IMerhaba Bursist'ler xunduxjdi Daha final yayımlanalı çok olmadı ama size bir kesit hediye edeyim sudndj
"Sesim çıkmıyordu,konuşmak istiyordum.Konuşursam kesinlikle o Suat denen adi herife etmediğim küfür kalmayacaktı.Belki sesim çıkıyordu ancak kulaklarım bunu duymuyordu.Belki sadece gözlerimi açmam yeterliydi.Belki de değildi.
Yeterli miydi?
Yeterliyse bile bunu yapmak istemiyordum.Ben,gerçekleri görmek istemiyordum,duymak,istemiyordum,hissetmek istemiyordum,tam mutlu oldum derken ruhumun ve bedenimin ölmesini istemiyordum.Ölmekten korkuyordum.Bedenimin soğuk olmasından korkuyordum,ruhumun üşümesini istemiyordum.Vurulduysam,sadece bedenim ölürdü.Dağhan vurulduysa ise ruhum.
'Benim her şeyim senken bana bir şey olmaz.'
İşte bana güç veren bu söz aklıma geldiğinde başımı yavaşça salladım.Şuan cesur olmam lazımdı.Şuan cesur olup gerçeği görmeye ihtiyacım vardı..."
Umarım beğendiğiniz bir kesit olmuştur.Sizi seviyorum Bursist'ler!