T W E N T Y
Rose's POV
Pagkatapos naming magusap ni Jimin ay umakyat na ako sa kwarto ko at iniwan si Jimin sa Garden, naiinis lang ako, take note, mag pinsan kami, PINSAN. Cousins. Pero may gana pa siyang manghalik sa akin? Ugh!
Ano ba talaga tong nararamdaman ko? Basta ang alam ko, naiinis ako, inis na inis! Ugh!
Pagka-akyat ko ay nakita ko si Jungkook sa loob ng kwarto ko, nakahiga siya sa kama at nakatingin sa Tv, wait whut?
"Oy! Anong ginagawa mo dito?" Sigaw ko sakanya kaya napatingin naman siya sa akin.
Imbis na sagutin niya ako ay nginitian niya lang ako at tinapik ang gilid ng kama na parang sinasabi na ' umupo-ka-dito' kaya tumungo naman ako doon sa tabi niya at humiga kasama siya.
Pinatay niya ang TV sa loob ng kwarto ko at hinawakan ang kamay ko na sadyang kinagulat ko, bakit parang may kuryente na ewan? Ugh.
Tinitigan ko lang siya habang nilalaro niya ang kamay ko habang ini-interwine ito sa kamay niya.
"Hindi parin akong makapaniwala na nakita kita, ang saya ko, pero..... Malungkot rin." Sabi niya at tiningnan ako ng seryoso.
"bakit ka naman malungkot?" sabi ko.
"kasi, Hindi mo ako nakikilala." sabi niya kaya nakaramdam ako ng kirot sa puso ko, alam kong nasasaktan siya, sorry.
"S-Sorry Jungkook" sabi ko at ako na ang humawak sa kamay niya ngayon. kaya nakita kong nabigla siya.
"Okay lang, basta tutulungan kita ah?" sabi niya at sumandal sa headboard kaya medyo mataas n a siya sa akin at hinalikan niya ang ulo ko habang nakahawak parin ang kamay naming dalawa, ang sweet niya, kaiyak bhe ;;
"Salamat Jungkook." sabi ko at yumakap sakanya.
"dapat si Hyung din pinapasalamatan mo, dahil kinupkop ka niya habang nagkasakit ka kahit hidi naman kayo related sa isa't -isa." sabi ni Jungkook kaya pumiglas ako sa yakap niya.
Teka? hindi niya kilala si Jimin? Hindi niya alam na magpinsan kami?
"teka, hindi mo alam?" sabi ko sakanya at napakunot naman ang noo niya.
"alam ang ano?" tanong niya, ay hindi niya talaga alam. Hindi ba kinukwento ni Jimin sa mga kaibigan niya ang pamilya niya?
"Mag Pinsan kami ni Jimin, Jungkook." sabi ko kahit labag sa damdamin ko, dahil ibang sparks ang naramdaman ko ning hinalikan niya ako, kahit smack lang yun at para mapatahimik lang ako, halik parin yun. nagka dikit parin ang mga labi namin dfq.
"weh? wag kang magbibiro rose." sabi niya at umaktong tumatawa.
"bahala ka." sabi ko at akmang tatalikod sa kanya pero hinarap niya ako at pinisil pisil ang pisnge ko
"cute, cute talaga ng Girlfriend koo~" sabi niya, so kami parin? pero hindi ko ngang makayang masabihan siya ng i love you too.
"so totoo?" dagdag niya at tumango lang ako.
"Wow! hindi manlang pinakilala sa amin ni hyung na may magandang maganda siyang pinsan na mahal na mahal ni jeon jungkook." sabi niya at yinakap nanaman ako ulit, yung totoo? teddy bear ba ako?
"tumigil ka nga." sabi ko at pinalo ng mahina ang braso niya kaya napaalis siyasa yakap.
Bakit ganon? bakit kahit bago lang kami nagkikita eh feeling ko safe na ako kasama siya? dahil ba sinabi niya na boyfriend ko siya kaya ganito ako makapag react?
"may pupuntahan tayo bukas." sabi niya sa akin at pumikit, teka! dito siya matutulog?! baka kung ano pa anh sabihin ni jimin! pinsan ko.
Haaay.
napaupo naman akosa pagkahiga at pinali siya sa braso kaya napamulat siya ng mata at napaupo rin sa kama.
"para saan yon?" natatawa niyang sabi kaya tumayo ako galing sa kama at nakapamewang na humarap sa kanya.
"Aba! aba! dito ka matutulog? labas!" sigaw ko at tinuro ang pintuan, tumayo naman siya at yinakap ako kahit nakaturo parin ang daliri ko sa pinto.
"I love you." bulong niya sa tenga ko.
dug dug dug dug
dapat ko ba siyang sagutin ng 'i love you too' ? pero hindi pa ako ready, hindi ko pa feel. hindi ko pa siya kilala para sabihan ko siya ng mahal ko siya, mahirap mag sinungaling.
tiningnan ko siya at nakita ko nakang siyang ngumiti at umalis na ng kwarto ko.
