CHAPTER 20
CASSANDRA'S POV
Naramdaman ko ang malamig na simoy ng hangin na tumatama sa mukha ko. Hindi naman ako nilalamig dahil nararamdaman ko ang mga bisig na nakayakap sakin...warming me with his warmth..soothing me with his touch.
Unti-unti kong minulat ang mga mata ko at saglit na nanglaki ang mga mata ko ng bumungad sakin ang nasa paligid ko. Wala ako sa kwarto.
Akmang tatayo na ako ng maramdaman kong may pumigil sa akin.
Andreige.
"Anong ginagawa natin dito?"-me
Nasa garden kami ng bahay niya. May nakalatag na blanket at nakakumot din ako habang nakasandig sa dibdib niya. Hindi ko alam kung masyado lang talaga akong pagod kaya hindi ko naramdaman na dinala niya ako dito.
"I want to see the sunrise with you."-andreige
Napangiti ako at nakangiting sumandal ako ulit sa kaniya. Siguradong wala pang masyadong gising na agents ngayon. Madilim pa. Kung meron man baka yung mga may mission lang sa field o sa experiment department.
"What if I got you pregnant?"-andreige
"You didnt."
"Hindi din tayo nakakasiguro...hindi ako gumamit ng-"
"I'm safe."
Hindi na siya umimik at tahimik na hinaplos na lang niya ang buhok ko. I know he's not worried about that...kaya niya naman akong panagutan kung sakaling mabuntis nga ako. But I wont be pregnant dahil safe ako.
He seems...dissapointed.
"Why? Do you want to knock me up?"-me
"Yes."
I chuckled. Sa lahat ng binata na nakilala ko si Andreige lang ata ang atat na atat na magkaroon ng anak. Its not like...we're out of time..right?
I'm still young at ganon din siya...marami pa kaming oras. This kind of things...hindi ito dapat minamadali.
"Why?"-me
"I want to share something with you. Something with a part of me..and a part of the woman I love."
Nakangiting napayakap ako sa kaniya habang nanatili akong nakaunan sa kaniya. Any woman who can be with him will be lucky...but that's a moot point since...
He's mine.
I dont want to let go...Not now. Siguro tama nga si Alex...masyado ng mahabang panahon ang inilaan ko sa pagpaparusa sa sarili ko. I always tortured myself at the fact that I hurt Alex's feelings before at dahil sa naging selfish ako.
Kinalimutan ko na ang pagiging masaya.
I know she'll be happy for me...I know she will.
...
...
Sabay kaming napapitlag ni Andreige ng may narinig kaming kung anong ingay sa harapan ng bahay. Nagkatinginan kami ni Andreige at sabay na tummayo kami at tinignan kung anong nangyayari.
Naabutan namin si Eika at Yale na kasalukuyang nagtatalo sa harapan ng bahay ni Andreige. Mukhang hinarang ni Yale ang kotse ni Eika base narin sa pagkakatayo ni Yale sa tapat ng kotse na pag-aari ni Eika.
"Get out of the way, Yale."
"Not if you dont tell me where you're going."
"It's none of your bussiness. Move."
"Damn it, Eika. Mas napapadalas na ang pag-alis mo nitong mga nakaraang linggo...at walang kahit sino samin ang sinasabihan mo kung saan ka pumupunta. Sa tingin mo ba hindi kami mag-aalala? Sa tingin mo ba hindi ako mag-aalala?!"
"Like I've said...It's none of your bussiness. I always came back here in one piece. Kahit isang galos wala kang makikita sakin. You had nothing to worry about. Besides...you're not my boyfriend, Yale."
"Eika...please. Let's just talk, okay? Alam ko kung bakit nagagalit ka sa akin. Dahil nagsinungaling ako sayo noon...dahil hindi ko sinabi sayo kung ano ang totoong trabaho ko-"
"I'm not that cruel to be angry all this years just for that Yale. Hindi mo ba nakikita? I'm one of you...ano pa sa tingin mo ang maari kong dahilan para magalit sayo? Diba wala na?"
"Then why?....why are you avoiding me? Maybe you dont really want to be with me...but everytime you ignore me..pakiramdam ko kinamumuhin mo ako."-yale
"Hindi kita iniiwasan dahil galit parin ako. Hindi din kita iniiwasan dahil hindi ko gustong makasama ko. Did it never crossed your mind that maybe
...
...
You're just too late?"
Dahan-dahan na umatras kami ni Andreige. Mukhang hindi ito ang time para makitsismis kami. At isa pa...masyadong mabigat ang usapan nila.
"That hurts."-me
Nakaupo na kami sa blanket at hindi na kami humiga dahil mukhang parehong natanggal ang antok namin ni Andreige.
"Meron naman sigurong rason si Eika."-andreige
"And how do you supposed to know?"
