CHAPTER 2
"HAAAAA!" Sabay bangon ko sa kama. Hinahabol ko ang hininga ko nun.
"SAM! Ok ka lang?" lumingon ako't nakita ko sila Viv at Rene na nakatingin sa akin. Nasa may lapag sila. Pinagovernight ko sila sa bahay.
"Ba't ka sumisigaw?" tanong ni Rene.
"Guys, tell me. Hindi totoong magkakaroon na ako ng fiancé, right?" mabilis kong sinabi. Nung una napakunot noo sila.
"Ate Sam... yun ba ang napanaginipan mo?" tanong ni Rene. Umiwas ako ng tingin.
"Sam, totoo yun." napatingin ako bigla sa kanila. I tried to recall everything kung ano nangyari kagabi.
*FLASHBACK*
"Sam, we already found the perfect right guy for you."
"Honey, we're not joking. In fact, we already met your fiancé's parents last week. And they said that you'll meet him on September."
*END*
Totoo nga. Hindi ito panaginip. Anong gagawain ko? should I accept this fact? No, I can't. hindi talaga pwede ito. Kailangan kong kausapin sila mommy.
After 2 months..
(June 5, '09 - Thursday 5:16pm)
Two days na lang, papasok na naman sa school. Medyo bitin pa ako. Gusto ko pang libangin sarili ko. Matawagan na nga lang sila Viv.
"Hello?"
"Viv! Magmall tayo ni Rene!"
"Oh, kailan?"
"Ngayon na..."
"Teka, what time na ba?" tiningnan ko yung clock ko.
"Bruha! Wala ka bang orasan dyan? 5:20 pa lang." tumawa na lang sya.
"Sige, magreready na kami. Kita na lang tayo sa mall?"
"Sige. Bye." I hang up the phone. Tapos naligo na ako't nagbihis. Simple lang naman suot ko. Black pants at Pink t-shirt. Then, doll shoes. Pagbaba na ako nung nakasalubong si mommy sa sala.
"Sam, saan ka pupunta?"
"You don't have to know!" pasigaw kong sinabi. Tapos lumabas na ako ng pinto. Nagtataka siguro kayo kung bakit ganun-ganun na lang ang pakikitungo ko sa kanila. Oo, masama ang loob ko sa kanila. I tried every way na magexplain sa kanila na ayoko pang ma-engage pero hindi sila pumayag gaya na lang dati na... naalala ba ninyo ung sinabi kong kakausapin ko sila, the day after my birthday? yun. kinausap ko nga sila pero ito ang nangyari...
*FLASHBACK*
After maglunch nun, kinausap ko sila mommy.
"Ma, bakit ko kailangang ma-engage sa ganitong edad? Hindi nyo ba naiisip na masyado pa akong bata?"
"Alam namin yun, anak. Pero wala na kaming magagawa ng daddy. Pumayag na kami."
"Pumayag? What do you mean?"
"Si Tita Lilia, naalala mo pa ba sya?" tumango ako. Si tita Lilia ang may-ari ng gown fashion.
"Yung mother nya na si Lola Elena, nagmakaawa sa amin ng daddy mo na tulungan namin ang apo nya na si Jake." Napabuntong hininga si mommy. At tumingin kay daddy.
"Hindi lang si tita Lilia o ang nanay nya ang nakiusap sa amin ng mommy mo kundi pati na rin si Tito David mo na asawa ni Tita Lilia. Ang sabi nila, kailangan nila ng taong makapagbabago sa anak nila. kaya nakiusap sila na kung pwede, ma-engage kayong dalawa. Magsama. "
"Huwat? What a poor reason. Bakit ako pa? madami pa naman dyan na kumuha ng role na yun."
"Eehh, anak. Pumayag na kami. Hindi na namin pwede pang bawiin." Paliwanag ni daddy.
"At bakit hindi?!"
"Dahil... ikamamatay ng nanay ni Tita Lilia mo."
*END*
Tama. May sakit sa puso si Lola Elena. Dagdag pa ang high-blood. Isa na raw si Jake sa ikakasakit ng puso ni Lola. Hindi ko alam kung bakit pero naisip ko lang, pasaway siguro syang apo. Sa buong buhay ko, hindi ko pinangarap na magkaroon ng asawa na matigas ang ulo. Pero kahit ganun pa man, hindi pa rin ako tumigil sa pakikipag-usap kila mommy. Ito pa...
