Zaman dünyadaki en değerli şeydir.Bazen bir insanı kaybetmenize,bazense kazanmanıza sebep olur.
Aysu nefesinin tutmuş zamanın ona ne getireceğini bekliyordu. Alpay birkaç dakikadır suskunluğunu koruyor, Aysuya bakıyordu.Genç kadın hem utanıyor hemde ona sarılmak istiyordu. Önünde iki yol vardı. Ya Alpay ile el ele çıkacaktı buradan ya da genç adamla el sıkışıp dost kalacaktı. Tabi lafta dost kalacaktı. Bir insan sevdiği birisiyle dost kalamazdı.
Alpay'ı her gün televizyonda ve iş yerinde görürken nasıl dost kalabilirdi? Aysu buna inanmıyordu. Alpay boğazını temizleyip konuşmaya başladı. Kadın uzun adama bakıp gülümserken Alpay da istem dışı gülümsüyordu.
"Hmm sözlerin beni etkiledi. Aysu şu ana kadar hep ünlüydüm. Bana herkes ünlü olduğum için baktı.Bana hayranlardı.Lakabım çapkın .Bana gelen herkese evet dedim çünkü. Hepsini kabullendim."dedi genç adam.
Genç kadının ümitleri tükendi o anda. Sözlerin gidişatı sonucu belli ediyordu.Onu reddecekti. Bunu duymak istemiyordu. "Dur!Tamam dost kalalım. Beni reddedişini duymak istemiyorum"dedi.
Alpay keyifli bir kahkaha attı. "Dinlemeyi öğrenmen lazım şaşkın"dedi genç kıza. Sağ yanağında beliren ufak gamze Aysuyu mestetmişti. "Ama seni ilk gördüğümde sen çaresizdin. İkinci görüşümde bana sarıldın. Çok çılgıncaydı. Sen...ünlü olmamı takmıyordun. Benimle istediğin gibi konuşabiliyorsun. Canın istediğinde sarılıyorsun,gülüyorsun. Aslında yakın zamanda bana duygularını itiraf etmeseydin sana zorla itiraf ettirecektim."dedi genç adam gülerek.
Aysu şaşırdı."Yani sen..."diyebildi. Alpay kapşonunu tekrar takıp kadına doğru hafifçe eğildi."Ben seninle bunu denemek istiyorum."dedi genç adam.Aysu zıplayarak genç adamın boynuna atladı."Bunu hemen söylemeliydin. Ya stresten ölseydim? Ya kalbime yeterli kan pompalanmasa ve kalp krizi geçirseydim? Ya heyecanlanmaktan böbreküstü bezlerim patlasaydı? Çok kötüsün Alpay"dedi Aysu. Genç adam genç kadını bırakmayarak yoluna devam etti.
Birkaç gün sonra Yazgı yeniden İstanbul'a gelmiş Uygar ile buluşmak için hazırlanmaya başlamıştı.Tabi kolay olmamıştı geri gelmesi.Babaannesi tekrar ve tekrar Emir ile buluşması için ısrar etmiş genç kadının başının etini yemişti. Üstelik Aysudan aldığı haberle daha çok gelmek için can atmış arkadaşıyla yüz yüze görüşmesi gerektiğine karar vermişti.
Yazgı sonunda kaçıp gelmişti. Genç kadın önce işine gidecek, Aysu ile uzun uzun konuşacak ve sonunda Uygar'ın evine geçecekti. Bugünkü planı buydu. Genç kız kumral saçlarını dağınık bir şekilde örüp aynada kendisine baktı. Aysu ile Alpay'a çok şaşırmasa da arkadaşının sevgilisi olduğu için kendini garip hissetmişti. Ancak mutluydu. Yazgı sonunda evden çıkıp iş yerine gitmek için yola koyuldu. Uygarı özlemiş olması normal miydi?
Genç adam topu smaç basıp güldü. "Aferin Uygar" diyen arkadaşıyla el çarptı. Genç adam teknik direktörün mola vermesiyle kendini parkeye attı ve uzandı. Alpay ve diğer arkadaşları da aynı şekilde uzanıp yorgunluklarını belli ettiler. Genç adam hemen akşam olsun istiyordu.Neden zaman geçmek bilmiyordu? Yazgıyı yeğeni ile tanıştırmak, onun gülüşünü görüp tekrar heyecanlanmak istiyordu. Görüşmeyeli bir hafta bile olmamıştı ancak Uygar böyle düşünüyordu.
