Sobrang traffic naman grabe. Alas otso na di pa ko nakakauwi.
"Anong ineexpect mo eh EDSA to. Dagdag mo pang malakas yung ulan. Wala talaga tayong magagawa diyan"
Si Zarinah nga pala. Kaklase ko since 1st year College. Mabait pero parang amazona sa tapang. Tipo bang may tumingin lang ng masama sa kanya eh susuntukin niya na. President ng klase namin. Oo kahit college may officers pa din.
"Ang inaalala ko lang kasi inaantok na ko kaya gusto ko ng umuwi"
"Baliw ka ba nasa taft pa lng tayo. Fairview ka pa. Bukas pa tayo makakarating ng Commonwealth"
"Nakakabanas"
Nagring yung phone niya.
"Ahmm. Ano kasi. Di pa ko nakakauwi.... Stranded ako sa Taft. Siguro 10 or 11 ganun pa ko makakauwi. Oo na. Sige na babye."
"Si Greg?"
"Yeah"
"Parang walang kagana gana yung reaksyon mo kapag si Greg ahh. LQ?"
"Hindi. Ayoko lang ng masyado niyang pinapractice yung Authority niya sa akin. Parang laging siya nasusunod ganun"
"Eh lalaki yun eh. Dapat magpasakop ka talaga"
"Hindi ganun. May karapatan din naman kaming maging tama, paminsan minsan"
"Ano ba daw kinagagalit?"
"Bakit daw kasi nagpagabi pa ako ng uwi pwede naman daw na hindi ko na tapusin yung event. Sana daw nauna na ako."
"Kung ako naman din boyfriend mo eh magagalit din ako kung ganitong oras eh di ka pa umuuwi. Dagdag mo pang malakas yung ulan"
"Si Papa nga di nagalit na late na ko makakauwi. Sya pa?"
"Pumasok ka sa relasyon dapat alam mo nang mangyayari yan. Siguro possesive siya sayo kaya ganyan."
"Ganun na nga"
"Ilang taon na kayo?"
"3"
"3 years? Grabe naman. Tagal niyo nang naglolokohan"
"Baliw. Magkaklase kami nung 4th year Highschool eh dun naging kami"
"Going to forever na ba?"
"Ewan. Open naman ako sa possibility ng break-up. Bata pa kami. Syempre gusto ko sana siya na. Pero may mga forces na di natin kontrolado"
"Haha. Forces talaga"
"Wag kang tumawa. Ikaw ilang taon na kayo ng girlfriend mo?"
"Kahit wala akong girlfriend?"
"Mukha mo"
"Haha. Seriously wala nga"
Tumingin siya sa akin. Hinawakan niya pisngi ko saka tiningnan kaliwa't-kanan. Ang lamig ng kamay niya na parang akala mo kagagaling lang ng defense.
Baka dahil lang sa aircon.
"Sigurado ka? Wag mo kong niloloko"
"Mukha ba kong may girlfriend?"
"Oo"
"Haha. Wala nga"
"Nakita ko kanina sa cellphone mo nagtxt si Yna"
"Hahaha. Napatawa mo ko"
"Ano bang tinatawa taws mo diyan. Nakita ko nga"
"Yung 8888 yun pinangalanan ko lang na Yna. May free facebook at viber daw ako sabi"
"Bwiset"
"Haha. Try mo din gawin sa phone mo"
"Hindi na. By the way bakit Yna pinangalan mo? Pwede namang Donna or Cheska or Tiffany. Ganyan"
"Ang pangit mo magisip ng pangalan. Haha"
"Totoong tao ba si Yna? Hindi ba yan fiction?"
"Hindi ahh grabe ka. Long time crush ko yan"
"Gaano ka long"
"Mula pagkabata"
"So childhood friend?"
"Yeah"
"Where is she?"
"Gone"
"Gone? You mean dead?"
"Hindi. Grabe ka. Ewan di ko alam nasan siya. Kapitbahay ko siya dati. Nagkasakit kasi yun. I mean psychological. Natrauma siya nung binaril yung papa niya sa harap niya. Then umalis yung buong family nila. May threat yata sa kanila. Syempre ako nalungkot. Siya lang actually yung kaibigan ko na sanggang dikit talaga."
"Pareho kami pala"
"Na ano? Na inlove sa childhood bestfriend"
"Hindi... Pareho kaming walang tatay. My father died bata pa ako di ko nga actually maalala pano siya namatay. My mother kept on saying 'He died' then just that. No explanation. No other words. She ended the conversation with 'He Died'. Syempre gusto kondin malaman anong kinamatay ni Papa pero wala eh."
"Alam mo. That is something you have the right to know. Anak ka eh"
"Hayaan mo na. Mama ko yun eh alangan namang makipagtalo pa ko. Going back kwento ka pa"
"About Yna?"
