ng makita ang isang matandang babae sa harap ko. Napawi ang wsuper wide smile ko. She's with five bodyguards on her side! Todo payong pa sila sa matandang mukhang napaka sosyal!
"Sino ka at bakit mo pinagsisigawan ang pangalan ng apo ko?" tumaas ang kilay niya, "At anong love rain ang pinagsasabi mo?" nalaglag ang panga ko. Lola ni Zero? My god, owner ng Cross Academy ang nasa harap ko? Nangatog bigla yung tuhod ko. OMG! (＞﹏＜)
Suuuper late update! Sarreh! Nagustuhan naman ba? Comment na! Walang comments, walang update. Seriously yes! Kung di kayo kokoment, di din ako uupdate. Just wanna know if may 'readers' nga ba ako. Dedications, sa mga 'fan' lang. That's all! Thankyou! (*▽*) ©jey_elle