"Dostum ne düşünüyorsun böyle?"dedi Alpay."Alın yazımı"dedi Uygar. Alpay seslice güldü. "Onu yakın bir yerde çalıştırmalıydın koca adam"dedi Alpay. "Senin gibi mi?"dedi Uygar doğrularak oturur pozisyona geçti."Evet."dedi Alpay göz kırpıp ayağa kalktı. Uygar Alpayı kıskandı o an. O da Yazgıya sarılmak istiyordu. Onunla koltukta oturup film izlemek,dans etmek,basketbol oynamak...en çok onu öpmek istiyordu. Bunun nasıl bir his olacağını merak ediyor,hayal etmeden duramıyordu. Milyonlarca kadından sadece birine bu duyguları beslemesi mucize değil miydi?
Alpay havlusunu boynuna atmış bir şekilde kantine geldi.Duyduğu sesleri dinleyerek Aysunun bulunduğu yere yürüdü."Bu sorumsuzluğu kabul edemem.Çıkış işlemlerini gerçekleştir! "diyen sert sesle genç adamın kaşları çatıldı."Benim yüzümden değil diyorum" diyen Aysunun titrek sesi Alpayı öfkelendirmişti.
"Bu ses ne?"diyerek olaya müdahale eden Alpay karşısındaki sorumlu,bağıran kişiye baktı."Alpay Bey ses için özür dilerim.Sadece sorumlu kişi bir karışıklık yapmış ve-"derken genç adam lafını böldü."Kanıtın var mı?"dedi Alpay rahat bir şekilde.
"Yok ancak-"derken tekrar lafını böldü genç adam."O zaman birini suçlamadan önce kanıtınla gel"dedi genç adam.Aysu başını eğmiş onları dinlerken utanıyordu. Birkaç günlük sevgilisine rezil olmuştu. Alpay'ın önünde böyle bir duruma düşmesi çok ama çok utanç vericiydi.Kantine koşarak gelen Kadir nefes nefese konuştu."Efendim.Eksik yokmuş.Sayım yanlış olmuş.Tüm çaylar tamam"dedi genç adam. Alpay gülümsedi.
"Sanırım bir özür borçlusunuz"dedi genç adam. Aysuya dönen adam özür dileyip oradan ayrıldı.Genç kadın konuşmuyordu. Başını kaldıracak cesareti yoktu.Öyle kötü bir durumdaydı ki Alpaya ne diyecekti?Birden gülümsedi. Az önce Alpay onu savunmuştu.Ona inanmıştı."Teşekkürler"dedi Aysu yanındaki genç adam bakarak.
Alpay hala sinirliydi."Gerçekten teşekkür etmek istiyor musun?"dedi genç adam. Aysu başını salladı."O zaman bu işten ayrıl. Sana bir daha bağırırsa yemin ederim onu döverim"dedi genç adam.Oldukça romantik konuşmuştu. Ancak Aysu bu sözlerin anlamını anlamadı."Bu işe ihtiyacım var."dedi genç kadın. Tezgaha dönüp düzenlemeye başladı."Bana kalırsa hiç çalışmaman daha iyi"dedi genç adam."O zaman yaşayamam "dedi genç kadın.Alpay onun kolunu tuttu.
"Çok çalışmak istiyorsan evimde yemek yap." dedi genç adam.Aysu kahkaha attı."Sevgilimin evinde hizmetçi mi olacağım?"diye sordu. Alpay başını hayır anlamında salladı. "Hayır bunu mutlu olma çıkar işi gibi düşün şaşkın. Sen yemeğini yaptığın için ben mutlu olacağım sende işin olduğu için mutlu olacaksın"dedi genç adam. Aysu bu fikrin aklına yapacağını hiç düşünmedi. Biraz düşününce bu harika bir fikirdi.Ama Alpayın ona para vermesini aşağılayıcıydı. Genç kadın ikilemde kalmaktan ölecekti.
Saatler çabuk geçmiş Yazgı sonunda derslerini bitirip heyecanla iş yerinden çıkmıştı. Hemen arabasına atlayıp yola koyuldu. Uygar da onu özlemiş miydi? Peki babaannesinin yaptıklarını söyleyecek miydi? Gerekli değildi. Bir sorun olmadığına göre Uygara da söylememeliydi.Genç kadın bir süre sonra ulaştığı evin önünde durdu.Arabasını kilitleyip hızlı adımlarla kapıyı çaldı. Zili çaldığında biraz paniklemişti.Sarılmalı mıydı?Çok samimi olurdu.Sadece el mi sıkışmalıydı? Çok mesafeli olurdu.
Genç kadın karar veremezken kapı açıldı.Karşısında uzun bir kız vardı."Hih Balerin.Amca!"diyen genç kıza baktı Yazgı.Gerçekten büyük gösteriyordu.Bir anlığına korkmuştu genç kız.Uygar kapıda belirdiğinde kalbi sahada hızlı atmaya başladı.