"Yeah. Or about you? Or about your dog? Haha"
"Wala kaming aso. Well Yna. I wish makita ko siya soneday"
"Ano ka ba. Marami pang iba diyan"
Napatingin ako sa kanya nung sinabi niyang marami pang iba diyan. Tumingin din siya sa akin pero nagiwas din sya agad ng tingin.
"Or bat di mo siya hanapin may facebook naman"
"Haha. I don't even know her surename. I tried to search for Yna sa fb. Puro mukha ni Kathryn Bernardo yung lumalabas. Tawag lang kasi sa kanya ng mama ko Yna. 'Yna pakibigay naman ito sa Mama mo pakisabi Merry Christmas' or 'Yna andiyan pa ba si Mama mo? Iwan ko muna si Hanuman at walang magbabantay'. Ganyan kaya nakuntento na din ako sa Yna"
"Malungkot ka?"
"Ako? Bakit? Ang random ahh"
"Ehh kasi sa nga mata mo kanina parang ang saya saya mong magthrowback. Namimiss mo noh?"
"Bata pa naman ako nun. Wala pa kong alam sa pagibig. Basta crush ko siya nun. Wala naman kaming masyadong memories pa"
"Kahit na. Childhood memories ang sarap kaya balikan"
"Totoo. I can still remember nanonood pa kami ng Ang TV dati. At tuwang tuwa na kami dun"
"Haha. Di ko yan pinapanood haha. Nung grade 2 kasi ako di ako nahilig manood na ng tv"
"Kawawa naman childhood mo. Txt, pogs, jolen, tatching di k din naglaro?"
"Ano bang akala mo sa akin lalaki? Pero sa bahay may box dun na maraming txt puro pokemon. Di ko lang alam kanino yun"
"Baka sa kapatid mo? Favorite ko din yung txt na pokemon eh marami din ako sa bahay"
"Ay talaga? Pag nakita ko sa bahay bigay ko sayo haha"
"Sige. San na tayo?"
"Hmmm. Ayala. Eto random na tanong. Kung may liligawan ka sa room sino at bakit?"
"Actually wala. Wala talaga. Pero base sa conversation natin ngayon. Pwede ng ikaw. Kaso may boyfriend ka so wala"
"Wag kang ano jan. Change topic"
Nanahimik kami pareho. Kasalanan ko yata. Ang awkward tuloy. Nakatingin lang siya sa bintana. Ako naman nakatingin sa kanya. Pero ang awkward talaga.
Pero magaan siya kasama. Masarap kausap. Yun nga lang.
"Siya nga pala Hanu...."
Nagulat ako sa kanya kasi bigla siyang humarap. Malapit pa naman ako sa kanya. Kaya medyo napaatras yung ulo ko. Alam kong nagulat din siya. Kaya umayos siya bigla ng upo.
"A-ano yun?"
"Ahh. Ano kasi hanapin natin si Yna para magkagirlfriend ka na"
"Baliw. Kapag nahanap ko yun sigurado di na ko nun kilala. Tsaka baka may boyfriend na din yun"
"Khit na try mo lang. Malay mo mag break sila ng boyfriend niya. Di mo masasabi noh."
"Paano hahanapin?"
"May picture ka ba niya?"
"Meron"
"Ayun post natin sa facebook malay mo may nakakakilala. Sige na patingin"
Alam kong sinabi niya lang yun para ibahin yung usapan. Para basagin na din yung yelo na biglang lumitaw dahil sa sinabi ko. Awkward pero ayos lang. Pagkarating naman sa kanya kanya naming bahay makakalimutan din namin yung nangyari ngayong gabi. Di naman mahalaga na kailangan pang alalahanin o balikan.
Iisipin ko na lang na nagkataon lang talaga na nagkasabay kami ngayong gabi. At nagkataon lang talaga na magkasama kami. Walang dapat mabuong kung anuman. Pambihirang buhay.
"Uy patingin na. Ay sorry sandali lang."
Binuksan ko yung bag ko saka nilabas yung wallet.
Nagulat ako ng agawin niya yung wallet ko.
"Huy ako na maghahanap. Grabe to. Grade 1 pa siya sa pic na nandiyan eh"
"Uy daming pera. Cute mo sa grad pic mo nung highschool ahh"
"Wala jan dun sa pinakalikod"
Paghila niya nung picture. Tiningnan niyang maigi na parang nagtataka. Tiningnan ko din siya at nakatingin pa din siya sa picture.
"Huy akin na yan"
Di pa rin siya nagsasalita. Maya maya. Binalik niya yung picture sa wallet ko saka inabot sa akin.
"Bakit meron kang picture ko?"
---