"Noong mga panahong iniiwasan mo ako...alam kong may dahilan ka pa bukod sa alam kong dahilan. I know that I'm not supposed to talk about this...but I want you to know that whatever it is, I will always understand..or try to."
Napayuko ako.
Sana...
Sana nga.
Napatili ako ng wala sa oras ng biglang may tumalon sa harapan namin. Halos pumatong na ang buo kong katawan kay Andreige na mukhang nagulat din. Akmang tatayo na ako para tumakbo paalis ng bigla kong narinig ang boses ng kung sino mang 'hulog' ng langit ang nahulog sa bakuran ni Andreige.
"Aray...sweetie naman eh."
"Shh! Pasalamat ka hindi tayo narinig nila Eika."
-________-
Hindi pala hulog ng langit...
Inihulog pala.
Bago pa ako makapagsalita ay napatingin na sa amin sina Wynd at Autumn na halos sabay tumaas ang kilay sa pagkakakita sa ayos namin ni Andreige.
"Tsk tsk...tignan mo nga naman, o. Open pa naman tong villa ni Andreige kaya siguradong maraming makakakita sa inyo kung dito niyo gagawin yan."-autumn
"Lunurin kaya kita diyan? Ikaw tong pasok ng pasok sa may bahay ng may bahay eh."-me
"Dumadaan lang ho kami. Pinicturan lang namin sila Eika."
Tumawa pa ng animo mangkukulam si Autumn. Siguradong kakalbuhin siya ni Eika kapag nalaman ang ginawa niya.
"Bahala ka. Lagot ka kay Eika."-me
"She'll thank me someday. Siguradong bibilhin niya ang album na gagawin ko para sa love story nila ni Kusinerong Gigolo. Yayaman na naman tayo Wynd!"-autumn
"Mayaman na tayo sweetie."
"Ubusin natin para yumaman tayo ulit!"
Napakamot sa ulo niya si Wynd pero halatang naaamuse naman siya sa asawa niyang tinalo ang pinakahyper na tao sa mundo.
Naputol ang pangungulit ni Autumn at napatingin sa direksyon kung saan nandoon ang daan papuntang HQ. Napatingin din ako don at saglit na kumunot ang noo ko ng makita kong bukas na lahat ang ilaw doon.
Yep...I can see it from here.
"What the-"-wynd
Bago pa siya matapos sa sasabihin niya ay tumunog na ang phone niya na kaagad naman niyang sinagot. Dahil narin siguro sa pagmamadali kaya na i-loud speaker niya iyon.
"Rain?"-wynd
"Your kids burn your flat and Ice's."
Napatili si Autumn at nagmamadaling kumaripas ng takbo. Sumunod si Wynd na sinisigawan si Rain sa telepono at sinasabing hindi posible yon dahil maliit pa lang ang anak nila.
"Do you think it's possible? Dalawang taon pa lang ang kambal nila ah."-me
"With their genes...nothing is possible."
Napahagikhik ako.
May point.
"Mukhang hindi na natin maeenjoy ang sunrise dahil sa mga istorbong mga tao dito. Pumasok na lang tayo sa loob? Let's just watch it rise some other time."-andreige
"And?"
"Well we can watch something rise as alternative since it looks like he's awake."
My eyes went down and I smiled.
Yep.
Definitely awake.
PIGIL ang ngiti ko habang kumakain kami ni Andreige sa Craige kinahapunan. Nagmemeryenda na kami. Hindi na kasi kami lumabas ng villa dahil...well...you know...
O////////O
Malandi alert! Malandi alert!
Shut up. Whatever.
Napapatingin samin yung ibang agents lalo na si Craige na nasa kabilang table lang at para bang hindi nag e-exist sa kaniya ang salitang 'It's rude to stare' dahil talagang tinititigan niya kami.
Pagkaraan ng ilang sandali ay may sinabi siya kay Yale na animo pinagbagsakan ng langit at lupa at nagdadramang halos gumapang papunta sa kusina sa kung ano man ang binulong ni Craige.
Hindi nagtagal ay lumabas narin siya kasunod ng mga agents na namigay ng sandamakmak na cake sa mga guests at pati na sa mga agents. Lahat sila nagkakainan.
"Ammm? Kuya?"-andreige
"I'm celebrating the first achievement of my stupid brother."
Napangiwi ako at napakamot naman sa ulo niya si Andreige na mukhang hindi naman na offend. Sanay na yan sa dagger-like words ni Craige.
At least may libreng cake.
Kaya naman pala halos gumapang na si Yale dahil ang daming pinagawa sa kaniya. Buti mga mini cake lang kundi baka hindi na siya makalabas ng kusina.
Napatingin ako sa pintuan ng pumasok don si Eika na nginitian kami. Nag freeze saglit ang ngiti nya ng makita niya si Yale at pagkaraan ay dumiretso na siya sa kusina.
Dumako ang tingin ko kay Craige na nakatingin din sa pinasukan ni Eika at halatang may iniisip siya. And at that exact moment...alam kong may itinatago si Craige.