*FLASHBACK*
Second attempt...
"Ma, Pa. pleassee. Ayoko. Hindi ko kaya. gusto ko pang matupad ang mga pangarap ko. kung sakaling ma-engage ako, anong mangyayari sa akin? Hindi ko kaya yun. please. Nagmamakaawa ako sa inyo. Gumawa naman kayo ng paraan para hindi matuloy." humihingi ako ng awa sa kanila.
"I'm sorry, Sam. Wala na tayong magagawa." Sabi ni daddy na niyayakap ako.
Third attempt...
"Bakit hindi nyo ako maintindihan! Bata pa ako! Marami pa akong pangarap na gusto kong matupad! Bakit ba hindi nyo maconsider ang feelings ko! hindi pa ako handa sa mga bagay na ito! Pleasssseeee. Itigil nyo na toh." Again, I'm begging but not crying.
"Please Sam. Ilang beses ba naming sasabihin sa iyo na hindi na pwede. Gusto mo bang mamatay ang lola nya? gusto mo ba yun? ha?!!" sigaw sa akin ni mommy.
"Ayoko. Ayoko. Ayoko!!!" sigaw ko rin sa kanila.
"Sam, it's just an engagement!" now, it was my dad's turn to yell at me.
"Para sa inyo, only lang! sa akin hindi! how could I be engage to someone na hindi ko naman mahal! Naiintindihan nyo ba, sapilitan lang ito!"
*END*
After nung third attempt ko, wala na akong nagawa pa. Ayoko ng makipag-argue pa sa kanila dahil wala rin namang patutunguhan ang paguusap namin. Besides, may plano naman ako bago pa matuloy ang engagement. Nakakatawa nga isipin eh, me? Going to be engage sa taong hindi ko mahal at higit sa lahat sa isang pasaway. Argh. Para akong nasa drama.
Nasa mall parking lot na ako ngayon. Paano ako nakarating? Nilunok ko ang bato ni darna't lumipad ako. Funny ha?
"Salamat manong! Tawag na lang po ako kung magpapasundo na ako."
"Sige, miss." Sinara ko na ang pinto't pumasok sa entrance ng mall. Dinial ko number ni Viv. Pero walang sumasagot. Sinubukan ko naman kay Rene at buti may sumagot.
"Rene! Nasaan na kayo?"
"Nandito sa may fountain."
"Sige, papunta na ako dyan." Sabay baba ko na rin.
Malapit na ako sa may fountain, I can already see Viv and Rene. Kumaway sila sa akin at kumaway din ako.
"Musta na?" pangangamusta ni Rene.
"Bored. Kayo?"
"Same." Nagkatinginan kaming talo't tumawa. Mahinang tawa lang naman. Tapos nagakbayan kaming lahat.
"Saan tayo?" tanong ko.
"Gutom na ako." ngumisi si Rene.
"Shakeys." Sabat ni Viv.
"Treat ko." sabi ko naman. Trying to hide the pain ako nuh? Ayoko naman ma-spoil tong lakwatsa namin. Besides, sulitin na dahil two days na lang at back to school.
"Dapat lang noh!" sabay nilang sinabi. Astig ah. Sabay pa.
At yun na nga, kumain na kami. Parehas kaming tatlo ng inorder. Cheese with chicken burger at strawberry milkshake. After eating, nagshopping na kami. I bought a new doll shoes, tapos ang kila Viv at Rene ay converse. Black ang kay Viv. At red naman kay Rene. After sa footwears, sa mga usong top shirts naman at pants. Then, school supplies. Muntik ko ng kalimutan yun. buti na lang napaalalala sa akin nila Rene. Halos madami rin kaming nabili.
Nakaupo na kami sa may bench ng fountain.
"Big time tayo ngayon ah." Sabi ni Viv.
"Di naman. May extra lang kasi ako." Sagot ko.
"Ahh. I see. Kamusta na kayo ng parents mo?"
"Walang pinagbago." Pasimple kong sagot.
"Ano ba yan, Ate Sam. Ano ng gagawin mo?" tanong ni Rene. Halatang worried.