"Yazgı içeri gel"dedi Uygar elini beze silerken. Kadın içeri girip kapıyı kapattı."Yazgı yeğenim Yelda."dedi Uygar. Çantasını ve montunu bırakıp küçük kızla el sıkıştı."Gerçekten balerin misin?"dedi Yelda.Yazgı güldü."Evet.Videolarımı izlemek ister misin?"dedi genç kıza Yazgı.
"Evet."dedi Yelda heyecanla."Önce yemek"dedi Uygar iki kıza bakarak.Mutfağa geçen Yazgı ile Yelda yan yana oturdu.Uygar ise karşılarına."Amcam bugün antremana gitti.Evde sıkıldım."dedi Yelda."Daha iki gün daha buradasın cadı"dedi Uygar yemekleri masaya koyarken.Yazgı bu yemekleri ne zaman yaptığını merak etti."İstersen dans okuluma gelebilirsin Yelda"dedi Yazgı.Yelda Yazgının boynuna atladı."Evet.Evet.İstiyorum.Amca gideceğim."dedi genç kız.
"Senin için sorun olmaz mı?"dedi Uygar Yazgıya.
"Hayır."dedi genç kadın. Yelda ve Yazgı yemeğe başlarken Uygar keyifle onlara bakıyordu.Yazgı görmeyeli zayıflamış mıydı? Sanki yüzü daha solgundu. Herkes yemeğini yediğinde Yazgı masayı topladı. Uygarın ısrarlarına rağmen bulaşıkları da kendisi dizdi. Kendini huzurlu hissediyordu.
Aysu genç adamı soyunma odasının kapısında beklerken tüm sporculara selam vermişti. Ama hala Alpay çıkmamıştı. Daha fazla dayanamayıp soyunma odasına girdi. Genç adam aynada kendisine bakarken aynada gördüğü diğer yüz ile gülümsedi."İçeride başkası olabilirdi"dedi genç adam.
"Saydım"dedi Aysu bilmiş bir yüz ifadesiyle.Genç adam gülümsedi.
"Hadi gidelim"diyerek genç kadına doğru döndü.Spor çantasını sırtlayan ve Aysunun sol elini avuçlayan Alpay öne doğru adımlar attı. Genç kadın ise şu an mutluluktan uçuyordu. İlk kez eli eline değmişti. İlk kez genç adamın sıcacık eli genç kızın yüreğini kavuruyordu. Genç adam sarı saçlara baktı. Bu kimsede olmayan bir tondu. Sanki sadece Aysuya özeldi bu renk. Genç kızın saçlarını örten şapkaya takıldı Alpayın gözleri. Alpay bu sefer kafasına şapka ya da kapşon takmamıştı. Artık tanınmayı o kadar umursamıyordu. Hatta herkese bir sevgili olduğunu haykırmak istiyordu. Ancak Aysuyu düşününce gizlenmenin en iyisi olduğuna karar verdi genç adam. Derin bir iç çekerek kapşonunu geçirdi kafasına. Arabaya ulaştıkların iki el isteksizce ayrıldı. Kadın koltuktaki yerini aldığında"Nereye gidiyoruz?"diye sordu genç adama. Alpay sevgilisine bakış attı."Yıldızlara"dedi ve arabayı çalıştırdı. Aysu yıldızlara nasıl gideceklerini merakla izlemeye başladı.
Uygar Yelda'yı sıkıca tembihlemiş Yazgı ile basketbol sahasına inmişti.Genç kadın elindeki basketbol topuyla sahanın ortasında yerini almış Uygara baktı. "Uygar Bey nesine?"diye sordu. Genç adam düşünür gibi yaptı. Yazgının elindeki topa uzanıp"Beni yenersen istediğin her şeye"diyerek topu ondan aldı. Yazgı hayallere dalmışken elindeki boşlukla kendine geldi. Uygarı yenmeli ve ondan güzel bir şeyler istemeliydi. Genç adam topu sektirdiğinde oyun başladı. Genç kadın Uygarın attığı birkaç sayıdan sonra pes etmek istedi. Ancak genç adama baktığında yılmadı. Birkaç kez topu çalıp sayı attı Yazgı.
Yazgı genç adamın kendisine izin verdiğini biliyordu. Uygarın savunması mükemmeldi. Profesyoneller bile onu geçemezken bir balerin nasıl geçebilirdi? Ve Yazgı haklıydı. Uygar, genç kadının isteği sönmesin diye Yazgıya izin veriyordu. Bir süre devam eden oyundan dakikalar sonra tek galip çıktı.