I should have known at dapat alam din iyon ni Yale. Kung ano man ang tinatago ni Eika at kung sino mang agents dito
...
...
Si Craige lang ang makakaalam non.
Nag-iwas ako ng tingin ng binalik na samin ni Craige ang tingin niya. Kung ayaw mang sabihin samin ni Eika ang dahilan niya...ibig lang sabihin non hindi pa talaga siya handa.
"Cassandra."-craige
"Yes?"
"You and Andreige can take the mission about Fausto Rimoldi. Nacheck na ni Rain ang lugar at wala naman nakikitang kakaiba don."
"Okay. I'll just call Ronan West para malaman ko narin kung may iba pa siyang nakuhang information. Nakatanggap kasi ako ng message galing sa kaniya kaninang umaga at sinabi niyang may nahanap pa siyang isang lugar kung saan maaring nandon ang isa pang nakatataas na tauhan ni Tarsitani."
Tinanguhan ako ni Craige.
Matagal-tagal narin akong napahing...I still have so much to do. I can still die in any moment...o maaring si Alex ang masaktan kapag nagpabaya ako.
I dont have time to waste.
"Cassie..."-andreige
"I'm too happy...to happy that I forgot about it."
"It's not your fault. You deserve a break-"
"No. No...I cant."
Napatingin ako kay Andreige ng hinawakan niya ang kamay ko at marahang pinisil iyon. Hinaplos niya ang pisngi ko at nginitian ako.
"Let's take a walk."-andreige
Tumango ako at tumayo. Tahimik na sumunod ako sa kaniya hanggang sa makarating kami sa labas.
Nanatiling nakahawak si Andreige sa isang kamay ko. Calming me.
"Everything will be okay."
"We're not sure of that."-me
"Trust me."
"I do but-"
"I wont let anything hurt you. Not even myself. I dont want to see you hurt again...gusto ko lang na makita na nakangiti ka palagi. I want to bring smile on your lips nd erase all the sadness that you feel."-andreige
I am happy.
But there's so many things on my shoulder right now. Ang dami kong kailangan gawin and yes...I'm scared.
Natatakot ako na maputol ang nararamdaman kong kaligayahan ngayon. Natatakot ako na baka masaktan si Alex...and even my mother. Natatakot ko na baka pati si Andreige....
Baka pati siya mawala sa akin.
"I'll always be here."-andreige
Animo nababasa ang isip ko na nginitian ako ni Andreige at inakbayan. I tried to calm myself down.
Walang mangyayari kung magpapanic ako. I need to clear my head...I need to focus. Matatapos din ang lahat ng to.
We'll be able to get through this.
"Hey, wait. Nakalimutan ko may ibibigay nga pala ako sayo. I'll be back."
Halata ang pagkaexcited sa mukha niya at nagtatakbo na siya paalis. Napapailing na umupo na lang ako sa isa sa mga bench.
It's easy to forget everything when I'm with Andreige. Like he's erasing all the bad things in this world just to make me happy.
My safe haven.
Mas lalo akong naguguilty na nagsisinungaling ako sa kaniya. Dahil alam ko na lahat gagawin niya para sa akin.
Sa umpisa pa lang alam ko na dadating din ang panahon na to. The day that I need to tell him the truth. I just cant lie to him anymore.
...
...
"Cassie!"
Hinihingal na lumapit siya sa akin at nakangiting iniharap sakin ang isang maliit na porcelein doll. A princess doll. Kumikinang pa ang magandang crown non.
Nag-angat ako ng tingin kay Andreige na ngiting-ngiti...napakamot siya sa batok niya at nahihiyang tinignan ako.
"Nakita ko kasi to sa isang customized doll shop. Ako na mismo ang pumili ng damit niya...pero sa iba ako bumili ng...ng..crown niya."
"She's so pretty."
"You'll always be the heroine of my story, the leading lady of my movie, the princess of my fairytale and
...
...
The only woman in my heart."
"Andreige..."
"I know this is not the right time. Maybe it's too early. Pero handa akong maghintay kung hindi mo tatanggapin...I just want to get thi off my chest becuse heaven knows how much I want to make you mine."
"I'm yours."
"Then I want it to be official."
Nagtatakang tinignan ko siya. Napatingin ako don sa manka ng iniangat niya ang crown non. Napasinghap ako ng marealize ko kung ano iyon.
It's not a doll's crown...it's a
...
...
Wedding ring.
"Marry me. Accept my ring...and please, please accept my heart."-andreige
"Andreige..."
"I love you."
Nakangiting pinunasan ko ang mga luhang naglandas sa mga mata ko. Hinawakan ko ang kamay niyang may hawak ng sing-sing.
"I love you too, Andreige..and yes...I'll marry you."
I promise you Andreige...I will tell you everything. Let me be selfish again.
I love you.
I love you Andreige Lawrence.