"sleep well." sabi niya at tuluyan ng umalis sa kwarto ko.
Napaisip ako, tama ba tong desisyon ko na madali lang siyang kinilala? kahit alam ko sa sarili ko na hinding hindi ko talaga siya kilala? saklap life.
sana maka-alala na ako.
Jimin's POV
Pagkatapos kong sabihin na pinsan kami ni Rose ay tuluyan na siyang umalis ng garden at iniwan ako.
Bakit ko pa ba kasi yun sinabi sakanya? ayaw ko siyang mapalayo sa akin. Gusto ko siyang mapalapit sa akin pero hindi sa rason na sasabihin kong magpinsan kami dahil ayaw kong hanggang doon lang ang tingin niya sa akin.
Tumungo nalang ako sa sala at binuksan ang TV, wala naman si manang kaya walang magbabantay ito sa sala kaya dito nalang muna ako magbabantay.
Nakita kong bumaba si Jungkook galing sa kwarto ni Ro-- teka?! tangina?! Pumasok siya sa kwarto ni Rose? ay aba bwisit.
umupo siya sa gilid ko at nakitingin ng TV.
"hindi rin kita maintindihan hyung eh no." sabi niya sa akin, huh? ano ba tong pinapahayag niya?
shit. alam niya na bang magpinsan kami ni Rose? no! dapat hindi niya malaman dahil kung malaman niya na ay nawawalan na siya ng ka-kompetensya sa puso ni Rose, gusto ko siyang maangkin pero may Jungkook na siya, at kung malaman yun ni Jungkook ay baka...... wag na nga.
"ano nanaman yang sinisirit ng ilong mo?" pagbibiro ko sakanya para ibahin ang topic, eh kasi eh! ayaw ko yung pag usapan ang pinsan-pinsan thingy na yan. hindi naman totoo.
"aba nahiya ang height mo hyung." aba tangi--
"bakit naman kasi sumusulpot dito sa sala?!" irita kong tanong pero may halong kaba na tinatago ko sa damdamin ko dahil baka malaman niya.
"kasi hindi kita maintindihan eh!" ayan nanaman siya.
"anong hindi maintindihan?" hala, ano yung sinabi ko?
"ewan ko! tanong mo sa height mo!"
"ilang sako ng bigas ang nahigop ng ilong mo at nilalait mo ang height ko?!"
"ewan!" sabi niya
"gusto ko lang namang sabihin na hindi kita naiintindihan!" sabi niya pero tahimik lang ako dahil baka kubg ano ano nanaman ang bumulas las ng dila ko.
"hindi kita maintindihan hyung! na may nililihim ka pala sa akin!" shit alam niya na.
"Hindi ko maintindihan na sa katanda tanda mong yan ay nanonood ka parin ng Bratz!! really hyung?! hindi kita maintindihan." napagulat naman ako don, so hindi niya pa alam ang pinsan pinsan thingy.
tiningnan ko ang TV at shit ohh~ bratz! pala ang tinitingnan ko. "ah oo! bratz! haha tingnan mo ang ganda kaya ni chloe hehe!" palusot ko, kahit matanda na ako at kalalaking tao ay kilala ko parin kaya ang characters ng bratz no.
"bakla ka pala hyung eh."
"ANONG SABI MO?!"
"ang gwapo mo kako, hehe." sabi niya at tumayo, pheeeeew!
"matutulog ako sa kwarto mo hyung ah? may date pa kasi kami bukas ni rose." sabi niya at umakyat na ng hagdan
mag da-date sila? awts. ang sakit naman.
"papayagan mo naman ang pinsan mo diba?" sabi niya at nakita kong hindi pa pala siya nakapasok sa sa kwarto.
Shit. alam niya na, alam niya na ang kasinungalingan kong pinsan pinsan game. paano na to? edi hindi ko na siya mahahanon dahil hindi pwede ang magmahalan ang pinsan, alam kong hindi talaga kami
nagpinsan at palusot ko lang yun, pero parang nasabi na ni Rose kay Jungkook at nalaman niya na.
"ah, eh o-oo haha." sabi ko at ngumiti lang siya bago tuluyang pumasok sa kwarto ko.
bakit pa kasi yan siya pumunta sa bahay ko?! nasira tuloy lahat ng plano ko. pero hindi ko bibitawan si rose, bobo mo Jimin at ginawa mong dahilan ay pinsan pinsan! hindi naman totoo ;;
I wont give up on us even if-- ~
okay, bye.
>>
Oooooy update! whoooo! short lang this, pagod na ko eh
SAWAKAS TWENTY NAAAAA!!!
vomments guyseeuuu
End of chapter T W E N T Y