"Ano pa nga ba? Tanggapin diba? Siguro naman, kahit ma-engage ako pwede ko pang matupad pangarap ko." yumuko ako.
"Hmm. Tama. Pero malay rin natin, baka ma-cancel rin. I'm sure, may puso pa naman siguro yung lola nya." sabi ni Viv.
"Sira! Buhay pa eh! Alangan namang wala." Sabi ko. sabay tawa naman kami. Nag one last round pa ulit kaming tatlo, tumingin-tingin kami sa mga bear shops. Mga 9:30, natapos na rin kami.
"Ate Sam, kailangan na namin umalis." Paalam ni Rene.
"Oh. Oh sige. Ingat kayo."
"Gusto mo bang sumabay na lang sa amin?" yaya ni Viv.
"Hindi na. susunduin naman ako ni manong eh."
"Sigurado ka?" tumango ako.
"Sige, ingat ka. Kita na lang tayo sa school." Pagpapaalam ni Viv. Nagbabye na rin ako sa kanila. Patungo na sila sa exit habang ako naiwang nakaupo. Tinawagan ko na rin si manong.
"Manong! Pasundo na po."
"Ok, miss. On the way na ako."
"Opo." In-end call ko na. Lumabas na ako ng mall at naghintay sa may hagdanan. Maya-maya, chineck ko watch ko't malapit ng mag10. Close time pa naman ng mall ay 10. Ano ba yan! Manong nasaan ka na? nagsisilabasan na ang mga tao sa mall.
After 10 minutes.. 10:05 pm.
Nakayakap ako sa binti ko at nakayuko ng may biglang kumalabit sa akin. Nagulat ako. Grabeh! Nakakagulat talaga. Tinaas ko dahan-dahan ang ulo ko't nakita ko isang lalaki na nakatingin sa akin.
"Miss, are you ok?" tanong nya.
"Uh-ah, oo. Ok lang." tapos ngumiti sya sa akin. Ang gwapo naman nya. pero, wait. Sam, don't be deceive by his looks.
"Ba't nag-iisa ka dito? Hindi maganda nag-iisa ka."
"Huh. Eh, hinihintay ko kasi si manong na sunduin ako."
"Ahh."
Tumunog phone ko. Sana si manong na ito. Pagtingin ko sa phone. Si manong nga.
"Manong! Nasaan na po kayo?"
"Miss, nandito po ako sa entrance gate ng mall. Hindi na po sila nagpapapasok ng sasakyan.
"Ahh. Sige, papunta na po ako." I hang up.
"Andyan na?"
"Oo eh. Sige ah, kailangan ko ng umalis. Bye." tumalikod na ako nun at dinala na ang mga shinopping ko. as in tumatakbo ako nun ng nahulog yung isang shopping bag na dala ko. hindi na nga ako magkanda-ugaga. Tumingin ulit ako sa lalaki. At nakita kong papalapit sya.
"Sorry! Nagmamadali na talaga ako." Sinundan ko lang sya ng tingin habang pinulot nya yung shopping bag na dala ko. then, binigay nya sa akin.
"Salamat." Tumalikod na ako at pinuntahan si manong.
"Hey, wait! I didn't get your name!" sigaw nya which is narinig ko pa. I'm not sure kung dapat ko bang sabihin ang name ko. pero sinabi ko na lang.
"Sam!" I yelled back at him. Ok lang siguro yun. nickname lang naman eh.
"Ikaw?!" my turn to ask him.
"Andy! Nice meeting you, Sam!" Sabi nya na nakangiti.
"You too!"
Bago ako matulog ng gabing yun, inayos ko muna ang mga gamit ko para bukas sa Saturday. At tumugtog ako ng piano sa study room ko. tinugtog ko ang BURN ni Nina. Actually, kinapa ko lang yun. After that, humiga na ako sa kama ko.
"Haay. Andy." napasmile ako nung sinabi ko yun. I don't know why. Basta natatawa lang ako. I'm sure, nickname nya ang Andy.
[A/N]: Oha! May ANDY na pumasok sa story! Ano kaya ang magiging role nya sa buhay ng ating bida? Don't forget naman to Vote if you like this part? :)