Aysu o sıralarda gördüğü büyük ev ile yutkundu. Alpay gülümseyerek arabadan indiğinde Aysu yavaş hareketlerle indi. Burası sadece adamın evi miydi?"Burası neresi?"dedi genç kadın. Genç adam sevgilisinin yanına gelmiş onunla birlikte eve bakıyordu. "Burası yıldızlara giden yol"dedi Alpay. Önden giderek evin kapısını açtı genç adam.Aysu emin olmayan adımlarla takip etti genç adamı. Ya Alpayın aklında farklı şeyler varsa diye düşündü. Sonra bu fikirden vazgeçti. O ünlü biriydi. Böyle bir şey olursa direk manşetlere düşerdi. Evin ışıklarının açılmasıyla hayretler içinde kaldı. Burası büyüktü.
"Burası benim evim. Fazla büyük olduğunu biliyorum. Tek iyi yanı yıldızları güzel seyredebilmek"dedi genç adam. Aysu kapıyı kapatıp montunu çıkardı. Alpay ise kapşonunu indirdi. Genç kadın önce evi gezmek istiyordu."Bu kadar büyük evde nasıl yalnız yaşıyorsun?"dedi genç adama Aysu. Salonu bile çok büyüktü. Ancak burada tek başına yaşamak sıkıcıydı.
"Çoğu zaman sıkılıyorum"dedi genç adam. Genç kız gösterişli avizelerden de gözünü alamıyordu. Salonu ve mutfağı inceleyen Aysu bir üst kata çıktı. Alpay da kadını takip ediyordu. Banyoya girdiklerinde Aysu güldü."Benim odam kadar banyon var" dedi genç adama. Alpay rahatsız hissetti. Ona zenginliğini göstermek değildi niyeti. Aysu diğer odaya geldiğinde genç adam onu durdurdu."Orası benim odam"dedi Aysuya. Genç kadın daha büyük bir hevesle kapıyı açıp odaya girdi.Her yer basketbolla ilgili şeylerle doluydu.Fotoğraflar o kadar çoktu ki. Dikkatini çeken fotoğrafı aldı eline.
"Geçen yıl ki şampiyonluk"dedi gülerek. Alpay'ın herkesle fotoğrafı vardı. Aysu o an tekrardan sevgilisinin bir ünlü olduğunu hatırladı. Alpay genç kadının yanına gelmiş diğer sevdiği fotoğraflarla ilgili açıklamalar yapmaya başlamıştı. Aysu hevesle Alpayı dinlemiş her fotoğrafta ayrı gülmüştü.Hepsinin bir anısı olduğunu bilmiyordu.Alpayı tanıdıkça onun hiçte göründüğü gibi olmadığını düşünmeye başlamıştı.Sonunda evi gezmeyi bitiren çift en üst kata çıktı. Üstü camla kaplı büyük odada teleskoplar haritalar ve yıldız çizimleri bulunuyordu.
Genç kadın Alpay'ın farklı bir yönünü daha görüyordu. Yıldızları izlemeyi seviyordu. Teleskobu ayarlayan genç adam Aysuyu çağırdı. Aysu teleskop ile gökyüzüne bakarken güldü. Bu harika bir duyguydu. Alpay ise bu harika manzarayı izledi. Belkide tüm ihtiyacı olan bu gülümsemeydi.
Uygar Yazgıya bakarak skoru söyledi. Yazgı parkede yere oturup"Haksızlık.Dans etmeliydik kesinlikle yenerdim"dedi. Uygar güldü.Şimdi isteğini söyleme sırasıydı.
"Yendiğime göre bir isteğim olacak"dedi genç adam hafifçe Yazgıya doğru eğilip. Yazgı başını salladı. Ayaklarını bağdaş kurmuş otururken Uygar da yanına oturdu. Genç adamın bacakları tüm uzunluğu ile öne doğru uzanıyordu. Uygar topu bıraktı.Yazgı gülümseyerek genç adam baktı.
"İsteğiniz nedir koca adam?"dedi. Uygar güldü. O an her şeyi isteyebilirdi.
'Ömür boyu benimle olmanı istiyorum' ya da 'Beni sevmeni istiyorum'diyebilirdi.
Ancak onun için büyük anlam ifade eden şeyi yaptı. Genç kadının yüzünü avuçladı genç adam. Yazgı şaşırdı. Şaşkınlığını belli etmemeye çalışarak sesini çıkarmadı. Uygar mavi gözlere baktı. Öyle güzeldi ki o gözler genç adam baka baka doyamıyordu. Uygar Yazgı'nın alnına uzandı. Dudakları genç kadının alnına değdiğinde Yazgı nefesini tutmuştu. Genç adam 'alınyazı'sını düşünüyordu. Şimdi söylemeliydi.Hislerinden emindi. Uygar geri çekilip kadının gözlerine baktı tekrardan. Ve aylardır içinde biriken duyguları üç kelimeyle ifade etti.
"Yazgı'm olur musun?"